«Game of Thrones» (4η σεζόν)
Εδώ είμαστε ξανά, στη γνώριμή μας παράδοση που φέρνει τους πολύπαθους ήρωες του Γουέστερος ξανά και ξανά και ξανά στη ίδια θέση του ίδιου τοπ-10. Περπατάνε, πολεμάνε, σφάζουν, σφάζονται, προδίδουν, προδίδονται, αλλάζουν βασιλιάδες, αλλάζουν συμμαχίες, αποδεκατίζονται, θριαμβεύουν, πάνε κι έρχονται, κι όλα αυτά για να βρίσκονται διαρκώς στο ίδιο σημείο; Μα είναι λες και το κάνουμε επίτηδες σαν υπόγειο σχόλιο για την εξέλιξη της σειράς!
Αστειεύομαι, αστειεύομαι. (Λίγο.) Το «Game of Thrones» συνεχίζει να γίνεται καύτερο φτάνοντας φέτος για πρώτη φορά σε ένα επίπεδο όπου νιώθω πως δεν είχε καν κάποιο επεισόδιο-αδύναμο κρίκο. Από τις ‘αυτά θέλει ο κόσμος’ crowd-pleasing στιγμές εντυπωσιακών θανάτων (αντίο, Τζόφρι!) και μάχες που μας έκαναν να στεκόμαστε όρθιοι μπροστά στην τηλεόραση σα να επρόκειτο για live μετάδοση του τελικού του Μουντιάλ (Όμπεριν Μαρτέλ: Κέρδιζε 1-0, έπαιζε με παίχτη παραπάνω, κι όμως κατάφερε να βάλει αυτογκόλ και να χάσει το ματς στην παράταση με χρυσό γκολ), μέχρι τις πιο υπόγειες, αριστοτεχνικά κλειστοφοβικές στιγμές των επεισοδίων της Μισέλ Μακλάρεν και την πλήρη μετάβαση της αφηγηματικής εστίασης στην πολιορκία και τον Τζον Σνόου, η σεζόν τα είχε όλα. Μεμονωμένα επεισόδιο-δυναμίτες, αξέχαστες σκηνές, καταραμένα love stories, εξιλέωση, ύβρη, και ακόμα σημαντικότερα, ένα πέπλο θανάτου που μοιάζει όλο και περισσότερο να καλύπτει τον κόσμο της σειράς.
Όλα αυτά πιστεύω πως αναδεικνύονται απόλυτα στο φινάλε της σεζόν- όχι το καλύτερο επεισόδιο σαφώς, αλλά ένα που, έχοντας ένα σωρό απίστευτου ενδιαφέροντος ιστορίες να φέρει σε cliffhanger, μπόρεσε να μας έχει στην άκρη του καθίσματός μας για όλη του τη διάρκεια, ακόμα και δίχως να διαθέτει έναν κεντρικό ιστό. Ήταν σαν ένα υπερμεγέθες πολυ-υστερόγραφο στα όσα είχαν προηγηθεί.
Κι αν είχαν προηγηθεί! Η μεγάλη νίκη της σεζόν είναι πως συνδύαζε τις εμφατικές της κορυφώσεις με τα λεπτοδουλεμένης απόγνωσης στοιχεία ανάμεσα στις γραμμές. Το ξέσπασμα του Τύριον (η κορυφαία εμηνευτική στιγμή της σειράς;) έρχεται επειδή η στιγμή της μεγάλης εκδίκησης απέναντι στον δυνάστη Τάιγουιν θα τον βρει σιωπηλό και βουτηγμένο στο σκοτάδι (η αυτούσια σκηνή δεν έχει τίποτα το επικό ή το θριαμβευτικό- ενώ λίγο νωρίτερα έχει διαπράξει έναν ακόμα φόνο). Η Καλίσι, ως τώρα φάρος φωτός και αδιαπραγμάτευτου θριάμβου, όχι μόνο προδίδεται από τον κοντινότερό της άνθρωπο, αλλά αρχίζει να διαγράφει μια πορεία προς την τυραννία. H Άρυα σκληραίνει όλο και περισσότερο καθώς βλέπει τον Hound να ξεψυχά μπροστά της. Το ευχάριστο ξέσπασμα για τη δολοφονία του Τζόφρι έχει ως άμεση συνέπεια την φρικιαστικότερη ως τώρα δοκιμασία της σιωπηλής Σάνσα, της αληθινής τραγικής ηρωίδας αυτού του παραμυθιού.
Και, στο τέλος όλων, η μεγαλύτερη επική περιπέτεια που έχει στήσει η σειρά ως σήμερα, ολοκληρώνεται με ένα βέλος στην καρδιά του τελευταίου ρομαντικού της έρωτα. Το τρομερό; Όσο συμβαίνουν όλα αυτά, καθηλωνόμαστε όλο και περισσότερο. Σε όλα τα fantasy έπη η μεσαία πράξη διακρίνεται από το σκοτάδι που απλώνεται παντού χάρη στην επιβολή του ενός Μεγάλου Κακού πριν ο εκλεκτός ήρωας μπορέσει να το διώξει μακριά και ξαναφέρει την ελπίδα στον κόσμο. Στο «Game of Thrones» δεν υπάρχει κανένας Μεγάλος Κακός, και το σκοτάδι το απλώνουν οι ίδιοι οι εκλεκτοί ήρωες. Πώς σου φαίνεται αυτό για pop corn τηλεόραση;
Το «Game of Thrones» προβάλλεται στην Ελλάδα από τα κανάλια Novacinema, λίγες ώρες μετά την πρεμιέρα στην Αμερική.
Γράψαμε στο Flix
Πάρα πολλά πράγματα, για όλα τα επεισόδια. Εδώ όλα τα recaps.
Το καλύτερο επεισόδιο
«The Watchers on the Wall» (4x09)
O Νιλ Μάρσαλ επιστρέφει στη σειρά μετά το πρώτο αληθινό μπλοκμπάστερ επεισόδιο που την είχε χαρίσει με το επικό «Blackwater», για να πει μια διαφορετική ιστορία πολιορκίας αυτή τη φορά. Το επεισόδιο είναι και πάλι μονοθεματικό, στρέφοντας τη δράση αποκλειστικά στο Τείχος. Έχουμε χιόνι, έχουμε μαμούθ, έχουμε γίγαντες σε ξεσπάσματα εκδίκησης και ήρωες για τους οποίους κανείς δε θα τραγουδήσει που θυσιάζονται μέσα σε μια στοά για να προστατέψουν το οχυρό τους. Και έχουμε, επειδή έτσι έπρεπε, έναν καταραμένο έρωτα που τελειώνει με μια βολή στην καρδιά, και τον ήρωα που θρηνεί ξεκινώντας ένα μοναχικό ταξίδι προς το άγνωστο.
Μια σκηνή
Έχει τόσες πολλές για να επιλέξεις κανείς, το ξέσπασμα του Τύριον στο δικαστήριο, το βιασμό που γέννησε αμέτρητα thinkpieces, τη μάχη Hound-Μπριέν, τον πνιγμό του Τζόφρι, τους σκελετούς του φινάλε που μοιάζουν να ξεπήδησαν από κάποιο high tech όνειρο του Χαριχάουζεν- μα, ειλικρινά, πώς να ξεπεράσεις τον θάνατο του Όμπεριν; Ο Όμπεριν είχε στα χέρια του έναν απρόσμενο θρίαμβο, αλλά δεν του έφτανε, γιατί δεν τα έκανε όλα αυτά για τη νίκη, τα έκανε για να παραδεχτεί ο αντίπαλός τους τις φρικτές πράξεις του. Ε, τουλάχιστον τις παραδέχτηκε.
Και κάτι ακόμα
Η σειρά ενέπνευσε πολύ κόσμο να ριφάρει πάνω της, με συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα. Έτσι, μπορούμε να απολαύσουμε μια γραφιστική ματιά στους όμορφους θανάτους, στην επιστήμη και στα εφέ της σειράς. Ακόμα, μια εντυπωσιακή σύνδεση με το Μουντιάλ του περασμένου καλοκαιριού, το απαραίτητο honest trailer, τι συνέβη όταν η Άνι Λίμποβιτς φωτογράφησε τους ήρωες και, απολαυστικότερα, πώς απάντησε ο Τζορτζ Μάρτιν σε έναν 13χρονο θαυμαστή του.
Στο μεταξύ, το «Game of Thrones» έγινε η πιο πετυχημένη σειρά στην ιστορία του ΗΒΟ καθώς αρχίζουμε να προετοιμαζόμαστε για την 5η σεζόν (ποτέ δεν είναι νωρίς).
Παλιότερα
- Το περσινό 10: «Game of Thrones»
- Το προηγούμενα «Game of Thrones»: 2η σεζόν: Θέση 10. 3η σεζόν: Θέση 10.
