«Δεν θέλω να φτιάχνω ταινίες όπου θα λέω στα παιδιά ότι όταν απελπίζεστε να τρέχετε μακριά.» - Χαγιάο Μιγιαζάκι
Οσοι έχουν δει έστω και μια ταινία του Studio Ghibli, καταλαβαίνουν αμέσως το νόημα πίσω από τα λόγια αυτά του Χαγιάο Μιγιαζάκι, ενός από τους ιδρυτές του μεγαλύτερου animation στούντιο της Ιαπωνίας και ενός από τους σπουδαιότερους animator όλων των εποχών. Κυρίως καταλαβαίνουν γιατί οι ταινίες του στούντιο Ghibli δεν είναι απλές ταινίες κινουμένων σχεδίων, αλλά μια ανθρωπιστική επανάσταση από μόνες τους. Μέσα από αιώνες παράδοσης, μυθολογίας και αρχέγονης αφήγησης, στους φανταστικούς τους κόσμους δεν κατοικούν μόνο ήρωες που θυμίζουν σε όλους κάτι από τον εαυτό τους, ούτε μόνο ηχηρά μηνύματα για το περιβάλλον, τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ειρήνη, αλλά και η ουσία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Το στούντιο ιδρύθηκε στις 15 Ιουνίου 1985 στο Κογκανέι του Τόκιο από τους Χαγιάο Μιγιαζάκι, Ισάο Τακαχάτα και Τόσιο Σουζούκι. Το όνομα Ghibli το έδωσε ο Μιγιαζάκι εμπνευσμένος από το ιταλικό ουσιαστικό «ghibli», που με την σειρά του είναι το αραβικό όνομα που έχουν στην Λιβύη για τον ζεστό άνεμο που έρχεται από την έρημο (στα ελληνικά μεταφράζεται ως ο γνωστός σε όλους λίβας). Ετσι, με αυτό τον τρόπο, ήθελαν με την ίδρυση του στούντιο να σηματοδοτήσουν έναν νέο άνεμο αλλαγής για την anime βιομηχανία.
Διαβάστε ακόμα: Ενας πραγματικός θρύλος του animation. Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ «Never-Ending Man: Hayao Miyazaki»
Ο Μιγιαζάκι έχει κάνει την παραγωγή και την σκηνοθεσία των περισσοτέρων ταινιών του Studio Ghibli, αλλά και άλλοι σκηνοθέτες όπως ο Τακαχάτα και οι Γιοσιφούμι Κόντο, Χιρογιούκι Μορίτα και Χιρομασά Γιονεμπαγιάσι έχουν βρεθεί στην καρέκλα του σκηνοθέτη για μερικές από τις πιο αγαπημένες ταινίες του στούντιο, ενώ ο συνθέτης Τζο Χισαΐσι έχει γράψει τη μουσική για τις περισσότερες από αυτές. Μια από τις πιο αυστηρές πολιτικές του στούντιο όσο αφορά την πώληση των δικαιωμάτων των ταινιών τους στο εξωτερικό, είναι πως απαγορεύονται να κόψουν σκηνές, ειδικά μετά το βαρύ κόψιμο σκηνών που δέχτηκε η ταινία «Nausicaa of the Valley of the Wind» για να βγει στις αμερικάνικες κινηματογραφικές αίθουσες.
Την 1η Σεπτεμβρίου 2013 ο Χαγιάο Μιγιαζάκι ανακοίνωσε στο φεστιβάλ της Βενετίας, όπου βρέθηκε για να παρουσιάσει την τελευταία του ταινία «The Wind Rises», πως εγκαταλείπει το σινεμά, ενώ λίγο καιρό αργότερα ανακοινώθηκε πως ο Τόσιο Σουζούκι αναλάμβανε τα διοικητικά καθήκοντα του στούντιο. Παράλληλα με αυτό ο Σούζουκι δήλωσε πως το στούντιο θα σταματήσει για λίγο καιρό την παραγωγή των ταινιών έτσι ώστε να επανεξετάσει την πολιτική του και να αναδιαρθρωθεί. Αυτό έκανε αρκετούς να πιστέψουν πως το στούντιο σταμάτα να κάνει ταινίες πλέον, κάνοντας τον Μιγιαζάκι να δηλώσει πως «[αυτό] δεν ήταν η πρόθεσή μου. Το μόνο που έκανα ήταν να ανακοινώσω ότι θα συνταξιοδοτηθώ και δεν θα έκανα άλλες ταινίες.» Ετσι, 4 χρόνια μετά, το 2017, ο Μιγιαζάκι ανακοίνωσε πως επιστρέφει στην ενεργό δράση για μια ακόμα (τελευταία;) ταινία.
Μέχρι στιγμής 22 ταινίες (αν λάβουμε υπόψιν μας και τον πρόδρομο του στούντιο, το «Nausicaa of the Valley of the Winds») έχουν κυκλοφορήσει από το στούντιο, με μια ακόμα ταινία, το «How Do You Live?» σε σκηνοθεσία του Χαγιάο Μιγιαζάκι, να βρίσκεται στα σκαριά. Ολες οι ταινίες αυτές για πρώτη φορά είναι διαθέσιμες για streaming, με τις περισσότερες ήδη να παίζονται στο Netflix, ενώ η τελευταία παρτίδα με όλες τις υπόλοιπες ταινίες του στούντιο να αναμένονται στην διαδικτυακή πλατφόρμα στις αρχές Απριλίου.
Εμείς εδώ στο Flix, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς το στούντιο και στους δημιουργούς του, σας παρουσιάζουμε ένα μικρό οδηγό στο μαγικό κόσμο του Studio Ghibli.
Διαβάστε ακόμα: Κι αν οι ήρωες του Χαγιάο Μιγιαζάκι περπατούσαν (ή πετούσαν) δίπλα μας; Δείτε το μαγικό βίντεο!
Nausicaa of the Valley of the Wind (1984) | Σενάριο: Ισάο Τακαχάτα, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Αν και η πρώτη ταινία με την επίσημη υπογραφή του Studio Ghibli κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά, το 1986, το «Nausicaa of the Valley of the Wind» του 1984 σε σκηνοθεσία του Μιγιαζάκι για λογαριασμό του Topcraft animation studio και της Toei Company, και η τεράστικα εμπορική επιτυχία της οδήγησαν στην δημιουργία του στούντιο. Η ιστορία της ταινίας βασίζεται στα δυο πρώτα τεύχη μιας σειράς manga που κυκλοφόρησε ο Μιγιαζάκι για το περιοδικό Animage και διαδραματίζεται σε ένα αποκαλυπτικό μέλλον όπου η νεαρή πριγκίπισσα της Κοιλάδας του Ανέμου, η Ναυσικά, μπλέκεται σε μια διαμάχη με το βασίλειο της Τολμέκια, το οποίο προσπαθεί να εξαλείψει μια ζούγκλα στην οποία κατοικούν τεράστια μεταλλαγμένα έντομα. Με αναφορές σε μεγάλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως η «Οδύσσεια» του Ομήρου και «Ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών», τα αντιπολεμικά και περιβαλλοντολογικά μηνύματα της αλλά και οι καλογραμμένοι χαρακτήρες, ειδικά εκείνος της Ναυσικάς μιας δυναμικής κοπέλας η οποία αντιπροσωπεύει την δύναμη της φύσης, την έκαναν να είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του Μιγιαζάκι αλλά και το πιο γερό θεμέλιο για το χτίσιμο του Studio Ghibli.
Laputa: Castle in the Sky (1986) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Η πρώτη επίσημη ταινία του Studio Ghibli, μιλάει για τις περιπέτειες ενός νεαρού αγοριού, του Παζού, και μιας κοπέλας, της Σίτα, η οποία έχει στην κατοχή της ένα μαγικό κρύσταλλο. Μαζί ψάχνουν να βρουν ένα αιωρούμενο κάστρο, ενώ τους κυνηγούν μια στρατιωτική οργάνωση και οι πειρατές του Ντόλα. Η ταινία ξεχειλίζει από την φαντασία του Μιγιαζάκι ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει έναν κόσμο γεμάτο χρώμα και ζωή και με υπέροχους χαρακτήρες, ζωντανεύοντας τα πάντα με ένα εξαιρετικά δουλεμένο animation το οποίο έμελλε να γίνει και το σήμα κατατεθέν του στούντιο.
Grave of the Fireflies (1988) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Βασισμένη στην ομότιτλη ημιαυτοβιογραφική μικρή ιστορία του Ακιγιούκι Νοσάκα, η οποία γράφτηκε το 1967, η ταινία του Τακαχάτα είναι η πρώτη απόπειρα δραματικής ταινίας αλλά ταυτόχρονα και το πρώτο αριστούργημα το οποίο κυκλοφόρησε από το Studio Ghibli. Και δεν είναι μόνο γιατί πρόκειται για μια πιο όμορφες αλλά, ταυτόχρονα, πιο σκοτεινές αισθητικά ταινίες του στούντιο, αλλά κυρίως για την εξαιρετικά δυνατή του ιστορία η οποία μιλάει για τις δυσκολίες δυο αδερφών, του Σέιτα και της Σέτσουκο, που ζουν στο Κόμπε της Ιαπωνίας και προσπαθούν να επιβιώσουν κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Γεμάτη από αντιπολεμικά μηνύματα, προσεγγίζει το δράμα και τις προσωπικές ιστορίες του κάθε χαρακτήρα με έναν ιδιαίτερο σεβασμό και οδηγώντας τες, με μαθηματική νομοτέλεια, σε ένα λυτρωτικό κρεσέντο συναισθημάτων το οποίο, πιστέψτε μας, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
My Neighbor Totoro (1988) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Η δεύτερη ταινία η οποία κυκλοφόρησε μέσα στην ίδια χρονιά από το στούντιο, ήταν κάτι το τελείως διαφορετικό, και ίσως μια αναγκαία ανάσα ελαφρότητας από το συναισθηματικό δράμα του «Grave of the Fireflies». Το «My Neighbor Totoro» μιλάει για την ιστορία δυο αδερφών της Σατσούκι και της Μέι, οι οποίες πιάνουν φιλίες με κάποια μαγικά πλάσματα του δάσους που βρίσκεται δίπλα στο σπίτι τους στη μεταπολεμική Ιαπωνία. Ο Μιγιαζάκι έκανε μια αρκετά παιχνιδιάρικη ταινία, γεμάτη από παιδική ανεμελιά, ζεστασιά και κυρίως ψυχή, κάτι που έκανε την ταινία αυτομάτως κλασσική και αγαπητή σε όλους, με το τεράστιο πνεύμα του δάσους, τον Τοτόρο, να έχει καταφέρει να κλέψει τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Κι αυτό φαίνεται εξάλλου και στο σήμα του Studio Ghibli μιας και ο Τοτόρο αποτελεί το «πρόσωπο» τους στούντιο ποζάροντας σε αυτό μέχρι και σήμερα.
Διαβάστε ακόμα: Oταν το «Spirited Away» ξεπέρασε το «Toy Story 4» στο box office. Στην Κίνα
Kiki’s Delivery Service (1989) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Εϊντο Καντόνο το οποίο γράφτηκε το 1985, η ταινία του Μιγιαζάκι πρόκειται για μια γλυκιά ταινία ενηλικίωσης στην οποία μια μικρή μάγισσα, η Κίκι, μετακομίζει σε μια πόλη όπου προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην μεταφέροντας πράγματα πετώντας με την μαγική της σκούπα. Γεμάτη από μηνύματα για την γυναικεία χειραφέτηση, αλλά και τις δυσκολίες της ενήλικης ζωής και ένας οδηγός για το πώς να αντιμετωπίζουμε τις όποιες αμφιβολίες μας με αυτοπεποίθηση και να στεκόμαστε στα πόδια μας (ή έστω να καταφέρνουμε να πετάμε πάνω σε μια σκούπα), ο Μιγιαζάκι φτιάχνει ανόθευτη μαγεία σε μια από τις λιγότερο γνωστές ταινίες του στούντιο.
Only Yesterday (1991) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Βασισμένη στο ομότιτλο manga των Χοτάρου Οκαμότο και Γιόκο Τόνε, η ταινία ακολουθεί την ιστορία της Ταέκο, μιας 27χρονης γυναίκας η οποία ζει και εργάζεται στο Τόκιο το 1982, και η οποία αποφασίζει να πάει ένα ταξίδι για να συναντήσει την οικογένεια του μεγαλύτερου αδερφού του γαμπρού της στην εξοχή. Εκεί την πιάνει μια νοσταλγία για την παιδική της ηλικία το οποίο την κάνει να αρχίζει να σκέφτεται για την δική της ζωή και την καριέρα της. Ο Τακαχάτα για άλλη μια φορά καταπιάνεται με ένα πιο ρεαλιστικό δράμα γραμμένο κυρίως για ενήλικους, δημιουργώντας ένα γυναικείο ψυχογράφημα αλλά και μια μελέτη για το ευαίσθητο θέμα της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία της Ιαπωνίας, κάτι που μέχρι τότε φάνταζε αρκετά δύσκολο να αποτυπωθεί σε animation, ενώνοντας με μαεστρία το παρόν με το παρελθόν.
Porco Rosso (1992) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Βασισμένη στο manga τριών τευχών «Hikotei Jidai» του ίδιου του Μιγιαζάκι, πρόκειται για την ιστορία ενός πρώην άσου πιλότου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος κυνηγά πλέον πειρατές πάνω από την Αδριατική. Ομως μια κατάρα τον μεταμορφώνει σε γουρούνι, εξ ου και το όνομα «Porco Rosso» που στα ιταλικά σημαίνει «κόκκινο γουρούνι». Πρόκειται ίσως για την μοναδική ταινία του Studio Ghibli η οποία είναι γεμάτη από πολιτικά και αντιφασιστικά μηνύματα (ακόμα και ο πρωταγωνιστής της λέει «προτιμώ να είμαι γουρούνι παρά φασίστας»), αλλά ταυτόχρονα είναι και η ταινία στην οποία ο Μιγιαζάκι αποτίει τον δικό του φόρο τιμής στις κλασικές πολεμικές ταινίες του Χόλιγουντ.
Ocean Waves (1993) | Σενάριο: Νοζόμου Τακαχάσι & Σείτζι Οκούντα, Σκηνοθεσία: Τομόμι Μοτσιζούκι
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Σαέκο Χιμούρο, η ταινία διαδραματίζεται στην πόλη Κότσι στο νησί Σικόκου της Ιαπωνίας, και εξιστορεί ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ δυο κολλητών φίλων και μιας κοπέλας η οποία ήρθε στο σχολείο τους από το Τόκιο. Πρόκειται για την πρώτη ταινία η οποία ήταν σκηνοθετημένη από τους νέους, τότε, δημιουργούς που είχαν έρθει στο στούντιο. Μια γλυκιά προσπάθεια για να αποδοθεί η μαγεία του εφηβικού έρωτα στο animation, με μια τολμηρή ιστορία η οποία θα μιλούσε σε αρκετό κόσμο, με δόσεις χιούμορ και φαντασίας.
Pom Poko (1994) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Εμπνευσμένο από την Ιαπωνική μυθολογία, αλλά και από τα ρακούν σκυλιά της, τα τανούκι, η ταινία μιλάει για μια ομάδα από αυτά τα οποία μπορούν να αλλάξουν μορφή, και προσπαθούν με κάθε τρόπο να σταματήσουν την καταστροφή του δάσους τους για να χτιστεί στη θέση του μια πόλη. Αλλη μια ταινία του Studio Ghibli γεμάτη από περιβαλλοντολογικά μηνύματα η οποία επικεντρώνεται στην παρακμή της σημερινής Ιαπωνίας, μακριά από την φύση αλλά και τον πνευματική της κουλτούρα. Ο Τακαχάτα τα συνδυάζει όλα αυτά με ένα θετικό μήνυμα συνύπαρξης και αλληλεξάρτησης το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα επίκαιρο.
Whisper of the Heart (1995) | Σενάριο: Χαγιάο Μιγιαζάκι, Σκηνοθεσία: Γιοσιφούμι Κόντο
Βασισμένη στο ομότιτλο manga του 1989 από την Αόι Χιιράγκι, πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία η οποία ακολουθεί την 14χρονη Σιζούκου η οποία λατρεύει να διαβάζει βιβλία και χάνεται στον κόσμο τους, και τον Σέιτζι, ένα αγόρι το οποίο φαίνεται πως την έχει ερωτευτεί. Το σενάριο του Μιγιαζάκι καταργεί τις διακρίσεις μεταξύ του εξιδανικευμένου ρομαντισμού που υπάρχουν κατά κόρον στα παραμύθια και της εμπειρίας του έρωτα και της αγάπης στον πραγματικό κόσμο ενώνοντας τα σε μια όμορφη ιστορία ενηλικίωσης, η οποία ζωντανεύει με την υπέροχη σκηνοθεσία του Γιοσιφούμι Κόντο.
Princess Mononoke (1997) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Αν υπάρχει μια ταινία η οποία έκανε το Studio Ghibli γνωστό όχι μόνο στη Δύση αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο αυτή είναι το «Princess Mononoke», μια από τις επικές ιστορίες που μας έχει δώσει το στούντιο μέχρι σήμερα. Η ταινία εξελίσσεται στην περίοδο Μουραμάτσι της Ιαπωνίας και ακολουθεί την ιστορία του πρίγκιπα Ασιτάκα ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στη διαμάχη των θεών του δάσους και των ανθρώπων οι οποίοι προσπαθούν να το καταστρέψουν και να καταναλώσουν τους πόρους τους. Ενα από τα πιο αγαπημένα θέματα που χρησιμοποιεί ο Μιγιαζάκι στις ταινίες του είναι η σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, και εδώ χρησιμοποιεί μια κλασική ιστορία για τη μάχη μεταξύ του καλού και του κακού. Το αποτέλεσμα όχι μόνο είναι μια πανέμορφη ταινία, γεμάτη από δέος και σκηνές οπτικής πανδαισίας, αλλά και γεμάτη από μηνύματα για τις επιπτώσεις της ανθρώπινης παρέμβασης στη φύση, τα οποία την καθιστούν ένα από τα αριστουργήματα του Studio Ghibli.
My Neighbors the Yamadas (1999) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Βασισμένη στο manga του Χισαίτσι Ισιί «Nono-chan», το οποίο άρχισε να κυκλοφορεί από το 1991, η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες μιας οικογένειας στην σύγχρονη Ιαπωνία. Πρόκειται για μια κωμωδία, γυρισμένη ως μια σειρά από χρονογραφήματα, με ένα ιδιαίτερο στυλ στο animation, το οποίο δείχνει τελείως διαφορετικό από ότι μας είχε συνηθίσει το Studio Ghibli μέχρι τότε, με το Τακαχάτα να μας δίνει μια από τις πιο ανάλαφρες δουλειές του, με στοιχεία εύστοχου και κοφτερού χιούμορ, αλλά πάντα γεμάτο με ένα ειλικρινές συναίσθημα, το οποίο αποτελεί πλέον μια σταθερή αξία για κάθε ταινία του Studio Ghibli.
Spirited Away (2001) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Για αρκετούς ίσως το αριστούργημα του Studio Ghibli μέχρι σήμερα, η ταινία του Χαγιάο Μιγιαζάκι μιλάει για την ιστορία της Τσιχίρο, μιας 10χρονης κοπέλας, η οποία μαζί με τους γονείς, καθώς μετακομίζουν στην καινούργια τους γειτονιά, μπαίνουν στον κόσμο των πνευμάτων. Εκεί οι γονείς της μεταμορφώνονται σε γουρούνια από την μάγισσα Γιουμπάμα και η Τσιχίρο αποφασίζει να δουλέψει στα λουτρά των θεών του κόσμου αυτού και να βρει έτσι τρόπο για να σώσει τους γονείς της και να επιστρέψουν στον κόσμο τους. Ο Μιγιαζάκι μας ταξιδεύει στα χρονικά μιας ενηλικίωσης όπως δεν την έχουμε ξαναδεί έως τώρα, με τον κόσμο των πνευμάτων να παρομοιάζεται ως το άγνωστο του να μεγαλώνει κανείς σε έναν κόσμο χωρίς λογική. Το σύμπαν του «Spirited Away» είναι γεμάτο λυρισμό, κόβει την ανάσα σε κάθε σκηνή, προκαλεί δέος και θαυμασμό καθώς αντανακλά την πολύπλοκη πραγματικότητα του κόσμου μας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ομορφιά της ίδιας μας της ύπαρξης. Μιλώντας επίσης για κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά θέματα τα οποία συμβάλλουν στην αλλοτρίωση της ίδιας της κουλτούρας της Ιαπωνίας, αλλά και για το πως το παρελθόν θα μας βοηθήσει, αν όχι να τα ξεπεράσουμε, τουλάχιστον να τα γεφυρώσουμε τα όποια προβλήματα, το «Spirited Away» παραμένει μια από τις πιο σπουδαίες ταινίες στην ιστορία όχι μόνο του animation αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Σε μια ιλιγγιώδη διαδρομή παγκόσμιας αναγνώρισης που οδήγησε το Studio Ghibli να κερδίσει το πρώτο του Οσκαρ.
The Cat Returns (2002) | Σενάριο: Ρέικο Γιοσίντα, Σκηνοθεσία: Χιρογιούκι Μορίτα
Βασισμένο στο ομότιτλο manga της Αόι Χιιράγκι, η ταινία μιλάει για μια 17χρονη κοπέλα, την Χαρού, η οποία αφού βοηθάει μια γάτα, βρίσκει τον εαυτό της να έχει αρραβωνιαστεί χωρίς την θέλησή της ένα γατο-πρίγκιπα σε μια μαγική χώρα. Πρόκειται για ένα spin-off του «Whisper of the Heart» το οποίο μοιάζει περισσότερο βγαλμένο από κάποιο παραμύθι, πιο αστείο και πιο ανάλαφρο, και ίσως πιο παιδικό απ' ότι μας έχει συνηθίσει το στούντιο.
Howl’s Moving Castle (2004) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Ελαφρώς βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του 1986 από την Βρετανίδα Νταϊάνα Γουίν Τζόουνς, η ιστορία ακολουθεί μια νεαρή κοπέλα που φτιάχνει καπέλα, την Σόφι, που ζει σε έναν βασίλειο, όπου η μαγεία και η τεχνολογία συνυπάρχουν και το οποίο ετοιμάζεται να μπει σε πόλεμο με ένα αντίπαλο κράτος. Η ίδια όμως μεταμορφώνεται σε μια 90χρονη γυναίκα όταν μια μάγισσα την καταριέται και γνωρίζει τον Χάουλ και το κινούμενο κάστρο του ο οποίος βρίσκεται στην αντίσταση και πολεμά για τον βασιλιά. Μην μείνετε μόνο στα ηχηρά περιβαλλοντολογικά και αντι-πολεμικά μηνύματα της ταινίας. Ο Μιγιαζάκι μιλάει και για τα γηρατειά με έναν ιδιαίτερο σεβασμό προς αυτά, απεικονίζοντάς τα όχι ως μια «κατάρα», όπως φαινόταν ίσως στην αρχή για την ηρωίδα, αλλά ως κάτι το θετικό. Ενα μήνυμα πως η ζωή αξίζει κάθε στιγμή της, ακόμα και στα βαθιά γεράματά της, το όποιο έφτασε φυσικά και μέχρι τα Οσκαρ.
Διαβάστε ακόμα: Οι πρώτες ταινίες του ιαπωνικού anime κυκλοφόρησαν online και μπορείτε να τις δείτε δωρεάν
Tales from Earthsea (2006) / Σενάριο: Γκόρο Μιγιαζάκι, Κέικο Νίγουα, Σκηνοθεσία: Γκόρο Μιγιαζάκι
Ελαφρώς βασισμένη στα τέσσερα πρώτα βιβλία της σειράς φαντασίας «Earthsea» της Ούρσουλας Λε Γκεν, η πρώτη ταινία του γιού του Μιγιαζάκι, Γκόρο, έμελλε να ήταν και η χειρότερη ταινία του Studio Ghibli μέχρι σήμερα. H ιστορία ακολουθεί έναν Αρχιμάγο ο οποίος πάει με έναν νεαρό πρίγκιπα, τον Αρεν, με μια ιδιαίτερη σκοτεινή πλευρά, σε ένα ταξίδι για να βρουν την πηγή του κακού και να σώσουν τις γυναίκες που αγαπούν. Αν και το animation παραμένει σταθερά σε υψηλά επίπεδα, το σενάριο και τα προβλήματα στην παραγωγή έκαναν την ταινία να έχει πέσει αρκετά χαμηλά από τα υψηλά στάνταρντς που μας είχε συνηθίσει το στούντιο ως τότε. Και αν προσθέσουμε και την έντονη δυσαρέσκεια της Λε Γκεν προς το στούντιο για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε την ιστορία και τους χαρακτήρες της, τότε έχουμε την πιο απογοητευτική ταινία που βγήκε από το Studio Ghibli ως σήμερα.
Ponyo (on the Cliff by the Sea) (2008) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
H όγδοη ταινία του Χαγιάο Μιγιαζάκι για το Studio Ghibli περιστρέφεται γύρω από ένα 5χρονο αγόρι, τον Σόσουκε, ο οποίος πιάνει φιλίες με ένα χρυσόψαρο που όμως είναι η Πόνιο, μια νεαρή πριγκίπισσα, που θέλει να γίνει άνθρωπος. Μετά το, για αρκετούς φιάσκο του «Earthsea», ο μεγάλος Ιάπωνας δημιουργός επανέρχεται δυναμικά με ένα παραμύθι γεμάτο από παιδική αθωότητα και φαντασία. Αν και απευθύνεται κυρίως στις πολύ μικρές ηλικίες, με το «Ponyo» ο Μιγιαζάκι κατάφερε να εκμηδενίσει την απόσταση ανάμεσα στον παιδί και τον ενήλικο με όπλο τη μαγεία. Πιστέψτε...
The Secret World of Arrietty (2010) | Σενάριο: Χαγιάο Μιγιαζάκι & Κέικο Νιγουά, Σκηνοθεσία: Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι
Βασισμένη στο παιδικό βιβλίο «The Borrowers» της Μαίρη Νόρτον, η ταινία, η οποία σηματοδοτεί και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι, μιλάει για την λιλιπούτεια οικογένεια Κλοκ που ζει κρυφά μέσα στους τοίχους του σπιτιού μιας οικογένειας ανθρώπων. Μια μέρα, η κόρη τους, η Αριέτι ανακαλύπτεται από τον γιο της οικογένειας, τον Σο, και οι ζωές τους αλλάζουν για πάντα. Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κάποιος είναι η μαεστρία στην δουλειά που έχει γίνει στο animation, μέσω του οποίου ζωντανεύει ένας ολόκληρος «αόρατος» κόσμος γεμάτος χρώμα και φαντασία. Από την άλλη το σενάριο και οι υπέροχα γραμμένοι χαρακτήρες είναι αυτοί που μιλούν στην καρδιά όλων αγγίζοντας με ευαισθησία τον συναισθηματικό αναβρασμό που έρχεται με την εφηβεία, ολοκληρώνοντας έτσι μια από τις πιο όμορφες και μαζί «μάθημα-ζωής» ταινίες του Studio Ghibli.
From Up on Poppy Hill (2011) | Σενάριο: Χαγιάο Μιγιαζάκι & Κέικο Νιγουά, Σκηνοθεσία: Γκόρο Μιγιαζάκι
Βασισμένη στην ομότιτλη σειρά manga των Τέτσουρο Σαγιάμα και Τσιζούρου Τακαχάσι, η οποία κυκλοφόρησε το 1980, η ταινία διαδραματίζεται το 1963 στην Γιοκοχάμα όπου η Ούμι, ένα κορίτσι του Γυμνασίου η οποία ζει σε ένα οικοτροφείο, συναντά τον Σουν, ένα αγόρι που είναι μέλος της εφημερίδας του σχολείου, και τον Σίρο. Ολοι μαζί προσπαθούν να σώσουν το κλαμπ του σχολείου από κατεδάφιση για τις προετοιμασίες των Ολυμπιακών του Τόκιο το 1964. Μια ατμόσφαιρα νοσταλγίας από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή και είναι ακριβώς αυτή η νοσταλγία που κάνει την ταινία τόσο ελκυστικά όμορφη και διασκεδαστική. Αν και υπάρχουν στιγμές που φλερτάρει επικίνδυνα με το πιο εύκολο μελόδραμα, η ταινία καταφέρνει μέχρι το αισιόδοξο φινάλε της να ισορροπήσει στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην παιδικότητα και τη βίαιη ενηλικίωση.
The Wind Rises (2013) | Σενάριο, Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του 1937 «The Wind has Risen» του Τατσούο Χόρι, και στο ομότιτλο manga του Μιγιαζάκι, η ταινία είναι μια φανταστική βιογραφία του Τζίρο Χορικόσι, του ανθρώπου που σχεδίασε τα πολεμικά αεροσκάφη Mitsubishi A5M και Mitsubishi A6M Zero, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από την Ιαπωνία κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάνοντας την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ της Βενετίας εκείνη την χρονιά, η ταινία αυτή ήταν και η τελευταία του Μιγιαζάκι πριν βγει στην σύνταξη. Αλλά έφυγε από την ενεργό δράση αφήνοντας πίσω του μια από τις ομορφότερες δουλειές του τόσο εικαστικά όσο και σεναριακά, μεταφέροντας με τον δικό του μοναδικό ρομαντικό τρόπο την περίοδο της προπολεμικής Ιαπωνίας, στη σφαίρα της πραγματικότητας αλλά και εκείνη της φαντασίας.
The Tale of the Princess Kaguya (2013) | Σενάριο: Ισάο Τακαχάτα & Ρίκο Σακαγκούτσι, Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Η τελευταία ταινία του Ισάο Τακαχάτα, πριν πεθάνει τον Απρίλιο του 2018, και μια από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια ταινίες του Studio Ghibli (κοντά στις 2μιση ώρες), είναι βασισμένη σε ένα παραμύθι με τίτλο «The Tale of the Bamboo Cutter» και μιλάει για την ιστορία ενός ξυλοκόπου μπαμπού και της γυναίκας του οι οποίοι βρίσκουν μια μικροσκοπικό κορίτσι μέσα σε ένα μίσχο μπαμπού. Μεγαλώνοντας, θα πρέπει η ίδια να αντιμετωπίσει την μοίρα της. Αφήνοντας πίσω τις κλασικές τεχνικές animation για τις οποίες είναι γνωστές το στούντιο, και χρησιμοποιώντας κάτι που θυμίζει πίνακα ακουαρέλας, ο Τακαχάτα δημιουργεί ένα πραγματικό έργο τέχνης. Μέσα σε αυτή την οπτικά πρωτόγνωρη αισθητική, κρύβεται μια αλληγορία για το πώς οι άνθρωποι συγκρίνουν τα πάντα με μέτρο τα υλικά αγαθά, έχοντας ξεχάσει την ομορφιά κρύβεται στην απλότητα της ζωής. Απόλυτα δικαιολογημένη υποψηφιότητα για Οσκαρ.
When Marnie Was There (2014) | Σενάριο: Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι, Κέικο Νίγουα & Μασάσι Αντο, Σκηνοθεσία: Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Τζόαν Γκ. Ρόμπινσον από το 1967, η ταινία ακολουθεί την ιστορία της Ανα, μια κοπέλας η οποία μένει με τους συγγενείς της σε μια πόλη στο Χοκάιντο. Εκεί ανακαλύπτει μια εγκαταλελειμμένη έπαυλη όπου και γνωρίζει την Μάρνι, μια μυστηριώδη κοπέλα η οποία της ζητά να κρατήσει την γνωριμία τους μυστική. Πρόκειται για την τελευταία ταινία του στούντιο πριν αυτό ανακοινώσει την διακοπή παραγωγής ταινιών για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αν και το animation παραμένει για άλλη μια φορά σε πραγματικά υψηλά επίπεδα, το «When Marnie Was There» είναι ίσως η πιο χαμηλών τόνων ταινία του Studio Ghibli. Παραμένει, όμως, διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα μέχρι το τέλος της.
Σαν μπόνους παρακολουθήστε παρακάτω ολόκληρη την συναυλία που πραγματοποιήθηκε για τα 25 χρόνια από την ίδρυση του Studio Ghibli στο στάδιο Μπούντοκαν στο Τόκιο με διευθυντή ορχήστρας τον Τζο Χισαΐσι.
