Μετά από μέρες αναστάτωσης και διαβουλεύσεων της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας, ανακοινώσεων μερίδας του χώρου, όπως αυτή της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου προς τον Υπουργό Πολιτισμού και προσπαθειών του ενεργού κινηματογραφικού κόσμου να διοριστεί ένα διοικητικό συμβούλιο στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής και να μπορεί να παίξει τον καθοριστικό ρόλο που του αναλογεί σε μια εποχή που το ελληνικό σινεμά διακρίνεται διεθνώς, η απόφαση του Πάνου Παναγιωτόπουλου για τα ονόματα που αποτελούν το νέο διοικητικό συμβούλιο του ΕΚΚ φέρνει όλους ενώπιον μιας βαθιά συγκεχυμένης φιλοσοφίας για το προς τα που ακριβώς θα οδηγηθούν τα πράγματα απο δω και στο εξής.
Χωρίς να μπορεί κανείς να κρίνει το έργο ανθρώπων που μόλις διορίστηκαν (αν και κάποιοι από αυτούς έχουν υπάρξει ξανά σε αντίστοιχες θέσεις και όχι σε ακριβώς τις καλύτερες εποχές για το ΕΚΚ), η γενική εικόνα του νέου διοικητικού συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου φέρνει βαρύ το άρωμα μια παρελθοντολογίας που βασίζεται από τη μία στη δύναμη των σωματείων και από την άλλη - με ελάχιστες εξαιρέσεις - σε δυνάμεις που απουσιάζουν από την ενεργό δράση της σύγχρονης κινηματογραφικής κοινότητας. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που το ελληνικό σινεμά μοιάζει ασυγκράτητο, τόσο ως παραγωγή όσο και στο διεθνές του αντίκτυπο, φτιαγμένο από ανθρώπους που καθημερινά αντιμάχονται λάθη του παρελθόντος, αδιαφορίες του κρατικού μηχανισμού και συνεχή εμπόδια για την υλοποίησή του.
Στη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου διορίζεται ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης. Αντιπρόεδρος διορίζεται ο παραγωγός Νίκος Σέκερης και μέλη ο σκηνοθέτης Γιάννης Διαμαντόπουλος, ο μοντέρ Γιώργος Μαυροψαρίδης, η σύμβουλος Επικοινωνίας και ΜΜΕ Ελπίδα Σκινδήλια, η ενδυματολόγος-σκηνογράφος Μπιάνκα Νικολαρεϊζη και ο συνθέτης Γιάννης Γλέζος. Για την ιστορία, ο Πέτρος Μάρκαρης υπήρξε μέλος του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ ο Νίκος Σέκερης και ο Γιάννης Γλέζος υπήρξαν μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επί της θητείας του Προέδρου τότε Γιώργου Παπαλιού.
Δεν είναι κανείς εδώ για να αρνηθεί την προσφορά του καθενός από τους παραπάνω στον τομέα τους με περισσότερο άγνωστο σε όλους το όνομα της Ελπίδας Σκινδήλια που στην ανακοίνωση του ΥΠΠΟ περιγράφεται ως εξής: «Αφού σπούδασε στην Ελλάδα, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, η Ελπίδα Σκινδήλια διακρίθηκε εργαζόμενη σε θέματα επικοινωνίας και μάρκετινγκ τηλεοπτικών προγραμμάτων και εταιρειών όπως το Mega, τη Filmnet, τη Forthnet κ.α.».
Από την άλλη πως μπορεί να αγνοήσει κανείς το γεγονός πως το νέο Διοικητικό Συμβούλιο κυριαρχείται από ανθρώπους σωματείων και ενώσεων (με δύο από αυτούς στην «σκληροπηρυνική» Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών) και πως με εξαίρεση τον υπερ-ενεργό Γιώργο Μαυροψαρίδη (μια από τις πραγματικά καλές εκπλήξεις της νέας σύνθεσης) και την έμπειρη επαγγελματία Μπιάνκα Νικολαρεΐζη, άλλοι μοιάζουν να έχουν ξεχαστεί από το χρόνο (ο Γιάννης Διαμαντόπουλος έχει σκηνοθετήσει μόνο μία ταινία - το «Γαλάζιο Φόρεμα» του 2005) και άλλοι (Γιάννης Γλέζος) δεν έχουν ακριβώς σχέση με το σινεμά;
Ακριβώς τη στιγμή που θα ήταν ευχής έργο να υπάρχει στο ΕΚΚ ένα Διοικητικό Συμβούλιο σύγχρονο, ανεξάρτητο από σωματειακά συμφέροντα και από κακώς κείμενα του παρελθόντος, μοιάζει να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πράγμα που μοιάζει να προϊδεάζει (ας ελπίσουμε πως όχι) την επιλογή που θα γίνει για τον Γενικό Διευθυντή του ΕΚΚ μετά τη λήξη της θητείας του Γρηγόρη Καραντινάκη. Είναι κοινό «μυστικό» πως ο Γρηγόρης Καραντινάκης υπήρξε απόλυτα επιτυχημένος στο έργο του ως Γενικός Διευθυντής - στα δύσκολα χρόνια της κρίσης - και αποτελεί τη νούμερο ένα επιλογή της ενεργού κινηματογραφικής κοινότητας ώστε να συνεχίσει το έργο του και για δεύτερη θητεία.
Το βάρος μοιάζει να πέφτει στο νέο Πρόεδρο, Πέτρο Μάρκαρη, ο οποίος έρχεται με πείρα και όλοι ελπίζουν με τη διάθεση να σταθεί με ευθύνη, σωστή κρίση και ανεξαρτησία απέναντι στο ρόλο του, να διαλύσει άμεσα το σύννεφο που, ήδη με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, μοιάζει να έχει σκεπάσει το ΕΚΚ και τον ενεργό κινηματογραφικό χώρο, να πρωτοστατήσει στη συνέχεια του έργου του Γρηγόρη Καραντινάκη (αν όχι από τον ίδιο, τουλάχιστον σε κάποιον εξίσου ικανό) και να νικήσει τους δαίμονες των συντεχνιών και της επιστροφής στο παρελθόν που είναι σίγουρο πως κάποιοι οραματίζονται σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Διαβάστε εδώ αυτούσια την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ για τη νέα σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου:
Νέο Διοικητικό Συμβούλιο διόρισε ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου διορίζεται νέο Διοικητικό Συμβούλιο στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Η σύνθεσή του έχει ως εξής:
Πρόεδρος:
Πέτρος Μάρκαρης, Συγγραφέας, σεναριογράφος
Αντιπρόεδρος:
Νίκος Σέκερης, Παραγωγός κινηματογράφου
Μέλη:
Γιάννης Διαμαντόπουλος, Σκηνοθέτης
Γιώργος Μαυροψαρίδης, Μοντέρ
Ελπίδα Σκινδήλια , Σύμβουλος Επικοινωνίας- ΜΜΕ
Μπιάνκα Νικολαρεϊζη, Ενδυματολόγος- Σκηνογράφος
Γιάννης Γλέζος, Συνθέτης
Από τους σημαντικότερους, δημοφιλέστερους και πιο καταξιωμένους, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμπατριώτες μας, ο Πέτρος Μάρκαρης έχει διακριθεί ως δραματουργός, μεταφραστής, μελετητής του έργου του Μπρεχτ, σεναριογράφος του Θόδωρου Αγγελόπουλου και, βέβαια, ως συγγραφέας. Στην πλούσια λογοτεχνική παραγωγή του, για την οποία δεν παύει να βραβεύεται σε όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, θίγει καίρια ζητήματα της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, ενώ παράλληλα αποκαλύπτει με ενάργεια και ευαισθησία τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο Νίκος Σέκερης σπούδασε κινηματογράφο και υπήρξε παραγωγός πολλών βραβευμένων ταινιών, σημαντικών δημιουργών του Ελληνικού σινεμά, διαφορετικών γενεών και τάσεων, από τον Θόδωρο Αγγελόπουλο έως τον Αλέξανδρο Αβρανά.
Αφού σπούδασε στην Αθήνα, στη Φλωρεντία και στη Ρώμη, ο Γιάννης Διαμαντόπουλος εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε πολλές κινηματογραφικές, θεατρικές και οπερατικές παραγωγές, πλάι στους Μπολονίνι, Κακογιάννη, Ντασσέν, Ρονκόνι κ.α. Συνέχισε ως σκηνοθέτης με πολλές πετυχημένες θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές παραγωγές και ταινίες, για τις οποίες συνεργάστηκε με τους περισσότερους Ελληνες ηθοποιούς.
Σπουδαγμένος στην Ελλάδα και τη Βρετανία, βραβευμένος στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Μαυροψαρίδης διακρίθηκε μεταξύ άλλων για την εργασία του στον «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου και στο «Ο εχθρός μου» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.
Αφού σπούδασε στην Ελλάδα, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, η Ελπίδα Σκινδήλια διακρίθηκε εργαζόμενη σε θέματα επικοινωνίας και μάρκετινγκ τηλεοπτικών προγραμμάτων και εταιρειών όπως το Mega, τη Filmnet, τη Forthnet κ.α.
Βραβευμένη σκηνογράφος και ενδυματολόγος, η Μπιάνκα Νικολαρεϊζη είναι γνωστή από την εργασία της σε σημαντικές και δημοφιλείς ταινίες, όπως η «Πολίτικη κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη και το «Σκλάβοι στα δεσμά τους» του Τώνη Λυκουρέση.
Καταξιωμένος συνθέτης του σύγχρονου Ελληνικού τραγουδιού, που σπούδασε στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, ο Γιάννης Γλέζος έχει κυκλοφορήσει πολλούς δίσκους πάνω σε ελληνική και ξένη ποίηση και έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Διαβάστε ακόμη:
