Στην τρίτη του χρονιά ο θεσμός του Queer Palme δεν έχει καταφέρει να γίνει κάτι παραπάνω από ακόμη ένα παράπλευρο ανεπίσημο event του Φεστιβάλ Καννών. Σ' αυτό μοιάζει να φταίει όχι μόνο μια κάποια προχειρότητα στην οργάνωση και την προβολή του από τους διοργανωτές του, αλλά και το γεγονός πως παραδοσιακά το Φεστιβάλ Καννών δε φημίζεται για τον όγκο των γκέι, λεσβιακών, τρανσέξουαλ ή bisexual ταινιών που περιλαμβάνει στα προγράμματα του.
Και μπορεί στον κατάλογο του φετινού Queer Palme να περιλαμβάνονται 9 ταινίες μεγάλου μήκους υποψήφιες για το μεγάλο βραβείο, αλλά ανάμεσα τους βρίσκει κανείς μόνο μακρινές queer αναφορές. Πόσο queer είναι, για παράδειγμα, το «Holy Motors» του Λεός Καράξ; Πολύ θα έλεγε κάποιος αλλά με μια αρκετά διευρυμένη έννοια του όρου.
Στην πραγματικότητα οι φετινοί διεκδικητές του βραβείου ήταν το «Laurence Anyways» του Ξαβιέ Ντολάν (διαβάστε περισσότερα εδώ), το ντοκιμαντέρ «Les Invisibles» του Σεμπαστιάν Λιφσίτζ (διαβάστε περισσότερα εδώ), το «Hors les Murs» του Βέλγου Ντέιβιντ Λάμπερτ και άντε και το «The Paperboy» του Λι Ντάνιελς (διαβάστε περισσότερα εδώ).
Νικητής ανακηρύχθηκε φυσικά ο Ξαβιέ Ντολάν με την ιστορία ενός άντρα (του Μελβίλ Πουπό) ο οποίος στην τρίτη δεκαετία της ζωής του αποφασίζει να ζήσει ως γυναίκα, ενώ από τις ταινίες μικρού μήκους βραβεύθηκε το «It's Not A Cowboy Movie» του Γάλλου Μπενζαμίν Παράν.
Διαβάστε περισσότερα στο επίσημο site του Queer Palme και για το 65ο Φεστιβάλ Καννών στο ειδικό τμήμα του Flix.gr με όλα τα ρεπορτάζ και τις κριτικές του δεκαημέρου που μας πέρασε.
Tags: Cannes 2012
