Από την αγάπη ως την οικονομική κρίση, από το να μεγαλώνεις έως τους καθημερινούς αγώνες που οφείλεις να δίνεις, από την σχέση μας με τους υπολογιστές μέχρι το σπίτι που επιλέγουμε να ζήσουμε, οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί που μίλησαν στο flix μέσα στην χρονιά που μας πέρασε, μας έδωσαν μερικές υπέροχες δόσεις σοφίας μέσα σε λίγες μόνο φράσεις. Διάβαστε κάποιες από αυτές πιο κάτω και περιηγηθείτε εδώ, σε όλες τις συνεντεύξεις που έκανε το flix μέσα στο 2014.
Aλεξάντερ Πέιν
Η οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την Αμερική δεν ήταν στο σενάριο που έφτασε στα χέρια μου 9 χρόνια πριν. Ούτε σπεύσαμε να τη γράψουμε τώρα στο σενάριο. Ομως όταν ανοίγεις την κάμερα και καταγράφεις τον κόσμο σε μία συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, η ίδια η ζωή συμπληρώνει την εικόνα. Οταν το βλέμμα και ο φακός σου πέφτει στην Αμερική του σήμερα, ειδικά στα ξεχασμένα ενδιάμεσα κομμάτια της, η αύρα της κρίσης διακατέχει την ταινία σου. Ειδικά όταν τη γυρίζεις σε ασπρόμαυρο φιλμ. Η ταινία μοιάζει να καταγράφει και να συμβολίζει την Νέα Οικονομική Υφεση. Κι αυτό μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Γιατί, ενώ δεν ήταν ούτε στις δικές μου προθέσεις, συνειδητοποίησα ότι κινηματογραφικά δεν έχουμε αποτυπώσει αυτή τη νέα φτώχεια της Αμερικής – τουλάχιστον στο mainstream σινεμά. Μάλλον την αποφεύγουμε. Δεν είναι φωτογενής η φτώχεια.
Μπρους Nτερν
Στον Καζάν και στον Λι Στράσμπεργκ χρωστάω ό,τι κατάφερα στη ζωή μου. Στο Actors Studio! Στα χρόνια μου, κάθε νέος ηθοποιός ήθελε τρία και μόνο τρία πράγματα: να πάει στην Νέα Υόρκη, να δουλέψει με τον Καζάν, να γίνει μέλος του Actors Studio. Σήμερα τα νέα παιδιά θέλουν δύο πράγματα: ένα αστέρι στη Hollywood Blvd και προσκλήσεις στα πάρτι. Δε θέλουν να συνεχίσουν να σπουδάζουν, δε θέλουν να μοχθούν για την τέχνη τους, δε θέλουν τίποτα από όλα αυτά. Εμείς νιώθαμε ότι δεν ξέρουμε τίποτα και μελετούσαμε. Μέχρι σήμερα αυτό κάνω.
Μισελ Γκοντρί
Η πρώτη μου ανάμνηση ήταν όταν ήμουν τριών ετών και πήγα πρώτη φορά στο σχολείο. Θυμάμαι ότι ήμουν τρομαγμένος, σαν να έμπαινα μέσα σε έναν τελείως άγνωστο κόσμο. Γνώριζα ένα άλλο παιδί και θυμάμαι να προσπαθώ να συναντήσω τα μάτια του για να μην νιώθω τελείως χαμένος. Ο,τι είμαστε έχει οριστεί από το παρελθόν, αλλά και το παρελθόν μας χτίζει αυτό που είμαστε σήμερα. Πίστευα πάντοτε πως γεννιόμαστε με ένα ποσοστό προσωπικότητας και στη συνέχεια οι εμπειρίες μας διαμορφώνουν αυτό που γινόμαστε μέσα στα χρόνια.
Στιβεν Φρίαρς
Η τραγωδία που ζω εδώ και χρόνια είναι πως πιστεύω πως οι ταινίες που κάνω είναι διασκεδαστικές και έξυπνες την ίδια στιγμή. Μεγάλωσα βλέποντας έξυπνες ταινίες που πλέον δείχνουν να έχουν τελειώσει. Τέτοιες ταινίες θα ήθελα να κάνω.
Χιροκάζου Kορε Eντα
Ηθελα να εξερευνήσω αν η πρόοδος, η ανάπτυξη σημαίνει και ευτυχία. Η μία οικογένεια είναι πιο φτωχοί, απλοϊκοί άνθρωποι. Ζουν σε μία υποβαθμισμένη συνοικία έξω από το Τόκυο - όμως ζουν σε μονοκατοικία. Εχουν κήπο, έχουν κάνει πιο πολλά παιδιά, έχουν χώρο και χρόνο για αυτά. Το άλλο ζευγάρι γονιών είναι το μοντέρνο μοντέλο. Εχουν καλύτερες δουλειές, έχουν αγοράσει και επιπλώσει με γούστο ένα διαμέρισμα στην φιλέτο συνοικία της πόλης. Ομως, ζουν σ' ένα κλουβί. Απομονωμένοι και μόνο με ένα παιδί που κι αυτό δεν έχει χώρο να παίξει.
Τζούντι Ντεντς
Δεν θέλω να βλέπω τις παλιές μου ταινίες. Μάλλον από ανασφάλεια. Δεν θέλω να δω αυτήν την 45άρα λεπτή γυναίκα που ήμουν κάποτε. Δεν σκέφτομαι καθόλου πως σε ένα χρόνο θα είμαι 80 ετών. Δεν με ενδιαφέρει. Μου είναι αδύνατον να σκεφτώ πως έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια και όμως κάθε φορά που ξεκινάω μια ταινία νιώθω την ίδια ανασφάλεια όπως την πρώτη φορά. Είναι μάλλον κάτι που με κρατά ζωντανή.
Αλέν Ρενέ
Δεν είχα ποτέ πρόθεση να γίνω σκηνοθέτης. Με ενδιέφερε η ζωγραφική. Συνάντησα τον Αμερικάνο Χένρι Γκετζ και του ζήτησα να ζωγραφίσει ένα γυμνό και εγώ να τον φιλμάρω. Κάπως έτσι ξεκίνησε η φήμη πως υπάρχει ένας νέος που κινηματογραφεί ζωγράφους. Στη συνέχεια μου ζητήθηκε να κάνω ένα φιλμ για τον Βαν Γκογκ, με αφορμή μια έκθεση που θα γινόταν στο Παρίσι. Προβλήθηκε χωρίς να έχω καμία φιλοδοξία, αλλά η φήμη του έφτασε στα αυτιά ενός παραγωγού που μου ζήτησε να κάνω την ίδια ταινία σε 35mm. To φιλμ πήγε στη Βενετία, πήρε το Οσκαρ Μικρού Μήκους. Μου ζητήσαν και άλλες ταινίες για ζωγράφους, εκείνη την εποχή όμως δούλευα και ως μοντέρ. Η αλήθεια είναι πως δεν βρίσκεις δουλειά ως μοντέρ κάθε μέρα. Γύριζα και ντοκιμαντέρ. Το πως από το σινεμά τεκμηρίωσης πέρασα στη μυθοπλασία το οφείλω στον Κλοντ Σαμπρόλ και τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ, επειδή έκαναν τις πρώτες τους ταινίες χωρίς να έχουν σπουδάσει σκηνοθεσία, αλλά με μοναδική προπαίδεια το γεγονός ότι έβλεπαν ταινίες. Το συνδικάτο έδωσε την άδεια του για να κάνουν ταινίες και αυτό έδωσε τη σιγουριά στους παραγωγούς να εμπιστευτούν ανθρώπους δεν είχαν κάνει σινεμά. Ετοιμαζα ένα ντοκιμαντέρ με τον Κρις Μαρκέρ, αλλά αυτός εγκατέλειψε το πρότζεκτ. Τότε συναντήθηκα με την Μαργκερίτ Ντιράς και έτσι έγινε η πρώτη μου ταινία μυθοπλασίας, το «Χιροσίμα, Αγάπη Μου».
Τζιμ Τζάρμους
Aγάπη είναι να αποδέχεσαι τον άλλον γι αυτό που είναι και να τον αφήνεις να είναι αυτό που είναι. Και οι ερωτικές ιστορίες δεν λειτουργούν όταν το ένα μισό μιας σχέσης θέλει τον άλλο να αλλάξει σε κάτι διαφορετικό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθα στη ζωή μου. Το πως η αληθινή αγάπη είναι να αποδέχεσαι τον άλλο, να τον αγαπάς γι αυτό που είναι. Είτε πρόκειται για το παιδί σου, είτε για τον εραστή σου, ή τον οποιοδήποτε. Ακόμη κι αν δεν σου αρέσει απόλυτα αυτό που είναι, κάνεις μια επιλογή, το αν θέλεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο. Το να προσπαθείς να αλλάξεις τον άλλον για να γίνει κάτι που θα ήθελες, δεν είναι σωστό. Καταστρέφει την αγάπη. Την συμπόνια. Την ίδια τη σχέση...
Τέρι Γκίλιαμ
Mου αρέσει να είμαι κοντά στους ανθρώπους αλλά χρησιμοποιώ τον υπολογιστή μου καθημερινά, κάθομαι μπροστά σ΄αυτόν όλη μέρα, αλά προτιμώ να συναντώ αληθινούς ανθρώπους με σάρκα κι οστά αντί να τουιτάρω, κάτι που δεν κάνω έτσι κι αλλιώς. Ασφαλώς και η τεχνολογία μπορεί να είναι χρήσιμη αλλά όταν είναι αυτή που παίρνει το πάνω χέρι στην καθημερινότητα των ανθρώπων υπάρχει πρόβλημα. Σήμερα πρέπει όλα να τα φωτογραφίσεις και να τα μοιραστείς αυτόματα, «μόλις έκανα αυτό», «μόλις έφαγα αυτό» κάτι που σε κάνει να σκεφτείς, get a life, ξεκίνα να ζεις την ζωή σου αντί να την καταγραφείς και να την «μοιράζεσαι» με τους άλλους.
Λεά Σεντού
Λένε ότι είμαι «αισθησιακή», ή «σεξοβόμβα». Δεν ξέρω, δε νομίζω ότι είμαι καλός κριτής γι’ αυτό, ίσως είναι κάτι που βλέπει μόνο ο κόσμος. Κάποιες φορές, όταν βλέπω τον εαυτό μου στην οθόνη λέω, κοίτα να δεις, πραγματικά έχω κάτι, όχι ακριβώς σέξι, αλλά περισσότερο… σαρκικό. Ισως επειδή έχω κυτταρίτιδα, δεν ξέρω…
Μαντς Μίκελσεν
Εχω ανάγκη να πιστέψω ξανά ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα θυσίαζαν τα πάντα για έναν ηθικό σκοπό. Για κάτι που πιστεύουν. Για τα ιδανικά τους. Αυτή η αυτοθυσία ήταν για μένα συγκινητική. Θα ήθελα να πιστέψω ότι θα το έκανα κι εγώ. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα το τραβούσα στα άκρα. Βέβαια μιλάμε για ανθρώπους που ζούσαν 500 χρόνια πριν σε πιο σκληρές κι αδίστακτες και μαύρο/άσπρο εποχές. Αλλά από τον Μάικλ Κόλχαας θα κουβαλώ για πάντα το θάρρος του, το παράδειγμά του. Μπορεί να ζούμε σε άλλους καιρούς και τουλάχιστον στις χώρες μας να μην βρισκόμαστε σε πεδία μάχης, όμως όλοι αγωνιζόμαστε. Εγώ προσωπικά μάχομαι καθημερινά. Δίνω αυτές τις μικρές αδιόρατες μάχες: για τη δημοκρατία, την ισότητα, την ελευθερία του λόγου. Δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία για τις μεγάλες, αλλά πιστεύω ότι η ζωή έχει πολλούς καθημερινούς αγώνες που μας ζητείται να είμαστε σε επαγρύπνηση.
Ζιλιέτ Μπινός
Οφείλεις να δοκιμάζεις διαφορετικά πράγματα, δεν μπορείς να κάνεις πάντα εμπορικές ταινίες, τα ίδια και τα ίδια. Οι ταινίες στο εμπορικό σινεμά έχουν συχνά για μένα το ίδιο ενδιαφέρον όσο κια τα διαφημιστικά. Δεν έχεις την ευκαιρία να σκεφτείς ή να νιώσεις κάτι. Δεν είναι αυτό το σινεμά γα μένα. Γι αυτό αναζητώ σκηνοθέτες που ανήκουν σε μια διαφορετική εποχή, μια εποχή συναισθημάτων, ευαισθησίας που μοιάζει πια σπάνια. Μου λείπουν σκηνοθέτες σαν τον Ταρκόφσκι σαν τον Ντράγιερ τους χρειάζομαι. Δεν μπορούμε απλά να νιώθουμε ότι ανήκουν σε ένα άλλο σινεμά. Οφείλουν να είναι παρόντες εδώ και τώρα
Αρι Φόλμαν
Δεν είμαι εναντίον της τεχνολογίας. Αλλά καμιά φορά σε πιάνει θλίψη. Το «Blade Runner» είναι η αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αν το κοιτάξετε ακόμα και σήμερα έχει πίσω του μία τεράστια τεχνική και καλλιτεχνική υποδομή. Μία τέχνη. Ολα όσα βλέπετε σε κάθε πλάνο υπάρχουν. Εχουν κατασκευαστεί – μινιατούρες, μακέτες, σκηνικά. Από ξύλο, από χαρτί, από αλουμίνιο. Βάζω και το βλέπω κάθε 2-3 μήνες. Το αγαπώ τόσο πολύ. Και ξέρω: αυτή η ταινία θα ζήσει για πάντα. Ο,τι κι αν επινοήσουν στο μέλλον, όποια τεχνολογία κι αν μας κυριεύσει, το «Blade Runner» θα ζήσει για πάντα. Πριν από λίγο καιρό, ο ίδιος σκηνοθέτης (στο όνομα του οποίου πίνω νερό) έκανε τον «Προμηθέα». Είχε όλη την τεχνολογία με το μέρος του. Και η ταινία δε βλέπεται. Κανείς δεν δίνει μια κουράδα για τον «Προμηθέα». Είναι ένα γαμημένο σκουπίδι. Ο σκηνοθέτης είναι ο ίδιος και κανείς δεν με πείθει ότι έχασε το ταλέντο του ή έπαψε να είναι ο genius που πιστεύω ότι είναι. Το πρώτο «Alien» το 1979 είναι ένα αριστούργημα. Αν δείτε το making of όλα κατασκευάστηκαν από το τίποτα. Δεν είχαν χρήματα. Και είναι ένα αριστούργημα. Δείτε τώρα το τέταρτο. Βαρετό. Σκατά. Δε θέλω να κουνήσω το δάχτυλο. Αλλά, ναι, έχει πεθάνει το σινεμά όπως το ξέραμε. Κι έχουν πεθάνει και οι σκηνοθέτες. Για να μην μιλήσω για τους ηθοποιούς. Μέσα στις πλαστικές, να μην μπορούν να κουνήσουν τίποτα στο πρόσωπό τους. Είναι σκέτη θλίψη. Σκέτη θλίψη. Δεν πιστεύεις στα μάτια σου.
Οντρέ Τοτού
Δεν θα πως ότι βιάζομαι να γίνω εξήντα. Δεν μπορώ ακόμη να φανταστώ τον εαυτό μου στα γεράματα μου. Αλλά δεν φοβάμαι να μεγαλώσω. Ανησυχώ για την υγεία μου ή για τις αρρώστιες αλλά όχι για την ηλικία. Δεν έχει να κάνει με την ομορφιά ή τις δυνατότητες που θα έχω σαν ηθοποιός, αλλά με πράγματα πολύ πιο πρακτικά, με την αρρώστια και την φθορά. Αλλά από την άλλη, στα 35 σου νιώθεις σαν να είσαι ακόμη 20. Απλά στα 35 σου ξέρεις πράγματα που δεν ήξερες, ή δεν μπορούσες να φανταστείς στα 20 σου. Οπότε δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση στο ερώτημα...
Περισσότερα Best of 2014 από το Flix:
- Best of 2014: Τα εναλλακτικά βραβεία της χρονιάς
- Best of 2014: Η «άνοδος» και η ελεύθερη πτώση του ελληνικού box-office
- Best of 2014: Το hot gossip της χρονιάς
- Best of 2014: The Rule Breakers
- Best of 2014: Οι άντρες της χρονιάς
- 2014, In Memoriam
- Βest of 2014: Ολοι (όσοι) μίλησαν στο Flix
- Best of 2014: οι 30 καλύτερες ατάκες της χρονιάς
- Best of 2014: Οι συνταγές της επιτυχίας
- Best of 2014: Τα «αυστηρώς ακατάλληλα» της χρονιάς!
- Best of 2014: Τα ζευγάρια της χρονιάς
- Best of 2014: Οι ερμηνείες της χρονιάς (που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες)
- Best of 2014: Τα πόστερ που... μας κόλλησαν στον τοίχο!
- Best of 2014: To mixtape της χρονιάς
- Best of 2014: Καμαρούλα μια σταλιά
- Best of 2014: Ενας θεατής έκατσε στο σινεμά συλλογιζόμενος την ύπαρξη του
