Μπορεί η ομόφωνη απόφαση της κριτικής επιτροπής για το Χρυσό Φοίνικα του 72ου Φεστιβάλ Καννών στο «Parasite» του Μπονγκ Τζουν-χο να (μας) βρίσκει όλους σύμφωνους, ωστόσο κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ πως το 2019 ήταν η χρονιά που ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ήρθε με ένα καθαρό αριστούργημα για να διεκδικήσει ένα Χρυσό Φοίνικα επί ίσοις όροις με τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους. Και να χάσει, όπως έχει κάνει ακόμη πέντε φορές στο παρελθόν, με ταινίες που θεωρητικα θα μπορούσαν όλες να του χαρίσουν το μεγάλο βραβείο.
1999: Ολα για τη Μητερα Μου
Παρά τη γενική εντύπωση, αυτή ήταν η πρώτη ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ που διαγωνίστηκε ποτέ για τον Χρυσό Φοίνικα. Φαβορί απ' όλες τις απόψεις, η ταινία θα χάριζε στον Αλμοδόβαρ το Βραβείο Σκηνοθεσίας. Ο Χρυσός Φοίνικας θα πήγαινε νομοτελειακά στη «Ροζέτα» των Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ δεν μπορούσε να αγνοήσει το ωστικό κύμα ενός σινεμά που θα σημάδευε το σινεμά του νέου αιώνα.
2006: Volver
Η ταινία που ακολούθησε την «Κακή Εκπαίδευση» η οποία ανοιξε το Φεστιβάλ Καννών το 2004 αλλά εκτός συναγωνισμού (;) χάρισε στον Πέδρο Αλμοδόβαρ ένα βραβείο σεναρίου και στα κορίτσια του (Τσους Λαμπρεάβ, Γιοχάνα Κόμπο, Κάρμεν Μάουρα, Λόλα Ντουένιας, Μπλάνκα Πορτίγιο, Πενέλοπε Κρουζ) το βραβείο γυναικείας ερμηνείας. Τον Χρυσό Φοίνικα θα έπαιρνε ο Κεν Λόουτς για το «Ο Ανεμος Χορεύει το Κριθάρι».
2009: Ραγισμένες Αγκαλιές
Οχι ακριβώς ένα high στην καριέρα του, αλλά σε κάθε περίπτωση μια εμπνευσμένη ταινία - ειδικά για το ίδιο το σινεμά και την τέχνη, το φιλμ που τον βρήκε πάλι αγκαλιά με την Πενέλοπε Κρουζ στην Κρουαζέτ δεν κέρδισε τίποτα. Τον Χρυσό Φοίνικα πήρε τη χρονιά εκείνη δικαιωματικά η «Λευκή Κορδέλα» του Μίκαελ Χάνεκε.
2011: Το Δέρμα που Κατοικώ
Ταινία που δεν αγαπήθηκε άδικα ακόμη και από τους φανατικούς του Αλμοδόβαρ, το «Δέρμα που Κατοικώ» παραμένει ένα από τα πιο προσωπικά του ημερολόγια πάνω στη σεξουαλικότητα, τις ταυτότητες, τους ρόλους και το μελόδραμα. Δεν κέρδισε τίποτα. Ο Χρυσός Φοίνικας πήγε στο «Δέντρο της Ζωής» του Τέρενς Μάλικ.
2016: Julieta
Ακόμη μια όχι τόσο... αριστουργηματική στιγμή στη φιλμογραφία του, η «Julieta» έφυγε με άδεια χέρια από το Φεστιβάλ Καννών. Ακόμη όμως κι έτσι ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι δεν άξιζε το Χρυσό Φοίνικα περισσότερο από το «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» του Κέν Λόουτς.
2019: Πόνος και Δόξα
Μαζί με το «Ολα για τη Μητέρα Μου», η πιο φαβορί στιγμή του Αλμοδόβαρ για τον Χρυσό Φοίνικα - το «Πόνος και Δόξα» ήταν η ταινία που συζητούσαν όλοι μέχρι και πριν λίγο από την απονομή των βραβείων - διαψεύσθηκε από το φαβορί του Μπονγκ Τζουν-χο που κέρδισε τελικά με το «Parasite». Το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στον Αντόνιο Μπαντέρας ήταν δίκαιο, αλλά ήταν μόνο έμμεσα ένα βραβείο για τον ίδιο τον Αλμοδόβαρ.
