Γυρισμένη για μια ακόμη φορά σε ασπρόμαυρο, αφιερωμένη στους γονείς του, το «Cold War» του Πάβελ Παβλικόφσκι είναι αναμφίβολα μια ταινία προσωπική.
Στη μεταπολεμική Πολωνία, η Ζούλα επιλέγεται για τη φωνή της σε μια χορωδία παραδοσιακής μουσικής που γρήγορα θα γίνει όργανο για την διάδοση των ιδανικών του κομμουνισμού. Εκεί θα γνωρίσει τον Βίκτορ, έναν μποέμ πιανίστα που την ξεχωρίζει αμέσως για το ταλέντο και το ταμπεραμέντο της και θα τον ερωτευτεί παράφορα. Το ίδιο κι αυτός.
Οταν όμως εκείνος το σκάσει στη Δύση η Ζούλα θα μείνει πίσω κι όταν αποφασίσει να τον βρει στο Παρίσι θα ανακαλύψει ότι η καινούρια της ζωή δεν είναι αυτή που ήλπιζε να είναι. Κι έτσι πρώτη αυτή θα επιστρέψει στην Πολωνία, χωρίς τον Βίκτορ, σε μια αλληλουχία διαδρομών μέσα και έξω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα που θα σημαδευτούν ανεξίτηλα από το παράδοξο της σχέσης τους - μια σχέση παράφορου πάθους, ζήλειας, περιφρόνησης και μιας αγάπης που μοιάζει να μην μπορεί να ριζώσει πουθενά.
Διαβάστε εδω την κριτική της ταινίας από την πρώτη της προβολή στο φεστιβάλ των Καννών
Δείτε το πρώτο, πολωνικό τρέιλερ στο βίντεο:
Δείτε ακόμη:
Tags: Πάβελ Παβλικόφσκι, Cold War