Δίχως καμιά Ελληνική συμμετοχή και αυτό το τμήμα του φεστιβάλ, με δύο μόνο αμερικάνικες ταινίες μυθοπλασίας (ανάμεσά τους το ριμέικ του Μεξικάνικου «Somos lo Que Hay», με τίτλο «We are What we Are»), αλλά και με νέα ταινία από τον Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι και μια μικρού μήκους από την Λιν Ράμσεϊ (η οποία θα είναι μάλλον περιζήτητη στις Κάννες για να εξηγήσει, τι ακριβώς συνέβη με το «Jane Got a Gun») να κεντρίζουν το ενδιαφέρον, το πρόγραμμα του Δεκαπενθημέρου αφήνει χώρο στις εκπλήξεις.
Το άνοιγμα θα είναι όπως ήδη ξέραμε το παράξενο υβρίδιο animation και live action του Αρι Φόλμαν ενώ το κλείσιμο θα είναι το «Henri» της Βελγίδας Γιολάντ Μορό, η απρόσμενη συνάντηση ενός ελαφρώς αλκοολικού πενηντάρη και μιας ελαφρώς καθυστερημένης νοητικά νεαρής κοπέλας.
Αυτή είναι η πλήρης λίστα των συμμετοχών.
Μεγάλου μήκους:
A Strange Course of Events του Ραφαέλ Νατζαρί (Ισραήλ Γαλλία)
Ο ισραηλινής καταγωγής, γεννημένος στη Γαλλία σκηνοθέτης, είναι παλιός γνώριμος των Καννών. To 2002 το «Apartment #5C» είχε προβληθεί στο Δεκαπενθήμερο ενώ το 2007 βρέθηκε στο διαγωνιστικό με το «Tehilim». Η υπόσχεση ενός σπουδαίου νέου ταλέντου δεν εκπληρώθηκε με την δύναμη που ήλπιζαν οι Κάννες πάντως. Η καινούρια ταινία του είναι η ιστορία ενός χωρισμένου, απογοητευμένου άντρα που επισκέπτεται τον πατέρα του στη Χάιφα, τον οποίο κατηγορεί για όλα του τα προβλήματα. Εκείνος και η σύντροφός του κάνουν τα πάντα να τον βοηθήσουν και ο γιος του, μοιάζει μέσα από μια σειρά παράξενα συμβάντα, να βρίσκει και πάλι την αισιοδοξία του.
Les Apaches του Τιερί ντε Περετί (Γαλλία)
Πρώτη μεγάλου μήκους για έναν βραβευμένο σκηνοθέτη ταινιών μικρού μήκους και θεατρικών έργων. Το «Les Apaches» είναι γυρισμένο στο Πόρτο Βέκιο της Κορσικής κι ακολουθεί τέσσερα νεαρά παιδιά ηλικίας 17 έως 19 ετών που περνούν μαζί τις ώρες τους σε ένα μέρος που δεν έχει πολλά να κάνεις. Κάποιο βράδυ, ένας από αυτούς θα τους οδηγήσει σε ένα εξοχικό σπίτι στο οποίο ο πατέρας του δουλεύει σαν επιστάτης κι έχει τα κλειδιά. Φεύγοντας θα κλέψουν μερικά πράγματα άνευ αξίας και δυο καραμπίνες. Λίγες μέρες αργότερα ο ιδιοκτήτης του θα έρθει στο χωρίο και ανακαλύπτοντας τι έχει συμβεί μοιάζει αποφασισμένος να καταγγείλει την ληστεία στην αστυνομία.
Ate Ver a Luz του Μπαζίλ Ντα Κούνια (Ελβετία, Πορτογαλία)
Οι δυο μικρού μήκους του Ελβετο-πορτογάλου σκηνοθέτη, είχαν προβληθεί στο Δεκαπενθήμερο πέρσι και πριν από δύο χρονιά, οπότε το γεγονός ότι η πρώτη του μεγάλου μήκους βρίσκεται στο φετινό πρόγραμμα, δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη. Το φιλμ ακολουθεί την ιστορία ενός εμπόρου ναρκωτικών στις τρώγλες της Λισαβόνας που βγαίνοντας από την φυλακή, πιάνει ξανά την δουλειά του. Μόνο που τα χρέη του, τα χρήματα που δεν μπορεί να βγάλει, ένα μικρό κορίτσι που μπαίνει στη ζωή του και το αφεντικό του που δεν τον εμπιστεύεται, τον κάνουν να αρχίσει να σκέφτεται ότι ίσως ήταν καλύτερα στη φυλακή.
Blue Ruin του Τζέρεμι Σονιέ (Η.Π.Α)
Δεύτερη μεγάλου μήκους του Τζέρεμι Σονιέ μετά το «Murder Party» του 2007. Εξαιρετικός διευθυντής φωτογραφίας σε ταινίες όπως το «Putty Hill» ή το φετινό «Ι Used to be Darker», επιστρέφει στην σκηνοθεσία με ένα φιλμ εκδίκησης που μοιάζει να είναι μαζί βίαιο, αστείο και γεμάτο ανατροπές. Ενας άντρας δίχως στέγη, επιστρέφει στην πόλη του ζητώντας εκδίκηση, αλλά μοιάζει εντελώς ανίκανος να την πάρει, φέρνοντας εις πέρας τον φόνο που έχει σχεδιάσει. Το φιλμ υπόσχεται να είναι μαζί ταινία είδους αλλά και «υπαρξιακό» και οι φιλοδοξίες της καθώς και η μέχρι τώρα καριέρα του Σονιέ μας ιντριγκάρει.
The Congress του Αρι Φόλμαν (Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο)
Με βάση το «The Futurological Congress» του Πολωνού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, το «The Congress» ακολουθεί την ιστορία της Ρόμπιν Ράιτ (την οποία προφανώς υποδύεται η Ρόμπιν Ράιτ) η οποία δέχεται μια πρόταση από την εταιρία παραγωγής Miramount να σκαναριστεί ψηφιακά, ώστε η εικόνα της να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε ταινία η εταιρία θέλει να την χρησιμοποιήσει. Ετσι η Miramount θα έχει την δυνατότητα να την κάνει πρωταγωνίστρια σε οποιαδήποτε ταινία η ίδια θέλει, ακόμη και σε αυτές που πιθανότατα η Ρόμπιν Ράιτ δεν θα έπαιζε ποτέ. Διαβάστε Περισσότερα για την ταινία εδώ.
La Danza de la Realidad του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι (Χιλή, Γαλλία)
Πρώτη ταινία για τον Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι από το 1990 και το «Rainbow Thief». Σύμφωνα με τον ίδιο η ταινία είναι αυτοβιογραφική, βασισμένη στη νεανική του ζωή στην Τοκοπίλα, μια μικρή πόλη της Χιλής όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ο Γιοντορόφσκι υπόσχεται μια φαντασιακή απεικόνιση της πραγματικότητας, όχι γιατί όσα τα όσα θα περιγράφει είναι αποκυήματα της φαντασίας, αλλά γιατί η απεικόνισή τους θα χρησιμοποιήσει την φαντασία για να «επεκτείνει τα όρια της πραγματικότητας και να αποκαλύψει μια εν δυνάμει θεραπευτική μεταμόρφωσή της». Διαβάστε περισσότερα για την ταινία εδώ.
L’Escale του Καβέ Μπεκτιάρι (Ελβετία, Ιράν)
Γυρισμένο κυρίως στην Ελλάδα, το ντοκιμαντέρ του Ιρανού Καβέ Μπεκτιαρί, αναζητά τον ξάδελφο του σκηνοθέτη Μοσέν, ο οποίος εγκατέλειψε το Ιράν παράνομα. Ο Μοσέν έχει βρεθεί στην Ελλάδα όπου φιλοξενείται στο σπίτι ενός συμπατριώτη του, του Αμίρ, που έχει μετατρέψει το σπίτι του σε ξενώνα προσφέροντας στέγη και τροφή σε παράνομους μετανάστες. Ο Μοσέν έχει κάνει αίτηση για πολιτικό άσυλο, αλλά την ίδια στιγμή αναζητά διέξοδο από την Αθήνα, μια πόλη που όπως ακούει συχνά από τον Αμίρ «δεν έχει τίποτα για εκείνον».
La Fille du 14 Juillet του Αντονέν Περετιάκο (Γαλλία)
Ο Εκτορ γνώρισε την Τρικέτ στο Λούβρο, στη γιορτή της 14ης Ιουλίου κι έχει μόνο ένα σκοπό: να γοητεύσει αυτήν την κοπέλα που του έχει γίνει έμμονη ιδέα. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνει είναι να την πείσει να πάνε στη θάλασσα κι ο Πατόρ το βρίσκει πολύ καλή ιδέα, ειδικά αν μαζί της έρθει κι η φίλη της η Σαρλότ. Ομως η χώρα βρίσκεται σε κρίση και η κυβέρνηση αποφασίζει να επισπεύσει την επιστροφή στις δουλειές κατά ένα μήνα. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει τα σχέδια των δύο φίλων να βρουν το κορίτσι της 14ης Ιουλίου.
Henri της Γιολάντ Μορό (Βέλγιο, Γαλλία)
Η Γιολάντ Μορό είναι περισσότερο γνωστή ως ηθοποιός σε ταινίες όπως το «Micmacs» ή την εξαιρετική ερμηνεία της στ «Seraphine». Το 2004 όμως είχε σκηνοθετήσει μαζί με τον Ζιλ Πορτ το «Quand la Mer Monte» και τώρα επιστρέφει με την δεύτερη ταινία της που αφηγείται την απρόσμενη συνάντηση δυο προβληματικών ανθρώπων που ζητούν κανονικότητα κι αγάπη.
Ilo Ilo του Αντονι Τσεν (Σινγκαπούρη)
Πρώτη ταινία ενός σκηνοθέτη από την Σιγκαπούρη του οποίου μια από τις μικρού μήκους είχε βρεθεί στο διαγωνιστικό του φεστιβάλ των Καννών. Στην δεκαετία του 70 η κυβέρνηση της χώρας θέλοντας να βάλει τις γυναίκες στην βιομηχανική παραγωγή έδωσε κίνητρα σε ξένες νταντάδες να έρθουν στη χώρα για να φροντίζουν τα παιδιά των γυναικών που θα απασχολούνταν στα εργοστάσια. Αυτή είναι η ιστορία μιας Φιλιππινέζας νταντάς στα μέσα της δεκαετίας του 90.
Jodorowsky’s Dune του Φρανκ Πάβιτς (H.Π.Α)
Ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι ανέλαβε το 1974 να μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Φράνκ Χέρμπερτ «Dune». Οι φιλοδοξίες του ήταν συναρπαστικές: δεν ήλπιζε στην δημιουργία μιας ακόμη ταινίας, μα στην έλευση ενός «θεού» που θα άλλαζε τον τρόπο σκέψης των θεατών του. Η απόπειρά του κατέρρευσε δυο χρόνια μετά και αυτό το ντοκιμαντέρ εξετάζει τα πως, τα γιατί, αλλά και τα αν...
Last Days on Mars του Ρόρι Ρόμπινσον (Ιρλανδία)
Πρώτη μεγάλου μήκους του Ρόρι Ρόμπινσον ο οποίος το 2002 ήταν υποψήφιος για Οσκαρ μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων με το «Fifty Percent Grey». Η ταινία, του είναι ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας βασισμένο σε μια ιστορία του Σίντνεϊ Τζέι Μπάουντς. Ο Λιβ Σράιμπερ πρωταγωνιστεί στον ρόλο ενός αστροναύτη που σε μια αποστολή στον Αρη για να συλλέξει δείγματα από την επιφάνεια του πλανήτη, έρχεται αντιμέτωπος με κάτι απρόσμενο και αληθινά τρομακτικό.
Les Garçons et Guillaume, à table ! Του Γκιγιόμ Γκαλιέν (Γαλλία)
Πρώτη μεγάλου μήκους του ηθοποιού Γκιγιόμ Γκαλιέν βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του έργο. «Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τη γιαγιά μου, είναι να την ακούω όταν ήμουν τεσσάρων ή πέντε ετών να μας φωνάζει στο τραπέζι να φάμε. Η τελευταία ήταν στο τηλέφωνο να με αποχαιρετά με ένα φιλί». Ανάμεσα σε αυτές τις φράσεις και σε όσες δεν ακούστηκαν κατοικεί αυτή η αυτοβιογραφική, ιστορία του φιλμ του Γκαλιέν.
Magic Magic του Σεμπαστιάν Σίλβα (Χιλή)
Ο σκηνοθέτης του «The Maid» και του «Old Cats», δοκιμάζει κάτι πιο φιλόδοξο σε αυτό το θρίλερ στο οποίο πρωταγωνιστούν εκτός από χιλιανούς ηθοποιούς και ο Μάικλ Σέρα και η Τζούνο Τεμπλ. Γυρισμένο στη Χιλή το φιλμ είναι ένα θρίλερ σε παραγωγή της Killer Films και με τον Κρίστοφερ στην φωτογραφία, το «Magic Magic» ακολουθεί μια ομάδα τουριστών και ντόπιων σε ένα θέρετρο, καθώς ένας από αυτούς, μοιάζει να χάνει σιγά σιγά την επαφή του με την λογική...
On the Job του Ερικ Μάτι (Φιλιππίνες)
Το σινεμά του Τζόνι Το συναντά αυτό των Φιλιππίνων στο «On the Job» του Ερικ Μάτι, ένα αστυνομικό φιλμ βασισμένο σε ένα αληθινό σκάνδαλο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας πριν από λίγα χρόνια. Γκάνγκστερ και δεσμοφύλακες σε μια από τις φυλακές της χώρας συνεργάζονταν ώστε φυλακισμένοι εγκληματίες να βγαίνουν με ημερήσιες άδειες προκειμένου να κάνουν ελεύθερα βρώμικες και δύσκολες δουλείες για τα αφεντικά τους αλλά και πολιτικούς.
The Selfish Giant της Κλίο Μπάρναρντ (Μεγάλη Βρετανία)
Η Κλίο Μπάρνανρντ εντυπωσίασε πριν δυο χρόνια με το ιδιότυπο μείγμα μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ της «The Arbor» και τώρα κάνει την πρώτη ταινία μυθοπλασίας της με αυτή την βασισμένη στην ιστορία του Οσκαρ Ουάιλντ «ο Εγωιστής Γίγαντας» ιστορία. Εδώ δυο δεκατριάχρονα αγόρια, αποξενωμένα από το περιβάλλον τους αρχίζουν να δουλεύουν για έναν συλλέκτη scrap, όμως η φιλία τους θα δοκιμαστεί μέσα από την σχέση τους με το «αφεντικό» τους.
Tip Top του Σερζ Μποζόν (Γαλλία)
Δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη του «La France», το «Tip Top» είναι μια αστυνομική κωμωδία βασισμένη στο βιβλίο του Βρετανού Μπιλ Τζέιμς. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ και η Σαντρίκ Κιμπερλέν πρωταγωνιστούν στους ρόλους δυο ντετέκτιβ που αναλαμβάνουν να ερευνήσουν τον φόνο ενός πληροφοριοδότη σε ένα επαρχιακό αστυνομικό τμήμα. Κι ενώ εκείνες κάνουν τις δικές τους έρευνες, ένας περίεργος ρεπόρτερ ερευνά τις προσωπικές του ζωές.
Ugly του Ανουράγκ Κασιάπ (Ινδία)
Ο ινδός σκηνοθέτης ήταν και πάλι στο Δεκαπενθήμερο πέρσι με τις δύο ταινίες του «Gangs of Wasseypur» και φέτος επιστρέφει με ένα ακόμη φιλμ. Το «Ugly» είναι η ιστορία μιας αλκοολικής γυναίκας που επιστρέφει πίσω στον σύζυγό της όταν το παιδί τους πέφτει θύμα απαγωγής και μαζί προσπαθούν να το βρουν.
Un Voyageur του Μαρσέλ Οφίλς (Γαλλία)
Δεκαοχτώ χρονιά μετά την τελευταία φορά που έκανε σινεμά με το «Veillées d’Armes», ο Μαρσέλ Οφίλς επιστρέφει στα 85 του χρόνια με μια αυτοβιογραφική ταινία που κοιτάζει πίσω στην μακρά και γεμάτη γεγονότα και ανθρώπους ζωή του. Από τον πατέρα του Μαξ Οφίλς μέχρι τη Νουβέλ Βαγκ κι από τον Ζαν Λικ Γκοντάρ μέχρι τον σκύλο του Λεόν, η ζωή του ξετυλίγεται με τον τρόπο που την έζησε: κινηματογραφικά.
El Verano de los Peces Voladores της Μαρτσέλα Σαίντ (Χιλή)
Πρώτη ταινία μυθοπλασίας της χιλιανής σκηνοθέτιδας, το «Καλοκαίρι των Ιπτάμενων Ψαριών» διαδραματίζεται στις ακτές μια λιμνοθάλασσας και ακολουθεί τις στα όρια της παράνοιας προσπάθειας ενός γαιοκτήμονα να εμποδίσει ένα είδος πέστροφας να εισβάλει στην τεχνητή του λίμνη, διακινδυνεύοντας στην πορεία την ζωή του εργάτη του αλλά και την σχέση του με τους ντόπιους και την οικογένειά του.
We Are What We Are του Τζιμ Μίκλ (Η.Π.Α)
Τρίτη ταινία για τον Τζιμ Μίκλ μετά τα «Mulberry Street» «Stake Land», αυτή η ιστορία για μια οικογένεια κανιβάλων έκανε το ντεμπούτο της στο Sundance και είναι ρημέικ του μεξικάνικου φιλμ του Χόρχε Μισέλ Γκράου «Somos lo Que Hay», το οποίο το 2009 είχε προβληθεί στο ίδιο τμήμα του φεστιβάλ.
Μικρού μήκους
- Gambozinos του Ζοάο Νικολάου
- Lágy Eső του Ντένες Νάγκι
- Le Quepa sur la vilni! Του Γιαν Λε Κελέκ
- Man kann nicht auf einmal alles tun, aber man kann auf einmal alles lassen της Μαρί Ελσο Σγκουάλντο
- O umbra de nor bτου Ράντου τζουντ
- Pouco mais de um mês του Αντρές Νοβάις Ολιβέϊρα
- Que je tombe tout le temps του Εντουάρντο Γουίλιαμς
- Solecito του Οσκαρ Ρουίζ Νάβια
- Swimmer της Λίν Ράμσεϊ
Διαβάστε ακόμη:
Tags: ΚΑΝΝΕΣ 2013, cannes 2013
