Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) που δόθηκε ήδη στο «Sunset» του Λάζλο Νέμες θα σήμαινε πως η νέα ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη που το 2015 είχε εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο του, το «Γιο του Σαούλ» θα βρίσκεται ανάμεσα στα μεγάλα βραβεία που θα απονείμει η κριτική επιτροπή του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο το βράδυ του Σαββάτου 8 Σεπτεμβρίου στη λήξη του 75ου Φεστιβάλ Βενετίας.
Κοιτώντας πίσω, όμως, στα βραβεία της FIPRESCI στα προηγούμενα Φεστιβάλ Βενετίας, η επιλογή των κριτικών όχι μόνο δεν βραβεύεται με κάποιο μεγάλο βραβείο, αλλά ενδέχεται να απουσιάζει και τελείως από τα βραβεία. Ενδεικτικά, το βραβείο του 2017 πήρε το «Ex Libris» του Φρέντερικ Γουάισμαν, του 2016 το «Une Vie» του Στεφάν Μπριζέ, του 2015 το «Blood of my Blood» του Μάρκο Μπελόκιο, του 2014 το «The Look of Silence» του Τζόσουα Οπενχάιμερ.
Οχι ακριβώς η ταινία που περιμέναμε, απογοήτευση για πολλούς, επίτευγμα για άλλους, το «Sunset» του Λάζλο Νέμες διαδραματίζεται στη Βουδαπέστη, τη «νέα Βιέννη» του 1913, εκεί όπου η Ιρις Λάιτερ, μια κοπέλα που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο ελπίζει να βρει δουλειά στο πιλοποιείο που κάποτε ανήκε στους γονείς της και τώρα διευθύνει ο πρώην συνέταιρός τους, ενώ ταυτόχρονα αναζητά τον αδελφόν της, Κάλμαν, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσε μέχρι σήμερα.
Διαβάστε τη γνώμη του Flix για την ταινία: Βενετία 2018: Ο Λάζλο Νέμες του «Sunset» δεν είναι ο Λάζλο Νέμες του «Γιου του Σαούλ»
Από τα παράλληλα τμήματα του Φεστιβάλ, η Διεθνής Ενωση Κριτικών Κινηματογράφου ξεχώρισε το ντοκιμαντέρ «Still Recording» των Γκιάθ Αγιούμπ και Σαεέντ Αλ Μπατάλ που κέρδισε και το μεγάλο βραβείο της Εβδομάδας Κριτικής. H ταινία ακολουθεί για τέσσερα χρόνια τις περιπέτειες του Σαεέντ και του Μιλάντ στη πόλη της Ντούμα στη Συρία καθώς προσπαθούν να εγκαταστήσουν ένα γκράφιτι πρότζεκτ μέσα σε ένα κόσμο πολέμου, βίας, θανάτου και συνεχούς μεταμόρφωσης.
