Φεστιβάλ / Βραβεία

18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Larry Gus, θέλω να γίνεις φίλος μου!

στα 10

To ντοκιμαντέρ του Βασίλη Κατσούπη για τον φίλο του, Παναγιώτη Μελίδη, δεν είναι ένα συμβατικό πορτρέτο του μουσικού γνωστού με το όνομα Larry Gus, αλλά το home movie ενός success story που γράφεται πάνω σε μια απρόσδόκητη καθημερινότητα.

18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Larry Gus, θέλω να γίνεις φίλος μου!

Ο Larry Gus δεν παίζει μουσική στο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Κατσούπη. Και όχι, αυτό δεν είναι το χειρότερο πράγμα που (δεν) κάνει, αφού σε ένα one man show που θα μπορούσες να υποψιαστείς από τα τραγούδια του, αλλά ποτέ δεν θα φανταζόσουν ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα, ο Larry Gus είναι ένας αεικίνητος τύπος που μπορεί να είναι ταυτόχρονα χαρούμενος και μελαγχολικός, περίεργος και αδιάφορος, εκνευριστικός και αξιαγάπητος, ένας σοφός της υπαίθρου και ένα παιδί των πόλεων, ένας κάφρος και κάποιος που θες να έχεις συνέχεια αγκαλιά, ένας αναπάντεχος ήρωας μιας ιστορίας - της δικής του - που γράφεται από τα ασήμαντα στιγμιότυπα μιας καθημερινότητας που θα μπορούσε να ανήκει στον καθένα και όμως με ένα μαγικό τρόπο είναι μόνο η πραγματικότητά του.

Ο Βασίλης Κατσούπης τον κινηματογραφεί ακούραστα, καθώς αυτός μετακινείται από τη Βέροια στην Αθήνα και από εκεί στο Μιλάνο και στην Πάτρα, από το δωμάτιό του στις εξοχές, από την παραλία στις πιο αθέατες σκέψεις του, κολημμένος μπροστά στο κομπιούτερ του ή παρέα με τη μητέρα του, με τα παντελόνια του κατεβασμένα και το βλέμμα του συνεχώς έτοιμο να συλλάβει «ό,τι κινείται» στον αέρα, κάτοικος ενός σύμπαντος φτιαγμένου από samples μιας ανιαρής πραγματικότητας που σταδιακά αρχίζει να μεταλλάσσεται σε ένα όχι και τόσο προφανές success story καθώς βρισκόμαστε μάρτυρες της αφετηρίας της συνεργασίας του με την DFA - μιας από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές ηλεκτρονικής μουσικής στον κόσμο με έδρα την Αμερική.

Δείτε ακόμη: Ο Βασίλης Κατσούπης και ο Larry Gus στέλνουν καρτ-ποστάλ στο Flix από το Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι

My Friend Larry Gus 607

Και είναι σε εκείνο ακριβώς το σημείο όπου ο Larry Gus δεν είναι πια ο Larry Gus και σχεδόν δεν είναι ούτε ο Παναγιώτης Μελίδης (όπως είναι το πραγματικό του όνομα), αλλά ένας άνθρωπος στη μέση του πουθενά, πορωμένος με τη Βέροια αλλά με τη φιλοδοξία του να φτάνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, θύμα των αντιφάσεών του και γι' αυτό ένας ενθουσιώδης καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται να ακούσεις τα τραγούδια του ή να δεις τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει για να αντιληφθείς πως είναι μια «περίπτωση» που έχει λόγο να βρίσκεται μπροστά από τη κάμερα του φίλου του και να εξηγεί (χωρίς να το κάνει) τι σημαίνει να περιμένεις ενα e-mail που θα σου αλλάξει τη ζωή στην Ελλάδα του σήμερα.

Το πορτρέτο του είναι φτιαγμένο με αγάπη, τρυφερότητα και θαυμασμό, πολλές φορές πιο προσωπικό απ' όσο ενδιαφέρει τον εξωτερικό θεατή, αλλά ταυτόχρονα και δοσμένο με μια ανακουφιστική διάθεση αυτοσαρκασμού και πηγαίας ειλικρίνειας που δεν χρειάζεται να τη χρεώσεις μόνο στον Μελίδη ή μόνο στον Κατσούπη, αφού αυτό το ντοκιμαντέρ (που τους βρίσκει αυτοσχέδιους γουντιαλενικούς ήρωες υπό τους ήχους του Ukulele Ike) ανήκει σε ισόποσες δόσεις και στους δύο. Και ευτυχώς μετά το τέλος του, και σε σένα.

To «Ο Φίλος μου ο Larry Gus» προβάλλεται ξανά την Τετάρτη 16 Μαρτίου στις 14.30 στην αίθουσα Πάυλος Ζάννας


Το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 11 ως τις 20 Μαρτίου 2016. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

Διαβάστε ακόμη: