Ποιος πίστευε ότι ο Τομ Φορντ, το πάλαι ποτέ διαβόητο κακό παιδί της μόδας, ο άνθρωπος που ανέστησε την Gucci και έκανε αισθητή τη fashionista περσόνα του με σέξι, τολμηρές διαφημίσεις και εξώφυλλα στο Vanity Fair όπου ο ίδιος ξαπλώνει γυμνός ανάμεσα στη Σκάρλετ Γιόχανσον και τις σταρ της χρονιάς, θα έκανε σκοτεινές ταινίες που μας ενδιαφέρουν, μας εκπλήσσουν, έχουν πολυεπίπεδη κινηματογραφική ουσία, οσκαρικές ερμηνείες κι όχι μόνο στιλ και γυαλιστερή αισθητική; Πριν από 7 χρόνια, κανείς. Μέχρι που το «A Single Man» έπιασε κριτικούς, βραβεία και κοινό αδιάβαστους κι ο Φορντ κατέθεσε ένα στιβαρό, ξεκάθαρο στίγμα σκηνοθέτη.
Ποιος πίστευε ότι αυτό θα είχε συνέχεια; Επτά χρόνια απουσίας μετά, κανείς. Ισως να ήταν one-hit wonder. Ετσι κι αλλιώς είχε επιστρέψει στη μόδα, με εξίσου πρωτοποριακές ιδέες στο pret a porter (το πρόσφατο «See it Now, Wear it Tomorrow» είναι ένα concept που φέρνει το μέσο καταναλωτή κοντά στα fashion shows και ήταν μία τολμηρή ιδέα που άλλαξε τους κανόνες της μόδας).
Διαβάστε ακόμα: Ο Τομ Φορντ δεν ξέρει αν η μόδα ή το σινεμά είναι η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο
Fade in στους τίτλους αρχής του «Nocturnal Animals». Fade out και τίτλοι τέλους του «Nocturnal Animals». Ο,τι μεσολαβεί ενδιάμεσα είναι ένα υπνωτικό ψυχολογικό θρίλερ που σε στοιχειώνει, μία κινηματογραφική συμβολική κάθοδος στα σκοτεινά μας ένστικτα κι ένα καυστικό σχόλιο για το σύγχρονο άνθρωπο και τον άδειο πλούσιο κόσμο του που ο Φορντ παραδίδει με αφαιρετική ματιά, στιβαρή απλότητα και γοητευτική αυτοπεποίθηση.
Διασκευάζοντας ο ίδιος το μυθιστόρημα του Οστιν Ράιτ «Τόνι και Σούζαν», ο Φορντ μας βυθίζει στον κυνικό, αποστειρωμένο από ζεστά, ειλικρινή αισθήματα, αλλά ταυτόχρονα άψογης αισθητικής κόσμο της a-list κοινωνικής τάξης του καλλιτεχνικού Λος Αντζελες. Η Σούζαν, μία curator σε κεντρική γκαλερί της πόλης, είναι παντρεμένη με έναν γοητευτικό επιχειρηματία που την απατά, όταν ο Τόνι, ο πρώτος άντρας της, το ρομαντικό αγόρι των φοιτητικών της χρόνων που επαναστάτησε για να τον παντρευτεί (αλλά μετά συμφώνησε με την αστή μητέρα της ότι «ήταν πολύ αδύναμος» για να της προσφέρει τη ζωή που της ταιριάζει και τον χώρισε) της στέλνει το πρώτο του μυθιστόρημα. Δεν το έχει διαβάσει ακόμα κανείς. Και θέλει τη γνώμη της.
Δείτε κι αυτό: Βίαιο και θλιμμένο: το «Nocturnal Animals» έχει trailer!
Ο τίτλος «Nocturnal Animals» και στην πρώτη του σελίδα της το αφιερώνει - έτσι την αποκαλούσε χαϊδευτικά επειδή την βασάνιζαν αϋπνίες. Η Σούζαν το διαβάζει και παρακολουθεί τη μεταμόρφωση ενός ευαίσθητου άντρα σε αγρίμι, όταν πρέπει να εκδικηθεί για την τραγωδία που χτύπησε την οικογένειά του. Με κάθε σελίδα που διαβάζει, όσο έρχεται αντιμέτωπη με τη βία και το σοκ της ιστορίας, αρχίζει να ξαναχτυπά και η δική της παγωμένη καρδιά. Ο Τόνι γράφει συγκλονιστικά. Γιατί δεν τον είχε εμπιστευθεί τότε;
Βγαίνοντας από την ταινία, νιώθεις, σχεδόν σωματικά, την ψυχαναλυτική επίδρασή της πάνω σου. Εθιστική. Στοιχειωτική. Σπαραχτικά βουβή. Ταυτόχρονα, καθώς είμαστε όλοι μας νυκτόβια πλάσματα, ακαταμάχητα θελκτική.
Από την παγκόσμια πρεμιέρα της στη Βενετία, όπου η ταινία έφυγε με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, ο Φορντ κέρδισε επάξια διθυραμβικές κριτικές. Διθυραμβικές. Κριτικές που τον παραλληλίζουν με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ. Ακόμα κι αν αυτό μοιάζει με ιερόσυλη υπερβολή, η αλήθεια είναι ότι μία τέτοια ιστορία προσωπικής εκδίκησης, ένα περίτεχνο, συμβολικό σενάριο που κινηματογραφείται ήσυχα, σιωπηλά, σχεδόν ψιθυριστά και με ένα καστ που τόσο οι πρωταγωνιστές (Τζέικ Τζίλενχαλ και Εϊμι Ανταμς), όσο και οι δεύτεροι ρόλοι (Μάικλ Σάνον, Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον, Αρμι Χάμερ κι εμφανίσεις από τους Λόρα Λίνεϊ, Ισλα Φίσερ, Μάικλ Σιν) είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί (και πολύ προσεχτικά επιλεγμένοι) μοιάζει με εξωτικό νυκτόβιο πτηνό ανάμεσα σε έναν καταιγισμό από αδιάφορες, πανομοιότυπες κινηματογραφικές δεκαοχτούρες.
Ο Τομ Φορντ δεν είναι στιλίστας. Είναι σκηνοθέτης. Και έχουμε πολλά να δούμε ακόμα από αυτόν.
«Οχι δεν πίστεψα στιγμή ότι θα χάσει την ισορροπία μεταξύ αισθητικής και ουσίας» μας είπε η Εϊμι Ανταμς χθες, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην κάμερα του Flix. «Ο Τομ είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, ένας σκηνοθέτης που νιώθεις από τις πρώτες του συζητήσεις για το σενάριο ότι τον ενδιαφέρουν όλα τα στρώματα της πολυπλοκότητας της ιστορίας. Οτι θα φροντίσει τον ηθοποιό να ξεδιπλώσει όσα έχει ανάγκη. Δεν ένιωσα ποτέ ότι θα με απορροφήσει ο στιλιζαρισμένος κόσμος, που παρόλα αυτά τον δημιούργησε - είναι εκεί. Το σύμπαν της ταινίας, στο κομμάτι της Σούζαν τουλάχιστον, είναι αισθητικά πανέμορφο...»
«Η ταινία είναι μία συμβολική παραβολή» μάς λέει ο Τομ Φορντ (κοιτώντας μας τόσο έντονα και γελαστά, που ειλικρινά αφοπλίζει) «Ηθελα να αντιπαραθέσω τον κλινικό καπιταλιστικό κόσμο του LA, του οποίου είμαι κομμάτι και βλέπω κατάματα την ειρωνία αυτού που σας λέω, με τα άγρια ένστικτα του Τέξας και την μνήμη ενός έρωτα που άφησες να χαθεί στη ζεστασιά και την αθωότητα των νιάτων σου. Αυτό ήθελα να πω, αυτό είναι το μήνυμα της ταινίας: όσο κι αν αγαπάμε τα όμορφα, λαμπερά πράγματα, οι άνθρωποι και οι σχέσεις μας είναι αναντικατάστατες. Αν τους αφήσουμε να χαθούν, χάνουμε κι εμείς τη μόνη μας ευκαιρία για ευτυχία...»
«Ναι, εγώ είμαι η Σούζαν» παραδέχεται ο Φορντ «Υπήρξε μία στιγμή στην καριέρα μου που ένιωσα το κενό. Δεν είχα καμία επικοινωνία με τη δουλειά μου. Δεν μου άρεσε τίποτα που δημιουργούσα. Το σινεμά με έσωσε. Αλλά πάντα με ενέπνεε το σινεμά - ακόμα και στη μόδα. Εσείς δεν μπορούσατε, και δεν είχατε τον τρόπο, να το δείτε....»
«Και εμένα μου αρέσει που η ταινία είναι όπως την είπατε "ψιθυριστή"» χαμογελά με αυτά τα soulful μάτια της η Εϊμι Ανταμς «Είναι μία ταινία που έχει πολλά να πει, αλλά δεν τα λέει. Με την κινηματογραφική της γλώσσα σε κάνει να τα νιώσεις, να τα φανταστείς. Ηταν από τους πιο δύσκολους ρόλους μου. Γιατί στην πλειονότητα των σκηνών της η Σούζαν διαβάζει ένα βιβλίο. Τα πλάνα στο πρόσωπό της πρέπει να δείξουν πόσο την επηρεάζει, πόσο την αλλάζει, τη μεταμορφώνει η ιστορία...»
«Α, τι ωραία ερώτηση! Αν ήμουν ζώο, τι ζώο θα ήμουν...» σκάει στα γέλια ο Φορντ. «Δεν ξέρω. Δεν ξέρω ακριβώς. Αιφνιδιάζομαι. Ομως, να είστε σίγουρη, ναι, θα ήμουν ένα ζώο της νύκτας. Αν ήμουν ζώο, στα σίγουρα, θα ήμουν νυκτόβιο...»
«Σίγουρα νυκτόβιο» ομολογεί και η Ανταμς «Θα ήμουν λύκος. Δεν μου φαίνεται, ε;»
Το «Nocturnal Animals» θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο από τη UIP. Τότε θα δείτε και το βίντεο με τις συνεντεύξεις στο Flix.
Διαβάστε περισσότερα:
- Βίαιο και θλιμμένο: το «Nocturnal Animals» έχει trailer!
- Βενετία 2016: Χρυσός Λέοντας στον Λαβ Ντιάζ, βραβεία στην Εμα Στόουν και τον Τομ Φορντ
- Βενετία 2016: Γίνεται κόκκινο χαλί για ταινία του Τομ Φορντ χωρίς στιλ;
- Ο Τομ Φορντ δεν ξέρει αν η μόδα ή το σινεμά είναι η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο
- Βενετία 2016 - Το «Nocturnal Animals» του Τομ Φορντ σανίδωσε το buzz
- Τομ Φορντ: Η Σούζαν του «Nocturnal Animals» είμαι εγώ
