Ολη η Κρουαζέτ τους περίμενε. Και ήρθαν. Τα «καλά παιδιά» του Σέιν Μπλακ, οι «Nice Guys» Ράιαν Γκόσλινγκ και Ράσελ Κρόου, έφτασαν σήμερα το πρωί στις Κάννες (μαζί με τον Ματ Μπόμερ και την εντυπωσιακή 16χρονη Ανγκάουρι Ράις) για να παρουσιάσουν την buddy movie αστυνομική κωμωδία τους στο 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, να φωτογραφηθούν από τους παπαράτσι στο παραδοσιακό photocall στην αυλή του Palais και να απαντήσουν τις ερωτήσεις μας στην επίσημη συνέντευξη Τύπου της ταινίας. Μικρή σημείωση: κόσμος είναι ήδη συγκεντρωμένος στη νησίδα απέναντι από το κόκκινο χαλί, 5 ώρες πριν την πρεμιέρα τους.
Διαβάστε επίσης: Η κριτική του Flix για το «Nice Guys»
Οχι άδικα. Ο Ράσελ Κρόου κουβαλά την προσωπική του γοητεία, ο Ράιαν Γκόσλινγκ όμως είναι αυτός, 5 χρόνια μετά το «Drive» και δύο μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο «Lost River», που έχει κυριολεκτικά αποπλανήσει το κοινό των Καννών. Ολοι μοιάζουν να είναι εδώ για αυτόν.
Ακόμα και η μεσήλικη κυρία, δημοσιογράφος με ιταλική προφορά, που κατέφθασε στην ουρά και λαχανιασμένα μας ρώτησε: «Συγγνώμη, από εδώ για Ράιαν Γκόσλινγκ;» Τελικά όμως ο Ράσελ Κρόου κατέληξε να κλέβει την παράσταση, κοιτώντας άγρια (για πλάκα) και πειράζοντας τόσο τους δημοσιογράφους, όσο και τους υπαλλήλους του φεστιβάλ.
Διαβάστε τα highlights:
Γιατί ο Σέιν Μπλακ («Φονικό Οπλο», «Kiss Kiss Bang Bang») είναι γοητευμένος από τις buddy κωμωδίες και γιατί αυτή τη φορά μετέφερε τη δράση στα 70ς;
Σέιν Μπλακ: Το Λος Αντζελες των 70ς ήταν μία περίεργη εποχή. Από την μία ήταν προορισμός ονείρων. Ολοι ερχόντουσαν με μία βαλίτσα για να κάνουν καριέρα στο Χόλιγουντ. Από την άλλη κάτω από το Hollywood Sign υπήρχε μια μυστηριώδης πυκνή σκοτεινιά – το σκάνδαλο με το νερό που είδαμε στο «Chinatown», μία ισχυρή βιομηχανία πορνογραφίας και εγκλήματα συνδεδεμένα με αυτή. Ηταν η εποχή που, κυριολεκτικά, οι μητέρες έλεγαν στα παιδιά τους να μην παίζουν έξω στο δρόμο. Αυτή τη διττή φύση του Λος Αντζελες τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα.
Το είδος του buddy movie έχει μία ιδιατερότητα. Αγαπώ κινηματογραφικούς χαρακτήρες που είναι losers, βρίσκονται σε μία περίοδο της ζωής τους που τίποτα δεν πάει καλά. Οταν όμως οι δρόμοι τους συναντιούνται, όταν γίνονται συνοδοιπόροι και συνεργάζονται ξαφνικά λάμπουν – πιάνεις τον εαυτό σου να τους στηρίζεις και να τους χειροκροτείς. Αγαπώ αυτό το είδος της screwball κωμωδίας γιατί τρελαίνομαι να βλέπω ένα ταλαντούχο δίδυμο να πετάει ατάκες ο ένας στον άλλον. Η διαδραστικότητα μεταξύ των δύο ηρώων ήταν το βούτυρο στο ψωμί μου.
Πώς έχτισαν τους χαρακτήρες τους διακωμωδώντας το πρότυπο του «σκληρού ντετέκτιβ» και δημιουργώντας ένα δίδυμο αλά Μπαντ Σπένσερ και Τέρενς Χίλ;
Ράσελ Κρόου: Συγνώμη, είδατε την ταινία; Είδαμε την ίδια ταινία; (γέλια) Δεν παίζω ούτε αστυνομικό ή ντετέκτιβ (παύση). Παίζω έναν εισπράκτορα δανείων με φιλοδοξίες και όνειρα (γέλια). Μπαντ Σπένσερ κ Τέρενς Χιλ; Αυτό είναι το καλύτερο κοπλιμέντο που μου έχουν κάνει ποτέ. Κοιτάξτε, ο Σέιν δεν θεωρεί το σενάριο ιερό. Μας εμπιστεύετε ότι καταλάβαμε την ψυχή της σκηνής κι από εκεί και πέρα αν πει «action» κι εμείς αποφασίσουμε να ξεσπάσουμε σε χορό και τραγούδι, μας το επιτρέπει. Αυτό ήταν κλειδί.
Ράιαν Γκόσλινγκ: Πρέπει όμως να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις 4 το πρωί και με θερμοκρασία κάτω του μηδενός, ό,τι βλακεία σου έρθει στο μυαλό εκείνος μπορεί να το χρησιμοποιήσει στο τέλος. Πρέπει πάντα να προσέχεις με τον Σέιν τι του δίνεις (γέλια). Κοιτάξτε, ήταν ένα υπέροχο σενάριο, είχαμε να κάνουμε με υπέροχους ρόλους. Ο στόχος για μένα δεν ήταν να διαγράψω από τη λίστα μου την επιθυμία μου να παίξω έναν κωμικό «κόντρα» ρόλο, όσο το να συνεργαστώ με τον Σέιν. Αυτός ήταν ο σκοπός. Μεγάλωσα με τις ταινίες του και ήθελα πολύ παίξω κάποτε σε μία. Ο Σέιν ξέρει πώς να γράψει αυτό το είδος κωμωδίας. Το κάνει πολλά χρόνια. Ναι, συμμετείχαμε στη διαδικασία, το επιτρέπει αυτό, αλλά η δυναμική ήταν ήδη εκεί. Ξέρει πώς να το κάνει. Γιατί υπάρχουν, για παράδειγμα, δραματικές αποχρώσεις στην κωμωδία του και αυτό το βρίσκω προκλητικό και ενδιαφέρον.
Πώς κατάφεραν να δέσουν τόσο πολύ, να βγάλουν τέτοια χημεία;
Ράσελ Κρόου: Ο Ράιαν έχει μία εξήγηση για τη χημεία μας...
Ράιαν Γκόσλινγκ: Το πρόγραμμα Alexa έχει ένα νέο feature που «προσθέτει» χημεία. Στην πραγματικότητα, ο Ράσελ έκανε όλες τις σκηνές του από τη Νέα Ζηλανδία.
Ράσελ Κρόου: Ναι, είναι αλήθεια. Ημουν στη φάρμα μου, σε όλη τη διαδικασία του γυρίσματος.
Ράιαν Γκόσλινγκ: Μας τηλεφώνησε τους διαλόγους του...
Σέιν Μπλακ: Ελα, σοβαρευτείτε. Ο Ράιαν πράγματι είχε εξηγήσει πολύ ωραία το μυστικό της χημείας δύο ηθοποιών. Είχε πει: η χημεία είναι κάτι απλό – απλά μάθαμε να ακούμε ο ένας τον άλλον.
Ράιαν Γκόσλινγκ: Πάντως είμαι ο Batman, κι αυτός είναι ο Ρόμπιν (γέλια)
Ράσελ Κρόου: Για να ακριβολογούμε, δεν είμαστε oι «Batman & Robin», αλλά οι «Fatman & Ribbοn» (γέλια).
Γιατί επιτρέπει ο Σέιν Μπλακ στους ηθοποιούς του να ξεφεύγουν από το σενάριο;
Σέιν Μπλακ: Θα πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος για να μην εμπιστευτεί τέτοιους ηθοποιούς. Ακόμα κι αν γύριζα την ταινία στο γκαράζ μου, χωρίς σενάριο, θα ένιωθα ασφάλεια με αυτούς τους ηθοποιούς, θα άκουγα τις προτάσεις τους, θα άνοιγα την κάμερα και θα τους επέτρεπα να κάνουν ό,τι θέλουν. Εχεις δύο πρωταγωνιστές που όχι μόνο μπορούν να παίξουν κωμωδία, αλλά μπορούν να κάνουν και σωματική κωμωδία. Για μένα η καλύτερη κωμωδία είναι η όχι σοβαροφανής. Πρέπει να δέχεσαι να τρως ντομάτες στα μούτρα. Οπότε το τολμήσαμε. Ο Ράιαν ήταν πρόθυμος να ρίξει τον εαυτό του από τούμπα σε τούμπα κι από τζαμαρία σε τζαμαρία. Εύχομαι να μην του μείνει κουσούρι και τραυματιστεί σε μία επόμενη ταινία.
Ακολουθεί ο Ράσελ Κρόου τη Μέθοδο Στανισλάφσκι;
Οχι. Ακολουθώ τη Μέθοδο Ράσελ Κρόου. Είμαι ηθοποιός από τα 6 μου χρόνια. Δεν πήγα σε καμία σχολή. Δεν ξέρω καν τι είναι η γαμημένη Μέθοδος Στανισλάφσκι. Σοβαρά τώρα: δεν είναι τόσο σύνθετο. Αν θέλετε να γίνετε ηθοποιοί, απλά προσπαθήστε το. Εγώ συμφωνώ με αυτό που είχε κάποτε πει ο Λόρενς Ολίβιε όταν τον ρώτησαν τι συμβουλή θα έδινε στους νέους ηθοποιούς: «Μάθε τις ατάκες σου και μην πέφτεις πάνω στα έπιπλα του σκηνικού».
Τι έχει να πει η πραγματική αποκάλυψη της ταινίας: η 16χρονη Ανγκάουρι Ράις;
Ανγκάουρι Ράις: Σας ευχαριστώ που λέτε ότι τα κατάφερα. Που κρυβόμουν τόσο καιρό; Κρυβόμουν στην Αυστραλία – μακριά από το Χόλιγουντ κι όλη αυτή την τρέλα. Βέβαια δεν είναι η πρώτη μου φορά στις Κάννες. Είχα έρθει ξανά πριν από 3 χρόνια όταν ήμουν 13 χρονών με μία αυστραλέζικη ταινία. Διασκέδασα πολύ την εμπειρία. Χάρηκα που ο Ράιαν έπαιζε τον μπαμπά μου. Είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία.
Ράιαν Γκόσλινγκ: Εγώ εντυπωσιάστηκα γνωρίζοντας την Ανγκάουρι. Είχα μία μικρή ανησυχία για το πώς θα λειτουργήσει αυτή η περίεργη, καθόλου politically correct σχέση πατέρα-κόρης. Είχα ένα άγχος πώς θα το πιάσουμε. Ομως από τη στιγμή που μπήκε στο δωμάτιο κι έφερε μαζί της αυτή την φυσική της ενέργεια, όλα μπήκαν στη θέση τους. Το έκανε εύκολο! Εντυπωσιάστηκα που ήξερε ακριβώς ποια ήταν η ηρωίδα της, είχε άποψη για τα πράγματα, είχε πάντα τη σωστή άποψη για τα πράγματα. Ηρθε προετοιμασμένη. Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι 16 χρονών. Νομίζω ότι είναι 35 χρονών στην πραγματικότητα. Είναι ξεκάθαρο ότι σε λίγα χρόνια θα μας έχει πάρει και τα σκαλπ!
Αληθεύει ότι το πρότζεκτ κάποια στιγμή πέρασε κι από το Netflix ως ιδέα για σειρά;
Σέιν Μπλακ: Ναι, υπήρξε μία εποχή που προσπαθήσαμε να μετατρέψουμε το σενάριο και να πλασάρουμε την ιστορία ως τηλεοπτική σειρά. Πήγαμε σε μίτινγκς, το θέμα προχώρησε κάπως. Ευτυχώς δεν έγινε γιατί δε θα ήμασταν εδώ. Γιατί δε θα μπορούσαμε να απολαύσουμε στους πρωταγωνιστικούς ρόλους αυτούς τους δύο τύπους. Είμαι ο πιο τυχερός άνρθωπος στον κόσμο που συνεργάστηκα με τον Ράιαν και τον Ράσελ. Οχι τηλεόραση για μένα, ευχαριστώ.
Θα υπάρξει σίκουελ;
Ράσελ Κρόου: Είμαι πολύ απασχολημένος, σόρι!
Ράιαν Γκόσλινγκ: Ο Σέιν έχει μία ιδέα για να μεταφέρουμε τη δράση στα 80ς...
Σέιν Μπλακ: Χμμμ δεν ξέρω. Για το επόμενο λέω να ξανακάνω κάστινγκ, να σας αντικαταστήσω.
