Οπως κάθε χρόνο, το Hollywood Reporter μάζεψε γύρω από ένα στρογγυλό, έστω οβάλ, τραπέζι τις ηθοποιούς που καθόρισαν, με τις ερμηνείες τους, τη χρονιά και τους έδωσε το λόγο. Μόνο που, φέτος, τα πράγματα και, κυρίως, τα πρόσωπα, ήταν λίγο διαφορετικά.
Από τη μια πλευρά, οι έξι ηθοποιοί κλήθηκαν να μιλήσουν - έτσι το θέλησε η συγκυρία - την πρώτη χρονιά που ακολούθησε το νεοφεμινιστικό κίνημα στην Αμερική και στον κόσμο. Κι από την άλλη, οι γυναίκες που συγκεντρώθηκαν θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν πυρηνικό αντιδραστήρα! Από τρεις ηπείρους, από δυο γενιές, από αλλιώτικες καταβολές και με διαφορετικούς άξονες στο σινεμά που επιλέγουν να κάνουν, οι κυρίες του Hollywood Reporter τυχαίνει να συνδυάζουν τους υψηλότερους δείκτες iq, δυναμισμού, γούστου και πνεύματος που κυκλοφορούν. Γι' αυτό, αν μας ρωτούσαν αν θα θέλουμε να παρακολουθήσουμε από κοντά αυτή τη συνάντηση, βεβαίως θα φωνάζαμε #metoo.
Δείτε ακόμη: Η Νικόλ Κίντμαν αποκαλύπτει στο Variety τι πιστεύει για τον Λαρς φον Τρίερ, την Μέριλ Στριπ και τον Τομ Κρουζ
Οι ηθοποιοί που συναντήθηκαν για το στρογγυλό τραπέζι του Hollywood Reporter και που, αναμφισβήτητα, θα φιγουράρουν ασταμάτητα στη φετινή κούρσα των βραβείων, ήταν η Γκλεν Κλόουζ («The Wife»), η Lady Gaga («A Star Is Born»), η Κάθριν Καν («Private Life»), η Ρετζίνα Κινγκ («If Beale Street Could Talk»), η Νικόλ Κίντμαν («Boy Erased» και «Destroyer») και η Ρέιτσελ Βάις («The Favourite»). Διαβάστε και δείτε παρακάτω τα highlights απ' όσα είπαν. Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη και δείτε αποσπάσματα από το video στο Hollywood Reporter.
Γκλεν Κλόουζ
Εχω συμμετάσχει σε δυο ταινίες που χρειάστηκαν 14 χρόνια για να γίνουν. Η πρώτο ήταν το «Albert Nobbs» το 2011 και η δεύτερη ήταν το συζυγικό δράμα του Μπιορν Ρούνγκε, «The Wife». Ηταν πολύ δύσκολο να βρεθούν άντρες ηθοποιοί που να θέλουν να παίξουν σε μια ταινία που λέγεται «Η Σύζυγος». Την έχουν γράψει δυο γυναίκες σεναριογράφοι. Και, ξέρετε, πρωταγωνιστεί μια γυναίκα ηθοποιός. Κανείς δεν ήθελε να κάνει την ταινία και τα περισσότερα χρήματα, αν όχι όλα, ήρθαν από την Ευρώπη.
Lady Gaga
Οταν ξεκίνησα, στη μουσική βιομηχανία, γύρω στα 19 μου, ήταν ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση, ότι θα μπεις σ' ένα στούντιο ηχογραφήσεων και θα σε παρενοχλήσουν. Ετσι ήταν τα πράγματα, απλώς. Οπότε πραγματικά εύχομαι να είχα μιλήσει νωρίτερα. Και μίλησα γι' αυτό. Επεσα θύμα σεξουαλικής επίθεσης όταν ήμουν μικρή, το είπα στον κόσμο. Κι υπήρχε αυτό το «κλαμπ των αγοριών». Κανείς δεν θέλει να χάσει την εξουσία του κι έτσι δεν σε προστατεύουν γιατί αν πουν κάτι, θα χάσουν λίγη από τη δύναμή τους. Εκείνο που ελπίζω ότι συνέβη είναι ότι όλες αυτές οι συζητήσεις ενώθηκαν σε μία - ότι δεν πρόκειται μόνο για ίσες πληρωμές, ίση αναγνώριση, καταπολέμηση της κακοποίησης. Αλλά ότι όλα αυτά αποτελούν κομμάτια του ίδιου κινήματος.
Κάθριν Καν
Στο «Private Life», το κρέντιτ μου ήταν αυτό που λέμε «Σίρλεϊ και Λαβέρν», δηλαδή το όνομά μου γράφεται δίπλα στου συμπρωταγωνιστή μου, πράγμα σπάνιο. Συνήθως θα ήταν πρώτα το αγόρι και μετά το κορίτσι. Κι ο συμπρωταγωνιστής μου ήταν ευχαριστημένος μ' αυτό, γιατί είναι ο Πολ Τζιαμάτι και μου είπε, «φυσικά, έτσι ακριβώς έπρεπε να γίνει».
Ρετζίνα Κινγκ
Μιλούσα με τη Μάγκι Τζίλενχαλ - απλώς επειδή κι οι δυο παίζουμε τόσα χρόνια και ξεκινήσαμε μικρές - και νιώθω ότι ήξερα πολύ καλύτερα τις διαφορές στις αμοιβές ανδρών και γυναικών ηθοποιών. Το ήξερα κι είπα, απλώς, «Ναι, εντάξει. Αυτό υπάρχει, αλλά εγώ δίνω έμφαση στη δουλειά.» Και τώρα σκέφτομαι, γαμώτο, ποτέ δεν κουβέντιασα με τις συναδέλφους μου που βίωναν την ίδια ανισότητα, όταν έπρεπε.
Νικόλ Κίντμαν
Είναι τόσο σημαντικό να μοιράζεσαι την πληροφορία. Οταν δουλεύω με νέες ηθοποιούς, τους λέω, «Ρώτα με ό,τι θέλεις και θα σου απαντήσω. Ρώτησέ με για τα οικονομικά. Αν χρειάζεσαι μια συμβουλή, πες το. Μπορώ να σου πω μόνο τη δική μου γνώμη και μπορείς να την ακούσεις, ή όχι. Αλλά είναι ωραίο να έχεις πρόσβαση στην πληροφορία.» Είναι δύσκολο, ειδικά όταν ξεκινάς πολύ νέα στη βιομηχανία, γιατί προσπαθείς να είσαι καλή και υπάκουη και να μη δημιουργείς προβλήματα. Αλλά είναι θαυμάσιο να υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που θα σου πει, «Ελα να μας ρωτήσεις. Εχουμε την εμπειρία κι είμαστε πρόθυμες να τη μοιραστούμε.»
Ρέιτσελ Βάις
Εχω σοβαρό πρόβλημα με την ιδέα της «δυνατής ηρωίδας». Αυτό τι σημαίνει, ότι έχουμε μύες; Κανείς δεν το λέει αυτό ποτέ σ' έναν άντρα. Αλλά θέλω τα κορίτσια, μεγαλώνοντας, να βλέπουν ιστορίες όπου μια γυναίκα παίρνει τον κεντρικό ρόλο. Οπου δεν είναι περιφερειακή. Κατευθύνει εκείνη την ιστορία κι έτσι, ένα παιδί μπορεί να σκεφτεί, «Α, αυτή είναι σαν εμένα. Μπορώ να ταυτιστώ.» Κι έτσι είναι αστείο που αυτές οι ιστορίες εμφανίζονται καθώς οι γυναίκες μιλούν ανοιχτά για την παρενόχληση. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση που ξαφνικά εσύ (στην Κίντμαν) μπορείς να βρεις χρήματα για την ταινία σου, εσύ (στην Κλόουζ) μπορείς να ολοκληρώσεις την ταινία σου. Το «The Favourite» χρειάστηκε, υποτίθεται, 20 χρόνια για να γίνει. Επειδή έχει λεσβιακές σκηνές και τρεις γυναίκες στο επίκεντρο.
