Συνέντευξη

Γιώργος Καρναβάς: χωρίς σταματημό

στα 10

Με το βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας της χρονιάς, για «Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού», στο χέρι, ο παραγωγός που εξελίσσεται σε στρόβιλο τα τελευταία δυο χρόνια, ετοιμάζεται να εκπροσωπήσει τη χώρα συμμετέχοντας στους «Producers on the Move» στο Φεστιβάλ Καννών.

Γιώργος Καρναβάς: χωρίς σταματημό

Πριν ένα μήνα, ο Γιώργος Καρναβάς και οι συνεργάτες του στην παραγωγή της ταινίας του Εκτορα Λυγίζου, «Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού», παρέλαβαν το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Εγχώρια αναγνώριση για το παραγωγό που από την αρχή αυτής εδώ της καριέρας του αναζήτησε για τα projects του και τη συμμετοχή και επιδοκιμασία της Ευρώπης και του κόσμου.

Ο Γιώργος Καρναβάς ξεκίνησε να δουλεύει ως παραγωγός πριν τρία χρόνια – ως τότε είχε χτίσει την πείρα και το όνομά του στη Stefi Productions, αλλά και συνδιοργανώνοντας το Synch, το πιο επιτυχημένο μουσικό φεστιβάλ στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων. Το 2011, με τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο και το «Wasted Youth» έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, πέρσι με τον Εκτορα Λυγίζο και «Το Αγόρι» διακρίθηκε στο Φεστιβάλ του Καρλόβι Βάρι και φέτος, με την Ελίνα Ψύκου και την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» συμμετείχε στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου.

Στο 66ο Φεστιβάλ Καννών, ο Γιώργος Καρναβάς συμμετέχει στην ομάδα των «Producers on the Move» που συγκροτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και μπαίνει στο φως του προβολέα στη διάρκεια του μεγάλου διεθνούς φεστιβάλ. Λίγο μετά την ανακοίνωση των συμμετοχών, ο Γιώργος Καρναβάς μίλησε στο Flix για τις επιλογές του και τα μελλοντικά του σχέδια.

Τι σημαίνει για σένα η επιλογή σου στο producers on the move; Τι ελπίζεις ν’ αποκομίσεις από αυτήν;

Είμαι σίγουρος ότι θα γνωρίσω συναδέλφους παραγωγούς που θα μου πουν ιδέες που θα με κάνουν να ζηλέψω και να θέλω να γίνω καλύτερος. Ελπίζω με κάποιους από αυτούς να δημιουργήσουμε σχέσεις που να μπορέσουμε να διατηρήσουμε και να κάνουμε κάτι μαζί στο μέλλον.

Πώς είναι να είσαι Ελληνας παραγωγός στις μέρες μας; Οταν μια ταινία δεν μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από την Ελλάδα, πόσο εύκολο είναι πρακτικά να οργανώσεις μια συμπαραγωγή με χρηματοδότες από το εξωτερικό;

Είναι πολύ ενδιαφέρον αλλά είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις χρήματα και να ζήσεις από αυτό ειδικά αν είσαι στο ξεκίνημα. Πρέπει να μπορείς να κάνεις και άλλα πράγματα αν θέλεις να είσαι υγιής. Τυπικά είναι αδύνατον να οργανώσεις επίσημη συμπαραγωγή χωρίς ελληνικά χρήματα. Πρέπει κάτι να έχεις στα χαρτιά τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα όλοι ξέρουν ότι οι βασικοί ουσιαστικοί χρηματοδότες στις ταινίες είναι οι συνεργάτες που βάζουν πλάτη στα projects και τους επιτρέπουν να γίνουν. Αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και πρέπει να πάμε παρακάτω. Το πώς είναι μια μεγάλη κουβέντα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία.

Τα βραβεία και το ενδιαφέρον των ξένων στο ελληνικό σινεμά, μεταφράζεται και σε ενδιαφέρον για οικονομική συμμετοχή σε ελληνικές ταινίες;

Ναι σίγουρα. Το βλέπουμε ξεκάθαρα αυτό πλέον.

Ποια είναι η «ταυτότητα» που θέλεις να έχεις ως παραγωγός, εάν υπάρχει κάτι τέτοιο;

Θα σου πω τι μου αρέσει. Μου αρέσει να δουλεύω πολύ πάνω στην ιδέα και μετά πάνω στο σενάριο, είναι το ψώνιο μου ας πούμε , και επίσης το κομμάτι του marketing της ταινίας. Επίσης θέλω να δουλεύω με ένα κλειστό roster σκηνοθετών επιλεγμένο για συγκεκριμένο λόγο - ελπίζω αμφίδρομα - και να μεγαλώνω την καριέρα μου μαζί τους. Κάπως έτσι…

Ξεκίνησες να δουλεύεις στο χώρο του σινεμά, έχοντας ήδη κερδίσει εμπειρία στο χώρο της διαφήμισης ή μεγάλων εξω-κινηματογραφικών διοργανώσεων. Πόσο και πώς σε βοήθησε αυτό;

Παραγωγός έγινα από σπόντα, δεν αυτοχαρακτηριζόμουν παραγωγός με το Synch, απλώς έκανα το πάθος μου. Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος με τον οποίο ήμαστε πολύ φίλοι με έπιασε και μου είπε, ρε συ θέλω να κάνουμε πράγματα μαζί και μετά το «Wasted» κόλλησα. Τώρα από την προηγούμενη επαγγελματική μου ζωή νομίζω πως το βασικότερο που έχω κρατήσει είναι το να θέλω να κάνω projects που να αφορούν κάποιο κοινό -έστω μικρό- και να προσπαθώ να υπάρχει ένα business model πίσω από ό,τι κάνω.

Πού νομίζεις ότι οφείλεται η καλή πορεία του eλληνικού σινεμά στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια; Πιστεύεις ότι μπορεί να συνεχιστεί αφού όλοι δείχνουν να κολυμπούν ενάντια στο ρεύμα;

Μου αρέσει να λέω πως αυτό που συμβαίνει με την κινηματογραφική σκηνή στην Ελλάδα μοιάζει λίγο με το ξεπέταγμα των μουσικών σκηνών από διάφορες πόλεις της Αγγλίας και των Η.Π.Α. στο παρελθόν. Βγήκαν πολλά καλά πράγματα μαζεμένα από αυτή την νέα γενιά των σκηνοθετών που έχουν κοινά χαρακτηριστικά και αυτό ήταν αδύνατον να μην τραβήξει την προσοχή των «άλλων». Επίσης είναι στο dna της βιομηχανίας του σινεμά να ψάχνει και να ανακαλύπτει τέτοιες σκηνές αφού την τροφοδοτούν με θέματα και νέο αίμα, το είδαμε και με την Ρουμανία , την Αργεντινή κλπ. Πιστεύω ότι θα συνεχιστεί ή, για να το πω αλλιώς, από εμάς εξαρτάται αν θα συνεχιστεί και πιστεύω πως γίνονται και θα γίνονται δυνατά πράγματα. Επίσης έχω μεγάλες προσδοκίες για αρκετούς από τους συναδέλφους μου που τους βλέπω να στήνουν projects με μεγάλες προοπτικές.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα σου και ποιο εύχεσαι να είναι το… λίγο πιο μακρινό;

Μόλις ιδρύσαμε την εταιρεία μας, την heretic, με τοn πολύ φίλο και συνεργάτη από την αρχή της καριέρας μου, τον Κωνσταντίνο Κοντοβράκη και την οποία θα λανσάρουμε στις Κάννες. Τρέχουμε αυτή τη στιγμή 7-8 projects, 2 του Κωνσταντίνου και ένα δικό μου που είναι στο post και έχουμε ρίξει όλο μας το βάρος στην καινούργια ταινία του Αργύρη, το «Πεινασμένο Στόμα», το οποίο πιστεύουμε πολύ και προγραμματίζουμε να γυρίσουμε τέλος του έτους, ίσως και αρχές του νέου. Ολοι οι σκηνοθέτες μας έχουν πράγματα σε διάφορες φάσεις που ετοιμάζουν και τα οποία αναπτύσσουμε.

Οσον αφορά την heretic, ελπίζω να γίνει ένας δημιουργικός πυρήνας και ίσως ενώσουμε και με άλλους τις δυνάμεις μας στο άμεσο μέλλον. Η ιδέα δεν είναι μια αμιγώς φιλμική εταιρεία, καθώς έχουμε πολλά πράγματα που μας αρέσουν, από τη μουσική μέχρι το web αλλά και το θέατρο και γενικά η «ταμπέλα» μας είναι creative producers. Οπου μπορούμε να συνεισφέρουμε δημιουργικά θα προσπαθούμε να «μπαίνουμε» και να παράγουμε έργα που θα λένε κάτι αλλά θα έχουν και προοπτικές εισοδήματος για όλους τους εμπλεκόμενους. Προχωράμε βάση του σχεδίου μας και βλέπουμε μετά τα πιο μακρινά.