Τρεις παρά τέταρτο για την ανατολική ακτή της Αμερικής, δέκα παρά τέταρτο το βράδυ για εμάς, δύο εκρήξεις από μηχανισμούς τοποθετημένους στην γραμμή τερματισμού του μαραθώνιου της Βοστώνης σκόρπισαν τον τρόμο σε 27.000 αθλητές, τους συγγενείς και τους πολίτες που παρακολουθούσαν από τις κερκίδες. Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί 3 νεκροί και 144 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους 17 σε κρίσιμη κατάσταση και 25 σε σοβαρή. Οι πρώτες εικόνες με τα ακρωτηριασμένα θύματα, τα ανθρώπινα μέλη στο πεζοδρόμιο και το αίμα στο δρόμο αποσύρθηκαν από το διαδίκτυο, αλλά όποιος πρόλαβε να τις δει, δε θα τις ξεχάσει εύκολα.
Η αστυνομία ανακάλυψε άλλους τρεις μηχανισμούς που δεν λειτούργησαν, δύο σε γειτονικά ξενοδοχεία και έναν σε μία τοποθεσία που δε θέλησαν να αποκαλύψουν. Οι λέξεις «τρομοκρατική επίθεση» χρησιμοποιούνται προς το παρόν γενικά και αόριστα, ευτυχώς διατηρείται ψυχραιμία προς την εν βρασμώ ανάθεση ευθυνών και μόνο ελληνικές πηγές ανέφεραν στην ίδια πρόταση την Αλ Κάιντα. Η Αμερική άλλωστε μπορεί να δεχτεί τρομοκρατική επίθεση ακόμα και από μια καλύβα στο Τέξας, ή έναν κατάλευκο, ξανθό βομβιστή της Οκλαχόμα.
Το γεγονός είναι ότι αθώοι πολίτες δέχτηκαν επίθεση. Αθλητές σακατεύτηκαν. Η ανασφάλεια, η ανησυχία, η οργή ξαναφούντωσε. Και ξέρουμε τις αλυσσιδωτές αντιδράσεις αυτού του φαινομένου στην κοινή γνώμη. Κι αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο για να δικαιολογήσει τις συνέπειες στο φαύλο κύκλο.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα προσπάθησε να διατηρήσει μία επίσημη νότα ψυχραιμίας και ενότητας λέγοντας ότι «σ' αυτές τις στιγμές δεν είμαστε Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι. Είμαστε Αμερικανοί ενωμένοι και αλληλέγγυοι απέναντι στους συμπολίτες μας...» Υποσχέθηκε όμως ότι οι δράστες θα βρεθούν σύντομα απέναντι στη δικαιοσύνη.
Μέσα στις πρώτες ώρες των γεγονότων, τα social media πήραν φωτιά - τόσο ο απλός κόσμος, όσο και διάσημοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί που κατάγονται από τη Βοστώνη δήλωσαν τη συμπαράστασή τους στον συμπολίτες τους και στα θύματα της επίθεσης.
Ο ντόπιος Μπεν Αφλεκ, ο οποίος εμφανίζει συχνά τη Βοστώνη στις ταινίες του, δήλωσε: «Μία τόσο άδικη και τραγική μέρα. Κι εγώ και η οικογένειά μου στέλνουμε την αγάπη μας στην πολυαγαπημένη και δυνατή μας Βοστώνη.»
Ο Τζον Κραζίνσκι που μεγάλωσε στο βοστωνέζικο προάστιο του Νιούτον έγραψε στο twitter: «Η καρδιά και οι προσευχές μου σε όλα τα θύματα και σε όλους όσους άγγιξε αυτό το εφιαλτικό περιστατικό!»
Ο «Captain America» Κρις Εβανς που γεννήθηκε στο Σάντμπουρι δήλωσε: «Ολες οι σκέψεις και οι προσευχές μου στους συμπολίτες μου. Αυτό που συνέβη στην πόλη μου είναι τραγικό...»
Ο κωμικός Ντέιν Κουκ που μεγάλωσε στο Αρλινγκτον ποστάρισε στον τοίχο του στο facebook: «Δύναμη και κουράγιο στους κατοίκους της πόλης μου που δέχτηκε αυτή την αποτρόπαια επίθεση βίας».
Ο σκηνοθέτης των «Clerks» Κέβιν Σμιθ αποκάλεσε το περιστατικό «επίθεση γ@μημένου καθαρόαιμου κακού» και έστειλε ένα παράξενα τρυφερό για αυτόν μήνυμα: «Αγκαλιάστε τους ανθρώπους σας. Θα κάνω κι εγώ το ίδιο. Βοστώνη, στάσου δυνατή!»
Η Ελεν Ντι Τζένερες έγραψε στη σελίδα της την έκκληση «ας στείλουμε όλη μας την ενέργεια στα θύματα της Βοστώνης. Η καρδιά μου είναι μαζί σας...»
Η Ζόι Σαλντάνα από την περιοδεία της για το promotion του Star Trek δήλωσε ότι «οι σκέψεις και προσευχές της είναι με όσους έχασαν τη ζωή τους και τραυματίστηκαν στη Βοστώνη. Que Dios los tenga en su gloria.»
Ο Στιβ Μάρτιν επέλεξε δύο στίχους από τον αμερικανικό εθνικό ύμνο (από την μία συγκινητικό, από την άλλη ανησυχητικό καθώς αποτελεί δείγμα ότι η Αμερική νιώθει υπό επίθεση, οπότε.....) «And the rockets red glare, the bombs bursting in air, gave proof through the night, that our flag was still there.» (όσο οι πύραυλοι κοκκίνιζαν την νύχτα και οι βόμβες έσκαγαν στον αέρα, τόσο αποτελούσαν απόδειξη ότι η σημαία μας κυμάτιζε ψηλά).
Από τα πιο συγκινητικά μηνύματα όμως που πλημμύρισε το διαδίκτυο ως viral, σε μορφή λεζάντας φωτογραφιών, αυτοκόλλητου, στάμπας, status ή απλού συνθήματος ήταν κάτι που είχε πει ο «Κύριος Ρότζερς» (ο Φρεντ Ρότζερς ήταν ένας διάσημος παιδαγωγός και τηλεοπτικός παρουσιαστής εκπαιδευτικών προγραμμάτων): «Οταν έβλεπα κάτι τρομαχτικό να συμβαίνει στον κόσμο η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ''κοίτα πιο δίπλα - θα δεις τους συντρέχτες". Πράγματι, ό,τι κι αν συμβεί θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που τρέχουν να βοηθήσουν. Γιατί οι άνθρωποι νοιάζονται».
