Ο Τζον Σίνγκλτον έζησε μια σύντομη, παράξενη ζωή. Γεννήθηκε στις γειτονιές του νότιου Λος Αντζελες, των γκάνγκστερ, των όπλων και των ναρκωτικών, εκεί απ' όπου τα περισσότερα αγόρια φεύγουν νεκρά. Εκείνος έφυγε και σπούδασε, έφτασε ως τα Οσκαρ, έκανε μια ταινία που έγραψε κοινωνική και κινηματογραφική ιστορία και κάποιες ακόμα αντάξιες του ταλέντου του, δεν έφτασε ποτέ το μέγιστο των δυνατοτήτων του και πέθανε χτες, στα 51 του χρόνια, έχοντας μπροστά του ακόμα πολύ σινεμά.
«Boyz n the Hood», αυθεντικά δικό του
Οταν ο Τζον Σίνγκλτον έκανε το «Boyz n the Hood», το 1991, ήταν, όπως ο ίδιος έλεγε, «ένας οργισμένος νέος». Η ταινία, με το tag line «it aint' no fairytale», κατέγραφε τα δικά του βιώματα στη γειτονιά όπου μεγάλωσε, τον παλμό ενός κόσμου - της βίας, της φιλίας, της προδοσίας, του εγκλήματος και του θανάτου - που γνώριζε από μέσα, εκείνον της Αφροαμερικανικής κοινότητας της Καλιφόρνια του '80 και του '90, των εφήμερων ζωών των ανθρώπων που γνώριζαν ότι δεν είχαν αξία για την αμερικανική συνείδηση. Η ταινία ήταν μια κινηματογραφική βόμβα, έφερε στην οθόνη, ως αποκαλύψεις, τον Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ και τον Ice Cube που, φυσικά, ήδη ήταν διάσημος ως μέλος των NWA, ακόμα και μια πολύ νεαρή Ρετζίνα Κινγκ κι είδε τον Σίνγκλτον υποψήφιο για Οσκαρ Σεναρίου και Σκηνοθεσίας, τον πρώτο Αφροαμερικανό υποψήφιο για Οσκαρ Σκηνοθεσίας στην Ιστορία και τον νεώτερο υποψήφιο στην κατηγορία: ήταν μόλις 24 χρόνων.
Με τον Ice Cube στην παραλία των Καννών
Καθώς ο Τζον Σίνγκλτον ήταν, ταυτόχρονα, ο πρώτος Αφροαμερικανός σκηνοθέτης που διεκδίκησε μια θέση στο mainstream αμερικανικό σινεμά (σε αντίθεση με τον Σπάικ Λι που, τότε, τουλάχιστον, δημιουργούσε σ' ένα ανεξάρτητο καλλιτεχνικό περιθώριο), η καριέρα του συγκρούστηκε με κάθε παράδοση και προκατάληψη. Το «αγορίστικο» ντεμπούτο του, διαδέχτηκε. το 1993, το «Poetic Justice», με πρωταγωνιστές την Τζάνετ Τζάκσον και τον Tupac Shakur (του οποίου την κινηματογραφική βιογραφία προσπάθησε πεισματικά να κάνει), μια ματιά στη γυναικεία μοναξιά στην καρδιά του 'hood του Λος Αντζελες.
Με την Τζάνετ Τζάκσον
Με τον Tupac
Δυο χρόνια αργότερα, με το «Higher Learning», εξερεύνησε το ρατσισμό στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα και συνέχισε με μεγάλες, εμπορικές ταινίες, σαν το όνειρό του, το ριμέικ του «Shaft» με τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον το 2000, το «2 Fast 2 Furious» το 2003, το πρώτο σίκουελ του franchise, ή το «Four Brothers» το 2005, μια ακόμα, ενήλικη ωστόσο, ματιά στην αφροαμερικανική κοινότητα του εγκλήματος και της επιβίωσης, με πρωταγωνιστές των Αντρέ Μπέντζαμιν, τον Ταϊρίς Γκίμπσον και τον Μαρκ Γουόλμπεργκ.
Με τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον
Κάπου εκεί, η εμπορική καριέρα του Σίνγκλτον πάτησε φρένο. Κράτησε το ρόλο του παραγωγού (επενδύοντας και με δικά του 3 εκ δολάρια) στο «Hustle & Flow» του Κρεγκ Μπρούερ, με τον Τέρενς Χάουαρντ, το 2005 και βρήκε, στην πορεία, «σπίτι» στην αναπτυσσόμενη τηλεόραση, με κορωνίδα το «Snowfall» που ξεκίνησε το 2017 κι ανανεώθηκε και για τρίτη σεζόν. Καθώς το κίνημα για ίση συμμετοχή και ίση αναγνώριση των Αφροαμερικανών στο σινεμά άρχισε να παίρνει φωτιά, ο Σίνγκλτον, βιωματικά πρωτοπόρος, έμεινε πίσω, «δύσκολος» κι αμετακίνητα διεκδικητικός.
Με τον Σπάικ Λι και τον Τζόρνταν Πιλ
Με μια προσωπική ζωή γεμάτη σκαμπανεβάσματα, πατέρας πέντε παιδιών, αλλά και με μια πρόσφατη κατηγορία για σεξουαλική παρενόχληση από δημοσιογράφο, εξαιρετικά ταλαντούχος, ορμητικός, ασίγαστος, ο Τζον Σίνγκλτον υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο στις 17 Απριλίου, έπεσε σε κώμα συντηρούμενος με μηχανική υποστήριξη και, χτες βράδυ, 29 Απριλίου, η οικογένειά του αποφάσισε να τον αποσυνδέσει και να τον αποχαιρετήσει. Διαβάστε παρακάτω κάποια από τα μηνύματα που του απευθύνουν φίλοι και συνοδοιπόροι του.
RIP John Singleton. So sad to hear. John was a brave artist and a true inspiration. His vision changed everything.
— Jordan Peele (@JordanPeele) 29 Απριλίου 2019
