Η «Mούχλα», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλί Αϊντίν είναι μια απλή ταινία, φορτωμένη με όλα όσα έχουν κάνει το σύγχρονο τουρκικό κινηματογράφου μια από τις σημαντικότερες εθνικές κινηματογραφίες των τελευταίων χρόνων. Ενα δείγμα σινεμά που συνδυάζοντας με αριστοτεχνική αρμονία τον ανθρωποκεντρισμό και το στιλιζάρισμα απέχει αιώνες μακριά από τις εφήμερες τάσεις των φεστιβαλικών ρευμάτων που υποκύπτουν αμαχητί στο δεύτερο, ξεχνώντας πως το σινεμά υπάρχει για να αφηγείται ανθρώπινες ιστορίες.
Τοποθετημένη στην Τουρκία του σήμερα, η «Μούχλα» αφηγείται την ιστορία του Μπαρσί, ενός 55χρονου χήρου που δουλεύει ως φύλακας σε έναν επαρχιακό σταθμό τρένων. Στιγματισμένος από την εξαφάνιση του γιου του, 18 χρόνια πριν, μετά τη σύλληψή του για αντικαθεστωτική δράση, προσπαθεί να εντοπίσει το πτώμα του και να το θάψει όπως του αξίζει.
Ο 31 ετών Τούρκος σκηνοθέτης χρησιμοποιεί αυτήν την ιστορία - βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και στο ανεπίσημο κίνημα «Μητέρες του Σαββάτου» που αποτελείται από μητέρες που αναζητούν τα παιδιά τους που αγνοοούνται μετά τη σύλληψη τους από την κυβέρνηση - για να σκιαγραφήσει το συγκλονιστικό πορτρέτο ενός ανθρώπους και μιας χώρας.
Ακολουθώντας τον ήρωα του στις μοναχικές του περιηγήσεις στην επαρχία της Τουρκίας, με τη συνοδεία ενός μικρού ραδιόφωνου, ο Αϊντίν ενδιαφέρεται περισσότερο για αυτούς που έχουν μείνει πίσω, για το αίσθημα του κενού που αφήνει πίσω της η μεγάλη απώλεια και για την καθημερινότητα του μεσήλικα ήρωα του καθώς αυτός επισκέπτεται συχνά το αστυνομικό τμήμα της περιοχής για να μάθει πληροφορίες και τη σχέση του με έναν νεαρότερο υπάλληλο του σταθμού, τον Τσεμίλ, ο οποίος μπλέκει συνέχεια σε φασαρίες και οδηγείται σταδιακά στην τρέλα.
Από τη μία το ακίνητο πρόσωπο του Μπασρί (εξαιρετικός ο Ερτσάν Κεράλ του «Κάποτε στην Ανατολία» στο ρόλο), καθρέφτης μιας Τουρκίας σε απόλυτη μοναξιά και επιληπτική κρίση, γεμάτη ενοχές για τα λάθη του παρελθόντος και την ακινησία του παρόντος. Από την άλλη η υπερκινητική περσόνα του Τσεμίλ, αντανάκλαση μιας νεότερης γενιάς που μπορεί να μην δηλώθηκε «αγνοούμενη» αλλά μοιάζει χαμένη μέσα σε ένα παρόν εξίσου χαμένου μέσα στην ανασφάλεια και την ολοκληρωτική απουσία ελπίδας.
Φωτογραφημένη με περισσή οικονομία και δομημένη ρυθμικά πάνω στο βάρος του ίδιου του ήρωά της, η «Μούχλα» έρχεται να συνεχίσει την παράδοση του σύγχρονου τουρκικού σινεμά, που με πρωτεργάτη τον Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν («Καποτε στην Ανατολία», «Τρεις Πίθηκοι») καταφέρνει να μιλήσει για την πολιτική και το σύγχρονο κόσμο με έναν αφοπλιστικό, υποβλητικό, περίτεχνο αλλά τελικά απλό τρόπο, έχοντας στραμμένο το βλέμμα του στον άνθρωπο.
Αναδύοντας μέσα από τον δηκτικό τίτλο της μια ταινία ίσως όχι τόσο σπουδαία για να μιλήσει κανείς για ένα αριστούργημα, αλλά σίγουρα μια εμπειρία για την οποία αξίζει να μιλάει ένα ολόκληρο Φεστιβάλ.
Βρείτε εδώ το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών του 53ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Tags: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 53, ΜΟΥΧΛΑ
