Ας αρχίσουμε από την ταινία. Ναι, είναι 28 λεπτά μεγαλύτερη από την εκδοχή που είδαμε στις αίθουσες. Ναι περιέχει σκηνές όπου πέη σε στύση, σκηνές διείσδυσης και στοματικού σεξ είναι ξεκάθαρα ορατές, αλλά προφανώς τα 28 λεπτά δεν γεμίζουν από ακατάσχετο, x rated πορνό.
Μπορεί το θέαμα να ήταν υπερβολικό για μερικούς όπως την ηλικιωμένη κυρία δίπλα που που εγκατέλειψε την αίθουσα στη θέα του πρώτου ορθωμένου πέους, αλλά οι ουσιαστικές διαφορές στην εγκεκριμένη εκδοχή της ταινίας από τον Τρίερ, βρίσκονται αλλού.
Σε σκηνές που κρατούν λίγο περισσότερο απ΄όσο στην «κομμένη» ταινία, σε διαλόγους που αναπτύσσονται παραπάνω, σε ιδέες και αναφορές που δεν χώρεσαν στην συντομότερη ταινία, όπως το «Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο» του Μαρσέλ Προυστ και τον τρόπο που η γεύση μπορεί να ξυπνήσει την μνήμη, ακόμη κι αν εδώ, αντί για την γεύση των μαντλέν, το φιλμ αναφέρεται στη γεύση του σπέρματος.
H πιο σημαντική διαφορά πέρα από μια σειρά από πλάνα που επεκτείνουν σχεδόν όλες τις σκηνές του φιλμ, αφορά στη σχέση της Τζο με τον πατέρα της και ειδικά στο κεφάλαιο «Delirium», όπου η παραμονή του στο νοσοκομείο, το δικό του ντελίριο και ο θάνατός του έχουν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια κι επώδυνο αντίκτυπο. Διαβάστε την κριτική του «Nymphomaniac: Μέρος 1ο»
Πάντως ακόμη κι αν ρωτήσετε τον ίδιο τον Τρίερ, πιθανότατα δεν θα μπορέσει να σας πει τις διαφορές επακριβώς ανάμεσα στην μία εκδοχή της ταινίας με την άλλη, αφού σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος δεν έχει δει την «κομμένη» εκδοχή της.
Ο σκηνοθέτης όμως είναι στο Βερολίνο και λίγο πριν την συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την δημοσιογραφική προβολή της ταινίας, φωτογραφήθηκε μαζί με τους πρωταγωνιστές του φορώντας ένα μαύρο μπλουζάκι με τον χρυσό φοίνικα των Καννών στο στήθος και τις φράσεις Persona non Grata και oficial selection γραμμένες από κάτω.
Φυσικά, τηρώντας τον όρκο σιωπής του, δεν παραβρέθηκε στην συνέντευξη τύπου και ίσως καλύτερα, αφού δεν είχε την ευκαιρία να δει τον Σάια ΛαΜπεφ να αποχωρεί απαντώντας μόνο μία ερώτηση για τις ερωτικές σκηνές με την φράση «αν οι γλάροι ακολουθούν την τράτα, είναι γιατί ελπίζουν πως σαρδέλες θα πέσουν στην θάλασσα».
Κι αν αναρωτιέστε τι μπορεί να σημαίνει αυτό, την φράση την είχε πει πρώτος ο Ερικ Καντονά σε μια συνέντευξη τύπου το 1995 αποχωρώντας με τη σειρά του τότε, από μια συνέντευξη τύπου. Ο ΛαΜπεφ που έμοιαζε περισσότερο με αλήτη παρά με ηθοποιό, εμφανίστηκε με ένα δόντι λιγότερο, αφού το έχει βγάλει για να μπει καλύτερα στον ρόλο του για την ταινία του Ρόμπερτ Αγιερς «Fury» στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τον Μπραντ Πιτ και την οποία μόλις ολοκλήρωσε.
Σήμερα το βράδυ θα γίνει η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας και πραγματικά ανυπομονούμε να δούμε αν ο Σάια θα είναι παρών -ίσως ρίχνοντας σαρδέλες στο κοινό- και τι ακριβώς statemnet θα κάνει ενδυματολογικά ή μη ο Τρίερ, ο οποίος ακόμη κι όταν δεν λέει λέξη, κατορθώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να κλέβει την παράσταση.
Tags: Nymphomaniac, berlinale 2014