Ο Μπονγκ Τζουν-χο και τα «Παράσιτα» διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία) είχαν μια απόλυτη, ηχηρή νίκη στα Οσκαρ, η οποία, άλλωστε, έγραψε τη δική της ιστορία στο μεγάλο βιβλίο του θεσμού. Με τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, το σώμα των ψηφοφόρων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου δεν άφησαν κανένα περιθώριο συζήτησης: τα «Παράσιτα» τους άρεσαν πολύ!
Τι σημαίνει, όμως, το γεγονός ότι για πρώτη φορά πήρε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας ένα φιλμ που δεν έχει ίχνος αμερικανικών χρημάτων και μιλά αποκλειστικά μια γλώσσα που χρειάζεται υπότιτλους; Κατ' αρχάς, σημαίνει πως, έχοντας και διευρύνει το σώμα των ψηφοφόρων σε μη-Αμερικανούς, τα Οσκαρ, για μια από τις ελάχιστες φορές των τελευταίων χρόνων, γίνονται επίκαιρα - παραμερίζουν το συντηρητισμό και τη σοβαροφάνεια που, γενικεύοντας, τα χαρακτηρίζει και βραβεύουν μια από τις πιο πολυσυζητημένες και πολυαγαπημένες ταινίες της περασμένης σεζόν. Μπορεί να μην μιλούν κορεάτικα, αλλά μιλούν τη γλώσσα του κοινού, των κριτικών και των θεατών. Ο αμερικανο-κεντρικός χαρακτήρας των Οσκαρ μειώνεται, το «εξωτικό», πιο απαιτητικό, στοιχείο που απαιτεί η σύνθεση των ψηφοφόρων και, ίσως, ο διεθνοποιημένος κόσμος, αυξάνεται.
Oscars 2020 | Στην 92η τελετή απονομής των Βραβείων Οσκαρ έγινε της... Κορέας
Oscars 2020 | Δείτε όλους τους ευχαριστήριους λόγους και τις στιγμές που αξίζει να θυμάστε
Αλλωστε, ο Μπονγκ Τζουν-χο, παρότι Νοτιοκορεάτης χωρίς γνώση αγγλικών, είναι ένας δημιουργός που ακολουθεί την τυπολογία του αμερικανικού σινεμά - το έργο του δεν είναι απρόσιτο, η Ακαδημία δύσκολα θα βράβευε έναν, για παράδειγμα, Λαρς φον Τρίερ. Εχει κάνει δυο μερικώς αγγλόφωνες ταινίες, το «Okja» και το «Snowpiercer», είναι ένας από τους πρώτους επώνυμους σκηνοθέτες που συνεργάστηκε με το Netflix, το σινεμά του προσφέρει υπέροχο θέαμα. Και, επιπλέον, κοινωνική συνείδηση - άλλη μια παράμετρος που, τα τελευταία χρόνια, επηρεάζει τη γνώμη της Ακαδημίας, παρότι εκείνη εύκολα θα μπορούσε να τιμήσει μια αμιγώς και τόσο πολύ αμερικανική ταινία με πολιτικό λόγο που μίλησε στο ευρύ κοινό, το «Joker».
Αν τα «Παράσιτα» είναι μία καθόλου αμερικανική ταινία (θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει και αντιαμερικανική, ως αντικαπιταλιστική), κέρδισε σταθερά και βήμα-βήμα τα στοιχήματα με τη δημοσιότητα. Ο ίδιος ο Μπονγκ Τζουν-χο διατήρησε το χαριτωμένο κυνισμό του στην οσκαρική κούρσα. Δήλωνε, για παράδειγμα, στις Χρυσές Σφαίρες, «μόλις οι Αμερικανοί υπερβείτε αυτό το εμπόδιο των 2,5 εκατοστών που λέγεται "υπότιτλοι", θα γνωρίσετε τόσες πιο πολλές απίθανες ταινίες.» Αν η αρχή της ταινίας έγινε με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών, η διείσδυση στη Βόρεια Αμερική ξεκίνησε με τα Φεστιβάλ του Τέλιουραϊντ και του Τορόντο, αρκετά υποψιασμένα και διεθνή ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν την ιδιαιτερότητά της. Από εκεί βγήκε στις αμερικανικές αίθουσες και ξεκίνησε να σπάει ρεκόρ στο box office των ανεξάρτητων / καλλιτεχνικών ταινιών. Ωσπου να βραβευτεί το καστ της από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών, το κοινό της χώρας είχε προλάβει να μάθει τα ονόματά τους.
Η νεοσύστατη εταιρεία πωλήσεων και διανομής, Neon Films, ηλικίας μόλις τριών χρόνων, επένδυσε στις εκθειαστικές κριτικές και προσέλκυσε τους ψηφοφόρους της Ακαδημίας σε προβολές όχι μόνο στα συνηθισμένα αστικά κέντρα της Νέας Υόρκης και του Λος Αντζελες, αλλά και σε περιοχές σαν την Koreatown, εκεί όπου υπήρχε η επιθυμία και η γνώση. Ενώ το Netflix ξόδεψε σημαντικό budget για την οσκαρική προώθηση του «Ιρλανδού» και της «Ιστορίας Γάμου» (και πάρα πολύ καλά έκανε, γιατί είναι κι οι δυο θαυμάσιες ταινίες), η Neon Films κινήθηκε με λιγότερα χρήματα και πολύ ακριβέστερο στόχο.
Παράλληλα, έπαιξε το ρόλο του και το γεγονός ότι φέτος, στα Οσκαρ του 2020, το αντίπαλο δέος φάνηκε αδύναμο. Αν ο «Ιρλανδός», το «Κάποτε στο... Χόλιγουντ», η «Ιστορία Γάμου», το «Joker», βρήκαν τους ψηφοφόρους, η ταινία που έμοιασε για λίγο να τους συνασπίζει, το «1917» του Σαμ Μέντες, τελικά μάλλον προκάλεσε θαυμασμό και δέος, παρά ενθουσιασμό κι αγάπη.
Αρα, η φετινή μεγάλη νίκη των «Παρασίτων» σημαίνει ότι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου αλλάζει προφίλ, διεθνοποιείται, εκμοντερνίζεται κι απελευθερώνεται; Με καμία βεβαιότητα. Τα «Παράσιτα» είναι, προς το παρόν, μια εξαίρεση κι ως τέτοια οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε, όσο κι αν μας ανεβάζει το κέφι. Τίποτε δεν μας εξασφαλίζει ότι και την ερχόμενη χρονιά οι επιλογές της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου θα είναι ανοιχτόμυαλες και, αναλογικά πάντα, θαρραλέες. Στα Οσκαρ 2021, μπορεί το βραβείο Καλύτερης Ταινίας να κερδίσει το νέο «Πράσινο Βιβλίο» και να κλείνουμε την τηλεόραση με χασμουρητό. Ή μπορεί, χρονιά με τη χρονιά, ν' αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι τα Οσκαρ γίνονται τα σημαντικότερα διεθνή κινηματογραφικά βραβεία - κι όχι μια επιβράβευση του αμερικανικού, συχνά εκπληκτικού, σινεμά. Ετσι κι αλλιώς, ό,τι κι αν φέρουν τα επόμενα χρόνια κι ερχόμενες οσκαρικές απονομές... we'll always have Parasite.
Διαβάστε ακόμη :Η γνώμη του Flix για τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο που συνεχίζουν να προβάλλονται στις ελληνικές αίθουσες
Στο δρόμο για τα Οσκαρ 2020: Ολα τα βραβεία, όλα τα στραβοπατήματα, όλα τα κουτσομπολιά στη διαδρομή των βραβείων, στην ειδική ενότητα του Flix
