Υπάρχουν δύο λόγοι γιατί το «b-movie» θρίλερ του Στίβεν Σπίλμπεργκ δεν ήταν ποτέ ένα b-movie. Πρώτον, γιατί άλλαξε το τοπίο στα κινηματογραφικά καλοκαίρια: έγινε blockbuster και έδειξε τον αχαρτογράφητο μέχρι τότε δρόμο στα στούντιο για το καλοκαιρινό box office. Από τη στιγμή που ο Σπίλμπεργκ βούτηξε πειραματιζόμενος στα αιματοβαμμένα νερά, οι καρχαρίες των στούντιο βούτηξαν στα δολάρια.
Ο δεύτερος, κι ο βασικότερος λόγος, είναι βιωματικός. Μπορούμε και να σας τον μουρμουρίσουμε. Μόνο το διάσημο πια σκορ του Τζον Γουίλιαμς θα σας κόψει τα πόδια. Αν είδες για πρώτη φορά το «Jaws» όταν ήσουν παιδί, ξέρεις καλά πως την επόμενη φορά που βρέθηκες σε μια παραλία τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Δεν έχει σημασία αν στο μέρος που έκανες διακοπές δεν είχε καρχαρίες. «Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Αμερική» σου έλεγαν οι γονείς σου για να σε καθησυχάσουν. Μόνο που εσύ μέσα σου ήξερες (ακόμη κι αν τότε δεν μπορούσες να το καταλάβεις) πως το «Jaws» δεν ήταν ποτέ μια ταινία για τους καρχαρίες. Ή μόνο για τους καρχαρίες.
Διαβάστε περισσότερα: «Jaws»: μια πολιτική ταινία για τα βαθιά νερά της Αμερικής
Φέτος, συγκεκριμένα στις 21 Ιουνίου, «Τα Σαγόνια του Καρχαρία» κλείνουν την 40η τους επέτειο και το στούντιο της Universal, σε συνεργασία με τις Turner Classic Movies και Fathom Events, οργανώνουν ειδικές εορταστικές προβολές σε 500 κινηματογράφους στην Αμερική. Ο Μπεν Μάνκιεβιτς της TCM θα προλογίσει κάποιες από τις προβολές. «Το "Jaws", ένα κλασικό θρίλερ που απήλαυσαν γενιές και γενιές, είναι έτοιμο για την επιστροφή του» δήλωσε η Κίμπερλι Φρου-Οουενς, αντιπρόεδρος της Fathom Events. «Οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τον αγαπημένο τους φονιά-καρχαρία, τεράστιο όπως του αξίζει - στην μεγάλη οθόνη. Και χωρίς φόβο να τους δαγκώσει...»
Υπάρχουν δεκάδες τρίβια για τα γυρίσματα και το παρασκήνιο της ταινίας και σας παραθέτουμε και μερικές σπάνιες φωτογραφίες. Θεωρούμε όμως, όχι απλώς διασκεδαστικό, αλλά κι ενδεικτικό, το πότε κατάλαβε ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ ότι η ταινία του είχε πιάσει τον παλμό του κοινού. «Κατάλαβα ότι το φιλμ θα γινόταν μεγάλη επιτυχία όταν είδα έναν θεατή να σηκώνεται, να τρέχει έξω στο λόμπι, να κάνει εμετό και να επιστρέφει για να μη χάσει τη συνέχεια!»
Ακριβώς αυτό. Είχαμε γράψει στο Flix: «Το "Jaws" ήταν είναι και θα είναι μια ταινία για τους φοβίες που ακριβώς τη στιγμή που πιστεύεις ότι τις έχεις ξεπεράσει, επιτίθενται έτοιμες να ξεσκίσουν τις σάρκες σου. Ακόμη και όταν δεν βγαίνουν στην επιφάνεια για να δηλώσουν την παρουσία τους, βρίσκονται πάντα εκεί, στον ωκεανό της τακτοποιημένης ζωής σου έτοιμες να γεμίσουν με αίμα το γαλάζιο της πλαστής ευτυχίας σου. Ο μόνος τρόπος για να τις σκοτώσεις είναι να βγεις στα ανοιχτά, να βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους, αφήνοντας πίσω όλα τα παραμύθια με τα οποία μεγάλωσες, όλα τα κλισέ που σε κρατούσαν μέχρι σήμερα σε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας, έτοιμος να δεχθείς πως η ενηλικίωση μιας ολόκληρης γενιάς και μια ολόκληρης χώρας έρχεται μαζικά. Σαν τα πλήθη που θα τρέχουν πάντα για να ξεφύγουν από τον εφιάλτη - και τα ίδια που γέμισαν τις αίθουσες ορίζοντας το πρώτο blockbuster στην ιστορία του σινεμά....»
Διαβάστε ακόμα: Καλοκαιρινές σκηνές για πάντα #28 / «Jaws» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
