«Βασικά, το μήνυμά μου είναι να πάτε να γαμηθείτε.»
Η οργή του Ούβε Μπολ είναι ολοφάνερη στα δύο βίντεο που ανέβασε ο ίδιος στο YouTube, προκειμένου να αναθεματίσει στο μεν ένα το crowdfunding (μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες να χρηματοδοτήσει το τελευταίο του... αριστούργημα με τίτλο «Rampage 3: No Mercy») και στο δεύτερο ολόκληρο το μηχανισμό του Χόλιγουντ που «ρουφάει όλο το κεφάλαιο από τους πλούσιους σε όλον τον κόσμο, ρουφάνε όλο το κεφάλαιο ώστε να μπορούν να οδηγούν μια γαμημένη Φεράρι.»
O Ούβε Μπολ στα γυρίσματα του «Rampage: Capital Punishment»
Αν δεν γνωρίζετε τον Ούβε Μπολ, δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να σας αναγκάσει να τον μάθετε - αν και μεταξύ μας, ο τίτλος του «χειρότερου σκηνοθέτη στον κόσμο» είναι μάλλον υπερβολικός, καθώς πολλοί συνάδελφοι του Γερμανού «King of Trash» (όπως είναι επίσης γνωστός) τον διεκδικούν επίσης με αξιώσεις. Ο Ούβε Μπολ, όμως, έγινε διάσημος ακριβώς γι' αυτό: επειδή οι ταινίες του - κάτι ανάμεσα σε b-movies / video games / φτηνάντζες action movies - δεν βλέπονται και επειδή ο ίδιος πιστεύει ότι είναι οι καλύτερες στον κόσμο, μιλώντας εδώ και χρόνια ανοιχτά για το πόσο ούτε το κοινό ούτε οι κριτικοί δεν έχουν καταλάβει το οραμά του.
Τρεις υποψηφιότητες και ένα τιμητικό Χρυσό Βατόμουρο για το σύνολο της καριέρας του, μαζί με πλήθος «κακών» κριτικών, τον έχουν ανακηρύξει εδώ και χρόνια στο μεγάλο αστείο του παγκόσμιου σινεμά, ένα γνήσιο διάδοχο του Εντ Γουντ (τι ιεροσυλία, ωστόσο) και μαζί σε αυτόν ακριβώς τον σκηνοθέτη που θες να προκαλέσεις για να απαντήσει στο αρνητικό buzz που συνόδευε ήδη από την αρχή της καριέρας του το ονομά του.
Η αφίσα του ντοκιμαντέρ «Raging Boll»
To 2006 o Ούβε Μπολ προκάλεσε μια σειρά από online κριτικούς να συμμετάσχουν μαζί τους σε αγώνες μποξ, ενώ ανάμεσα στους αντιπάλους του ο Γερμανός σκηνοθέτης είχε τη φιλοδοξία να δει τους Κουέντιν Ταραντίνο και Ρότζερ Εϊβερι - το αποτέλεσμα έχει καταγραφεί στο ντοκιμαντέρ «Raging Boll» του 2010, ένα εξωφρενικό αποτύπωμα του αγώνα του Μπολ ενάντια στην κριτική. Το 2008, η Guardian έγραψε ένα άρθρο υποστηρίζοντας πως ο Μπολ είχε υποσχεθεί να αποσυρθεί από το σινεμά αν σε μια διαδικτυακή καμπάνια συγκεντρώνονταν 1.000.000 υπογραφές, πράγμα που (ευτυχώς γι' αυτόν - όχι για το σινεμά) δεν έγινε ποτέ, αφού οι υπογραφές κόλλησαν περίπου δύο χρόνια αργότερα στους 350.000 «εχθρούς» του «χειρότερου σκηνοθέτη στον κόσμο».
O Ούβε Μπολ στα γυρίσματα του «In the Name of the King 3»
Και κάπως έτσι ο Ούβε Μπολ έφτασε στα 2010s, γυρίζοντας περίπου τρεις ταινίες το χρόνο (ανάμεσά τους για όσους τολμηρούς θέλουν να τις αναζητήσουν το «Auschwitz» και το «Blubberella» του 2011 και φυσικά το δεύτερο μέρος της ταινίας που τον έκανε... διάσημο, το «Rampage: Capital Punishment» του 2014). Ελα, όμως, που ο Μπολ ήθελε διακαώς να γυρίσει και το τρίτο μέρος του «Rampage» και προσπάθησε δύο φορές να βρει χρήματα από καμπάνιες crowdfunding χωρίς επιτυχία. Και, έλα όμως, που ενώ κανείς πια δεν ασχολείται μαζί του (ούτε σαν αστείο), αυτός παραμένει ένας οργισμένος καλλιτέχνης που πιστεύει ακράδαντα πως για την τύχη της καριέρας του φταίνει οι μηχανισμοί μιας βιομηχανίας που δεν του επιτρέπουν να μεγαλουργήσει...
«Θέλω να γυρίσω το "Rampage 3" γιατί είναι μια σημαντική ταινία, αλλά μοιάζει πιο εύκολο να δώσει κάποιος 600.000 δολάρια σε μια ταινία για έναν καθυστερημένο μάγο σε ένα δάσος ή σε οτιδήποτε Marvels, Avengers σκατά. Για μένα το crowdfuding είναι τελείως νεκρό. Εχω αρκετά χρήματα για να παίζω γκολφ μέχρι να πεθάνω!», δηλώνει ο Μπολ στρέφοντας τα βέλη του σε «ασήμαντες» ταινίες της εποχής.
Εξαλλος από τη δεύτερη αποτυχημένη καμπάνια στο Kickstarter για το «Rampage 3: No Mercy», ο Ούβε Μπολ αποφάσισε να στραφεί για ακόμη μια φορά στην πολύπαθη καριέρα του εναντίον όλων. Τα δύο βίντεο που ακολουθούν ανέβηκαν από τον ίδιο στο YouTube και εξηγούν περισσότερο από κάθε τρελή ιστορία που θα ακούσετε γύρω από το ονομά του. Ειδικά αν η αποφασή του να αποχαιρετήσει το σινεμά είναι (thank god) οριστική.
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Ούβε Μπολ
