Στην γραφεία της Unifrance στην παραλία της Κρουαζέτ, ο Μπερτράν Μπονελό είναι ο πρώτος που μας υποδέχεται. Ο Γκασπάρ Ουλιέλ φωτογραφίζεται στο βάθος για το Hollywood Reporter και θα είναι μαζί μας σε 11 λεπτά, αμέσως μετά την αποκλειστική μας κουβέντα με τον σκηνοθέτη του. Ούτε ο Μπονελό όμως είναι έτοιμος. «Σας πειράζει να κάνω πρώτα ένα τσιγάρο; Είστε η πρώτη. Μετά θα κλειστώ σ' αυτό το δωμάτιο για δύο ώρες σερί...» Οταν ακούει ότι είμαστε από την Ελλάδα, χαμογελά ανακουφισμένος. «Εσείς καταλαβαίνετε την ανάγκη για ένα τσιγάρο πριν από όλα αυτά!» Επιστρέφει χαλαρός, ευδιάθετος και χαμογελαστός. «Είναι καλό που είστε η πρώτη. Μετά απλά θα επαναλαμβάνομαι. Και βαριέμαι να επαναλαμβάνομαι...»
Η αλήθεια είναι ότι ο σκηνοθέτης του «Saint Laurent» δεν επαναλαμβάνεται καθόλου. Η τελευταία φορά που ο Μπονελό βρέθηκε στις Κάννες ήταν για το «L' Apollonide» («Οίκος Ανοχής»). Η απόφασή του να γυρίσει μία κινηματογραφική βιογραφία για τον Ιβ Σαιν Λοράν, ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από τις συνηθισμένες επιλογές του. «Ομως μου έδινε την ευκαιρία να εξετάσω κινηματογραφικά την ομορφιά. Ο Ιβ Σεν Λοράν ήταν από μόνος του μία αμαρτωλή και αισθητική πρόκληση», μας είπε.
«Αν θέλει κανείς να διαβάσει για τη ζωή και το έργο του, μπορεί να τον googlάρει. Εμένα με ενδιέφερε η ψυχή του, οι δαίμονες, οι ευαισθησίες του, η ηδονή του..» Οταν του αναφέραμε αν αυτή ήταν μία συνειδητή απόφαση για να απομακρυνθεί εντελώς από την προσέγγιση του «Yves Saint Laurent» του Ζαλίλ Λεσπέρ ο Μπονελό δεν έκρυψε την έντασή του: «Δεν είδα ποτέ αυτή την ταινία. Φυσικά μας εξέπληξε ότι ανακοινώθηκε μία δεύτερη ταινία με θέμα τον Λοράν. Εμείς ήμασταν ήδη στον 5ο μήνα παραγωγής όταν έγινε η ανακοίνωση. Φυσικά, στην τέχνη και το σινεμά υπάρχει χώρος για πολλές αναγνώσεις, πολλές ταινίες. Αναρωτιέμαι όμως αν υπάρχει χώρος και στα ταμεία. Αυτό θα έπρεπε να το σκεφτούν....»
Θα διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξή του, όπως και εκείνη του Γκασπάρ Ουλιέλ όταν η ταινία βγει στις ελληνικές αίθουσες. Ομως είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ό,τι δήλωσε για τον πρωταγωνιστή του: «Ο Γκασπάρ ήταν η πιο προφανής επιλογή. Ομως δεν μου αρέσουν οι προφανείς επιλογές. Για αυτό το παίδεψα λίγο: είδα κι άλλους ηθοποιούς, έκανα ακροάσεις. Κι όταν τελικά κατέληξα σ' αυτόν, δουλέψαμε μαζί ένα χρόνο πριν το πρώτο γύρισμα. Ηταν φυσικά εξαιρετικός. Το θέμα δεν είναι ότι έχασε 10 κιλά. Το θέμα είναι ότι χάθηκε στο σώμα και το πνεύμα του ρόλου...»
«Για μένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό από όλα» μας λέει αμέσως μετά και ο ίδιος ο Ουλιέλ. «Ηθελα να φτάσω στο γύρισμα την πρώτη μέρα, με ένα εντελώς διαφορετικό σώμα. Να έχω εξαφανιστεί, εγώ. Να έχω άλλο περιτύλιγμα. Αλλη φωνή, άλλο περπάτημα, άλλο δέρμα...»
Ο Ουλιέλ ομολογεί ότι η σεξουαλική, ηδονιστική πλευρά του μόδιστρου ήταν μεγάλη πρόκληση. «Ομως είχα μεγάλη στήριξη από τους υπόλοιπους εξαιρετικούς ηθοποιούς. Με τον Ζερεμί Ρενιέ είμαστε πολύ φίλοι. Οτι τον είχα δίπλα μου στο σετ ήταν εξαιρετικά καθησυχαστικό. Με τον Λουί Γκαρέλ δεν είχαμε ξαναδουλέψει μαζί. Ομως είχαμε μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον και η χημεία μας στο σετ δούλεψε τόσο που ο Μπερτράν επέτρεψε στις σκηνές μας να κρατούν διπλή διάρκεια από ό,τι έγραφε κανονικά το σενάριο. Για αυτό αγάπησα τη συνεργασία μου με τον Μπετράν: σέβεται τόσο τους ηθοποιούς που αφήνει χώρο να αναπνεύσουν, αλλάζοντας και το σενάριο του. Τίποτα δεν είναι τετελεσμένο πριν αρχίσουν οι κάμερες να γυρίζουν...»
Μετά από τόσους μήνες που έζησε με το φάντασμα του Ιβ Σεν Λοράν, που εξαφανίστηκε κάτω από το δέρμα του μύθου αλλά και του μοναχικού άντρα, τι έμαθε τελικά για αυτόν; Ποιος είναι;
«Δεν έχω ιδέα. Και μ' αρέσει που δεν έχω ιδέα. Γιατί να διαλυθεί ο μύθος; Ακόμα και οι ταινίες είναι ένα όμορφο ψέμα. Ας του επιτρέψουμε να υπάρχει...»
Περισσότερος «Saint Laurent»:
- Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Saint Laurent»
- Δείτε φωτογραφίες από το κόκκινο χαλί και την πρεμιέρα της ταινίας
Tags: κάννες 2014
