Από τον Μίκαελ Χάνεκε, ντυμένο όπως πάντα στα μαύρα, σε μία σουίτα του Hotel Majestic, μέχρι τον Μαντς Μίκελσεν στην ταράτσα του Palais des Festivals και από τον Κεν Λόουτς με φόντο την παραλία της Κρουαζέτ και τον Κριστιάν Μουντζίου σε ένα αυτόσχέδιο δωμάτιο στο λόμπι ενός ξενοδοχείου, διαβάστε αποσπάσματα απ' όσα μας είπαν οι φετινοί μεγάλοι νικητές των βραβείων του 65ου Φεστιβάλ Καννών. Ολόκληρες οι συνεντεύξεις θα δημοσιευτούν με την έξοδο των βραβευμένων ταινιών στις ελληνικές αίθουσες.
Χρυσός Φοίνικας: «Amour» / Ο Μίκαελ Χάνεκε πιστεύει ότι μόνο η αγάπη θα μας σώσει
«Δεν μου αρέσει να εξηγώ ποτέ τις ταινίες μου και ποτέ τους τίτλους τους. Ομως έχετε δίκιο: με ρωτήσατε πριν αν ο ίδιος ο χρόνος είναι τελικά ο μεγαλύτερος ''εισβολέας'', ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου. Δύσκολη ερώτηση. Από την μία είναι σύμμαχός μας γιατί μας δίνει χώρο και ευκαιρία να ζήσουμε. Από την άλλη μας φθείρει, μας γερνάει, μας παίρνει από δίπλα μας όσους αγαπάμε. Ναι λοιπόν, μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει αυτό το χώρο κι αυτή την μεγάλη ευκαιρία που λέγεται ζωή να αξίζουν τον κόπο...»
Διαβάστε περισσότερα για το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε
Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής: «Reality» / Ο Ματέο Γκαρόνε αποτίνει φόρο τιμής στους Ιταλούς δασκάλους του
«Μου αρέσουν οι ταινίες του Παζολίνι και ο τρόπος με τον οποίο θέλησε να απεικονίσει την εργατική τάξη. Αλλά δεν ήταν η άμεση αναφορά μου στην προετοιμασία της ταινίας. Ο Φελίνι του ‘Λευκού Σεΐχη’ μοιάζει να βρίσκεται πιο κοντά στη ψυχή αυτής της ταινίας, αλλά ίσως ο Ντε Σίκα, ναι, να είναι η μεγαλύτερη επιρροή μου. Ο Βιτόριο Ντε Σίκα του ‘Γάμος αλά Ιταλικά’, για αυτήν την μελαγχολική ατμόσφαιρα της παρακμής και την ειρωνία της κωμωδίας. Το ‘Reality’ είναι μια ταινία φτιαγμένη από αντιθέσεις, πιο κοντά στο μαγικό ρεαλισμό παρά στο νεορεαλισμό.»
Διαβάστε περισσότερα για το «Reality» του Ματέο Γκαρόνε
Βραβείο της Επιτροπής: «Αngel's Share» / Ο Κεν Λόουτς δηλώνει συμπαράσταση στην Ελλάδα
«Οι πολιτικές κρίσεις είναι πάντοτε οι ίδιες. Είναι ένας ανοιχτός και διαρκής πόλεμος ανάμεσα σε αυτούς που έχουν την εξουσία και σε αυτούς που την αμφισβητούν. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή η κομβική μάχη που πρέπει να δοθεί. Αν ο ελληνικός λαός καταφέρει να νικήσει την κρίση, τότε υπάρχει πιθανότητα να το καταφέρουν και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης. Αν ο ελληνικός λαός δεν τα καταφέρει, τότε ας μας βοηθήσει ο Θεός... Αυτό που κάνουν οι ισχυροί είναι να επιβάλλουν ξανά και ξανά ένα σύστημα που έχει ήδη αποτύχει. Σε αναγκάζουν να εγκαταλείψεις όλα όσα σου ανήκουν, να πουλήσεις τα πάντα. Μιλάω σαν εξωτερικός υποστηρικτής χωρίς να ζω το πρόβλημα, αλλά σας παρακαλώ διαφυλάξτε αυτά που σας ανήκουν.»
Διαβάστε περισσότερα για το «Angel's Share» του Κεν Λόουτς
Βραβείο Σκηνοθεσίας: Κάρλος Ρεϊγάδας για το «Post Tenebras Lux» / Ο Κάρλος Ρεϊγάδας δεν πιστεύει σε κριτικές και αστεράκια
«Ναι, διάβασα τις κριτικές για την ταινία. Δεν αδιαφορώ, ούτε στεναχωριέμαι. Απορώ. Θεωρώ ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν βγάλει τουλάχιστον το γυμνάσιο, έτσι δεν είναι; Πώς είναι δυνατόν να αναρωτιούνται για κάποια βασικά πράγματα; Προσέξτε: δεν λέω ότι η ταινία μου είναι αριστούργημα – σε δέκα χρόνια μπορεί να βρεθεί στον σκουπιδοφάγο του σινεμά. Ομως τι σημαίνει «ο Ρεϊγάδας ας μας εξηγήσει τι εννοεί;». Οχι, δε θα εξηγήσω τίποτα. Και ξέρετε γιατί; Γιατί σέβομαι πρώτα το θεατή, μετά την ταινία μου και τέλος τον εαυτό μου. Αν το κάνω λοιπόν θα είμαι προδότης. Κολακεύομαι λοιπόν από τις κριτικές. Γιατί πιστεύω ότι δεν μπορείς να αναλύσεις κάτι που είδες σε μία ώρα μετά την προβολή του – απλά γιατί έχεις deadline και πρέπει να στείλεις κάτι από τις Κάννες. Οι πρόγονοί σας, οι Αρχαίοι Ελληνες δεν έχουν πει ''όσο πιο σπουδαίο είναι ένα έργο τέχνης, τόσο μεγαλύτερη απόρριψη θα γνωρίσει στην εποχή του;'' Οταν βγήκαν οι ιμπρεσιονιστές ως κίνημα στη ζωγραφική, όλοι σοκαρίστηκαν – βιάστηκαν να υπερασπιστούν την παραδοσιακή ζωγραφική και να στείλουν στην πυρά τους μπάσταρδους που τόλμησαν να ζωγραφίζουν μπλε και κόκκινα δάση. Για τον Τζέιμς Τζόις οι λογοτεχνικοί κριτικοί έλεγαν φλεγματικά λόγια και τον κατηγορούσαν ότι δε σέβεται το κοινό και κανείς δεν τον καταλαβαίνει. Αφήστε λοιπόν το χρόνο να κυλήσει. Αυτό με ενδιαφέρει – ο χρόνος. Κι όχι κάτι ανόητοι τύποι που νομίζουν ότι είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες και βάζουν δίπλα από τις ταινίες βαθμολογίες και αστεράκια...»
Διαβάστε περισσότερα για το «Post Tenebras Lux» του Κάρλος Ρεϊγάδας
Bραβείο Σεναρίου: Κριστιάν Μουντζίου για το «Beyond the Hills» / Ο Κριστιάν Μουντζίου πιστεύει σε έναν δικό του Θεό
«Δεν πηγαίνω στην εκκλησία συχνά, αλλά αυτό δεν με κάνει άθεο. Πιστεύω στο Θεό και νιώθω πως ο κάθε άνθρωπος εκλαμβάνει διαφορετικά την πίστη του στο Θεό. Αυτό που σίγουρα δεν πιστεύω είναι ότι πρέπει να παίρνουμε τη θρησκεία κυριολεκτικά. Δεν πιστεύω πως χρειαζόμαστε μια λίστα από 460 αμαρτίες για να αποδείξουμε αν αγαπάμε το Θεό. Και έτσι κι αλλιώς αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα. Είναι οι άνθρωποι που πηγαίνουν στην εκκλησία και συμμετέχουν στα έθιμα της περισσότερο κοινωνικά ευαίσθητοι ή όχι; Αν όχι, τότε επιβεβαιώνεται πως η εκκλησία ενδιαφέρεται μόνο για την επιφάνεια των πραγμάτων και αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματική πίστη.»
Διαβάστε περισσότερα για το «Βeyond the Hills» του Κριστιάν Μουντζίου
Βραβείο Ανδρικού Ρόλου: Μαντς Μίκελσεν για το «The Hunt» / Ο Μαντς Μίκελσεν νιώθει τυχερός για τους ρόλους που έχει ερμηνεύσει
«Καμαρώνω πολύ που είμαι κομμάτι του σινεμά της Δανίας. Δουλέψαμε πολύ σκληρά τα τελευταία 20 χρόνια, δίπλα σε πολύ άξιους σκηνοθέτες με ταλέντο και τόλμη, αφήσαμε, και θέλω να πιστεύω ότι συνεχίζουμε να αφήνουμε, το στίγμα μας. Περισσότερο χαίρομαι, γιατί τα νεότερα παιδιά που ξεκινούν τώρα θα έχουν το πεδίο έτοιμο να κινηθούν ελεύθερα, να κάνουν τα δικά τους πράγματα. Είμαι τυχερός που μπορώ να πηγαίνω στο Χόλιγουντ να επιλέγω κάτι διαφορετικό εκεί – ακόμα κι αν οι Αμερικανοί θεωρούν οποιοδήποτε με προφορά ιδανικό σε ρόλους «κακού»- να επιστρέφω και να βρίσκω σιωπηλούς, υπέροχους χαρακτήρες στα σενάρια των συμπατριωτών μου. Είμαι πολύ τυχερός για την καριέρα μου...»
Διαβάστε περισσότερα για το «The Hunt» του Τόμας Βίντερμπεργκ
Βραβείο Γυναικείου Ρόλου: (εξ ημισείας) Κοσμίνα Στράταν και Κριστίνα Φλούτουρ για το «Beyond the Hills» του Κριστιάν Μουντζίου / Ενώπιων Θεών και ανθρώπων
Κοσμίνα Στράταν: «Φοβάμαι πολύ για τις αντιδράσεις που μπορεί να έχει η οικογένεια μου απέναντι στην ταινία. Η θρησκεία βρίσκεται στο κέντρο της καθημερινότητας τους και ελπίζω να δουν την ιστορία αυτής της κοπέλας με ανοιχτό μυαλό. Να τη δουν σαν μια ιστορία αγάπης και βίαιης ενηλικίωσης και όχι σαν μια βλάσφημη πράξη απέναντι στον Θεό.»
Κριστίνα Φλούτουρ: «Δεν αποκάλυψα ποτέ στην οικογένεια μου πως η ταινία αναφερόταν στο πραγματικό γεγονός που είχε συνταράξει ολόκληρη τη Ρουμανία λίγα χρόνια πριν. Ηθελα να μείνω προστατευμένη όσο καιρό γυρίζαμε την ταινία. Τώρα πια μπορώ να μιλήσω ανοιχτά για όλο αυτό. Και δεν είναι ότι δεν με νοιάζουν οι αντιδράσεις, αλλά ξέρω πως προσπάθησα να μεταφέρω την αλήθεια μιας ιστορίας που στέκεται ψηλότερα από μια επίθεση στην εκκλησία ή το κράτος.»
Χρυσή Κάμερα (βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη): Μπεν Ζάιτλιν για το «Beasts of the Southern Wild» / Κάνοντας ένα αληθινό σινεμά
«Είναι μια ταινία που χτίστηκε από τις συνθήκες, από την μορφή που έπαιρνε όσο προχωρούσε. Από την ανακάλυψη της εξάχρονης Κουαβεζανέι Γουόλις που είχε μια σοφία και μια ηθική που με έκανε να καταλάβω ότι θα έπρεπε να χτίσω την ταινία μου πάνω της. Από τον ίδιο τον τόπο από τους ανθρώπους, ή τις ιστορίες που νιώθαμε ότι έπρεπε να συμπεριλάβουμε. Θέλαμε να κάνουμε το φιλμ να δείχνει όσο το δυνατόν πιο αληθινό, θέλαμε η ταινία να «φυτρώσει» στον τόπο, να έχει μια οργανική αίσθηση αντί να μοιάζει με μια σειρά από προκατασκευασμένες ιδέες που απλά φορέθηκαν σε μια ιστορία. Και θέλαμε να δουλέψουμε με μη επαγγελματίες ηθοποιούς, με ανθρώπους που ζουν στην περιοχή και ασφαλώς σε αυθεντικές τοποθεσίες. Είχαμε από την αρχή εισάγει τόσα στοιχεία «χάους» στο φιλμ, παιδιά, ζώα, γυρίσματα σε νερό, σε δύσκολα προσβάσιμες τοποθεσίες, που αληθινά έμοιαζε εύκολο να χάσουμε τον έλεγχο. Ομως η λύση σε κάτι τέτοιο είναι εύκολη: Πρέπει πάντα να κρατάς στο μυαλό σου το ένα βασικό πράγμα που θες να κάνεις. Την ουσία της ταινίας σου. Και για μας ήταν μια μοναδική ευκαιρία να συλλάβουμε μια αυθεντικότητα, έναν αυθορμητισμό που πολύ σπάνια βλέπεις πια στο σινεμά...»
Διαβάστε περισσότερα για το «Βeasts of the Southern Wild» του Μπεν Ζάιτλιν
Διαβάστε περισσότερα για την τελετή απονομής των βραβείων του 65ου Φεστιβάλ Καννών, διαβάστε για τις εκπλήξεις και τις αδικίες της φετινής κριτικής επιτροπής και επισκεφθείτε το ειδικό τμήμα του Flix.gr με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και κριτικές ταινιών από το δεκαήμερο που μας πέρασε.
