Κι εκεί που νομίζαμε ότι χάσαμε την Σάλι Πότερ στα μετα-μοντέρνα βάθη μίας avant guarde κινηματογραφικής πορείας («Yes» 2004, «Rage» 2009), εκείνη επιστρέφει μ' ένα ρομαντικό δράμα με σκοτεινή ψυχή για να γοητεύσει ξανά τις μάζες. Τουλάχιστον τις φεστιβαλικές μάζες - όσες την πρωτοερωτεύτηκαν με το «Ορλάντο» το 1992.
Η νέα της ταινία λοιπόν, το «Ginger and Rosa» περιγράφει την εκρηκτική ενηλικίωση δύο κοριτσιών στα 60ς, σ' έναν κόσμο που βράζει - κοινωνικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά. Η επανάσταση εναντίον των γονιών, των συμβάσεων, του πολιτικού συστήματος, δίνεται μέσα από την προσωπική αντίδραση, την τρέλα, την εφηβεία, την γλύκα της νιότης που νιώθει αήττητη. Αθάνατη. Ταυτόχρονα, η Πότερ κοιτά αυστηρά τους μεγάλους, οι οποίοι κι εκείνοι παλεύουν με τα όρια του έμφυτου συντηρητισμού, της πολιτικής τους ατζέντας, των δικών τους χαμένων ονείρων.
Το καστ περιλαμβάνει τους Αλεσάντρο Νιβόλα, Κριστίνα Χέντρικς, Τίμοθι Σπαλ, Ολιβερ Πλατ, Ανετ Μπένινγκ και την πρωτοεμφανιζόμενη στο ρόλο της «Ρόζα», Αλις Ενγκλερτ, η οποία δεν είναι άλλη από την κόρη της Τζέιν Κάμπιον! Εκείνη όμως που, για άλλη μία φορά, κλέβει την παράσταση είναι η Ελ Φάνινγκ, στο ρόλο της «Τζίντζερ». Αυτό το κορίτσι μοιάζει να κλείνει τη σοφία, την μελαγχολία και την βαρύτητα μίας μεσήλικης ηθοποιού στο βλέμμα της - όσο η νιότη της δίνει φωτιά και καίει την οθόνη.
Και κάτι ακόμα: αν το look-and-feel της ταινίας σας κάνει κάτι διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει από την Πότερ, να σας αποκαλύψουμε τους νέους της συνεργάτες και θα καταλάβατε πολλά: ο Ρόμπι Ράιαν (μόνιμος συνεργάτης της Αντρεα Αρνολντ) ανέλαβε τη διεύθυνση φωτογραφίας και ο Αντερς Ρεφν (πατέρας του Νίκολας - σκηνοθέτη του «Drive») το μοντάζ.
Πατήστε το play.
