Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες του Ντέιβιν Λιντς σίγουρα δεν θα μπορούσε να είναι καμία άλλη από το «Μπλε Βελούδο» του. Η ταινία, η οποία κυκλοφόρησε το 1986 στις κινηματογραφικές αίθουσες, καταφέρνει ακόμα, σχεδόν 40 χρόνια μετά, να προκαλεί συζητήσεις έχοντας τόσους υποστηρικτές όσο και πολέμιους. Και σε μια πρόσφατη συνέντευξή της πρωταγωνίστριάς της, της Ιζαμπέλα Ροσελίνι, στο IndieWire, η ίδια απάντησε σε έναν από τους πιο σκληρούς επικριτές της ταινίας του Λιντς, τον Ρότζερ Εμπερτ.
Ο Εμπερτ κατατρόπωσε με την κριτική του την ταινία του Λιντς μετά την κυκλοφορία της το 1986, γράφοντας μάλιστα πως ο Λιντς εκμεταλλεύτηκε την Ροσελίνι. Συγκεκριμένα έγραψε πως στην Ροσελίνι «της ζητείται να κάνει πράγματα σε αυτήν την ταινία που απαιτούν πραγματικό νεύρο», όπως «υποβιβασμός, χαστουκίσματα, ταπεινώσεις και να γδυθεί μπροστά στην κάμερα». «Οταν ζητάς από μια ηθοποιό να υπομείνει αυτές τις εμπειρίες», συνέχισε, «θα πρέπει να κρατήσεις την πλευρά της συμφωνίας βάζοντάς την σε μια σημαντική ταινία». Ο Εμπερτ έδωσε ένα αστέρι στην ταινία του Λιντς και ολοκλήρωσε την κριτική του λέγοντας: «κατά κάποιο τρόπο, η συμπεριφορά του Λιντς είναι πιο σαδιστική από τον χαρακτήρα του Χόπερ» (σ.σ. αναφέρεται φυσικά στον εμβληματικό χαρακτήρα του Φρανκ Μπουθ που υποδύεται στην ταινία ο Ντένις Χόπερ).
Διαβάστε ακόμα: Οι Αλίτσε Ρορβάχερ, Τζος Ο' Κόνορ και Ιζαμπέλα Ροσελίνι κυνηγούν Χίμαιρες με το Flix
Ντένις Χοπερ - Ιζαμπέλα Ροσελίνι σε σκηνή από την ταινία
Η Ροσελίνι δεν διάβασε την κριτική του Εμπερτ το 1986, αλλά άκουσε για τα σχόλιά του για εκείνη και τον Λιντς και διαφώνησε εντελώς μαζί του. «Θυμάμαι ότι μου είπαν ότι ο Ρότζερ Εμπερτ είπε ότι ο Λιντς με εκμεταλλεύτηκε και εξεπλάγην, επειδή ήμουν ενήλικας. Ημουν 31 ή 32. Επέλεξα να παίξω τον χαρακτήρα», είπε η Ροσελίνι. «Οταν διάβασα το σενάριο κατάλαβα ότι θα μπορούσε να ήταν αμφιλεγόμενο και δύσκολο και είπα στον Ντέιβιντ πως δεν χρειάζεται να πω τις ατάκες, αλλά θα ήθελα να κάνω πρόβα μαζί του όλες τις σκηνές και να παραφράσω τις ατάκες αυτές. Ηθελα να βεβαιωθώ ότι αυτό που βλέπετε είναι ένα άτομο που έχει ίσως ένα είδος συνδρόμου της Στοκχόλμης και κάναμε πρόβες για μια ολόκληρη μέρα. Ενιωσα καθησυχασμένη όταν συμφώνησε για αυτό που είδα στον χαρακτήρα και όπως ήθελα να τον παίξω.»
Και παρά τις χλευαστικές επιθέσεις εναντίον της ταινίας, όπως αυτή του Εμπερτ, η Ροσελίνι πιστεύει ότι ο ρόλος της ως Βάλενς ήταν πρωτοποριακός για την περίοδο. «Νομίζω ότι ο χαρακτήρας μου ήταν η πρώτη φορά που δείξαμε ένα πορτρέτο μιας κακοποιημένης γυναίκας, η οποία καμουφλαρίστηκε πίσω από αυτό που της ζητήθηκε, που ήταν σέξι και όμορφη και τραγουδούσε, και υπάκουη σε κάθε εντολή η οποία όμως πέφτει και θύμα από αυτή. Αυτή είναι η πολυπλοκότητα του “Μπλε Βελούδου”, αλλά και το μεγάλο ταλέντο του Ντέιβιντ Λιντς. Νόμιζα ότι έκανε μια φανταστική ταινία. Λατρεύω το “Μπλε Βελούδο”.»
Στα γυρίσματα με τον Ντέιβιντ Λιντς
