Ο θρυλικός ηθοποιός του Χόλιγουντ Τζιν Χάκμαν, 95 ετών, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στη Σάντα Φε, στο Νέο Μεξικό, μαζί με τη σύζυγό του, την πιανίστρια Μπέτσι Αρακάουα, σύμφωνα με το Santa Fe New Mexican, επικαλούμενο δηλώσεις της τοπικής αστυνομίας.
Η αστυνομία της κομητείας της Σάντα Φε ανακάλυψε το πτώμα του δύο φορές βραβευμένου με Οσκαρ ηθοποιού και της 63χρονης συζύγου του, με την οποία ήταν παντρεμένοι για 34 χρόνια, δίπλα στο νέκρο επίσης σκύλο τους, το απόγευμα της Τετάρτης. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια υποψία για εγκληματική ενέργεια και δεν έχει ανακοινωθεί αιτία θανάτου.
Ο Χάκμαν ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς όλων των εποχών, παίζοντας σε ταινίες όπως «Ο Ανθρωπος από τη Γαλλία», «Μπόνι και Κλάιντ» και «Οικογένεια Τενενμπάουμ».
Γεννημένος στην Καλιφόρνια στις 30 Ιανουαρίου 1930, ο Χάκμαν είχε καταταγεί στο στρατό αφού είπε ψέματα για την ηλικία του στα 16 του, υπηρετώντας για τεσσεράμισι χρόνια στην Κίνα, την Ιαπωνία και τη Χαβάη, προτού ξεκινήσει τις σπουδές του στη δημοσιογραφία και την τηλεοπτική παραγωγή στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις.
Με την πρώτη του σύζυγο Φέι Μαλτέζ
Εγκατέλειψε αυτά τα σχέδια για να ακολουθήσει την καριέρα του ηθοποιού πηγαίνοντας στα 27 του στο Pasadena Playhouse στην Καλιφόρνια, όπου γνώρισε τον τότε 19χρονο Ντάστιν Χόφμαν. Οι δυο τους, μαζί με τον Ρόμπερτ Ντιβάλ, δημιουργήσαν μια δυνατή φιλία και προσπάθησαν να ξεκινήσουν την καριέρα τους στη Νέα Υόρκη.
Το 1964, στα 34 του, ο Χάκμαν κατάφερε να κερδίσει τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στο Μπρόντγουεϊ στο «Any Wednesday», το οποίο τον οδήγησε να παίζει μαζί με άλλους μεγάλους σταρ στο «Lilith» (1964), όπου γνώρισε τον Γουόρεν Μπίτι.
Αυτή τους η γνωριμία τον έφερε στον πρώτο του μεγάλο ρόλο στο Χόλιγουντ, παίζοντας τον μεγαλύτερο αδερφό του Κλάιντ Μπάροου στην ταινία του 1967 «Μπόνι και Κλάιντ», που του έφερε την πρώτη του υποψηφιότητα για Oσκαρ. Αργότερα πρωταγωνίστησε ως ο δειλός γιος του Μέλβιν Ντάγκλας στο «I Never Sang for My Father» όπου κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Στο «Μπόνι και Κλάιντ»
Στην πρώτη υποψηφιότητά του για Οσκαρ για το «Μπόνι και Κλάιντ»
Αλλά ο ρόλος του ως Ποπάι Ντόιλ, ο απατεώνας αστυνομικός στην βραβευμένη με Οσκαρ ταινία του 1971 «Ο Ανθρωπος από τη Γαλλία», τον καθόρισε, χαρίζοντάς του το πρώτο του Οσκαρ για την ερμηνεία του. Ο Χάκμαν συνέχισε επιλέγοντας μέτριες ταινίες (από το «March or Die» έως το «Banning» και το «Bat 21») και φέρεται να απέρριψε ρόλους στα «Ordinary People», «Αποκάλυψη Τώρα» (ο ρόλος του Ρόμπετ Ντιβάλ), «Network» και «Στη Φωλιά του Κούκου» λόγω της μικρής αμοιβής που του προτάθηκε.
Παρόλ' αυτά ο Χάκμαν παρέδωσε μια εντυπωσιακή σειρά ερμηνειών, όπως ο Χάρι Κολ στο «Η Συνομιλία» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, ένας ρόλος που μοιάζει τόσο δυνατός και καλογραμμένος τώρα όσο όταν έκανε το ντεμπούτο της η ταινία το 1974. Το ίδιο ισχύει και για τον στωικό ρόλο του στην ταινία του Μάικλ Ρίτσι, «Ο Πρωταθλητής του Ιλίγγου».
Στην ταινία «Ο Ανθρωπος από τη Γαλλία»
Κερδίζοντας το πρώτο του Οσκαρ για τον ρόλο του στην ταινία «Ο Ανθρωπος από τη Γαλλία»
Πρωταγωνίστησε επίσης στις ταινίες του «Superman» με τον Κρίστοφερ Ριβ στον ρόλο του Λεξ Λούθορ, αλλά και στην ταινία «Ο Μισσισσιπής Καίγεται» (με την οποία πήρε την τέταρτη υποψηφιότητά του για Οσκαρ). Στη δεκαετία του '70, ακόμα και όταν είχε επιβαρυνθεί η υγεία του με καρδιολογικά προβλήματα, έπαιξε κάποιους αρκετά εντυπωσιακούς χαρακτηρισμούς σε ρόλους μεγάλους και μικρούς. Η αυτοπεποίθησή του στην οθόνη φαινόταν να αυξάνεται και να μην μειώνεται με την ηλικία. Εκλεβε συχνά σκηνές από μεγαλύτερα ονόματα, όπως απέναντι από τη Μέριλ Στριπ στην ταινία «Φλερτάροντας τη Ζωή», στον Τομ Κρουζ στην ταινία «Η Φίρμα», τον Ντένζελ Ουάσινγκτον στο «Crimson Tide» και τον Νικ Νόλτε στο «Αποστολή στη Νικαράγουα».
Το 1993 κέρδισε ένα δεύτερο Οσκαρ για Β' Ανδρικό Ρόλο για την ερμηνεία του ως μοχθηρός σερίφης στο βραβευμένο με Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας «Οι Ασυγχώρητοι» του Κλιντ Ιστγουντ . Το 1992 ο Χάκμαν πρωταγωνίστησε στο Μπρόντγουεϊ, μετά από απουσία δεκαετιών, στην παράσταση του Αριελ Ντόρφμαν «Death and the Maiden».
Κερδίζοντας το δεύτερό του Οσκαρ, δίπλα στον Κλιντ Ιστγουντ, στην ταινία «Οι Ασυγχώρητοι»
Ο Χάκμαν πρωταγωνίστησε αργότερα σε ταινίες όπως «Πιάστε τον Κοντό», παίζοντας επίσης έναν απολαυστικό κακό δίπλα στη Σάρον Στόουν στο γουέστερν «Γρήγορη και Θανάσιμη», έναν ρεπουμπλικανό γερουσιαστή των ΗΠΑ στο αμερικανικό remake της ταινίας «Το Κλουβί με τις Τρελές» την επόμενη χρονιά, και συμπρωταγωνίστησε με τον Πολ Νιούμαν και τη Σούζαν Σαράντον στο νουάρ του Ρόμπερτ Μπέντον, «Twilight», το 1998.
Ο Τζιν Χάκμαν, πέρα από τα δυο βραβεία Οσκαρ, κέρδισε στην καριέρα του τρεις Χρυσές Σφαίρες και το βραβείο Cecil B. DeMille που του απονεμήθηκε το 2003.