Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ενώσεις τα κλισέ ενός κινηματογραφικού είδους. Ο πιο έξυπνος είναι να μην θεωρήσεις ότι ξαναγράφεις την ιστορία του, ειδικά όταν - ανεξάρτητα από την πρώτη ύλη σου - το τελικό προϊόν οφείλει να ταιριάζει στις προδιαγραφές ενός μηχανισμού που παραμένει κραταιός παρά το γεγονός ότι το σινεμά αλλάζει πιο γρήγορα και από τα κοστούμια που αλλάζει η Τζένιφερ Λόπεζ - μέχρι και δύο σε κάθε σκηνή του «Παντρέψου Με».
Οχημα για την κραταιά (παρά τα φαινόμενα) γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά κυρίως για τους δύο πρωταγωνιστές του, την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Μαλούμα (στον πρώτο του ρόλο εδώ) και τα τραγούδια τους, το φιλμ της πολυπράγμονος σε τηλεόραση και σε ανεξάρτητες ρομαντικές κομεντί Κατ Κόιρο που βασίζεται στο ομότιτλο webcomic, υπηρετεί τα ζητούμενο μιας ταινίας - παραγγελίας, αλλά μετατοπίζεται κι ελαφρά προς το μέρος όπου ανέκαθεν έβρισκαν καταφύγιο οι ρομαντικές κομεντί - είδος σαφώς παρεξηγημένο κι όχι άδικα, αφού υπήρξαν θύματα κακοποίησης από τα ίδια τα κλισέ που τις ανέδειξαν.
Η λέξη κλειδί εδώ είναι το old school. Μπορεί η νέα εποχή των κοινωνικών δικτύων να αποτελεί σεναριακό στυλοβάτη, ειδικά όταν μιλάμε για σούπερ σταρ της μουσικής, αλλά στον πυρήνα του το «Marry Me» είναι ένας μακρινός (όχι λόγω χρόνων, αλλά επειδή δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο καλό) απόγονος του «Μια Βραδια στο Νότινγκ Χιλ» με το κλασικό μοτίβο της σταρ που θα βρεθεί αναπάντεχα… παντρεμένη με έναν καθηγητή μαθηματικών σε μια ανταλλαγή εμπειριών που θα κάνουν αυτή να ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής κι αυτόν να πλησιάσει όσο είναι δυνατόν την έννοια του cool.
Ολα θα ξεκινήσουν τη στιγμή που η σούπερ σταρ Κατ Βαλντέζ θα ακυρώσει το γάμο της με τον σούπερ σταρ Μπάστιαν, όταν θα ανακαλύψει πως αυτός την απατάει με την γραμματέα της. Μια ατυχής στιγμή για το ζευγάρι, αν επιπρόσθετα δεν συνέβαινε σε ζωντανή μετάδοση μπροστά σε εκατομμύρια κόσμου που περιμένουν το «γάμο της χρονιάς». Σε μια ενστικτώδη προσπάθεια να σώσει ό,τι σώζεται η Βαλντέζ θα επιλέξει έναν γαμπρό από το πλήθος κι αυτός θα είναι ο Τσάρλι, που βρίσκεται εκεί εντελώς τυχαία σε μια προσπάθεια να αποδείξει στην κόρη του πως δεν είναι τόσο βαρετός όσο νομίζει.
Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια - δυστυχώς και στο σενάριο - η Κόιρο ενεργοποιεί ό,τι κλισέ μπορείτε να φανταστείτε από κάθε ρομαντική κομεντί που έχετε δει στη ζωή σας, αλλά κυρίως χρησιμοποιεί εύστοχα τα όπλα του «Παντρέψου Με» που είναι η αδιανόητη φωτογένεια (και αντιστρόφως ανάλογη του υποκριτικού ταλέντου) του Μαλούμα, το φαινομενικό miscast του Οουεν Γουίλσον που όσο περνάει η ώρα αποδεικνύεται ιδανικός για το ρόλο του ιδανικού next door geek που θα λατρέψεις και φυσικά τη εγγενή, αφοπλιστική, διαχρονική άνεση της Τζένιφερ Λόπεζ να είναι την ίδια στιγμή η πιο λαμπερή σταρ του κόσμου και το κορίτσι που θες να πάρεις από το χέρι και να πας μαζί του στο λούνα-παρκ.
Το «Παντρέψου Με» σταματάει κάπου εκεί, αφού έχει περάσει οριακά ήδη το μέσο όρο μιας ρομαντικής κομεντί. Δεν προσπαθεί περισσότερο για να ανατρέψει τα δεδομένα, ούτε νοιάζεται ιδιαίτερα - μάλλον το επιδιώκει - που προς το φινάλε του θυμίζει - για καλό - ταινία των 90s. Εχοντας ξεχάσει προ πολλού τη ζωή στο Instagram, τους followers και το latin trap, επενδύει όλη του τη ρομαντζάδα σε μια (άντε δυο) μπαλάντες - ιδανικό soundtrack για ένα date movie που σας προσκαλεί να πείτε ναι, κι ας ξεχαστεί για πάντα με το που το ομότιτλο τραγούδι τελειώσει στους τίτλους τέλους.
