Nαι, το ξέρουμε: μοιάζει με άρθρο του The Onion. Ομως δεν είναι. Αλλωστε ο Σιλβέστερ Σταλόνε έχει κερδίσει ήδη το Β' Ανδρικό του National Board of Review. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι έχει σίγουρο το Οσκαρ. Ομως αν προσθέσει κανείς την ωστική δύναμη των θετικών κριτικών και της αγάπης του κοινού για το «Creed», ο Σταλόνε μοιάζει να έχει τρέξει στην κορυφή του κεφαλόσκαλου της Ακαδημίας με τις γροθιές στον αέρα.
Θυμηθείτε κι αυτό: Μία έκπληξη περίμενε στην κορυφή των σκαλιών τους θαυμαστές του «Ρόκι»: ο ίδιος ο Σταλόνε!
Η ταινία του Ράιαν Κούγκλερ (η δεύτερη ταινία του μετά το «Fruitvale Station») θέλει τον 69χρονο Ρόκι Μπαλμπόα να προπονεί το γιο του Απόλο Κριντ. Αν έχετε ερωτήσεις για το ποιος είναι ο Απόλο (κι ακόμα χειρότερα, ποιος είναι ο Ρόκι) σταματήστε να διαβάζετε παρακάτω. Εχετε, μάλλον, γεννηθεί πολύ αργά. Δεν προλάβατε παραστάσεις του «Rocky» σε συνοικιακούς κινηματογράφους της Αθήνας, όπου τα τελευταία 15 λεπτά της ταινίας, κανένας θεατής δεν καθόταν στην καρέκλα του, αλλά όρθιοι ζητωκραύγαζαν έναν λαϊκό ήρωα της παλαίστρας κι έκλαιγαν κάθε φορά που με πρησμένα κλειστά μάτια και στραβό στόμα ούρλιαζε «Εϊντριαν», αφιερώνοντας τη νίκη στη γυναίκα του.
Το «Creed» έκανε πρεμιέρα στην Αμερική στις 25 Νοεμβρίου, 40 χρόνια μετά το γύρισμα της πρώτης σκηνής, του πρώτου «Rocky» (3 Oσκαρ, να θυμίσουμε, το 1977). Κι εκτός του ότι έχει ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς, πολλοί μιλούν για το πόσο ο Σταλόνε μπορεί να συγκινήσει τα μέλη της Ακαδημίας, ώστε να τον συμπεριλάβουν στην πεντάδα, κι ίσως να του δώσουν, το Οσκαρ Β' Ανδρικού ρόλου.
Αλλωστε φέτος η κατηγορία είναι ρευστή. Ολα μπορούν να συμβούν. Από τον 9χρονο Τζέικομπ Ρέμπλεϊ του «Room», μέχρι τον 69χρονο Σταλόνε. Από τον Κερτ Ράσελ και τον Σάμιουελ Τζάκσον για το «The Hateful Eight» του Κουέντιν Ταραντίνο (άραγε πώς θα μοιραστούν οι ρόλοι σε Α' και Β' ανδρικού σε αυτό το ensemble;), μέχρι τον περσινό μεγάλο χαμένο Μάικλ Κίτον για το «Spotlight» του Τόμας ΜακΚάρθι και τον Τομ Χάρντι για το «The Revenant» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου.
Δεν έχουμε ακόμα δει περισσότερες από τις μισές ερμηνείες, οπότε δεν μπορούμε να έχουμε γνώμη. Σκεφτόμαστε όμως πόσο η Ακαδημία μέσα στα χρόνια έχει αποδείξει ότι συγκινείται με τις «επιστροφές». Ειδικά όταν οι παλιοί της ήρωες και κάτοχοι Οσκαρ πέφτουν σε μία ενδιάμεση παρακμή και μετά επιστρέφουν με μία ταινία που ανασύρει την παλιά τους δόξα. Κι ο Σταλόνε μοιάζει ξαφνικά να έχει ελπίδες. Ποιος το περίμενε;
Διαβάστε επίσης:
