Υποψήφια για Οσκαρ, ανάμεσα στα οποία κι αυτά της καλύτερης ταινίας, του πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Μάθιου ΜακΚόναχεϊ και δεύτερου ανδρικού για τον Τζάρεντ Λέτο, η ταινία του Ζν-Μαρκ Βαλέ είναι βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, που έκρινε την μοίρα χιλιάδων ανθρώπων στην Αμερική της δεκαετίας του 80.
Ηρωάς της ο Ρον Γούντροφ ένας Τεξανός ηλεκτρολόγος και καουμπόι σε ροντέο, που διάγει έκλυτο βίο χωρίς καμία έννοια για την επόμενη μέρα. Το 1985, ο Ρον χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του ξαφνικά, όταν οι γιατροί κάνουν διάγνωση ότι πάσχει από τον ιό H.I.V. και του δίνουν μόνο 30 μέρες ζωής. Όμως εκείνος, δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί αυτή τη θανατική ποινή. Μετά από υπερεντατική έρευνα ανακαλύπτει ότι υπάρχει έλλειψη πιστοποιημένων φαρμάκων και θεραπειών στις Ηνωμένες Πολιτείες, οπότε περνάει τα σύνορα και φτάνει Μεξικό, αγνοώντας τις οδηγίες του γιατρού του. Παρ’ όλο που είναι ομοφοβικός, ο Ρον συνασπίζεται με έναν αναπάντεχο σύμμαχο, έναν επίσης οροθετικό τρανσέξουαλ που μοιράζονται το ίδιο πάθος για ζωή. Οι δυο τους διακρίνονται για το επιχειρηματικό τους πνεύμα και ιδρύουν ένα κλαμπ, όπου οι οροθετικοί έχουν πρόσβαση σε φάρμακα με μηνιαία συνδρομή. Η παρέα μεγαλώνει και ο Ρον μάχεται όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για θέματα αποδοχής. Στα χρόνια που ακολούθησαν τη διάγνωση του ο Ρον θα ζήσει πιο έντονα από ποτέ.
Ο σεναριογράφος Κρεγκ Μπορτεν έμαθε για την ιστορία του Ρον Γούντροφ μέσω ενός φίλου του. Ο Ρον διαγνώστηκε με HIV το 1985 σε μια εποχή που η Αμερική είχε αρχίσει να θορυβείται από τις διαστάσεις αυτής της νόσου. Η gay κοινότητα είχε αρχίσει να δέχεται μεγάλο πλήγμα, ενώ ο γυναικάς και μάτσο ηλεκτρολόγος από το Τέξας ήταν ένας από τους εκατομμύρια Αμερικανούς που πίστευε ότι το AIDS αφορούσε μόνο τους ομοφυλόφιλους. Στα 35 του χρόνια, ο περήφανος Τεξανός βρέθηκε εξοστρακισμένος από φίλους και συναδέλφους. Πέθαινε και δεν είχε καθόλου χρήματα. Αλλά ήταν αποφασισμένος να επιβιώσει και όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά βοήθησε να σωθούν ζωές.
Στα επτά χρόνια που μεσολάβησαν από τη διάγνωση μέχρι τον θάνατο του, ο Ρον εξελίχθηκε σε κινητή εγκυκλοπαίδεια αντι-ιικών φαρμάκων, φαρμακευτικών δοκιμών και πατεντών των κανονισμών του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων και των δικαστικών αποφάσεων. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ασθενών, συμπεριλαμβανομένης και της πρόσβασης σε εναλλακτικά φάρμακα και θεραπείες.
«Όσα περισσότερα ανακάλυπτα, τόσο μεγαλύτερη ήταν η πρόκληση. Αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι ότι ένας μισαλλόδοξος τύπος χάνει τις φιλίες του και μετά αλλάζει και μαθαίνει τι σημαίνει πραγματική φιλία. Αυτοί που τον αποδέχονται και τον υποστηρίζουν είναι οροθετικοί και σχεδόν οι περισσότεροι είναι ομοφυλόφιλοι. Έχουμε κάποιον που καταδικάζεται με θανατική ποινή και το ανατρέπει κάνοντας μερικές ανακαλύψεις. Σε αυτή τη διαδικασία, αλλάζει και βοηθά και τους άλλους να αλλάξουν. Όποιος τα βάζει με τις δυσκολίες είναι για εμένα πηγή έμπνευσης και αυτό έκανε ο Ρον» σχολιάζει ο σεναριογράφος. Παρ’ όλο που ο Κρεγκ Μπόρτεν είχε έρθει σε επαφή με την παραγωγό Ρόμπι Μπρένερ ήδη από το 1997, το σενάριο δεν κατάφερε να προχωρήσει στο κρίσιμο στάδιο της παραγωγής. Το 2000, ο Κρεγκ Μπόρτεν συνεργάστηκε με τη σεναριογράφο Μελίσα Γουάλακ για να ξαναδουλέψουν το σενάριο. Παραμέρισαν τον τεράστιο όγκο με τις πληροφορίες και έριξαν περισσότερο φως στην οδύσσεια αυτού του ανθρώπου. Ο Μπόρτεν θυμάται ότι έσπασαν την ιστορία σε διαφορετικούς χαρακτήρες που εκπροσωπούσαν διαφορετικές απόψεις.
Η Robbie Brenner έστειλε το νέο σενάριο στον Μάθιου ΜακΚόναχεϊ, καθώς ήταν ο ιδανικός ηθοποιός για να ενσαρκώσει τον ρόλο. «Όπως και ο Ρον, κατάγεται από το Ντάλας, είναι ωραίος και τα μάτια του βγάζουν σπίθες. Ο Μάθιου έχει μια ένταση και είναι ευφυής όπως και ο Ρον. Ένας συνδυασμός του χαρίσματος ενός καουμπόι με το πνεύμα ενός αγωνιστή. Ήταν πάνω από τέλειος για τον ρόλο» επισημαίνει η παραγωγός. Ο σεναριογράφος μας λέει σχετικά «Ο Ρον είναι πολύ χαρισματικός, αστείος και πειστικός. Ένας αληθινός πωλητής. Ακόμα και αν σε κοροϊδεύει, θέλεις να συνεχίσει γιατί είναι πολύ γοητευτικός. Ο Μάθιου κατέχει πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά».
Όταν ο ΜακΚόναχεϊ διάβασε το σενάριο εντόπισε μια σπουδαία ιστορία που ξετυλιγόταν σε κάθε σελίδα. «Απίστευτα ανθρώπινη, χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν είχα ξαναδιαβάσει σενάριο που να αντιμετωπίζει το θέμα από αυτή την οπτική. Ο Ρον είναι αυθεντικά Αμερικανός. Έφερε τα πάνω κάτω. Έκανε θόρυβο. Και είπα ότι θέλω να πω την ιστορία του» σχολιάζει ο ηθοποιός.Μετά τη συμμετοχή του ΜακΚόναχεϊ στην ταινία, η Brenner εξασφάλισε δύο ακόμα συνήγορους για την ταινία, μια παθιασμένη παραγωγό που ακούει στο όνομα Ρέιτσελ Γουίντερ, καθώς και τον βραβευμένο Καναδό σκηνοθέτη Ζαν-Μαρκ Βαλέ. «Ο Ζαν-Μαρκ έχει ένα πολύ δυνατό στυλ αφήγησης μέσα από τις εικόνες, οπότε θεωρήσαμε ότι θα κάνει μια όμορφη ταινία με έντονες ερμηνείες. Η σκηνοθεσία του είναι σπλαχνική, καθώς προβάλλει τον πλούτο των χαρακτήρων και των συναισθημάτων» σχολιάζουν οι παραγωγοί.
Ο επόμενος σημαντικός κρίκος ήταν ο Τζάρεντ Λέτο που επιλέχθηκε να ενσαρκώσει τον ρόλο της τραβεστί Rayon. Ο Λέτο έχει εργαστεί στο παρελθόν ως σκηνοθέτης/σεναριογράφος και μουσικός/τραγουδιστής για πέντε χρόνια και δεν επιδίωκε να επιστρέψει στην υποκριτική. Αλλά, όπως εξηγεί ο ίδιος, ο συνδυασμός των στοιχείων, ο ρόλος, το σενάριο και ο σκηνοθέτης, ο Μάθιου και ο ρόλος του Ρον, το έκαναν απίθανο να απορρίψει αυτή την ταινία.
Αντίστοιχα, η Τζένιφερ Γκάρνερ μοιράστηκε τον ίδιο ενθουσιασμό και δεσμεύτηκε να ενσαρκώσει τον ρόλο της γιατρού Ιβ Σάκς που στέκεται στο πλευρό του πρωταγωνιστικού διδύμου. Κατά τη γνώμη της η ιστορία φωτίζει μια σκοτεινή εποχή της Αμερικής, ενώ η σχέση της με τον Ρον και τη Rayon την κάνουν να αλλάξει γνώμη για τη θεραπεία του AIDS και να αρχίσει να προκαλεί το καθεστώς.
«Το πρώτο πράγμα που έκανα ως ηθοποιός ήταν να υποκλιθώ ταπεινά στο κείμενο. Ο σκηνοθέτης κι εγώ νιώσαμε ότι είχαμε μία άγρια και τρελή ιστορία που ήταν ροκ με πολύ συναίσθημα και χιούμορ, με ειρωνεία την οποία δεν έπρεπε με τίποτα να αποσιωπήσουμε. Η σκέψη ήταν ότι αν είναι ανθρώπινη, θα δουλέψει» επισημαίνει ο ΜακΚόναχεϊ. «Σε κάθε ταινία μου προσπαθώ να αιχμαλωτίσω την πραγματικότητα, να είμαι ειλικρινής και να αναδείξω αυθεντικές στιγμές στη μεγάλη οθόνη. Με τους ηθοποιούς εξερευνούμε το συναισθηματικό φορτίο της κάθε σκηνής και προσπαθούμε να δώσουμε τον σωστό ρυθμό. Σε αυτή την ταινία έπρεπε να πετύχουμε απότομες συναισθηματικές μεταπτώσεις» εξηγεί ο σκηνοθέτης για τις προθέσεις του. «Ο τρόπος που προσέγγισα τον χαρακτήρα ήταν ότι δεν ξέχασα στιγμή πως ήταν πρώτα από όλα επιχειρηματίας, ένας άντρας που έκανε τα απαραίτητα για να επιβιώσει. Αργότερα, έγινε ένας σταυροφόρος με σκοπό, αλλά χωρίς να το πολυκαταλάβει και ο ίδιος. Βοήθησε να σωθούν πολλοί άνθρωποι και ακόμα και αν το έκανε για εγωιστικούς λόγους, αυτός το έκανε» σχολιάζει ο ΜακΚόναχεϊ.
Ο πρωταγωνιστής υποβλήθηκε σε απόλυτη σωματική μεταμόρφωση για να υποδυθεί τον ασθενικό, κάτισχνο Ρον. Ο ίδιος σχολιάζει για τη διαδικασία: «Ο Ζαν-Μαρκ και εγώ αρχίσαμε να συζητάμε για το θέμα από την αρχή. Τον απασχολούσε πολύ πώς θα έχανα όλο αυτό το βάρος. Κι εγώ του έλεγα να μην ανησυχεί και ότι αυτό ήταν δική μου δουλειά». Η διαδικασία φυσικά ξεκίνησε μήνες πριν το γύρισμα και σύμφωνα με τον ηθοποιό ήταν ένα υπέροχο πνευματικό και νοητικό ταξίδι, κάτι που ήταν καλό τόσο για τον ρόλο όσο και για τον ίδιο. «Διάβαζα περισσότερο, έγραφα περισσότερο, το μυαλό μου έγινε πιο κοφτερό. Κοιμόμουν λιγότερο, τρεις ώρες λιγότερο, κάθε νύχτα. Έμαθα πολλά για τη διορατικότητα και τις επιλογές, αλλά και το σεβασμό που πρέπει να νιώθεις για αυτά που κατά τα άλλα θεωρούσες δεδομένα».
Το ίδιο πέρασε και ο άλλος πρωταγωνιστής της ταινίας, Τζάρεντ Λέτο. «Ήταν απαραίτητο για τον ρόλο. Η σωματική μεταμόρφωση σε επηρεάζει με κάθε τρόπο ακόμα και συναισθηματικά. Επηρεάζει την ενέργεια σου. Τη φωνή σου, την εμφάνιση του, τον τρόπο που κινείσαι». Και ο ΜακΚόναχεϊ προσθέτει: «Μερικοί θα ενοχλούνταν από το ιδεώδες του Τζάρεντ να είναι στα παπούτσια του ρόλου συνέχεια. Κακό του κεφαλιού τους. Ήταν καλό για εκείνον και για μένα. Εύκολα κάποιος θα έκανε τον ρόλο καρικατούρα, αλλά ο Τζάρεντ κράτησε τη Ρεϊγιόν προσγειωμένη μέσα στην εκκεντρικότητα της. Ο Τζάρεντ επέλεξε την ανθρώπινη εκδοχή και αυτό τον έκανε πολύ βοηθητικό στο να παίξουμε μαζί, πιο αληθινό».
Οι ερμηνείες τόσο του Λέτο όσο και του ΜακΚόναχεϊ είναι αληθινά συγκλονιστικές και οι δυο τους είναι φαβορί για τα βραβεία το βράδυ των Οσκάρ.
Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 13 Φεβρουαρίου, αλλά 40 από εσάς μπορούν να την δουν πρώτοι την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου. Η προβολή θα γίνει στον Κινηματογράφο Ιντεάλ (Πανεπιστημίου 46 -στάση μετρό Πανεπιστήμιο) στις 20:30 (ώρα προσέλευσης, ώρα έναρξης 21:00). Για να διεκδικήσετε μια από τις 20 διπλές προσκλήσεις, στείλτε ένα email στο win@flix.gr με τον τίτλο της ταινίας «Dallas Buyers Club» στο θέμα τα στοιχεία σας κι ένα τηλέφωνο επικοινωνίας.
Οι τυχεροί θα ειδοποιηθούν με μέιλ την Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου.
Διαβάστε ακόμη:
Tags: DALLAS BUYERS CLUB
