[Κανονικά δεν περιέχονται spoilers για την υπόθεση της ταινίας, αλλά για καλό και για κακό αν δεν θέλετε να ξέρετε τίποτα για την ταινία μην διαβάσετε παρακάτω]

Οταν ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς ανέλαβε την αναγέννηση της saga του «Star Wars» είχε να αντιμετωπίσει ένα μύθο bigger than life που αποτελείται όχι μόνο από εκατομμύρια φανατικών αλλά και την ίδια την περίοπτη θέση που καταλαμβάνει ο «Πόλεμος των Αστρων» στην ποπ κουλτούρα, μια πληγωμένη (αν και κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για το «Attack of the Clones») διαδοχή ταινιών, ένα νέο κοινό που δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Χαν Σόλο και μαζί την ανάγκη της Disney να μην αποτύχει μετά την αγορά του brand από τον Τζορτζ Λούκας και να αποδείξει πως το reboot δεν έγινε λόγω αρπαχτής, αλλά από πραγματική αγάπη.

Το ότι ο Εϊμπραμς πετυχαίνει σε όλα, παραδίδοντας μια ταινία ταυτόχρονα νοσταλγική και σημερινή, ταυτόχρονα παιδική και ενήλικη, ταυτόχρονα συγκινητική και διασκεδαστική, ταυτόχρονα blockbuster και σε στιγμές έργο τέχνης, δεν οφείλεται φυσικά μόνο στο γεγονός πως είναι - σχεδόν πριν από σκηνοθέτης - ένα αμετανόητο fanboy, ούτε στην αδιαμφισβήτητη ικανότητά του να χειρίζεται ως auteur μεγάλα franchises - το έκανε με εξίσου μεγάλη επιτυχία και με το «Star Trek.

Διαβάστε ακόμη: Τα 10 ρεκόρ που έσπασε ήδη το «Star Wars: The Force Awakens» στο box office

Star Wars: The Force Awakens

Το «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» είναι το αποτέλεσμα μια μαγικής στιγμής, όπου ένα αόρατο μαγνητικό πεδίο μοιάζει να μάζεψε γύρω από τον Εϊμπραμς όλα όσα θα χρειαζόταν για να συνεχίσει το μύθο από εκεί που τον σταμάτησε η «Επιστροφή των Τζεντάι» πίσω στο 1983.

Ενα σενάριο γραμμένο από τον Λόρενς Κάσνταν με τόση προσοχή ώστε να μην μπερδέψει κανέναν από τους νέους θεατές αλλά ταυτόχρονα να δώσει απαντήσεις σε όλους όσους μεγάλωσαν με τον «Πόλεμο των Αστρων, δομημένο πάνω στην αρχετυπική σαιξπηρική δομή των πρώτων ταινιών (και ιδιαίτερα του «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται») όπου η περιπέτεια εναλλάσσεται με το δράμα, τα μυστικά αποκαλύπονται μέσα από τη δράση (και τις σκηνές δράσης), το χιούμορ είναι οδηγός προς τη συγκίνηση και οι χαρακτήρες βρίσκονται διαρκώς στο μεταίχμιο ανάμεσα στο φως και τη σκοτεινή πλευρά - ήρωες μιας από την αρχή εποποιίας που διασχίζει τον far away γαλαξία για να γίνει η αντανάκλαση του ανθρώπινου είδους.

Μια διεύθυνση παραγωγής και καλλιτεχνική διεύθυνση που έρχεται να συναντήσει τα σκονισμένα σκάφη της πρώτης τριλογίας, την άμμο πάνω στα ανδροειδή, τα γήινα χρώματα στις ενδυματολογικές επιλογές, τα νέα μουσικά θέματα του Τζον Γουίλιαμς (μαζί με εμβόλιμο το κλασικό score) και ένα αμείλικτα προσεγμένο συνδυασμό ειδικών εφέ με κλασικές τεχνικές (όπως το πανέμορφο back projection - και ας είναι πια φτιαγμένο με green screens) που αφήνουν την αίσθηση του χειροποίητου - ακριβώς με τον τρόπο που μετά από πολλά πολλά χρόνια κάποιος θα δει back to back την «Επιστροφή των Τζεντάι» με το «Η Δύναμη Ξυπνάει» και δεν θα καταλάβει πως τα χωρίζουν τρεις δεκαετίες.

Ενα καστ που συστήνει νέους ήρωες - όλοι εξαιρετικοί από τον Φιν του Τζον Μπογιέγκα μέχρι την Ρέι της Ντέιζι Ρίντλεϊ και από τον Πο του Οσκαρ Αϊζακ μέχρι τον πραγματικά μεγάλης κλάσης Κάιλο Ρεν του Ανταμ Ντράιβερ - και που φέρνει ξανά πίσω με σχεδόν σπαρακτικό τρόπο τους ζωντανούς θρύλους που έχτισαν το μύθο του «Πολέμου των Αστρων»: τον Χαν Σόλο του Χάρισον Φορντ σε μια από τις καλύτερες - ίσως την καλύτερη - ερμηνεία του στο σινεμά, την Πριγκίπισσα Λέια της Κάρι Φίσερ (εμβληματική ως ποπ είδωλο και ως στρατηγός), τον Τσιουμπάκα σε όλη του την αίγλη, τον C3-Po και τον R2D2 σχεδόν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από την εποχή που όλοι τους μπήκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο όλων ξεπερνώντας ακόμη και αυτήν την άλλη Δύναμη της ποπ κουλτούρας.

Διαβάστε ακόμη: Αυτή είναι η πιο αγαπημένη σκηνή του Τζέι Τζέι Εϊμπραμς από όλη τη saga του «Πολέμου των Αστρων»

Star Wars: The Force Awakens

Ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς βρίσκεται πίσω απ' όλα αυτά - από όλες αυτές τις σωστές επιλογές που αφήνουν την ταινία του αλώβητη από το παραμικρό παραστράτημα: ούτε υπερβολική νοσταλγία ούτε άνευ όρων παράδοση στις σημερινές απαιτήσεις, ούτε αδιαφορία για το μύθο (πώς θα μπορούσε άλλωστε) ούτε υπερβολικό δέος απέναντί του, ούτε περιττά κλεισίματα του ματιού ούτε μια ταινία κενή από αναφορές (όχι μόνο στον «Πόλεμο των Αστρων» αλλά και σε όλη την ιστορία του σινεμά επιστημονικής φαντασίας), ούτε μια τρισδιάστατη ταινία μόνο για τα μάτια ούτε μια ταινία μόνο για τις άπειρες διαστάσεις της καρδιάς.

Ενορχηστρώνοντας πάνω στη σωστή κλίμακα κάθε μικρό ή μεγάλο κομμάτι μιας διαστημικής όπερας που του ανήκει ολοκληρωτικά (ναι, ο Τζορτζ Λούκας δεν θα μπορούσε ποτέ πια να κάνει τη «Δύναμη» με αυτόν τον τρόπο - όχι πια), ίσως πιο κοντά στην έτσι κι αλλιώς σπιλμπεργκική του πλευρά, ο Εϊμπραμς απεκδύεται του άγχους, δείχνει εμπιστοσύνη στην αγάπη του για τη saga και ελευθερώνει ήδη από το πρώτο δευτερόλεπτο το μεγαλείο ενός σκηνοθέτη που γνωρίζει τις σωστές δόσεις στα πάντα, την τέχνη της δραματουργικής κορύφωσης και ταυτόχρονα πώς να ικανοποιήσει τις δυσθεώρητες απαιτήσεις ενός franchise που δεν πρέπει να αποτύχει γιατί αλλιώς δεν θα είχε πραγματικά κανένα νόημα να «ξυπνήσει» από το λήθαργο που το άφησαν τα τρία τελευταία του κομμάτια.

Διαβάστε ακόμη: H συγκινητική και εμπνευστική ιστορία του πρώτου φαν που είδε το «Star Wars: H Δύναμη Ξυπνάει»

Star Wars: The Force Awakens

H αποστολή του Τζέι Τζέι Εϊμπραμς εξετελέσθη με 100% επιτυχία. Και ο δρόμος μοιάζει ακόμη μακρύς και γεμάτος εκπλήξεις για τη νέα τριλογία - ή όλο αυτόν τον ορυμαγδό των ταινιών και των spin-offs που ετοιμάζονται. Το «Star Wars: H Δύναμη Ξυπνάει» είναι όμως μια βάση που αν ανατρέξει οποιοσδήποτε για οποιαδήποτε συνέχεια από δω και πέρα μοιάζει αδύνατον να αποτύχει - ακόμη κι αν θα του λείπει ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία αυτού του πρώτου φιλμ που δεν είναι άλλο από τον παράγοντα της νοσταλγίας που ως άλλο φωτόσπαθο καίει τα πάντα στο περασμά της.

Ναι, είναι πραγαμτικά δύσκολο να περιγράψεις τη συγκίνηση και τα δάκρυα που φέρνει στα μάτια αυτή η πρώτη νέα διαδρομή του «Πολέμου των Αστρων». Και σίγουρα δεν θα συμβεί το ίδιο στα πιο δικαιολογημένα κυνικά μάτια των νέων θεατών της ταινίας. Αλλά το «Η Δύναμη Ξυπνάει» μοιάζει (ακόμη και για όσους δεν υπήρξαν φανατικοί με όποια έννοια κι αν αυτό πλέον μεταφράζεται όταν μιλάμε για ένα μύθο) με ένα πραγματικά αναπάντεχο ταξίδι στην παιδική ηλικία - σε ένα χώρο όπου νιώθεις αυτήν την περίεργα ανακουφιστική αίσθηση της ασφάλειας, όπου συναντάς παλιούς φίλους, όπου μπορείς να είσαι παιδί (και αυτό να μην είναι ανωριμότητα) και όπου η μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό είναι πάλι - ευτυχώς - το αρχετυπικό ζητούμενο.

Star Wars: The Force Awakens

Δείτε ακόμη: Συγκίνηση: οι νέοι Star Wars πρωταγωνιστές τα χάνουν μπροστά στους παλιούς

Το «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» είναι, όμως ταυτόχρονα και ένα ταξίδι σε ένα χώρο όπου οι ταινίες πριν από οποιοδήποτε χαρακτηρισμό τους ως reboot, event ή οτιδήποτε άλλο είναι ταινίες και ένα κυριολεκτικό φαινόμενο - φτιαγμένο με όλους τους αδυσώπητους κανόνες της βιομηχανίας - μπορεί να είναι μια υπέροχη - σχεδόν αριστουργηματική - προσωπική ταινία. Που πολύ απλά, τελείως απενοχοποιημένα και με διαστάσεις instant classic ανήκει σε όλους.


Μπείτε κι εσείς στην κλήρωση για το μεγάλο διαγωνισμό «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» με δώρο ένα συλλεκτικό life-size stormtrooper helmet

Star Wars: The Force Awakens Αφίσα

Διαβάστε και δείτε τα πάντα για το «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει»: