Η ομάδα του Flix στο 60ό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι οι Λήδα Γαλανού, Πόλυ Λυκούργου, Μανώλης Κρανάκης, Δημήτρης Δημητρακόπουλος, Τάσος Χατζηευφραιμίδης, Ρόμπυ Εκσιέλ, Θοδωρής Δημητρόπουλος.
Ελέησον Ο σχεδόν θρησκευτικός χαρακτήρας των αφισών της φετινής διοργάνωσης αποτελεί διαρκή έμπνευση, κατά τα φαινόμενα. Ή αυτό ή κάποιος είδε το "Liberte" του Αλμπερτ Σέρα και αποφάσισε να ζητήσει ιερή συγχώρεση. Θ.Δ.
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής έγινε σκηνοθέτης στα καθίσματα του Φεστιβάλ Ο σκηνοθέτης του «Ξεναγού» φέρνει τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, τον «Απόστρατο», στη Θεσσαλονίκη, σε ένα τέλειο κύκλο από την εποχή των φοιτητικών του χρόνων που ως θεατής κατάλαβε ότι θα κάνει σινεμά. Διαβάστε όσα μοιράστηκε με το Flix ο Ζαχαρίας Μαυροειδής πριν την επίσημη πρώτη του «Απόστρατου». Π.Λ.
Mastercl-ass Είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο ο Ισπανός Αλμπερτ Σέρα - ένα από τα φετινά αφιερώματα του Φεστιβάλ - αρέσκεται στο να προκαλεί. Και με τις ταινίες του. Και με όσα λέει. Στο masterclass που παρέδωσε μπροστά σε ένα αφοσιωμένο κοινό, όχι μόνο περιέγραψε πεσμένος στα γόνατα και σχεδόν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πως στερέωσε ένα φτερό παγωνιού στον πισινό ενός ηθοποιού, αλλά μίλησε και για το φόβο των ηθοποιών απέναντι στο γυμνό. «Γιατί άραγε; Ηγύμνια είναι κομμάτι της ίδιας της ζωής. Γιατί λοιπόν αρνούνται; Γιατί είναι εκτεθειμένοι.Το γυμνό γεννά αμεσότητα. Όλη η ματαιοδοξία χάνεται και ο ηθοποιός εκτίθεται.Εκτίθεται στον πόθο. Έναν πόθο που μπορεί να πάει προς το καλό, αλλά και προς τοκακό, το σκοτεινό. Αυτό τελικά δημιουργεί τεράστια ένταση. Ο πόθος είναι εκεί και οέλεγχος χάνεται. Ο ηθοποιός δεν μπορεί να ελέγξει εντελώς τι αναδίδει το ίδιο του τοσώμα. Η αμεσότητα φέρνει και μεγάλη ένταση. Άρα, με ποιόν τρόπο μπορεί κανείς νατο ξεπεράσει αυτό; Με την πίεση. Με τον αυταρχισμό. Εκεί είναι λοιπόν που εγώ πιέζωτους ηθοποιούς μου ακόμη περισσότερο. Κάνοντάς τους να δεχτούν το απαράδεκτο,το προσβλητικό. Όταν τελικά φτάνεις στα όρια, συμβαίνουν πράγματα. Όχι πάντοτε,αλλά συνήθως κάτι συμβαίνει. Γι’ αυτό ο ρόλος του σκηνοθέτη είναι, όχι ναχρησιμοποιεί, αλλά να κάνει κατάχρηση των ηθοποιών. Και αυτό γιατί υπάρχειξεκάθαρος καλλιτεχνικός στόχος πίσω από την όλη διαδικασία. Ο μόνος τρόπος για νατους κάνω να καταλάβουν είναι να τους κακομεταχειρισθώ. Να φτάσουν στα άκρα».
Γνωρίστε τους Γείτονες Ξεκίνησαν οι προβολές του νεοσύστατου διαγωνιστικού τμήματος «Γνωρίστε τους Γείτονες» με ταινίες από την ευρύτερη γειτονιά της Ελλάδας και νεωτερίστική ματιά πάνω στον κόσμο και τα πράγματα. Το Flix βλέπει όλες τις ταινίες του τμήματος και γράφει καθημερινά τη γνώμη του. Μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές για τις ταινίες του «Γνωρίστε τους Γείτονες» εδώ.
Dancing queen Στην νορβηγική ταινία «Disco», μια υπνωτιστική ένωση του «Jesus Camp» με το «I, Tonya» και τους ΑΒΒΑ, μια πρωταθλήτρια χορού αρχίζει να χάνει το mojo της και βρίσκει καταφύγιο στις διδαχές του Χριστιανισμού μέσα από το νεο-χίπστερ πρίσμα της εκκλησίας που συντηρεί η οικογένειά της, ένα μίγμα τηλε-ευαγγελισμού και χριστιανικής ποπ με αισθητική κουλ καφετέριας. Με κάθε διάσταση της ζωής της συνδεδεμένη με περφόρμανς, και ψάχνοντας να βρει τι είναι αληθινό καθώς σταδιακά θυμάται ένα βαθιά κρυμμένοι οικογενειακό μυστικό, η Μίριαμ βυθίζεται σε υπαρξιακή δίνη. Το ακόμα πιο κουλ σε όλα αυτά, είναι πως στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε τη Γιόζεφιν Φρίντα στην πρώτη της δουλειά στο σινεμά, ύστερα από 2 χρόνια και 4 σεζόν στο θρυλικό «Skam», τη νορβηγική τηλεοπτική σειρά που έγινε φαινόμενο εντός κι εκτός Σκανδιναβίας. Η Φρίντα, καλεσμένη του Φεστιβάλ, και εμφανώς τρακαρισμένη στο Q&A μετά την ταινία, μίλησε για τη δυσκολία του να γυρίζει σκηνές εκτός χρονολογικής σειράς σε αντίθεση «με τη σειρά που έκανα πριν». Φανς του «Skam», ενωθείτε: Η Νόορα αποφοίτησε, και σε έναν απαιτητικό πρώτο ρόλο, παίρνει άριστα. Θ.Δ.
Τα κορίτσια του «Winona» τραγουδούν στη βροχή Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ Μπέζου, Δάφνη Πατακιά - οι τέσσερις σπουδαίες πρωταγωνίστριες της νέας ταινίας του The Boy μιλούν στο Flix, λίγο πριν την πρεμιέρα, για την εμπειρία της ταινίας και προτείνουν κοτόσουπα για τις πρωινές ώρες μετά τα πάρτι του Φεστιβάλ. Διαβάστε όσα είπαν στο Flix πριν την πρεμιέρα της ταινίας. Π.Λ.
Είσαι παντού και πουθενά
Ο «Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή είναι, μαζί, mdma και ελληνικός στη χόβολη: ένα αποτυπωμένο με απόλυτη φυσικότητα μείγμα παρελθόντος και παρόντος. Γι' αυτό και στο φινάλε του, δεν θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή τραγουδιού. Με το τέλος της διαδρομής, έρχονται δυο φωνές που δεν μπερδεύονται με άλλες, η Μαρινέλλα, ο Κώστας Χατζής κι όλη η ακαταμάχητη ταλαιπωρία του «ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά, μα εγώ σε περιμένω». Πέρασαν ώρες και το μουρμουρίζουμε ακόμα - απλώς γιατί αν το φωνάζουμε στη Νέα Παραλία, μπορεί και να μας κοιτάξουν περίεργα. Λ.Γ.
Ομορφες εικόνες που κρύβουν φριχτές αλήθειες Τα λόγια δεν είναι κάτι που περισσεύουν στο «Λευκό σε Lευκό» του Τέο Κουρτ (το οποίο προβλήθηκε στο πλαίσιο των Ανοιχτών Οριζόντων), αρκούν όμως οι πληροφορίες που περιέχει το κάθε κάδρο για να στήσει κανείς το κοινωνικό πορτρέτο των αρχών του 20ου αιώνα στην ονειρική και συνάμα εφιαλτική Γη του Πυρρός. Με αφορμή την επίσκεψη ενός φωτογράφου που καταφθάνει στην περιοχή για να αποτυπώσει με την κάμερά του τον γάμο ενός πλούσιου γαιοκτήμονα με ένα νεαρό (πολύ νεαρό) κορίτσι, ο Κουρτ ρίχνει φως στις αρχές μιας κοινωνίας που, όπως συνέβη και στις υπόλοιπες περιοχές της αμερικανικής ηπείρου, χτίστηκε πάνω στην καταπίεση και εν τέλει τη γενοκτονία του γηγενούς πληθυσμού, προβάλλοντας πάνω τους την πρόθεση της λευκής υπεροχής, κρυμμένη πίσω από την πρόφαση του πολιτισμού. Μόνο που ο Κουρτ δεν ενδιαφέρεται για τις ιστορικές λεπτομέρειες, ούτε έχει στόχο να κάνει σινεμά καταγγελίας. Θυμίζοντας αρκετά το σινεμά της Λουκρέσια Μαρτέλ, η ταινία του επενδύει στην ατμόσφαιρα, στις μικρές λεπτομέρειες και στα μεμονωμένα επεισόδια για να στήσει σταδιακά κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που αρχικά παρουσιάζει, ακόμα και αν στην πορεία επιλέγει να κάνει απότομες στροφές και αλλαγές κατεύθυνσης που διαταράσσουν τον ρυθμό της αφήγησής του. Διαβάστε εδώ την άποψη του Flix για την ταινία. Δ.Δ.
Διάλεξε το κάδρο σου. Εξω από την Αποθήκη Δ, ο ορίζοντας του Θερμαϊκού προσφέρει την πιο εντυπωσιακή εναλλακτική όταν η προγραμματισμένη προβολή καταλήγει sold out. Ναι, και αυτό είναι σινεμά.
Ενα κάστρο για την «Winona» Από το soundtrack της νέας ταινίας του The Boy, «Winona», η οποία αποκάλυψε πλέον χωρίς καμία αμφιβολία την θαυμαστή κινηματογραφική ευαισθησία του, η Δεσποινίς Τρίχρωμη τραγουδά για κάθε κάστρο που φύσηξε δυνατά ποτέ κανείς ως παιδί για να γκρεμίσει. Απλά υπέροχο. Δ.Δ.
