Φεστιβάλ / Βραβεία

Το Διεθνές Φεστιβάλ Βενετίας είναι classic!

of 10

Η οικοδέσποινα Κλαούντια Καρντινάλε και το τιμητικό βραβείο στον Γουίλιαμ Φρίντκιν βρίσκονται στο κέντρο του τμήματος «Venezia Classici» του 70ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, όπου αποκατεστημένες ταινίες και ντοκιμαντέρ για το σινεμά θυμίζουν πως το μέλλον βρίσκεται στο παρελθόν.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Βενετίας είναι classic!
Η Κλαούντια Καρντινάλε στα «Μακρινά Αστέρια της Αρκτου» του Λουκίνο Βισκόντι

Μπορεί σε ένα μεγάλο κινηματογραφικό φεστιβάλ, όπως σίγουρα είναι αυτό της Βενετίας, το ενδιαφέρον να μονοπωλούν οι πολυαναμενόμενες πρεμιέρες και τα βλέμματ όλων να είναι στραμμένα στους σύγχρονους δημιουργούς του σινεμά, αλλά είναι αδύνατον να μην νιώθεις τη γοητεία του κλασικού να επιτίθεται στις σινεφίλ αισθήσεις σου, όταν οι τίτλοι που ανακοινώνονται ότι θα προβληθούν στο ειδικό τμήμα με τα «κλασικά» περιλαμβάνουν αριστουργήματα σε αποκατεστημένες κόπιες που θα μπορούσες να βλέπεις απλά... για πάντα.

Και επίσης είναι αδύνατον να μην νιώσεις το δέος που αρμόζει και μόνο στο άκουσμα του ονόματος της Κλαούντια Καρντινάλε, όταν μαθαίνεις πως η 75χρονη σταρ θα είναι η επίσημη οικοδέσποινα του τμήματος «Venezia Classici» και θα παρευρεθεί στην προβολή του «Μακρινά Αστέρια της Αρκτου» του Λουκίνο Βισκόντι που το 1965 κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας και αποκαταστάθηκε φέτος από την Sony Pictures International πριν γίνει μέρος των Ιστορικών Αρχείων Μοντέρνας Τέχνης (ASAC) της Biennale της Βενετίας.

Από το ίδιο αρχείο, θα προβληθούν στο τμήμα των κλασικών ταινιών που αποκαταστάθηκαν φέτος τα «Le 15 d’Août» της Σαντάλ Ακερμάν του 1973, το «Θυμάσαι τη Ντόλυ Μπελ;», η πρώτη ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα από 1981 και το «Little Fugitive» των Ρέι Ασλεϊ, Μόρις Ενγκελ, Ρουθ Ορκιν του 1953

sorcerer

Το «Venezia Classici» θα ανοίξει την αυλαία του στις 29 Αυγούστου, παρουσία του Γούλιαμ Φρίντκιν, ο οποίος θα παραλάβει και τον Χρυσό Λέοντα για την προσφορά του στον κινηματογράφο. Για την ειδική αυτή στιγμή στην καριέρα του θα παρουσιάσει (με υπερηφάνια, όπως δηλώνει συνεχώς στον λογαριασμό του στο twitter), την αποκατεστημένη κόπια του «The Sorcerer» του 1977, της πιο αγαπημένης του, προσωπικής και πιο δύσκολης ταινίας που γύρισε ποτέ, ένα άτυπο ριμέικ του «Μεροκάματου του Τρόμου» και μια εμπορική αποτυχία που μέσα στα χρόνια κέρδισε τη θέση που αξίζει τόσο στην ιδιοσυγκρασιακή φιλμογραφία του δημιουργού του όσο και στην ιστορία του νέου αμερικανικού σινεμά.

2 Χέρια Πάνω από την Πόλη του Φραντσέσκο Ρόσι

Από τις υπόλοιπες ταινίες που θα προβληθούν στο τμήμα με τα κλασικά της Βενετίας, ξεχωρίζουν από ιταλικής πλευράς το αριστουργηματικό «Paisà» του Ρομπέρτο Ροσελίνι (1946), το βραβευμένο με τον Χρυσό Λέοντα «Χέρια Πάνω από την Πόλη» του Φραντσέσκο Ρόσι (1963), το «Ψωμί και Σοκολάτα» του Φράνκο Μπρουσάτι (1973), το «Μια Σφαίρα για τον Στρατηγό» του Νταμιάνο Νταμιάνι (1966) και το «Η Ιδιοκτησία δεν Είναι Κλοπή» του Ελιο Πέτρι (1973).

2 Providence του Αλέν Ρενέ

Τα αριστουργήματα, όμως, δεν σταματούν στην Ιταλία. Αποκατεστημένες κόπιες θα προβληθούν και για το «Ανθρώπινο Κτήνος» του Ζαν Ρενουάρ (1938), για το «Providence» του Αλέν Ρενέ (1977) από τη Γαλλία, για το «Tosca's Kiss» του Ντάνιελ Σμιντ (1984) από την Ελβετία , το «White Rock» του Τόνι Μάιλαμ (1977) από τη Μ. Βρετανία, το «Καλά Χριστούγεννα Κύριε Λόρενς» του Ναγκίσα Οσιμα (1983), μια συμπαραγωγή Μ. Βρετανίας και Ιαπωνίας, το το «My Friend Ivan Lapshin» του Αλεξέι Γκερμάν του πρεσβύτερου (1984) από τη Ρωσία, το «The Treasure» του Λέστερ Τζέιμς Πέριες του 1973 από τη Σρι Λάνκα, το «In the Heat of the Sun» του Τζιανγκ Γουεν του 1993 από την Κίνα, το «Comrades: Almost a Love Story» του Πίτερ Χο-σαν Τσαν του 1996 από το Χονγκ - Κονγκ, το «Mysterious Object at Noon», το πειραματικό ντοκιμαντέρ του Απιτσατπόνγκ Βιρασετακούν από το 2000 και την Ταϊλάνδη, το «Equinox Flower» του Γιασουχίρο Οζου (1958) και το «The Shape of the Night» του Νομπόρου Νακαμούρα (1964) από την Ιαπωνία και τέλος από την Αμερική, το «Let's Get Lost», το ντοκιμαντέρ του Μπρους Γουέμπερ για τον Τσετ Μπέικερ από το 1988, το αξεπέραστο «My Darling Clementine» του Τζον Φορντ (1946), το «The Adventures of Hajji Baba» του Ντον Βαις (1954) και το «The Most Dangerous Game» του Ιρβινγκ Πίτσελ (1932).

2 Hotel Monterey της Σαντάλ Ακερμάν

Μικρά αφιερώματα θα τιμήσουν την βελγίδα Σαντάλ Ακερμάν, αφού εκτός από το «Le 15 d’Août» θα προβληθεί το «Hotel Monterey» του 1972, αλλά και τον Ινδό Σαγιαζίτ Ρέι με τις προβολές του «The Holy Man» του 1965 και του «The Coward» του 1965, ενώ για πρώτη φορά μια επιτροπή από 28 σπουδαστές κινηματογράφου από ιταλικά πανεπιστήμια θα δώσουν δύο βραβεία: την Καλύτερη Ταινία του τμήματος «Venezia Classici» και το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ για το σινεμά.


Το 70ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογραφου της Βενετίας ξεκινάει φέτος στις 29 Αυγούστου με την παγκόσμια πρώτη του «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν και ολοκληρώνεται στις 7 Σεπτεμβρίου με την απονομή των βραβείων του από την Επιτροπή, στην οποία προεδρεύει ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

2

Διαβάστε περισσότερα: