Η έφηβη Σαρ έχει μεγαλώσει σε μία παράξενη οικογένεια. Η γιαγιά μοιάζει να κρύβει πολλά μυστικά. Η μαμά είναι καταθλιπτική και συνεχώς στο κρεβάτι. Στο σχολείο οι ψίθυροι των συμμαθητριών της την προσβάλλουν και τα καψόνια της την τρομάζουν. Μία μέρα, η μητέρα της εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Η γιαγιά ταράζεται. Και πάλι: σαν να ξέρει ένα μυστικό που κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Η μητέρα της επιστρέφει, αλλά τίποτα στην συμπεριφορά της δεν την θυμίζει. Καθώς πλησιάζει το Χάλογουιν, μια νύχτα διαποτισμένη με αρχαίους μύθους και θρύλους, η Σαρ πρέπει να ξεθάψει τα σκοτεινά μυστικά της οικογένειάς της για να ανακαλύψει την αλήθεια και να σώσει τη μητέρα της.
Το ντεμπούτο της Κέιτ Ντόλαν μάς βυθίζει στους θρύλους, τα σκοτεινά παραμύθια και τις μακάβριες ιστορίες τρόμου της ιρλανδικής παράδοσης για να αφηγηθεί με το δικό της τρόπο μίας ιστορίας δύσκολης γυναικείας ενηλικίωσης. Ποιες γυναίκες είχαν θεωρηθεί μάγισσες στα χρόνια της γιαγιάς της; Ποιες σχιζοφρενείς στη γενιά της μαμάς της; Και η ίδια, πώς μπορεί να υπερασπιστεί την εσωστρεφή διαφορετικότητά της ανάμεσα στις συμμαθήτριές της;
Η ιδέα είναι έξυπνη και η Ντόλαν έχει το βλέμμα και το ταλέντο να πατήσει πάνω στον σύγχρονο ρεαλισμό και να του αποδώσει μυστήριο, ατμόσφαιρα και ένταση.
Μόνο που το παρακάνει. Οσο χτίζει και γιγαντώνει το αινιγματικό άγνωστο που εισβάλει στο σπίτι, το γενεολογικό δέντρο και τη ζωή της Σαρ, τόσο οι προσδοκίες του κοινού φουντώνουν για την εξήγηση που πρέπει να ακολουθήσει.
Κι εκεί φαίνεται η απειρία της πρώτης ταινίας. Η Ντόλαν δεν μπορεί να κρατήσει την ίδια ένταση όσο ο τρόμος παίρνει μορφή και οι παγανιστικοί μύθοι ζωντανεύουν. Το «κυριολεκτικό» σκοτώνει την ατμόσφαιρα και υπογραμμίζει την υπερβολή του κινηματογραφικού είδους, με την ταινία να εξελίσσεται σε ένα b-movie που κανείς δεν πιστεύει.
Πολύ καλή στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Χέιζελ Ντουπ, που φοράει τολμηρά τον (συμβολικό) τρόμο να έχεις παγιδευτεί ανάμεσα σε γενιές και γενιές γυναικών που κάηκαν στην πυρά.
