Φτάσαμε στο ηλιόλουστο Λίντο (αν κι από ό,τι διαβάζουμε από σήμερα και για ένα τριήμερο η Βενετία θα βουλιάξει από βροχές και καταιγίδες!) και είμαστε έτοιμοι για ένα 10ήμερο γεμάτο ταινίες, συνεντεύξεις, συναντήσεις - μεγάλο, λαμπερό, δύσκολο, υπέροχο σινεμά.
Γιώργος Λάνθιμος, Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, Παρκ Τσαν-γουκ, Τζιμ Τζάρμους, Κάθριν Μπίγκελοου, Νόα Μπόμπακ, Λούκα Γκουαντανίνο, Γκας Βαν Σαντ. Ελληνικές συμμετοχές, ελληνικές συμπαραγωγές. Τιμητικοί Χρυσοί Λέοντες, αφιερώματα, κλασικά αριστουργήματα αποκατεστημένα σε φιλμ.
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς από το πρόγραμμα του 82ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόστρα;
Το Flix μελέτησε (πελάγωσε!) αλλά κράτησε αναλυτικές σημειώσεις και κατέληξε: ποιες είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε; Ποιες δε θέλουμε με τίποτα να χάσουμε; Διαβάστε αναλυτικά!
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες.
«Silent Friend» της Ιλντικο Ενιέντι | Διαγωνιστικό
Ναι με αυτήν θα ξεκινήσουμε. Γιατί αγαπάμε την Ουγγαρέζα σκηνοθέτη με όλη μας την «Ψυχή και το Σώμα». Πέντε χρόνια μετά το «Η Ιστορία της Γυναίκας μου», η Ιλντικο Ενιέντι επιστρέφει, αυτή τη φορά στη Βενετία (τα άλλα είχαν ανοίξει στο Βερολίνο και τις Κάννες αντίστοιχα) με μία ακόμα μαγική ταινία που έχουμε ήδη ερωτευθεί.
Ο «Ήσυχος Φίλος» είναι ένα δέντρο στους βοτανικούς κήπους ενός πανεπιστημίου της Γερμανίας, το οποίο μέσα από διαφορετικές εποχές (1908, 1972 και 2020) παρατηρεί ιστορίες ανθρώπων - και πώς διαφορετικοί άνθρωποι συνδέονται, ή όχι, με τα υπόλοιπα πλάσματα της γης.
Λες και θέλαμε τίποτα περισσότερο για να πιάσουμε πρώτη θέση: ένας από τους πρωταγωνιστές της, ο Τόνι Λιουνγκ (στην πρώτη του ευρωπαϊκή ταινία).
Έτσι, γιατί το σινεμά έχει τη δική του ζωή που κάνει κύκλους: στην κουφάλα ενός δέντρου τον αφήσαμε («Ερωτική Επιθυμία»), σε συνομιλία με ένα δέντρο τον ξαναπιάνουμε…
«Frankenstein» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο | Διαγωνιστικό
Οι περιπέτειες του με την μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος της Μέι Σέλι στην μεγάλη οθόνη είναι γνωστές. Ο ίδιος ονειρευόταν χρόνια αυτή την ταινία - την νέα ανάγνωση που θα έδινε μέσα από τον βαθιά ουμανιστικό φακό του στον θρύλο του 1818. Ανυπομονούμε γιατί υποπτευόμαστε πόσο τρυφερά, για ακόμα μία φορά, θα πέσει το βλέμμα του στο «τέρας». Πώς θα φωτίσει τη σχέση του επιστήμονα (Όσκαρ Αϊζακ) με το δημιούργημά του - σαν μία ακόμα σχέση πατέρα-γιου. Πώς ένα goth παραμύθι θα μάς κάνει να σκουπίζουμε τα μάτια μας στους τίτλους τέλους.
Επίσης θέλουμε να δούμε τι θα κάνει στα βραβεία. Στατιστικά, η Βενετία φέρνει καλύτερη τύχη από τις Κάννες στον Ντελ Τόρο. Το 2017 έφυγε από το φεστιβάλ με το Χρυσό Λιοντάρι για το «Shape of Water» - ξεκινώντας έναν γύρο θριάμβου, που κατέληξε σε 13 οσκαρικές υποψηφιότητες και πολλαπλά βραβεία. «It’s alive» λοιπόν…
«After the Hunt» του Λούκα Γκουαντανίνο | Εκτός Διαγωνιστικού
Ένα χρόνο μετά το (αδικημένο) «Queer», ο Ιταλός σκηνοθέτης επιστρέφει στο διαγωνιστικό τμήμα της Βενετίας, με ένα πολιτικό θρίλερ που από το trailer και μόνο έχει ανάψει φωτιές. Με πρωταγωνιστές τους Τζούλια Ρόμπερτς, Αντριου Γκάρφιλντ και Άγιο Εντίμπρι, ο Γκουαντανίνο επιχειρεί να εξετάσει την καυτή πατάτα των καιρών μας: τις #metoo κατηγορίες και την cancel culture που τις ακολουθούν. Όταν ένας νεαρός καθηγητής εκλεκτού αμερικανικού πανεπιστημίου κατηγορείται από μία άριστη φοιτήτρια του για παρενόχληση, τι στάση θα κρατήσει η συνάδελφος φίλη του; Ποιον θα πιστέψει; Πόσο έχει ξεπεράσει κι η ίδια τα όρια; Πόσο η θέση ενός ανθρώπου στην έδρα, να κοιτά τα νεότερα μυαλά από ψηλά, συνοδεύεται αυτόματα κι από μία γοητευτική εξουσία, μία ανάγκη συνεχούς επιβεβαίωσης, ένα φλερτ με το επικίνδυνο και το απαγορευμένο; Από την άλλη, αν είναι πράγματι αθώος; Τι νέα δύναμη έχουν στα χέρια τους οι μαθήτριες, τι νέο καταστροφικό παιχνίδι είναι αυτό; Ποιος τελικά έχει βγει για κυνήγι και τι θα γίνει μετά;
Ανυπομονούμε και λίγο ανησυχούμε - έχουμε εμπιστοσύνη στον Γκουαντανίνο, αλλά, ταυτόχρονα, τόσο πολύπλοκα θέματα είναι κι επίφοβα να ξεφύγουν σε ηθικές παραφωνίες. Αυτοί που θα κρατήσουν σίγουρα τον σωστό τόνο είναι οι πιστοί του μουσικοί στο σάουντρακ. Για ακόμα μία φορά συνεργάζονται μαζί του οι Τρεντ Ρέζνορ και Ατικους Ρος.
«Bugonia» του Γιώργου Λάνθιμου | Διαγωνιστικό
Εναλλάσσοντας συνεχώς τις Κάννες με τη Βενετία (κι έχοντας γνωρίσει δόξα και επιβράβευση και στα δύο φεστιβάλ, με το «Poor Things» να φεύγει το 2023 με το Χρυσό Λιοντάρι), ο Λάνθιμος επιλέγει την 82η Μπιενάλε για την πρεμιέρα της νέας του ταινίας - ενός πολιτικού θρίλερ, με κατάμαυρο χιούμορ, ευφυές πικρό σχόλιο για την ανθρωπότητα, sci-fi ανατροπές και b-movie αιματοβαμμένες σπλάτερ στιγμές. Βασισμένο στο κορεατικό καλτ χιτ «Save the Green Planet», το «Bugonia» παρακολουθεί το σχέδιο ενός νεαρού συνωμοσιολόγου να απαγάγει μία διευθύντρια φαρμακευτικής πολυεθνικής την οποία θεωρεί εξωγήινη και μέρος ενός ανώτερου σχεδίου καταστροφής της γης κι εξόντωσης του ανθρώπινου γένους. Αν την πείσει να τον φέρει σε επαφή με τον Αυτοκράτορα της, εκείνος έχει τα επιχειρήματα να τον πείσει και να σώσει τη Γη.
Ανυπομονούμε, γιατί κάθε νέα ταινία του Λάνθιμου είναι πρόκληση για εμάς και τον ίδιο: ποιος θα καταφέρει να κάνει την ανατροπή, να ξεπεράσει τα όρια του; Και τι ωραία αντίφαση: από την μία να είναι τόσο πιστός στις συνεργασίες του (η ατρόμητη Εμα Στόουν πιστή του πρωταγωνίστρια, και επίσης δεύτερη δουλειά του με τον εξαιρετικό Τζέσι Πλέμονς), ενώ ο ίδιος δεν μένει στο safety zone του - δεν κάνει ποτέ την ίδια ταινία, πλησιάζει άλλα είδη, παίζει με διαφορετικούς κανόνες. Στο τέλος όμως το αποτέλεσμα είναι, ξεκάθαρα, πάντα μία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου.
Και μία μικρή πρόβλεψη: μπορεί οι γυναίκες του Λάνθιμου να κερδίζουν βραβεία, αλλά αυτή τη φορά το Λίντο θα είναι η αφετηρία της οσκαρικής κούρσας για τον Τζέσι Πλέμονς. «Ghost Elephants» του Βέρνερ Χέρτζογκ | Εκτός Διαγωνιστικού
Ο εμβληματικός ντοκιμαντερίστας επιστρέφει με ένα νέο μυσταγωγικό φιλμ (κι εμείς ακολουθούμε με απόλυτη εμπιστοσύνη).
Αυτή τη φορά οι αναζητήσεις του τον έχουν οδηγήσει στην Ανγκόλα, στο πλευρό του Δρ. Στιβ Μπόγες, ο οποίος επί μία δεκαετία ψάχνει μία αγέλη ελεφάντων που δεν έχει δει κανείς, αποτελούν «φαντάσματα» και κατοικούν σε ένα οροπέδιο, τόσο τεράστιο όσο η Μ. Βρετανία. Εκείνος ξεκινά να τους βρει έχοντας τους καλύτερους ιχνηλάτες αλλά και μία υπαρξιακή ερώτηση στην καρδιά: μήπως θα ήταν καλύτερα να τους αφήσει στην ησυχία τους; Να μην τους ανακαλύψει ο άνθρωπος; Αλλά κι ο ίδιος να ζει με το όνειρο τους;
Περιμένουμε ανυπόμονα να δούμε τον Χέρτζογκ να κυνηγά τον Μόμπι Ντικ του, ως άλλος Ισμαήλ.
«Jay Kelly» του Νόα Μπόμπακ | Διαγωνιστικό
Κάτι μάς λέει ότι εδώ ο Τζορτζ Κλούνεϊ βρίσκει το ρόλο της καριέρας του. Ίσως γιατί μοιάζει ως ψυθιριστή εξομολόγηση: ένας 60χρονος σούπερ σταρ ηθοποιός του Χόλιγουντ ξεκινά ένα ταξίδι στην Ευρώπη και οι καταστάσεις τον ωθούν να κοιτάξει πίσω και μέσα του. Τι αποφάσεις πήρε, τι επιλογές έκανε, ποιους αδίκησε, τι θυσίες έκανε για την επιτυχία, τη δόξα, τα χρήματα; Άξιζε τον κόπο; Είναι πολύ αργά για να αλλάξει, να επανορθώσει; Και πάνω από όλα: μπορεί να σταματήσει να “παίζει” - όταν βρίσκεται με τους φίλους, τις ερωμένες του, τα παιδιά του; Ή έχει ξεχάσει τον πραγματικό εαυτό του πίσω από το logo του «Jay Kelly».
Με τον Μπόμπακ στο τιμόνι, τον Ανταμ Σάντλερ στο ρόλο του πιστού μάνατζερ, την Λόρα Ντερν ως publicist και την Ράιλι Κιου να ερμηνεύει την μεγάλη κόρη είμαστε έτοιμοι να αγαπήσουμε μία άβολη, γλυκόπικρη δραμεντί, με off beat αυτοσαρκαστικό χιούμορ.
«No Other Choice» του Παρκ Τσαν-γουκ | Διαγωνιστικό
Ο Παρκ Τσαν-γουκ κάνει Κώστα Γαβρά. Σχεδόν. Με το δικό του τρόπο. Ο αγαπημένος Κορεάτης σκηνοθέτης («Decision to Leave», «Oldboy») μεταφέρει στην οθόνη, το «Τσεκούρι» (The Ax, 1997) το βιβλίο του Ντόναλντ Ε. Γουέστλεϊκ που είχε διασκευάσει για το σινεμά το 2005 ο Κώστας Γαβράς.
Οπότε πάμε πάλι: ο Παρκ Τσαν-γουκ κάνει κωμωδία. Με τον δικό του τρόπο. Γιατί κι η ιστορία που θέλει έναν άντρα να χάνει τη δουλειά του, να μένει άνεργος και, ψάχνοντας απεγνωσμένα για δουλειά, να ξεκινά μία αποστολή αιματοβαμμένης εξόντωσης του ανταγωνισμού… δεν είναι ακριβώς κωμωδία. Περισσότερο ευκαιρία για ένα καυστικό πολιτικό σχόλιο για τον καπιταλισμό και την αδίστακτη εργασιακή αγορά.
Αν σκεφτούμε πόσο πιο gore μπορεί να γίνει ο Παρκ Τσαν-γουκ, έχοντας τον Λι Μπιόνγκ-χο (της «Γλυκόπικρης Ζωής») πρωταγωνιστή, δεν μπορούμε να περιμένουμε…
«Gorgonà» της Εύης Καλογηροπούλου | Εβδομάδα Κριτικής
Το 2020 βρέθηκε στις Κάννες με τη συμμετοχή της στο Διαγωνιστικό Τμήμα των ταινιών μικρού μήκους του επίσημου προγράμματος με το «Motorway 65» και το το 2022 με το «Στο Θρόνο του Ξέρξη» συμμετείχε και διακρίθηκε στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών.
Φέτος, η Εύη Καλογηροπούλου συνεχίζει τα ταξίδια της στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ με τη «Gorgonà» και σταθμό τη Βενετία.
Η πλοκή μάς εισάγει στον μικρόκοσμο μίας επαρχιακής ελληνικής πόλης, όπου κυριαρχεί ένα γιγάντιο διυλιστήριο που παρέχει τη μοναδική πηγή πλούτου για τον πληθυσμό: τη βενζίνη. Οι άντρες, όλοι οπλισμένοι, κατέχουν την απόλυτη εξουσία. Ο Νίκος, ο ηγέτης του, είναι σοβαρά άρρωστος και πρέπει να διευθετήσει τη διαδοχή του. Σοκ θα προκαλέσει η απόφασή του να συμπεριλάβει μέσα στους διαδόχους του τη Μαρία. Η μοίρα αυτής της νεαρής γυναίκας που αγνοεί το πιο δραματικό κομμάτι της οικογενειακής της ιστορίας, θα αλλάξει με την άφιξη της Ελένης, μια τραγουδίστριας στο μπαρ της πόλης.
Το «Gorgonà» θα κάνει την πρεμιέρα της στην Εβδομάδα Κριιτκής, το παράλληλο τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αφιερωμένο στις πρώτες και δεύτερες ταινίες από όλον τον κόσμο.
H ταινία, μια παραγωγή Ελλάδας (Neda Film με παραγωγό την Αμάντα Λιβανού) και Γαλλίας (Blue Monday, Kidam), με διεθνείς πωλήσεις από την Playtime, είναι εμπνευσμένη από τις μυθολογικές γοργόνες, τη Σθενώ, την Ευρυάλη και τη Μέδουσα.
Διαβάστε περισσότερα: εδώ
Father Mother Sister Brother του Τζιμ Τζάρμους | Διαγωνιστικό
Οικογενειακές σχέσεις μέσα από το φακό του Τζάρμους; Ναι, παρακαλούμε πολύ. Παρόλο που δεν έχουν αποκαλυφθεί πολλά για την πλοκή, ο τίτλος τα λέει όλα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης πάντως έχει χαρακτηρίσει την ταινία του «διακριτική και ήσυχη, αστεία και σπαρακτική». Sold!
Αλλά αν θέλετε και κάτι ακόμα, το καστ: Αντριου Ντράιβερ, Κέιτ Μπλάνσετ, Βίκι Κριπς, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Κλόι Σεβινί, Τομ Γουέιτς.
Πάντως θα είναι η πρώτη φορά του Τζίμ Τζάρμους στο διαγωνιστικό της Βενετίας κι αυτό από μόνο του έχει δημιουργήσει προσδοκίες…
«The Wizard of the Kremlin» του Ολιβιέ Ασαγιάς | Διαγωνιστικό
O Tζουντ Λο ως ένας νέος, νάρκισσος, αδίστακτος Βλάντιμιρ Πούτιν; Ο Πολ Ντάνο ως το φιλόδοξο δεξί του χέρι; Κι όλα αυτά με την υπογραφή του Ολιβιέ Ασαγιάς;
Βασισμένος στο βραβευμένο βιβλίο του Ιταλοελβετού συγγραφέα Τζουλιάνο ντα Εμπολι («Le Mage du Kremlin», 2022), ο Ασαγιάς επιστρέφει με ένα πολιτικό θρίλερ που εστιάζει (αν και αλλάζει το όνομά του σε Βαντίμ Μπαράνοφ) στον άνθρωπο που ενδυνάμωσε την ηγεσία του Βλάντιμιρ Πούτιν - τον δημαγωγό Βλαντισλάβ Σουρκόφ. Ο Σουρκόφ, κρίσιμος σύμμαχος του Πούτιν, πιστώνεται με την επινόηση του «πουτινισμού», ενός συστήματος εξουσίας που έχει σχεδιαστεί για να κρατήσει τον Ρώσο πρόεδρο στην εξουσία κι υπήρξε ο άνθρωπος που εισήγαγε στο πολιτικό λεξιλόγιο του Ρώσου πρόεδρου τον όρο της «διευθυνόμενης δημοκρατίας» και της «καθετοποίησης της εξουσίας».
Τους Λο-Ντάνο πλαισιώνουν οι Αλίσια Βικάντερ, Ζακ Γαλιφιανιάκις, Τομ Στέριτζ, Τζέφρι Ράιτ - κάτι που μάς κάνει να αναρωτιόμαστε αν ο Ασαγιάς θα επιχειρήσει πολιτικό σχόλιο μέσα από μαύρη, absurdist κωμωδία.
«La Grazia» του Πάολο Σορεντίνο | Διαγωνιστικό
Θα είναι η μεγάλη πρεμιέρα του φεστιβάλ, αλλά αυτό δεν μας καθησυχάζει: τα φεστιβάλ σπάνια ανοίγουν με καλές ταινίες.
Eίμαστε πιστοί ταπεινοί του ακόλουθοι (ακόμα και το «This Must be the Place» μάς άρεσε, ναι), όμως η αλήθεια είναι ότι η «Παρθενόπη» του ήταν ένα σοκ (παλιακό, σοβινιστικό, σεξιστικό) που μάς κλόνισε.
Όμως πώς μπορούμε να μην ανυπομονούμε για την επανένωση του Σορεντίνο με τον πιστό του ηθοποιό (τον «κινηματογραφικό αδελφό» του όπως τον αποκαλεί) Τόνι Σερβίλο («Η Τέλεια Ομορφιά», «Νιότη», «Il Divo»).
Η πλοκή παραμένει επτασφράγιστο μυστικό αλλά διαβάζουμε ότι θα είναι η πιο προσωπική ταινία του Σορεντίνο που θα βασίζεται στη ζωή του (ο Σερβίλο θα ερμηνεύει τον πατέρα του).
«A House of Dynamite» της Κάθριν Μπίγκελοου | Διαγωνιστικό
Η Μπίγκελοου επιστρέφει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά («Zero Dark Thirty») και καμιά φορά πολύ καλά - οσκαρικά («Hurt Locker»), ένα στρατιωτικοπολιτικό θρίλερ. Η ιστορία θέλει εχθρικούς πυραύλους να έχουν ήδη εκτοξευθεί με στόχο αμερικανικές μητροπόλεις και το Παντάγωνο χτυπάει κόκκινο συναγερμό.
Από όσα διαβάζουμε η Μπίγκελοου (και ο πιστός της DP Μπάρι Ακροϊντ) κινηματογραφούν σε real time, κάτι που χτίζει ιδιαίτερες προσδοκίες για το χτίσιμο του σασπένς.
Επίσης, δυνατό καστ: Ιντρις Ελμπα, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Γκρέτα Λι, Αντονι Ράμος, Μόουζις Ινγκραμ.
Πάτα το Κάθριν!
«Nuestra Tierra» της Λουκρεσία Μαρτέλ | Εκτός Διαγωνιστικού
H μεγάλη κυρία του αργεντίνικου σινεμά («The Headless Woman», «Αγιο Κορίτσι», « Zama»)) επιστρέφει με μία αληθινή ιστορία που την κινηματογραφεί ώς ένα υβριδικό ντοκιμαντέρ.
Το 2009 στη Β. Αργεντινή γίνεται η επιχείρηση εκκένωσης της κοινότητας των γηγενών Chuschagasta. Κατά τη διάρκεια της επέλασης των οπλισμένων εντολέων, εκτελείται ο αρχηγός της φυλής, Ξαβιέ Τσοκομπάρ. Η δολοφονία του υπάρχει σε βίντεο που γίνεται viral. Η Κυβέρνηση όμως καθυστερεί τη δίκη των ενόχων 9 χρόνια. Μία δεκαετία που οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και η κοινή γνώμη δηλητηριάζεται από ρατσιστική παραπληροφόρηση.
Η Μαρτέλ συνδυάζει αρχειακό υλικό, προσωπική έρευνα, και το υλικό της δίκης του 2018 για να μάς δείξει πώς καλλιεργείται η άγνοια, το μίσος και η ταξική αδικία κι ανισότητα στις σύγχρονες, «πολιτισμένες» κοινωνίες.
Μας εντυπωσιάζει ο τρόπος που κλείνει τη σύνοψη της ταινίας, απευθυνόμενη στο θεατή: «Η ζωή μάς ζητά να είμαστε χρήσιμοι. Μόνο αυτό. Και πώς θα είσαι χρήσιμος πολίτης, θεατή, αν μένεις συνεχώς αμέτοχος;»
«Αρκουδότρυπα» των των Χρυσιάννα Παπαδάκη και Στέργιου Ντινόπουλου | Venice Days
Δύο χρόνια μετά την βράβευσή τους στο Φεστιβάλ Δράμας για την μικρού μήκους «Αρκουδότρυπα», οι Χρυσιάννα Παπαδάκη και Στέργιος Ντινόπουλος παρουσιάζουν στην Βενετία, την πρεμιέρα της μεγάλου μήκους «Αρκουδότρυπας».
Η ταινία μάς μεταφέρει στην Ελάτη Τρικάλων (γνωστή και ως Τύρνα), ένα μικρό χωριό στους πρόποδες της Πίνδου, όπου ζουν η Αννέτα (Πάμελα Οικονομάκη) και η Αργυρώ (Χαρά Κυριαζή) — δύο νεαρές γυναίκες δεμένες με μια ιδιότυπη και βαθιά φιλία. Η σχέση τους ξετυλίγεται με φόντο το δάσος, έναν μύθο του χωριού και το ιδιαίτερο αλλά αυθεντικό τοπίο της ελληνικής επαρχίας, αναδεικνύοντας θέματα γύρω από τη γυναικεία επιθυμία, τη σεξουαλική ταυτότητα, την αυτοδιάθεση και την κοινωνική απομόνωση.
H ταινία όπως αναφέρει και η επίσημη ανακοίνωση του τμήματος Giornate degli Autori (Venice Days) είναι «γυρισμένη με εξαιρετική οπτική ευαισθησία και χωρίζεται σε δύο πράξεις, εναλλάσσοντας τις οπτικές γωνίες των δύο πρωταγωνιστριών και αποδίδοντας με λεπτότητα την αμφισημία της σχέσης τους.»
Σύμφωνα με τους δημιουργούς, η μεγάλη, όπως και η μικρή «Αρκουδότρυπα» «προσφέρει μια αθέατη ματιά στις ζωές δύο νεαρών queer γυναικών στην Ελλάδα. Εξερευνά τη σχέση τους μέσα από τον φακό της νεότητας, του φωτός και του χιούμορ, σε αντίθεση με το σκοτάδι και τη δυστυχία που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις ζωές των queer ανθρώπων της επαρχίας.»
Διαβάστε εδώ περισσότερα από όσα είχαν πει στο Flix η Χρυσιάννα Παπαδάκη και ο Στέργιος Ντινοπουλος μετά τη βράβευση της μικρού μήκους «Αρκουδότρυπα» στο Φεστιβάλ της Δράμας.
«Dead Man’s Wire» του Γκας Βαν Σαντ| Εκτός Διαγωνιστικού
Πρώτη επανεμφάνιση του Γκας Βαν Καντ, μετά από 7 χρόνια απουσίας (και μετά από ένα σερί αποτυχιών - «Sea of Trees», «Don't Worry, He Won't Get Far on Foot»). Αλλά εμείς τον αγαπάμε και περιμένουμε πάντα την κάθε νέα ταινία του με ανυπομονησία.
Σήμερα, με ακόμα μεγαλύτερη καθώς επιλέγει να μάς αφηγηθεί μία συγκλονιστική, αληθινή ιστορία με κεντρικό πρόσωπο έναν ελληνοαμεριακανό αντιήρωα (που ερμηνεύει ο Μπιλ Σκάσγκααρντ).
Το Φεβρουάριο του 1977, ο Τόνι Κυρίτσης μπήκε στην τράπεζα της γειτονιάς του στην Ιντιάνα και έπιασε όμηρο τον Ρίτσαρντ Χολ, τον υπάλληλο που διαχειριζόταν το δάνειο υποθήκης της γης του. Ο Κυρίτσης είχε μείνει πίσω στις δόσεις κι ο Χολ αρνιόταν να του δώσει παράταση. Ο Κυρίτσης έδεσε με σύρμα («Dead Man’s Wire») την καραμπίνα του στο λαιμό του Χολ και στο δάχτυλο του - αν κάποιος αστυνομικός τον πυροβολούσε το βάρος του σώματός του θα έκανε και την καραμπίνα του να εκπυρσοκροτήσει και να σκοτώσει και τον Χολ. Κράτησε τον τραπεζικό στο σπίτι του για 63 ώρες και μιλούσε στο ραδιόφωνο εξηγώντας πώς ο Χολ είχε στήσει έτσι τα δάνεια ώστε να παίρνει τη γη των ανθρώπων που πάλευαν για ένα μεροκάματο. Ο τελευταίος του λόγος έμεινε στην Ιστορία και πολλοί γείτονες του τον αποκάλεσαν «εθνικό ήρωα».
Η Βενετία θα δώσει φέτος τιμητικό βραβείο στον Βαν Σαντ, οπότε εξηγείται και γιατί η ταινία θα προβληθεί εκτός διαγωνιστικού.
«How to Shoot a Ghost» του Τσάρλι Κάουφμαν | Εκτός Διαγωνιστικού
Ο Τσάρλι Κάουφμαν γύρισε μια μικρού μήκους στους δρόμους της Αθήνας; Yes, please! Είμαστε ήδη εκεί - στα πρώτα καθίσματα της πρεμιέρας της.
Το «How to Shoot a Ghost» γυρίστηκε εξ’ ολοκλήρου στην Αθήνα με συμπαραγωγό την Green Olive Films. Η ταινία αφηγείται μια ιστορία που διασχίζει τη χρονικότητα της πόλης, από μνημεία αφιερωμένα στα θύματα ενός αρχαίου λοιμού μέχρι το αποτύπωμα της δικτατορίας της δεκαετίας του ’70. Ο Κάουφμαν ενσωματώνει στοιχεία από φωτογραφία δρόμου, αρχειακό υλικό και παλιά ερασιτεχνικά βίντεο, υφαίνοντάς τα μέσα στον κορμό της αφήγησης.
Ο Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Βενετίας, περιέγραψε το «How to Shoot a Ghost» ως «ένα συναρπαστικό οπτικό και ηχητικό ποίημα που ακολουθεί τα φαντάσματα δύο νέων στους δρόμους της Αθήνας που, σύμφωνα με τα λόγια του σκηνοθέτη, περιπλανιούνται στην πόλη μαζί, βρίσκοντας παρηγοριά στη δύσκολη ομορφιά της ζωής και των συνεπειών της».
«Η Αθήνα είναι ένας τόπος μοναδικός», δήλωσε ο σκηνοθέτης Τσάρλι Κάουφμαν. «Λατρεύω τον τρόπο που το αρχαίο και το σύγχρονο συνυπάρχουν. Και όλους αυτούς τους ανθρώπους, διαφορετικών ηλικιών και καταβολών —νεοφερμένους και παλιούς— που κουβαλούν διαφορετικές εκδοχές της πόλης, διάφορες στιγμές της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Και η αγάπη και η περηφάνια για τη φιλοξενία ήταν διάχυτες. Ένιωσα φροντίδα, ένιωσα ευπρόσδεκτος. Ήταν μια πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία».
«The Smashing Machine» του Μπένι Σάφντι | Διαγωνιστικό
Προβλέπουμε νοκ άουτ! Με πρωταγωνιστή τον Ντουέιν Τζόνσον (για πάντα «The Rock») και πίσω από την κάμερα έναν εκ των δυο αδελφών Σάφντι («Uncut Gems») δύο άντρες θα συγκρουστούν με τα όρια τους. Ο Τζόνσον θα δοκιμαστεί στον πρώτο δραματικό ρόλο της καριέρας του κι ο Μπεν Σάφντι θα κάνει σκηνοθετικό ντεμπούτο, σόλο. Γυρισμένο σε 16άρι φιλμ, κι από ό,τι διαβάζουμε ωμό και τραχύ και σκληρό, το «The Smashing Machine» είναι το πορτρέτο του Μαρκ Κερ, θρυλικού παλαιστή, ο οποίος θυσίασε πολλά προσωπικά και σωματικά και ψυχικά για να ικανοποιήσει τη φιλοδοξία του στον πρωταθλητισμό και τη φήμη.
Δίπλα στον Τζόνσον, η Εμιλι Μπλαντ. ΟΚ, κλείσαμε εισιτήριο δίπλα στο ρινγκ.
«Οrphan» του Λάζλο Νέμες | Διαγωνιστικό
Ελάχιστοι σκηνοθέτες έχουν καταφέρει τέτοια καλλιτεχνική επιτυχία με σκηνοθετικό ντεμπούτο, όσο ο Νέμες με το «Γιο του Σαούλ» (2015). Ο βοηθός του Μπέλα Ταρ δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει τόσο με τη δεύτερη ταινία του «Sunset» (2018), αλλά τώρα επιστρέφει με κάτι που μοιάζει δυνατό.
Στη Βουδαπέστη της δεκαετίας του 50 ένα αγοράκι μεγαλώνει με ιστορίες που του διηγείται η μητέρα του για τον ήρωα Εβραίο πατέρα του που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Μέχρι που στο κατώφλι τους καταφθάνει ένας Άγγλος που του συστήνεται ως ο πραγματικός του πατέρας.
Ο Νέμες έχει ήδη καταφέρει να διχάσει τον κόσμο του φεστιβάλ - πριν ακόμα προβληθεί η ταινία. Κι αυτό γιατί η στάση του απέναντι στο φλέγον ζήτημα της εποχής, τη γενοκτονία των Παλαιστίνιων στη Γάζα, θα τεθεί (στοιχηματίζουμε θα είναι η πρώτη ερώτηση) καθώς τοποθετείται συνεχώς στην πλευρά των Εβραίων («που δέχονται την ίδια επίθεση μέσα στις δεκαετίες από το Ολοκαύτωμα μέχρι τους ομήρους της 7ης Οκτωβρίου»).
«Marc by Sofia» της Σοφία Κόπολα | Εκτός Διαγωνιστικού
H Σοφία Κόπολα δεν έχει κρύψει την αγάπη της για τη μόδα (ούτε στη ζωή, ούτε στις ταινίες της).
Εδώ και 30 χρόνια είναι στενή φίλη του Μαρκ Τζέικομπς και για αυτό αποφάσισε να καταγράψει με το φακό της ένα πορτρέτο του designer που θα φέρει την χαρακτηριστική υπογραφή της - ένα πορτρέτο ασυμβίβαστο, πρωτότυπο, κι ιδιαίτερα ζεστό, τρυφερό κι οικείο.
«Milk Teeth» του Μιχάι Μίνκαν | Ορίζοντες
Ο Μιχάι Μίνκαν επιστρέφει ξανά στο διαγωνιστικό τμήμα των Οριζόντων του Φεστιβάλ Βενετίας μετά το «Προς τον Βορρά» του 2023 με μια στοιχειωτική ιστορία ενηλικίωσης που εκτυλίσσεται στις τελευταίες, ετοιμόρροπες ημέρες της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου. Η δεκάχρονη Μαρία είναι η τελευταία που είδε την αδερφή της πριν εξαφανιστεί. Παγιδευμένη σε ένα σύμπαν βουβής βίας και αποσύνθεσης, αναλαμβάνει να βρει την αλήθεια, ενώ ένας παράξενος κόσμος αρχίζει να την καταπίνει. Η φαντασία της και οι φίλοι της θα είναι η μόνη της άμυνα στο σκοτάδι που την περιβάλλει. Η ταινία, μια συμπαραγωγή Ρουμανίας, Ελλάδας, Γαλλίας, Δανίας και Βουλγαρίας, φέρει από την πλευρά της Ελλάδας την υπογραφή της Bauhaus με συμπαραγωγό τον Κωνσταντίνο Βασίλαρο, συνεργάτη παραγωγό τον Ορφέα Περετζή. Στην ταινία συμμετέχουν και έλληνες συντελεστές: στο μακιγιάζ η Δήμητρα Φαφαλιού, στις κομμώσεις ο Σωτήρης Πατεράκης, στα μακενιστικά ο Παναγιώτης Τσαγκαρούλης, Gaffer ο Βαγγέλης Ρούσσης και Best Boy ο Θανάσης Βρότσος.
«Το Milk Teeth είναι μια αντι-νοσταλγική ταινία για την παιδική ηλικία σε έναν κόσμο που καταρρέει…» λέει ο Μίνκαν. «Στη Ρουμανία του ’89, οι άνθρωποι ήταν βουβοί – δεν μιλούσαν, δεν ονειρεύονταν. Μέσα από την ιστορία ενός παιδιού που ψάχνει την εξαφανισμένη της αδερφή, προσπαθώ να αφηγηθώ τη σιωπή μιας ολόκληρης κοινωνίας.»
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες.