Ο Πίτερ Ντίνκλατζ, μπορεί να έγραψε ιστορία πλέον ως Τίριον Λάνιστερ, αλλά από το θέατρο ξεκίνησε και το σινεμά είναι η πρώτη του αγάπη. Αλλωστε η πρώτη φορά που συνειδητοποιήσαμε πόσο εξαιρετικός ηθοποιός είναι ήταν στην μεγάλη οθόνη - στο «The Station Agent» του Τομ ΜακΚάρθι.
Φέτος τον απολαύσαμε στο «I Care A Lot», σ' έναν (τόσο ταιριαστό) μαφιόζικο ρόλο σε μία πικρή κωμωδία και τον αναμένουμε επίσης ως τον νέο «Toxic Avenger» (σε μία low budget, υπερβίαιη, θεόμουρλη και ολότελα μη πολιτικά ορθή απάντηση-παρωδία στις υπερηρωικές ταινίες του Χόλιγουντ)
Διαβάστε κι αυτό: Πώς σας φαίνεται ο Πίτερ Ντίνκλατζ ως «Cyrano» σε μιούζικαλ που θα σκηνοθετήσει ο Τζο Ράιτ και τη μουσική γράφουν οι National;
Σήμερα που έχει γενέθλια, θυμόμαστε τις 5 πιο αγαπημένες του ταινίες όλων των εποχών, έτσι όπως τις ψήφισε, εξηγώντας με λιττές, μεστές εξηγήσεις τις επιλογές του.
Αυτή είναι η πεντάδα του:
Νο 5: «Σούπα Πάπιας» («Duck Soup», 1933)
«Γιατί οι Αδελφοί Μαρξ μπορούν να ξορκίσουν κάθε γκρίζα μέρα...»
Διαβάστε επίσης: Το Flix ψηφίζει τις ΤΟΡ 50 αγαπημένες του κωμωδίες
Νο 4: «Ο Φίλος μου κι Εγώ» («Withnail and I», 1987)
«Ανάμεσα σε πολλά άλλα, η καλύτερη εξήγηση του τι σημαίνει να είναι κανείς ηθοποιός...»
Διαβάστε κι αυτό: «Ο Φίλος μου κι Εγώ». Μια συνάντηση μετά από χρόνια με μια αγαπημένη ταινία
Νο 3: «Νύχτες της Καμπίρια» («Le Notti di Cabiria», 1957)
«Η αγαπημένη μου ταινία του μαέστρο, Φεντερίκο Φελίνι...»
Θυμηθείτε κι αυτό: Αν ο Φελίνι διάλεγε τη νέα Καμπίρια… θα ήταν η Τζουλιέτ Λούις;
Νο 2: «S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα» («Dr. Strangelove», 1964)
«Ο πόλεμος αποτυπώνεται όπως ακριβώς είναι: κάτι το σουρεαλιστικό...»
Η κριτική του Flix «S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Νο 1: «Παρίσι, Τέξας» («Paris, Texas», 1984)
«Μία συγκλονιστική ταινία εξ αιτίας όχι μόνο ενός εκπληκτικού δημιουργού, του Βιμ Βέντερς, αλλά κι ενός συγκλονιστικού πρωταγωνιστή που πρόσφατα χάσαμε. Αντίο, Σαμ Σέπαρντ...»
Τα 5 αστεράκια του Flix για το «Παρίσι, Τέξας» του Βιμ Βέντερς
Διαβάστε ακόμα:
