Την παράσταση της πέμπτης ημέρας του 77ου Φεστιβάλ των Καννών έκλεψε η νέα ταινία του Ζακ Οντιάρ που ήρθε σχεδόν από το πουθενά για να προσγειωθεί στην Κρουαζέτ ως ένα απολαυστικό, ξέφρενο pulp φιλμ μιούζικαλ για τη γυναικεία αυτοδιάθεση. Οι Γάλλοι το σκέφτονται ακόμη αν θα ενδώσουν στις ορέξεις του αναπάντεχα τολμηρού Οντιάρ (με μια ταινία γυρισμένη στα μεξικάνικα), η ταινία θα διχάσει, θα άξιζε ωστόσο σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον το βραβείο ερμηνείας για την φανταστική Κάρλα Σοφία Γκασκόν.
Μια λανθασμένη υποψία για βόμβα έξω από Le Palais des Festivals, εκεί όπου προβάλλονται οι ταινίες και είναι συγκεντρωμένο όλο το πλήθος της διοργάνωσης αναστάτωσε για λίγο όλους, μέχρι που το ύποπτο αντικείμενο που ελέγχθηκε από τις αρχές δεν ήταν... βόμβα. Μια υπενθύμιση ωστόσο πως η Γαλλία βρίσκεται σε ρυθμό των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων και το πολιτικό κλίμα παγκοσμίως παραμένει τεταμένο.
Ρίτσαρντ Γκιρ - Πολ Σρέιντερ: 44 χρόνια μετά
«Είναι πολύ περίεργο πράγμα να μεγαλώνεις δημόσια, μπροστά στο φακό. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η ταινία μίλησε και στον Πολ, τον έκανε να κοιτάξει πίσω, αλλά η δουλειά του ηθοποιού είναι περίεργη. Γιατί κάθε ταινία αποτελεί μία κάψουλα της ηλικίας σου, του πώς ήσουν όταν τη γύριζες. Οταν καμιά φορά στα φεστιβάλ με καλούν κι έχουν ετοιμάσει ένα μοντάζ με τις ταινίες μου παθαίνω σοκ - σε δύο λεπτά περνάει όλη η ζωή μου μπροστά από τα μάτια μου. Κάνουμε μία πολύ παράξενη δουλειά.»
Ο Ρίτσαρντ Γκρι συνεχίζει να σκορπά κύματα γοητείας στην Κρουαζέτ, αλλά και να αφιερώνει ψήγματα σοφίας, όπως αυτά που μοιράστηκε με τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη Τϋπου του «Oh Canada» του Πολ Σρέιντερ.
Διαβάστε εδώ αναλυτικά όλα όσα έιπαν ο Ρίτσαρντ Γκιρ, η Ούμα Θέρμαν και ο Πολ Σρέιντερ.
Ο χρόνος που περνάει κατά τον Ζία Ζάνγκε
Με μια ταινία που ρέει σαν το πέρασμα του χρόνου, ποιητική και θλιμμένη σαν τους ήρωές της που συναντιούνται, χάνονται και συναντιούνται ξανά μέσα στις δεκαετίες από το 2000 μέχρι και σήμερα σε μια Κίνα που αλλάζει πρόσωπο, ο Ζία Ζάνγκε δοκιμάζει και δοκιμάζεται ξανά στη μείξη του ντοκιμαντέρ με τη μυθοπλασία, χαρτογραφώντας τη γεωγραφία μια χώρας που μοιάζει να ζει πριν από τον παγκόσμιο χάρτη μέσα στους ανθρώπους της, τα τραγούδια της, τις προσευχές και τα βλέμματα που την αναζητούν σε κάθε γωνιά της. To «Caught by the Tides» συνεχίζει το sui generis έργο ενός μοντέρνου σκηνοθέτη με «παλιά ψυχή».
Ο queer, ξέφρενος κόσμος της Εμίλια Περέζ
Ο Ζακ Οντιάρ έκανε την μέχρι στιγμής μεγαλύτερη έκπληξη του Φεστιβάλ. Με γαλλικά χρήματα γύρισε μια ταινία στο Μεξικό που κανείς θα μπορούσε να περιγράψει ως μια τελενοβέλα μιούζικαλ - μανιφέστο για τη γυναικεία αυτοδιάθεση. Με οδηγό την ερμηνεία που πάει κατευθείαν για βραβείο της Ισπανίδας τρανς Κάρλα Σοφία Γκασκόν και υπέροχες ερμηνείες από την Ζόε Σαλντάνα και την Σελίνα Γκόμεζ, το «Emilia Perez» υπήρξε τόσο απολαυστικό όσο και ξεσηκωτικό, μια περίεργη επιλογή για το σκηνοθέτη του που αποδεικνύεται τολμηρός και ολόφρεσκος ταινία με την ταίνια.
Με το χρυσό της Κέιτ Μπλάνσετ
O Γκάι Μάντιν δεν εγκαταλείπει το πειραματικό, cult σχεδόν πριν γίνει σινεμά του ακόμη κι όταν θέλει να κάνει μια σουρεαλιστική κωμωδία με all-star καστ για του G7, τους αρχηγούς δηλαδή των πιο ισχυρών κρατών του πλανήτη, που κατά τη διάρκεια μιας από τις καθιερωμένες συναντήσεις τους χάνονται σε ένα δάσος τη νύχτα.
Στο ρόλο της Καγκελαρίου της Γερμανίας, η Κέιτ Μπλάνσετ ηγείται ενός εντυπωσιακου καστ: ο Ντενίς Μενοσέ ως Πρόεδρος της Γαλλίας, ο Τσαρλς Ντανς ως Πρόεδρος της Μ. Βρετανίας και η Αλίσια Βικάντερ ως Προέδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για τη βοήθεια πραγματοποίησης του ταξιδιού στο 77ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
