Η νέα ταινία του Ραμίν Μπαχρανί, το «99 Homes» είναι, ως τώρα, η μία από τις λίγες καλές ταινίες του προγράμματος του Φεστιβάλ, ένα δυνατό σχόλιο στην κατάρρευση των αξιών, στην εξαθλίωση των ανθρώπων στη σύγχρονη αμερικανική οικονομία. Κουβεντιάζοντας σχετικά, ο σκηνοθέτης και οι δυο πρωταγωνιστές του, ο Αντριου Γκάρφιλντ και ο Μάικλ Σάνον, έδειξαν ότι συνεργάστηκαν με ιδιαίτερη εγγύτητα και αρμονία, αναπτύσσοντας μεταξύ τους στενό δεσμό. Ωστόσο, ενώ πολιτικά τοποθετήθηκαν όλοι, φυσικά, από την ίδια πλευρά της ιδεολογικής πλάστιγγας, ο σκεπτόμενος λόγος του Μπαχρανί ήρθε σε αντίθεση με την αδικαιολόγητα αποστασιοποιημένη από τα σύγχρονα ζητήματα άποψη των δυο ηθοποιών του οι οποίοι όμως βγάζουν απείρως περισσότερα χρήματα από εκείνον! Διαβάστε παρακάτω τα highlights απ’ όσα μας είπαν, ο Σάνον τρομερά συνεσταλμένα, ο Γκάρφιλντ με γλυκό χαμόγελο κι ο Μπαχρανί με φλογερή ματιά.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «99 Homes»
Για τη νομιμοποίηση του εγκλήματος
Ραμίν Μπαχρανί Λυπάμαι αν πριν μεσημεριάσει φάγατε γροθιά στο στομάχι, είμαι πρόθυμος να σας προσφέρω κι ένα κρασί. Προφανώς είναι παγκόσμιο φαινόμενο ότι η διαφθορά είναι, πια, συστημική. Ο κόσμος που εγκληματεί βαστά το χέρι της κυβέρνησης, οι δυο τους αλληλοπροστατεύονται. Εκανα έρευνα στη Φλόριντα σ’ όλους τους χώρους που αφορούσαν στην ταινία, σε δικαστήρια, σε μοτέλ όπου ζουν όσοι έχουν χάσει τα σπίτια τους, μίλησα με hedge fund managers, με κλέφτες, με απατεώνες και μετά από 2-3 βδομάδες ζαλίστηκα από τη διαφθορά, ήταν σα να έγινε έκρηξη μέσα στο μυαλό μου.
Μάικλ Σάνον Γνώρισα έναν κύριο, δε λέω το όνομά του, που κάνει τη δουλειά του ήρωά μου στην ταινία, του Κάρβερ, διεξάγει τις εξώσεις από τα σπίτια που ανήκουν, πια, στις τράπεζες, με κέρδος. Πέρασα χρόνο μαζί του. Πήγα σε σπίτια την ώρα που ανακοίνωνε σε οικογένειες ότι πρέπει να εγκαταλείψουν το μέρος εκείνη τη στιγμή, είδα αυτό το περιβάλλον. Δεν πρέπει όμως να πω και πολλά γι’ αυτό, συνειδητοποιώ, γι’ αυτό το βουλώνω…
Αντριου Γκάρφιλντ Η δική μου οπτική ήταν περισσότερο αυτή των «θυμάτων», πόσο ευάλωτοι αλλά και ανοιχτοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι, ήθελαν να μοιράζονται διαρκώς μέσα στη μέρα την ιστορία τους για να την εκλογικεύσουν, να καταλάβουν τι έγινε, πώς συνέβη αυτό που τους έμοιαζε τόσο άδικο. Δεν μπορείς να κάνεις μια τέτοια ταινία χωρίς να τιμήσεις τους ανθρώπους που το ζουν αυτό καθημερινά.
Για την ατάκα της ταινίας, «η Αμερική έγινε από νικητές, με νικητές, για νικητές»
Μπαχρανί Ο ήρωας του Μάικλ, ο μεσίτης, είναι μέρος του συστήματος, δεν είναι κακός άνθρωπος. Πρέπει να επιβιώσει και προέρχεται από την εργατική τάξη, έχει δει πώς το σύστημα κατέστρεψε την οικογένειά του, πώς από το ’79 στην Αμερική η νομοθεσία, επί Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών εξίσου, ευνοεί μόνο τους ακραία πλούσιους. Και κανείς δεν πήγε ποτέ φυλακή απ’ όσους μπλέχτηκαν στις απάτες, γιατί αποτελούν μέρος του συστήματος. Παγκόσμια ο κόσμος κουράστηκε απ’ αυτό κι αυτή είναι η γροθιά της ταινίας: ότι τα πράγματα θ’ αλλάξουν, αλλά όχι από έναν άνθρωπο μόνο.
Σάνον Το θέμα είναι, όταν μιλάμε για «νικητές», ν’ αναρωτιόμαστε, σε ποιο παιχνίδι; Αυτή είναι η ερώτηση που πρέπει να κάνουμε.
Για το πώς αξιοποιούν οι ίδιοι τις σημαντικές αμοιβές τους
Γκάρφιλντ Η μόνη ιδιοκτησία που έχω είναι μια σανίδα του σερφ και μια βέσπα, δεν ξέρω πολλά γι’ αυτήν την αγορά των ακινήτων. Με τράβηξε η ιστορία του Ραμίν γιατί ο πατέρας μου ήταν επιχειρηματίας κι έγινα αλλεργικός γι’ αυτό το λόγο, δεν μπορώ ν’ απορροφήσω αυτόν τον κόσμο, έχω προσωπικά μου θέματα που με συνδέουν με τον Ντένις, τον ήρωά μου, γιατί κι αυτός προσπαθεί διαρκώς να καταλάβει ένα σύστημα που έχει δημιουργηθεί για να σε κλέβει χωρίς να χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη. Ολους μας έχει αγγίξει κάτι τέτοιο σε κάποια φάση, έχουμε δει τους γονείς μας τρομοκρατημένους για να εξασφαλίσουν φαγητό ή στέγη για τα παιδιά τους.
Σάνον Δεν έχω δική μου ιδιοκτησία, έβρισκα ανέκαθεν τις συνθήκες αγοραπωλησίας ύποπτες και τώρα πια επιβεβαιώθηκα.
Για το κινηματογραφικό ύφος της ταινίας
Μπαχρανί Ο ρυθμός της είναι σαν ταινία είδους, σαν γκανγκστερικό φιλμ, αλλά το θέμα της είναι το πώς αντιμετωπίζεις τον διάβολο όταν τον έχεις απέναντί σου. Οι αναφορές μου ήταν ο Φάουστ, το «Wall Street», το «Training Day». Ευτυχώς, με το σενάριο και δυο τρομερούς ηθοποιούς στο πλευρό μου, δε δυσκολεύτηκα να βρω τα χρήματα.
Για τον Ρότζερ Εμπερτ, στον οποίο αφιερώνεται η ταινία (Το 2009, ο Αμερικανός κριτικός χαρακτήρισε τον Μπαχρανί ως «τον νέο σπουδαίο Αμερικανό σκηνοθέτη, τοποθετώντας τον έτσι, με κύρος, στον κινηματογραφικό χάρτη).
Μπαχρανί Η ταινία αφιερώνεται στον Ρότζερ Εμπερτ, ένα μεγάλο μέρος της καριέρας μου οφείλεται σ’ αυτόν, γίναμε καλοί φίλοι, μοιραστήκαμε πολλές συζητήσεις, δεν είδε ποτέ την ταινία, του είχα πει την ιστορία, μου είχε κάνει «thumbs up», αλλά ήθελα πολύ να έχει προλάβει να τη δει κι έτσι τώρα του τη χαρίζω. Οι άνθρωποι που κάθεστε εδώ πρέπει να συνεχίσετε τον δικό του αγώνα για το «καλό» σινεμά, αυτό που είναι έντονο, συναισθηματικό, που είναι κάτι πέρα από ένα selfie, ο κόσμος θα τελειώσει μ’ ένα χυδαίο selfie κι από εσάς εξαρτάται να το σταματήσετε αυτό.
Για τη Φλόριντα
Μπαχρανί Επέλεξα η ιστορία να εκτυλίσσεται στη Φλόριντα, στο Ορλάντο, επειδή εκεί βρίσκεται το βασίλειο της Ντίσνεϊ. Υπάρχουν τέσσερις βασικές περιοχές όπου προκλήθηκε η κρίση με την ακίνητη περιουσία, η Καλιφόρνια, το Λας Βέγκας, η Νεβάδα ολόκληρη και η Φλόριντα, αλλά αυτό εδώ είναι το πιο ειδυλλιακό: η Καλιφόρνια δείχνει ούτως ή άλλως λίγο διεφθαρμένη, οι άλλες δυο πολύ διεφθαρμένες, η Φλόριντα είναι όλο παραμύθια και κάστρα. Και όπλα – δεν έχω ξαναδεί τόσα όπλα, είναι σαν την άγρια Δύση με φοινικόδεντρα. Ο Αντριου έμεινε για καιρό πριν το γύρισμα σ’ ένα μοτέλ εκεί, παρατηρούσε πράγματα, μου τα έλεγε και τα προσέθετα στο σενάριο.
Για τα μακριά μαλλιά και γένια
Γκάρφιλντ Δεν είναι για κάποιο ρόλο που έχω αφήσει τα μαλλιά μου και τα γένια μου να μεγαλώσουν, απλώς θέλω να σας ανακοινώσω με χαρά ότι επιτέλους βγήκα από την περίοδο της εφηβείας κι αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι πιο «αντρίκιο».
Σάνον Ούτε κι εγώ άφησα τα μαλλιά μου να μακρύνουν για κάποιο ρόλο. I’ve just been hanging out…
Για τη σχέση πατέρα-γιου στην ταινία
Μπαχρανί Είναι τόσο δύσκολο να επιβιώσεις στον κόσμο και να μη διαφθαρείς, νομίζω δε γίνεται, όλοι είμαστε διεφθαρμένοι σε κάποιο βαθμό κι εγώ ο ίδιος. Οταν είσαι όμως νεώτερος, δεν υπάρχει αυτό ακόμα στο μυαλό σου, αυτός ο κυνισμός. Ο γιος της ταινίας κι όλοι οι γιοι της ταινίας υπάρχουν για να θυμίζουν ότι αυτή η αγνότητα είναι πάντα εκεί, πάντα δυνατή, απλώς την ξεχνάμε.
Σάνον Η σχέση του Κάρβερ με τον Νας είναι κι αυτή μια σχέση πατέρα – γιου. Στην πορεία της έρευνάς μου για την ταινία κατάλαβα ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι σε μια τέτοια τραγική ιστορία είναι κανονικοί άνθρωποι, κανείς δεν είναι «κακός», ο Κάρβερ δεν είναι η κορφή της πυραμίδας, δε βρίσκεται καν κοντά εκεί, είναι ο λακές, ο μαντατοφόρος. Η έντιμη δουλειά δε σε οδηγεί πουθενά σήμερα, μόνο που αυτό μπορεί ν’ αλλάξει. Κι όλα ξεκινούν από την τέχνη που απλώνει τα πλοκάμια της στον κόσμο, πιο δυναμικά κι από τα λεφτά.
