Φεστιβάλ / Βραβεία

«Damsels in Distress»: Ενα απόλυτα αμήχανο φεστιβαλικό φινάλε

στα 10

Μια σκεπτόμενη ταινία για το κολέγιο; Με πνευματώδεις διαλόγους κι ιδιότροπο χιούμορ; Από τον σκηνοθέτη του «Μetropolitan»; Με χορευτικά και κλακέτες; Ακούγεται συναρπαστικό; Δεν είναι.

«Damsels in Distress»: Ενα απόλυτα αμήχανο φεστιβαλικό φινάλε

Aν το «Metropolitan», η πρώτη και καλύτερη ταινία του Γουιτ Στίλμαν ήταν τοποθετημένη στις διακοπές μιας ομάδας φοιτητών, το «Damsels in Distress» επιστρέφει στο κολέγιο. Με ηρωίδες μια παρέα από κορίτσια, εκείνα τα κορίτσια που, όπως λέει ο ίδιος, του έκαναν τεράστια εντύπωση στα χρόνια των σπουδών του στο Χάρβαρντ, το φιλμ του είναι το ακριβώς αντίθετο απ' ό,τι θα περίμενες από μια κολεγιακή κωμωδία.

Χωρίς χυδαίο χιούμορ (ακόμη κι αν το σενάριο περιέχει ένα subplot που προτείνει το πρωκτικό σεξ ως ιδανική σεξουαλική πρακτική) και με ήρωες που μοιάζουν βγαλμένοι από άλλη εποχή, το «Damsels in Distress» θα μπορούσε να είναι μια αποτυχημένη ταινία του Γούντι Αλεν, με έφηβους ήρωες.

Δυστυχώς, παρόλες τις ενδιαφέρουσες ιδέες για τον τρόπο που κανείς εφευρίσκει τον εαυτό του από την αρχή σε μέρη όπως το πανεπιστήμιο και μια θετική σκέψη για ακόμη και τις πιο αρνητικές πλευρές των χαρακτήρων του, ο Γουιτ Στίλμαν αστοχεί ολοκληρωτικά σε κάθε τι που προσπαθεί να κάνει, καθώς η ιστορία προχωρά.

Το χιούμορ παύει να είναι ιδιαίτερο και γίνεται απλά εκνευριστικό (συνορεύοντας με το ηλίθιο), οι ηρωίδες του χάνουν σταδιακά κάθε ίχνος συμπάθειας, το εγκεφαλικό του όραμα για τη ζωή των κολεγιόπαιδων μοιάζει ολοκληρωτικά εκτός τόπου και χρόνου.

Προσπάθειες για ένα πιο «τρελό» χιούμορ, όπως η επιμονή της ηρωίδας του να λανσάρει έναν καινούριο χορό (ονομάζεται «Sambola» και το φιλμ δίνει οδηγίες για το πώς να τον χορέψετε στο τέλος), ή το μουσικοχορευτικό φινάλε που απηχεί την αγάπη του Στίλμαν στα κλασικά μιούζικαλ, πέφτουν με πάταγο στο κενό.

Ισως φταίει η τεράστια απουσία του από το σινεμά (δεκατρία χρόνια μεσολάβησαν από την τελευταία του ταινία), ή το γεγονός ότι ακόμη και η αγαπημένη του τάξη των WASP ηρώων του έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που τη σκιαγράφησε στο σινεμά. Σε κάθε περίπτωση, το «Damsels in Distress» μοιάζει με ένα αστείο με το οποίο κανείς δε γελά, μια ταινία που δεν αναρωτιέσαι αν είναι καλή η κακή, αλλά κυρίως γιατί κάποιος ένοιωσε ότι πρέπει να τη γυρίσει.

Και γιατί το φεστιβάλ της Βενετίας, την διάλεξε για το επίσημο κλείσιμο του προγράμματός του φέτος.

Δείτε σκηνές από την ταινία, το clip «The Algebra of Love» εδώ, το clip «Handsome Men» εδώ και το clip «Charlie» στο παρακάτω video.