Buzz

«We are survivors»: τρέιλερ για το «Lawless» του Τζον Χίλκοουτ

στα 10

Με ένα εντυπωσιακό καστ (Σάγια ΛαΜπεφ, Τομ Χάρντι, Γκάρι Ολντμαν, Τζέσικα Τσαστέιν, Γκάι Πιρς, Μία Γουασικόφσκα) κι ένα σενάριο γραμμένο από τον Νίκ Κέιβ, η νέα ταινία του σκηνοθέτη του «The Road» και του «Proposition», πιθανότατα θα είναι καλύτερη απ όσο δείχνει το τρέιλερ.

«We are survivors»: τρέιλερ για το «Lawless» του Τζον Χίλκοουτ
Σάια ΛαΜπεφ, Τομ Χάρντι

Θα μάθουμε στις Κάννες, αφού το φιλμ βρίσκεται ανάμεσα στις ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος, όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μια ταινία του Τζον Χίλκοουτ δεν βρίσκει ένα τρέιλερ που της αξίζει. Το πρώτο τρέιλερ του «The Road», έκανε ότι μπορούσε για να παρουσιάσει την υπαρξιακή, μελαγχολική ταινία του σαν ένα αγωνιώδες θρίλερ, οπότε κάτι μας λέει ότι υπάρχει περισσότερο βάθος και σκοτεινιά στο «Lawless», απ όσο το τρέιλερ αφήνει να φανεί.

Ο Αυστραλός σκηνοθέτης άλλωστε δεν μοιάζει ικανός να γυρίσει μια τόσο συνηθισμένη και action packed γκανγκστερική περιπέτεια όσο η ροκ μουσική και το μοντάζ προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι το «Lawless». Ναι, η ταινία βγαίνει στο τέλος του καλοκαιριού στις αμερικάνικες αίθουσες και ένας από τους πρωταγωνιστές της είναι σχεδόν συνώνυμος με το «Transformers», οπότε η απόπειρα των αδελφών Γουαινστάιν να πουλήσουν την ταινία σαν ιδανική για τα multiplex, μοιάζει ως ένα σημείο δικαιολογημένη.

Ακόμη κι έτσι όμως, πίσω από την ατυχή επιλογή μουσικής, τις αδιάφορες κάρτες τίτλων και την εικόνα μιας περιπέτειας γεμάτης πυροβολισμούς, δεν είναι δύσκολο να διακρίνεις σε αυτή την ιστορία τριών αδελφών που δοκιμάζουν να επιβιώσουν πουλώντας παράνομο ουίσκι ανάμεσα σε γκάνγκστερ και διεφθαρμένους αστυνομικούς στην επαρχιακή Αμερική της ποτοαπαγόρευσης, κάποια από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τις ταινίες του Χίλκοουτ να ξεχωρίζουν.

Η ματιά του στον τόπο, τους ήρωες, τη βία, δείχνει πολύ πιο διαφορετική από αυτή ενός generic χολιγουντιανού σκηνοθέτη, κάτι που εύκολα αντιλαμβάνεσαι κοιτάζοντας... ανάμεσα στις εικόνες, ενώ οι ερμηνείες του Γκάρι Ολντμαν όσο και του σχεδόν αγνώριστου Γκάι Πιρς, σε πείθουν πως κάτι γοητευτικά σκοτεινό και υπέροχα «διεστραμμένο» κατοικεί στην καρδιά της ταινίας.