Μπορεί το όνομα Χαλ Ντέιβιντ να μην σας λέει πολλά. Αν όμως κάποιος ξεκινήσει να τραγουδάει «the moment I wake up / before I put on my make up...» όλοι θα αρχίσουμε να τραγουδάμε σαν μία οικουμενική χορωδία «I say a little pray for you».
Θρυλικός στιχουργός, άμεσος, λιτός - χρησιμοποιούσε τις λιγότερες δυνατές λέξεις για να περιγράψει συναισθήματα και νοήματα. Απίστευτα ανθρώπινος και αξεπέραστα τρυφερός, ο Χαλ Ντέιβιντ έντυνε τις λυρικές μελωδίες του Μπαρτ Μπάκαρα με τον ρομαντισμό που τους άρμοζε. Οι δεκαετίες του 60 & 70 δε θα ήταν ίδιες χωρίς τα τραγούδια τους (αποτέλεσαν δημιουργικό δίδυμο από το 1957 μέχρι το 1973). «What the World Needs Now», «A House is not a Home», «Alfie», «Walk on By», «Close to You», «What's New Pussycat», «Always Something There to Remind Me», «The Look of Love» - για να ονομάσουμε, σε τυχαία σειρά, όσα μας ήρθαν πρώτα στον νου.
Το 1970 κέρδισαν το Οσκαρ Τραγουδιού για το τραγούδι των «Δύο Ληστών» (Butch Cassidy and the Sundance Kid), «Raindrops Keep Fallin' on My Head», το οποίο ντύνει την κλασική σκηνή του Πολ Νιούμαν και των ανέμελων ακροβατικών του με το ποδήλατο.
Βρήκαν την μούσα τους στην βελούδινη φωνή της Ντιόν Γουόργουικ, αλλά πολλοί ακόμα τραγούδησαν τους στίχους του Ντέιβιντ και τις big band ενορχηστρώσεις του Μπάκαρα: The Carpenters, Herb Alpert, Marty Robbins, Perry Como, The 5th Dimension, Dusty Springfield, Tom Jones, αλλά και σύγχρονοι - όπως οι Alicia Keys, The White Stripes, The Flaming Lips (ακόμα και το καστ του τηλεοπτικού «Glee»).
Δυστυχώς τον μουσικοσυνθέτη τον γνωρίζουμε όλοι, αλλά οι στιχουργοί σπάνια αποκτούν παγκόσμια φήμη και αναγνωρισιμότητα. Κι όμως, ο Ντέιβιντ είναι υπεύθυνος για τον στίχο «what the world needs now is love sweet love / not just for one / but for (every every) everyone...». Ή για το «But there's one thing I know / The blues they send to meet me won't defeat me / It won't be long till happiness steps up to greet me...»
Ο Ντέιβιντ πέθανε από εγκεφαλικό τα ξημερώματα, πλήρης ημερών (91 ετών), δίπλα στην γυναίκα του Γιουνίς. «Μέχρι το τέλος, ο Χαλ είχε ένα τραγούδι στο μυαλό του» είπε εκείνη συγκινημένη. «Κρατούσε σημειώσεις στο νοσοκομείο για ένα νέο τραγούδι. Μου υπαγόρευε στίχους όταν εκείνος δεν μπορούσε να γράψει, για να μην τους ξεχάσει...»
