Εχοντας στο ενεργητικό της ήδη τρεις ταινίες μικρού μήκους, ανάμεσα στις οποίες και το βραβευμένο και πολυταξιδεμένο στα διεθνή φεστιβάλ «Ο Μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντυ», η Ρηνιώ Δραγασάκη μπαίνει στα βαθιά νερά της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους με ένα πρότζεκτ που έφτασε στα χέρια της, αλλά ένιωσε από την πρώτη στιγμή πως θα μπορούσε να γίνει και δικό της.
Η «Διπλανή Μου», σε σενάριο της Κατερίνας Κακλαμάνη και σε παραγωγή της Φένιας Κοσοβίτσα (Blonde) και του Κωνσταντίνου Κοντοβράκη (Heretic) και ήδη με σε συμπαραγωγή με την γαλλική Αgat Films, αφηγείται την παράξενη ιστορία της 30χρονης Αννας και της 10χρονης Πέρσας που θα συγκατοικήσουν με το ζόρι, αναζητώντας η μία στην άλλη μια... οικογένεια.
Λίγο πριν η «Διπλανή Μου» (με αγγλικό τίτλο «The Girl Next Door») συμμετάσχει στο 9ο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads σε αναζήτηση συμμάχων για την υλοποίησή της, η Ρηνιώ Δραγασάκη μιλάει στο Flix για το πόσο εύκολο είναι για κάποιον να μπει στο δρόμο για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.
Τι είναι το «Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας»;
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας είναι το δεκάχρονο, ζωηρό κορίτσι, που επαναλαμβάνει κάθε πρωί τα λόγια της Μαντώ Μαυρογέννους. Πρωταγωνιστεί άλλωστε στη σχολική παράσταση για την 25η Μαρτίου. Είναι το κορίτσι που θα βγάλει την Αννα, την ηρωίδα της ταινίας, από τον κόσμο της και την μοναχική καθημερινότητά της που περιορίζεται από το σπίτι της στο σουπερμάρκετ που εργάζεται και πάλι πίσω. Αν κοιτάξεις όμως από την άλλη πλευρά το κορίτσι της διπλανής πόρτας είναι η ίδια η Αννα, αυτή η ατσούμπαλη γυναίκα που πέφτουν συνέχεια τα γυαλιά της, που καταπίνει συνεχώς χαπάκια σαν να ‘ναι καραμέλες τικ τακ και λατρεύει να βάζει στη σειρά τα προϊόντα στο σούπερ μάρκετ, αυτή είναι η γυναίκα που το δεκάχρονο κορίτσι επιλέγει με το έτσι θέλω να κάνει οικογένεια του.
Από που προέκυψε η ιδέα της ταινίας;
Ακριβώς έναν χρόνο πριν, στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, η Φένια Κοσοβίτσα (Blonde) και ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης (Heretic) μου ανακοίνωσαν ότι πρόκειται να κάνουν μια ταινία μαζί με την AGAT FILMS (εταιρία υπεύθυνη για το «Χιόνια στο Κιλιμάντζαρο») που θα είναι ελληνογαλλική συμπαραγωγή σε μια σεναριακή ιδέα της Κατερίνας Κακλαμάνη. Μου πρότειναν να είμαι η σκηνοθέτης της ταινίας κι εγώ αφού διάβασα μια πρώτη γραφή της ιδέας που είχε ήδη γράψει η Κατερίνα, ένιωσα πως είναι κάτι που με ενδιαφέρει και θα ήθελα να σκηνοθετήσω. Εκτοτε προχωράμε όλοι μαζί δουλεύοντας κυρίως το σενάριο (μόλις ολοκληρώσαμε τα σεμινάρια σεναρίου του MFI) και από εδώ και πέρα την χρηματοδότηση και την αποπεράτωση της ταινίας.
Πως αποφασίζει κάποιος να κάνει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία;
Εχοντας κάνει τρεις μικρού μήκους ταινίες και έχοντας αφιερώσει για αυτές πάρα πολύ χρόνο σε προετοιμασία, γύρισμα και post production, ένιωσα πολύ έντονα την ανάγκη να δοκιμάσω την αφήγηση της μεγάλου μήκους ταινίας και να αναμετρηθώ με το κοινό της «αίθουσας».
Πόσο εύκολο είναι να προχωρήσεις σε μια μεγάλου μήκους ταινία στην υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα;
Παρ’ όλο που οι κρατικές επιχορηγήσεις όλο και μειώνονται και το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν η χαριστική βολή, ταινίες συνεχίζουν να γίνονται αν όχι πιο εύκολα σίγουρα διαφορετικά από παλιότερα. Αυτό γίνεται γιατί υπάρχει μεγαλύτερη τόλμη από τους σκηνοθέτες και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το εξωτερικό για τις ελληνικές ταινίες. Υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη δημιουργικής έκφρασης και επικοινωνίας λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και δυστυχώς εφόσον δεν γίνονται πολλές ταινίες με κανονική χρηματοδότηση, υπάρχουν άνθρωποι στον κινηματογραφικό χώρο που θέλουν να δουλέψουν αλλά δεν έχουν δουλειά, οπότε προσφέρονται να το κάνουν είτε με λίγα χρήματα, είτε αφιλοκερδώς. Ετσι είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή και θέλω να πιστεύω ότι είναι μια μεταβατική περίοδος για το ελληνικό σινεμά.
Πόσο εισβάλλει η πραγματικότητα που ζούμε στη χώρα μέσα στο σενάριο της ταινίας;
Η «Διπλανή Μου» έχει να κάνει με τη σχέση που αναπτύσσει μια ενήλικας με ένα παιδί, μια σχέση που μοιάζει αδύνατη να κρατήσει αλλά παρ’ όλα αυτά βοηθάει και τις δυο να προχωρήσουν και να ξεπεράσουν τους μεγαλύτερους φόβους τους. Μια ιστορία που θα μπορούσε να ειπωθεί σε οποιαδήποτε στιγμή της νεότερης Ελλάδας. Παρ’ όλα αυτά η πραγματικότητα των τελευταίων ετών εισβάλλει στο σενάριο όσο το δουλεύουμε και φιλτράρεται στους χαρακτήρες και στις καταστάσεις με τις απαραίτητες δόσεις χιούμορ.
Πως αισθάνεσαι που ετοιμάζεις μια ταινία τη στιγμή που το ελληνικό σινεμά γνωρίζει διεθνώς αναγνώριση;
Αισθάνομαι πολύ ωραία! Την εμπειρία του να ταξιδεύει η ταινία σου σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο την έζησα με την μικρού μήκους μου «Ο Μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντυ» και είναι τρομερή. Είναι πολύ ωραία να ξέρεις ότι την ταινία σου την έχουν δει και αναγνωρίσει άνθρωποι από όλον το κόσμο. Από την άλλη όμως με απασχολεί πολύ το ότι οι Ελληνικές ταινίες δεν κόβουν εισιτήρια στη χώρα τους και οι θεατές της «αίθουσας» όλο και μειώνονται.
Πόσο πιστεύεις ότι θα βοηθήσει την υλοποίηση της ταινίας η συμμετοχή της στο Crossroads της Αγοράς του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;
Θέλουμε να γυρίσουμε αυτή την ταινία «κανονικά». Είναι ήδη μια ελληνογαλλική συμπαραγωγή αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Η ταινία είναι απαιτητική σε όλα της τα στάδια. Αναζητούμε συμμάχους (τρίτο συμπαραγωγό και sales agent) να είναι μαζί μας όσο το δυνατόν νωρίτερα. Το Crossroads μοιάζει ιδανική αφετηρία για κάτι τέτοιο.
Πώς φαντάζεσαι να είναι η πρώτη σου ταινία;
Όπως λέει κι ένας φίλος: «Θέλω η πρώτη μου ταινία να είναι ένα pop φαινόμενο».
Η Διπλανή Μου (The Girl Next Door) - Σύνοψη
Η 30χρονη Άννα ζει μόνη στο μεγάλο διαμέρισμα όπου μεγάλωσε. Παίρνει χάπια για να αποφύγει τις κρίσεις πανικού και βλέπει μυστηριώδη όνειρα. Λατρεύει τη μοναξιά της και το σούπερ μάρκετ, όπου δουλεύει εδώ και 13 χρόνια. Για να κρατήσει τη δουλειά της, θα προδώσει τον μοναδικό της φίλο τον Παντελή. Η 10χρονη Πέρσα ζει στο διπλανό διαμέρισμα με τον πατέρα της. Δεν βλέπει όνειρα, αλλά ανυπομονεί να πρωταγωνιστήσει στην σχολική παράσταση για την εθνική επανάσταση του ’21. Ένα βράδυ η Πέρσα θα χτυπήσει την πόρτα της Άννας και θα της πει πως ο μπαμπάς της εξαφανίστηκε και πως θέλει να ζήσει μαζί της. Εγκαθίσταται με το ζόρι στο παιδικό δωμάτιο της Άννας, που δεν προσπαθεί να κρύψει πόσο αντιπαθεί τα παιδιά. H Πέρσα θα προσπαθήσει επίμονα να κερδίσει μια θέση στη ζωή της Άννας, παρατηρώντας κάθε της κίνηση και εξιδανικεύοντας την. Η Άννα με την ίδια επιμονή θα αντισταθεί σε αυτή την αδιανόητη εισβολή. Στην πορεία τα δυο κορίτσια θα έρθουν αντιμέτωπα με τους εαυτούς τους, ενώ κάποια ερωτήματα ψάχνουν απάντηση: Θα ξεπεράσει η Άννα τις φοβίες της; Θα μάθει η Πέρσα τα λόγια της; Θα μπορέσουν οι δυο τους να αποτελέσουν μια οικογένεια; Και, τι δουλειά έχει το σούπερ μάρκετ μέσα στο δάσος;
Διαβάστε ακόμη:
