Αν κανείς παρακολουθεί τις συνεντεύξεις που δίνει ο Μπραντ Πιτ τα τελευταία χρόνια, σίγουρα έχει δει τη διαφορά. Μετά την προσωπική του κρίση (δεν φέρνει κρίση ένα διαζύγιο, μάλλον αποκαλύπτει ότι την είχες εδώ και καιρό), μοιάζει να μην τον ενδιαφέρει και πολύ πώς θα ακουστεί αυτό που έχει να πει. Και το λέει. Κι αυτό είναι το πιο γοητευτικό του χαρακτηριστικό.
Σε πρόσφατη λοιπόν συνέντευξή του στους New York Times, όταν τον ρώτησαν αν έχει μετανιώσει για κάτι στην καριέρα του, δεν έδωσε την σοφιστικέ, πολιτικά ορθή απάντηση (σ.σ. «δεν μετανιώνω για τίποτα στη ζωή μου, με έφεραν εδώ που είμαι»)
Θυμηθείτε κι αυτή την συνέντευξη: Ο Μπραντ Πιτ σχολιάζει τον αλκοολισμό, την αποτοξίνωσή του και πόσο διαφορετικός άνθρωπος είναι σήμερα
Αλλά μίλησε ανοιχτά και ομολόγησε... πολλά. Σιχαίνεται την ερμηνεία του στο δεύτερο μισό του «12 Πίθηκοι» του Τέρι Γκίλιαμ (τι κι αν είχε κερδίσει μία οσκαρική υποψηφιότητα για αυτή την ερμηνεία!). Ακόμα δεν συγχωρεί τον εαυτό του που απέρριψε μία πρόταση των αδελφών Κοέν (για το "To the White Sea", ένα πρότζεκτ που ακόμα είναι καταχωρυμένο ως "σε ανάπτυξη") και η ταινία δεν έγινε ποτέ. Τέλος, θα ήθελε να μην είχε κάνει την «Τροία». Κι ό,τ ι η εμπειρία τον έκανε να σκεφτεί σοβαρά τα επόμενα βήματα στην καριέρα του και τις επιλογές του.
«Δεν ήταν μόνο η "Τροία". Ηταν και κάτι άλλο. Ομως με έκαναν να προβληματιστώ πραγματικά και να αποφασίσω να μην αγνοώ το ένστικτό μου πια. Επρεπε να κάνω την "Τροία", γιατί απέρριψα κάτι άλλο και χρωστούσα μία ταινία στο στούντιο. Οπότε με έβαλαν στην "Τροία". Δεν ήταν επώδυνη εμπειρία, όμως ο τρόπος που η ταινία επέλεγε να αφηγηθεί την ιστορία δεν ήταν αυτό που ήθελα. Κι έκανα κι εγώ τα λάθη μου. Τι προσπαθώ να πω για την "Τροία"; Δεν μου επέτρεπαν να μην είμαι το επίκεντρο κάθε πλάνου. Κι αυτό με τρέλαινε. Με είχε κακομάθει και η εμπειρία μου με τον Ντέιβιντ Φίντσερ. Κι αυτό δεν είναι χτύπημα στον Βόφγκανγκ Πέτερσεν. Το "Das Boot" είναι μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά η η "Τροία" έγινε κάτι εντελώς εμπορικό. Κάθε πλάνο με είχε στο κέντρο - "έρχεται ο ήρωας να τος!". Δεν υπήρχε μυστήριο. Οπότε, εκείνη την εποχή, το αποφάσισα: θα επενδύσω σε άλλες επιλογές, θα κάνω πιο "ποιοτικές" (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) ταινίες. Ηταν για μένα μία πολύ ξεκάθαρη στιγμή που έστριψε την πορεία της καριέρας μου για την επόμενη δεκαετία...»
Διαβάστε περισσότερα:
