Buzz

Κινηματογραφικές αίθουσες ακόμη πιο άδειες χωρίς τον κύριο Δημήτρη Χαρίτο

of 10

Ακούραστος θεατής και αναλυτής του σινεμά, ο Δημήτρης Χαρίτος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.

Κινηματογραφικές αίθουσες ακόμη πιο άδειες χωρίς τον κύριο Δημήτρη Χαρίτο
  • Πιστεύετε στην κριτική;
  • Ναι. Oταν είναι τέτοια. Aλλωστε μισό αιώνα τώρα την υπηρετώ ο ίδιος στα εικαστικά και τον κινηματογράφο.
    [Από συνέντευξη του Δημήτρη Χαρίτου στην Ασημίνα Ξηρογιάννη για το vakxikon.gr]

Ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος «βιοπορίστηκε εξαντλώντας όλη την υπηρεσιακή ιεραρχία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος».

Εγραφε κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες από τις αρχές της δεκαετίας του '60, παράλληλα με την ενασχόλησή του με την ποίηση. Για πολλά χρόνια διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελληνίας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στα έτη 1991-1993 υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Επί δεκατέσσερα χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού.

Διαβάστε ακόμη: Από τα αρχεία | Κριτικές και κείμενα του Δημήτρη Χαρίτου

χαριτος

Κωστής Μοσκώφ, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Δημήτρης Χαρίτος σε ταβέρνα κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1987

χαριτος

Με τον Σταύρο Τσιώλη το 1990

Στο διάστημα 2000-2002 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του (τότε) Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Εχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό Αντί, ενώ για χρόνια κρατούσε τη στήλη της κινηματογραφικής κριτικής στο περιοδικό Νέα Εστία.

χαριτος

Με τον Μισέλ Δημόπουλο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1996

Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1955 με την ποιητική συλλογή «Ιστορία του Απρίλη» και ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές «Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα», 1961, «Μανδραγόρες», εκδ. Φιλιππότη, 1980, και η συλλογή «Μυθεύματα κι αυτοβιόγραφα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2009. Το 2014 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κίχλη η ποιητική συλλογή «Οι Αφαντοί» και το 2017 η συλλογή «Τα τριακόσια εξήντα πέντε και το ένα για τα δίσεχτα χρόνια».

Περισσότερο κι από όλα τα παραπάνω, ο κύριος Δημήτρης Χαρίτος ήταν ένας ακούραστος θεατής, παρών από την έναρξη μέχρι και το τέλος στις προβολές του Φεστιβάλ Δράμας και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που παρακολουθούσε ανελλιπώς, κρατώντας πάντα σημειώσεις και κάνοντας εύστοχες, αυστηρές συχνά παρατηρήσεις, μένοντας πιστός στο σινεμά με το οποίο μεγάλωσε, αλλά αναγνωρίζοντας και το πάθος των νεότερων με τους οποίους τον έδενε άρρηκτα και η σχέση του με τον γιο του, Λευτέρη Χαρίτο, σκηνοθέτη του «Dolphin Man» αλλά και υπεύθυνο για την σκηνοθεσία της τεράστιας επιτυχίας «Αγριες Μέλισσες».

Αυτός ανακοίνωσε και το θάνατο του πατέρα του στο Facebook με το παρακάτω σημείωμα.

Διαβάστε ακόμη: Από τα αρχεία | Προβλήματα του Ελληνικού Κινηματογράφου του Δημήτρη Χαρίτου