Ενα όμορφο, νεαρό, χαρούμενο, λαμπερό κορίτσι, δολοφονείται άγρια, μυστηριωδώς και μ' έναν τρόπο που θα μπορούσε να είναι συμβολικός. Ο νεαρός και φιλόδοξος αστυνομικός επιθεωρητής Βιβέ, που μόλις έχει αναλάβει το τοπικό τμήμα της Γκρενόμπλ, αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση: αλλά αυτή η υπόθεση δεν διαλευκάνεται. Οσο ο Βιβέ κι η ομάδα του ψάχνουν στοιχεία, όσο μιλούν με τους οικείους του θύματος, με τις φιλενάδες της, με τους άντρες με τους οποίους είχε σχέση, τόσο περισσότερα μαθαίνουν για τη ζωή της και τόσο λιγότερα για τον πιθανό δολοφόνο. Ο Βιβέ δεν σταματά, αυτή η υπόθεση χωρίς απάντηση γίνεται η εμμονή του.
Ο Ντομινίκ Μολ, της φήμης του «Χάρι, ο Καλύτερος Φίλος του Ανθρώπου» και του «Lemming», αλλά και του τηλεοπτικού «Eden» που γυρίστηκε και στην Ελλάδα με παραγωγό την Blonde, παίρνει το βιβλίο της Πολίν Γκενά, ένα χρονικό τεκμηρίωσης του ενός χρόνου που εκείνη έζησε στα άδυτα της αστυνομίας, από αυτό ξεχωρίζει την άλυτη υπόθεση της δολοφονίας ενός κοριτσιού και φτιάχνει ένα από τα ωραιότερα αστυνομικά θρίλερ που έχουμε δει εδώ και χρόνια, με πρεμιέρα στο Διαγωνισιτικό του Φεστιβάλ Καννών.
Η ταινία δεν φωνάζει: όπως, στην αρχή, η σκηνή της δολοφονίας αποτυπώνεται τόσο λυρικά, τόσο αφαιρετικά, σχεδόν σαν μια χορογραφία χωρίς ήχο, έτσι και το φιλμ, με φωτογραφία που αναδεικνύει τα σκοτάδια και την ποίηση, την αναμέτρηση του κορμιού με τη φύση, βυθίζεται από τη μια πλευρά στην ανθρώπινη εμμονή, από την άλλη στα «μυστήρια» ενός ανδροκρατούμενου κόσμου (αυτού της αστυνομίας ή... τον άλλο, το μεγαλύτερ), όπου η γυναικεία υποτίμηση γίνεται χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Η λεπτή παρατήρηση των ανθρώπων που μιλούν για το θύμα, που είχε πολλούς συντρόφους, που ήταν «διαθέσιμη», λένε περισσότερα για το συντηρητισμό και την αδικία, για τα συμπλέγματα και τις βαθιά ριζωμένες παραδόσεις, από ένα κοινωνικό μανιφέστο. Ταυτόχρονα, το φιλμ έχει σασπένς, ταχύτητα και μια απαλή απόγνωση για το ανθρώπινο είδος. Οπως ένα έγκλημα, για το οποίο το μόνο γνωστό στοιχείο είναι πως συνέβη τη νύχτα της 12ης, στοιχειώνει έναν αστυνομικό, έτσι η ταινία του Μολ στοιχειώνει τη σκέψη και τη συνείδηση, έχοντας προσφέρει θαυμάσια κινηματογραφική ψυχαγωγία.
