Μπορεί το Φεστιβάλ των Καννών να ακύρωσε τη διεξαγωγή του για φέτος αλλά αυτό δεν πάει να πει πως τουλάχιστον δεν θα ανακοινώσει μερικούς από τους τίτλους των ταινιών που θα διεκδικούσαν τον φετινό Χρυσό Φοίνικα, ταινίες που είχαν έτσι κι αλλιώς προγραμματιστεί να βγουν στις αίθουσες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά την πρεμιέρα τους στις Κάννες. Το Φεστιβάλ θα δώσει τη «σφραγίδα» του (Cannes 2020) σε αυτές τις ταινίες, αλλά και σε άλλες που θα προσπαθήσει να τις προβάλλει σε άλλα φεστιβάλ του φθινοπώρου, όπως σε αυτό της Βενετίας ή αυτό του Σαν Σεμπαστιάν.
Ο διευθυντής του Φεστιβάλ Τιερί Φρεμό έγραψε ένα γράμμα στο Variety στο οποίο αναφέρει πως οι φετινές επιλογές της διοργάνωσης είναι εξίσου σημαντικές όπως κι εκείνες των προηγούμενων ετών, ακόμα κι αν το φεστιβάλ δεν είναι πλέον το ίδιο. «Οι επιλογές είναι εδώ και είναι πανέμορφες. Αυτό αποδεικνύει πως οι ταινίες, οι οποίες χάθηκαν από τις αίθουσες για τρεις μήνες το 2020, και για πρώτη φορά από τότε που δημιουργήθηκαν από τους Λιμιέρ στις 28 Δεκεμβρίου 1895, είναι πιο ζωντανές από ποτέ.»
Διαβάστε ακόμα: Το Φεστιβάλ Καννών ακυρώνεται οριστικά (αλλά θα ανακοινώσει μέρος του επίσημου προγράμματός του)
The French Dispatch του Γουες Αντερσον
Η λίστα, η οποία αποτελείται από 56 ταινίες, περιλαμβάνει 15 ταινίες από νέους σκηνοθέτες, δηλαδή το ένα τέταρτο της λίστας αυτής, αλλά και μερικές από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. «Είναι υποχρέωση των φεστιβάλ, όπως οι Κάννες, να αναδείξουν ανερχόμενους σκηνοθέτες. Ποτέ άλλοτε το Επίσημο Πρόγραμμα του Φεστιβάλ δεν περιείχε τόσους πολλούς νέους καλλιτέχνες. Ολο αυτό αποτελεί απόδειξη της δημιουργικής ζωτικότητας των ταινιών καθώς και της αφοσίωσης του Φεστιβάλ στο μέλλον», συνέχισε στην δήλωσή του ο Φρεμό.
Το Φεστιβάλ των Καννών είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν πως δεν είχε αρκετές ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτες. Φέτος, σύμφωνα με τον Φρεμό, το Φεστιβάλ θα είχει περισσότερες ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτες σε σχέση πάντα με πέρσι, αλλά από ό,τι φαίνεται η λίστα περιέχει μόλις 16 ταινίες γυρισμένες από γυναίκες, 2 παραπάνω από το 2019. Ωστόσο ο αριθμός των ταινιών που υποβλήθηκαν από γυναίκες σκηνοθέτες το 2020 ήταν 532 σε σχέση με 579 ταινίες πέρσι, οπότε το ποσοστό έχει αυξηθεί. Ο Φρεμό δήλωσε πως «η παρουσία γυναικών σκηνοθετών είναι ο καρπός μιας εξέλιξης η οποία παρατηρείται τα τελευταία αυτά χρόνια. Υπογραμμίζει τον αριθμό και την αξία της καλλιτεχνικής και ανθρώπινης συμβολής των γυναικών στον σύγχρονο κινηματογράφο, είτε είναι σκηνοθέτες είτε δουλεύουν σε αυτές.»
Το αμέσως επόμενο στοίχημα του Φεστιβάλ Καννών; Η online διεξαγωγή του σημαντικότατου τμήματος της Αγοράς από τις 22 έως τις 26 Ιουνίου.
Διαβάστε παρακάτω την λίστα με τις 56 επιλεγμένες ταινίες του φετινού Φεστιβάλ των Καννών.
The Faithful
The French Dispatch του Γουες Αντερσον (Αμερική)
Summer Of 85 (Ete 85) του Φρανσουά Οζόν (Γαλλία)
True Mothers (Asa ga Kuru) της Ναόμι Καουάσε (Ιαπωνία)
Lovers Rock του Στιβ ΜακΚουίν (Μ. Βρετανία)
Mangrove του Στιβ ΜακΚουίν (Μ. Βρετανία)
Another Round (Druk) του Τόμας Βίντερμπεργκ (Δανία)
DNA (ADN) της Μαϊγουέν (Γαλλία/Αλγερία)
Last Words του Τζόναθαν Νόσιτερ (Αμερική)
Heaven: To the Land of Happiness του Ιμ Σανγκ-σου (Νότια Κορέα)
Forgotten We'll Be (Εl Olvido que Seremos) του Φερνάντο Τρουέμπα (Ισπανία)
Peninsula του Σανγκ-χο Γιέον (Νότια Κορέα)
In the Dusk (Au Crepuscule) του Σαρούνας Μπάρτας (Λιθουανία)
Home Front (Des Hommes) του Λικάς Μπελβό (Βέλγιο)
The Real Thing του Κότζι Φουκάντα (Ιαπωνία)
Peninsula του Σανγκ-χο Γιέον
The Newcomers
Passion Simple της Ντανιέλ Αρμπίντ (Λίβανος)
A Good Man της Μαρί Καστίγ Μανσιόν-Σαρ (Γαλλία)
Les Choses Qu’on Dit, Les Choses Qu’on Fait του Εμανουέλ Μουρέ (Γαλλία)
Souad της Αϊτέν Αμίν (Αίγυπτος)
Limbo του Μπεν Σάροκ (Μ. Βρετανία)
Red Soil (Rouge) του Φαρίντ Μπεντούμι (Γαλλία)
Teddy των Λούντοβικ και Ζοράν Μπουκέρμα (Γαλλία)
Sweat του Μάγκνους Φον Χορν (Σουηδία)
Teddy των Λιντοβίκ και Ζοράν Μπουκερμά (Γαλλία)
February (Fevrier) του Κάμεν Κάλεβ (Βουλγαρία)
Ammonite του Φράνσις Λι (Μ. Βρετανία)
Un Medecin de Nuit του Ελί Γουαζμάν (Γαλλία)
Enfant Terrible του Οσκαρ Ρέλερ (Γερμανία)
Nadia, Butterfly του Πασκάλ Πλαντ (Καναδάς)
Here We Are του Νιρ Μπέργκμαν (Ισραήλ)
An Omnibus Film
Septet: The Story of Hong Kong των Αν Χούι, Τζόνι Το, Τσούι Χαρκ, Σάμο Χουνγκ, Γιουέν Γου-Πινγκ και Πάτρικ Ταμ (Χονγκ Κονγκ)
Falling του Βίγκο Μόρτενσεν
The First Features
Falling του Βίγκο Μόρτενσεν (Αμερική)
Pleasure της Νίντζα Τίμπεργκ (Σουηδία)
Shalom της Σαρλέν Φαβιέ (Γαλλία)
Memory House (Casa de Antiguidades) του Ζοάο Πάουλο Μιράντα Μαρία (Βραζιλία)
Broken Keys (Fausse note) του Τζίμι Κεϊρούζ (Λίβανος)
Ibrahim του Σαμίρ Γκουεσμί (Γαλλία)
Beginning (Au Commencement) της Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι (Γεωγρία)
Gagarine των Φανί Λιατάρ και Ζερεμί Τρουίλ (Γαλλία)
16 Printemps της Σουζάν Λεντόν (Γαλλία)
Vaurien του Πίτερ Ντουρουντζίς (Γαλλία)
Garcon Chiffon του Νικολά Μορί (Γαλλία)
Should the Wind Fall (Si le Vent Tombe) της Νόρα Μαρτιροζιάν (Αρμενία)
John and the Hole του Πασκουάλ Σίστο (Αμερική)
Striding Into the Wind (Courir au gre du Vent) του Γουέι Σουτζούν (Κίνα)
The Death of Cinema and My Father Too (La Mort du Cinema et de Mon Pere Aussi) του Ντάνι Ρόζενμπεργκ
Truffle Hunters των Γκρέγκορι Κέρσο και Μάικλ Ντουεκ
3 Documentary Films
The Billion Road (En Route Pour le Milliard) του Ντιέουντο Χαμαντί (Δημοκρατία του Κονγκό)
Truffle Hunters των Γκρέγκορι Κέρσο και Μάικλ Ντουεκ (Αμερική)
9 Jours a Raqqa του Ξαβιέ ντε Λοζάν (Γαλλία)
L’ Origine du Monde του Λοράν Λαφίτ
5 Comedy Films
Antoinette Dans les Cevennes της Καρολίν Βινιάλ (Γαλλία)
Les Deux Alfred του Μπρινό Πονταλιντές (Γαλλία)
The Big Hit (Un Triomphe) του Εμανιέλ Κουρκόλ (Γαλλία)
L’ Origine du Monde του Λοράν Λαφίτ (Γαλλία)
Le Discours του Λοράν Τιράρ (Γαλλία)
Soul του Πιτ Ντόκτερ
4 Animated Films
Aya and the Witch (Aya to Majo) του Γκόρο Μιγιαζάκι (Ιαπωνία)
Flee του Γιόνας Πόχερ Ράσμουσεν (Δανία)
Josep του Ορέλ (Γαλλία)
Soul του Πιτ Ντόκτερ (Αμερική)
Διαβάστε ακόμη: Τελευταία ανακοίνωση: Το Φεστιβάλ Βενετίας δεν ακυρώνεται
