Iσως να θυμάστε τον κυκεώνα στον οποίο είχε βρεθεί ο Πέδρο Αλμοδοβάρ, Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του περσινού φεστιβάλ των Καννών, όταν είχε κάνει παρόμοιες δηλώσεις για το διαγωνιστικό τμήμα της διοργάνωσης: «Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι ένας νέος τρόπος να προσφέρονται λέξεις και εικόνες που, αυτές οι ίδιες, μάς εμπλουτίζουν. Αλλά αυτές οι πλατφόρμες δεν θα πρέπει ν' αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες φόρμες, όπως είναι οι κινηματογραφικές αίθουσες. Προσωπικά δεν βλέπω τον Χρυσό Φοίνικα ως ένα βραβείο που δίνεται σε μια ταινία, αν αυτή δεν προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη...»
Διαβάστε περισσότερα: Κάννες 2017: Ο Αλμοδόβαρ κάνει θέμα για το Netflix, στη συνέντευξη Τύπου της Κριτικής Επιτροπής
Ο Αλμοδόβαρ τότε είχε βρει σοβαρά τον μπελά του - από συναδέλφους του, από ηθοποιούς, από δημοσιογράφους, από το ίδιο το φεστιβάλ καθώς και το «Okja» του Μπον Τζουν-χο και το «The Meyerowitz Stories» του Νόα Μπόμπαχ απέσπασαν καλές κριτικές και θα μπορούσαν πράγματι να φύγουν με βραβεία.
Κι είχε αναθεωρήσει: «δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να μην σε καταλαβαίνουν ή να μεταφράζουν τις δηλώσεις σου λάθος. Ούτε εγώ, αλλά ούτε κανένα μέλος της Κριτικής Επιτροπής, θα κάνουμε διακρίσεις ανάμεσα στις δυο ταινίες του Netflix και στις υπόλοιπες ταινίες που διαγωνίζονται. Είμαστε εδώ για να κρίνουμε αρτιστικά και τις 19 ταινίες που επέλεξε το Φεστιβάλ. Το είχαμε πει και παλιότερα, αλλά θέλω να το διευκρινίσω και τώρα».
Διαβάστε κι αυτό: Ποιος περίμενε ότι θα δούμε τον επόμενο Σκορσέζε, το «The Irishman», στο Netflix
Σήμερα, παρόμοιες δηλώσεις κάνει ο Στίβεν Σπίλμπεργκ. Κι αυτός «δεν έχει πρόβλημα με το Netflix» αλλά ταυτόχρονα δεν θεωρεί ότι οι ταινίες του πρέπει να φτάνουν στα Οσκαρ. Σύμφωνα με τον αμερικανό σκηνοθέτη, είναι πρόβλημα να εξισώνουμε ταινίες που κυκλοφόρησαν κανονικά στο κύκλωμα διανομής με ταινίες μικρής οθόνης που βγήκαν, για τυπικούς λόγους (οσκαρικός κανονισμός), μια εβδομάδα μόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες (όπως για παράδειγμα το «Mudbound: Δάκρυα στο Μισισιπή», φέτος)
«Δεν πιστεύω ότι ταινίες που κυκλοφορούν για λίγες μέρες στις αίθουσες, μόνο και μόνο για να πάρουν την εξουσιοδότηση, θα έπρεπε να βρίσκονται ανάμεσα στις υποψηφιότητες της Ακαδημίας...»
Κι εξηγεί τους λόγους της αντίρρησής του:
«Με αυτό τον τρόπο, όλο και λιγότεροι σκηνοθέτες θα μπαίνουν στον κόπο να συγκεντρώνουν χρήματα κινηματογραφικής παραγωγής, να συναγωνίζονται στο Sundance ή να καταφεύγουν στις εταιρίες διανομής για να βγει η ταινία τους στις αίθουσες. Οι περισσότεροι θα επαναπαυτούν με τη λύση του SVOD [Streaming Video On-Demand], πλατφόρμες που τώρα θα του χρηματοδοτούν και το πρότζεκτ και με την υπόσχεση μίας εβδομάδας σε κινηματογραφική αίθουσα θα του εξασφαλίζουν και το Οσκαρ. Ομως, στην ουσία, οι σκηνοθέτες θα δουλεύουν για την μικρή οθόνη, για το τηλεοπτικό φορμά. Για μια τηλεταινία...»
«Αυτές οι ταινίες αξίζουν ΕΜΜΥ, όχι Οσκαρ» καταλήγει αποστομωτικά ο Σπίλμπεργκ.
Aναρωτιόμαστε αν μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο μετά την πρεμιέρα του «The Irishman» του Μάρτιν Σκορσέζε που είναι μία παραγωγή του Netflix. Θα ισχυριστεί ο Σπίλμπεργκ στον Σκορσέζε ότι έκανε μια... τηλεταινία;
Δείτε το βίντεο με το απόσπασμα της συνέντευξής του:
.
Διαβάστε περισσότερα:
