Το Φεστιβάλ Καννών, εκτός από εφαλτήριο για την καριέρα έτοιμων ταινιών, είναι και μια τεράστια κινηματογραφική αγορά, όπου projects που βρίσκονται στη γέννηση ή στην εξέλιξή τους μπορούν ν’ αναζητήσουν και να βρουν συμμάχους, είτε στη χρηματοδότηση, είτε στην προβολή τους στο εξωτερικό. Η διαδικασία είναι κοπιαστική, ακριβή (συχνά απελπιστική όταν την αντιπαραβάλλεις με την Ελλάδα της προχειρότητας, όπως φάνηκε από τα χθεσινά λεγόμενα του Γιάννη Σολδάτου), αλλά έχει τη δυνατότητα να φέρει τα πιο εκπληκτικά αποτελέσματα, απαραίτητα για τις ελληνικές ταινίες που πια σπάνια έχουν τη δυνατότητα να ολοκληρωθούν και να προχωρήσουν μόνο με ελληνικά μέσα.
Πολλοί από τους νέους Ελληνες παραγωγούς, εκείνους που υπογράφουν την εξωστρέφεια του ελληνικού σινεμά των τελευταίων χρόνων, βρέθηκαν στις Κάννες, με δικά τους έξοδα ως επί το πλείστον και διεκδίκησαν ένα κομμάτι της αγοράς. Διαβάστε παρακάτω (αλφαβητικά!) πώς τα πήγαν και με τι αποτελέσματα έφυγαν από την Κυανή Ακτή.
- Φαίδρα Βόκαλη (Marni Films)
Project info Είμαι εδώ με το πρότζεκτ «Γουρούνια στον Ανεμο», του Στέργιου Πάσχου. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια του development και της συγγραφής του σεναρίου.
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Δεν έχω ακριβώς μέτρο σύγκρισης καθώς τις προηγούμενες χρονιές επισκεπτόμουν το Φεστιβάλ με άλλες ιδιότητες από εκείνη της παραγωγού. Ωστόσο, στις συναντήσεις που έκανα το κλίμα ήταν ιδιαίτερα θετικό απέναντι στην ελληνική κινηματογραφία και την ικανότητα που έχει τα τελευταία χρόνια να παράγει υψηλού επιπέδου ταινίες παρά τα οικονομικά εμπόδια.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ αξίζει πάντα τον κόπο και το έξοδο όταν έχεις μια ταινία στα σκαριά, γιατί όλη η βιομηχανία είναι παρούσα. Με μία καλή έρευνα εκ των προτέρων και σωστό προγραμματισμό μπορείς να βρεις τις επαφές εκείνες και τα resources ακριβώς που έχει ανάγκη το πρότζεκτ. Eπίσης, οι ευκαιρίες που δίνονται για τη διεύρυνση του δικτύου πιθανών συνεργατών δεν συγκρίνονται με κανένα άλλο Φεστιβάλ.
- Μαρία Δρανδάκη (Homemade Films, Pan Entertainment)
Project info Ηρθα για 2 projects: To «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα που βρίσκεται στα τελευταία στάδια χρηματοδότησης και το «Stage Fright» του Γιώργου Ζώη που βρίσκεται σε development και σε αρχικό στάδιο χρηματοδότησης και συμμετείχε στο L' Atelier του Φεστιβάλ Καννών.
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Δεν ήμουν πέρσι στις Κάννες, οπότε δεν μπορώ να κάνω απευθείας σύγκριση, αλλά η γενικότερη αίσθησή μου είναι ότι πλέον συνδιαλεγόμαστε με μεγάλη άνεση σε ευρωπαϊκό και ακόμη και διεθνές επίπεδο. Ο συντονισμός Ελλήνων παραγωγών και σκηνοθετών τα τελευταία χρόνια, με αρκετές συμπαραγωγές εν εξελίξει και άλλες που σχεδιάζονται, έχει πραγματικά ανοίξει ένα σημαντικό δίαυλο επικοινωνίας αλλά και πρακτικής συνεργασίας πλέον. Επίσης επειδή για το «Blast» συνάντησα ανθρώπους με τους οποίους είμαστε ήδη σε επαφή και διαπραγματεύσεις και για το «Stage Fright» ήμουν υπό την αιγίδα του Atelier του Φεστιβάλ Καννών, αλλά και επειδή το δίκτυο των επαφών των Ελλήνων κινηματογραφιστών είναι πλέον πολύ ευρύ, η πρόσβαση και συνεργασία είναι στο ίδιο επίπεδο με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το επίπεδο πλέον έχει παίξει η πρόσβαση των ελληνικών projects σε ιδιωτική αλλά κυρίως σε δημόσια χρηματοδότηση. Η επαναλειτουργία του ΕΚΚ και η λειτουργία του 1,5 της ΕΡΤ (έστω και με καθυστέρηση) αλλά και η ύπαρξη συγκεκριμένων ιδιωτών επενδυτών έχει δημιουργήσει μια αίσθηση αξιοπιστίας. Αν φυσικά αυτή η πρόσβαση δεν ενισχυθεί ή διακοπεί, είναι πολύ εύκολο το momentum που έχει δημιουργηθεί σε επίπεδο παραγωγής και ταινιών να χαθεί.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Για το συγκεκριμένο ταξίδι, το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων μου το κάλυψε το Atelier, αλλά ούτως ή αλλως για όλους τους παραπάνω λόγους η επίσκεψή μου ήταν επιβεβλημένη και επιτυχημένη Οι Κάννες είναι η μεγαλύτερη αγορά, αν έχεις συγκεκριμένους στόχους, είναι πολύ σημαντικό να παρευρίσκεσαι.
- Γιώργος Καρναβάς, Κωνσταντίνος Κοντοβράκης (Heretic)
Project info Ηρθαμε στις Κάννες για την προώθηση πολλών ταινιών σε διάφορες φάσεις της παραγωγής, από πρώιμο development μέχρι προχωρημένο post-production. Αυτό σημαίνει ότι κάναμε από επαφές με φεστιβάλ και sales agents για την προώθηση των προχωρημένων ταινιών μέχρι πρώτες, διερευνητικές επαφές με πιθανούς συμπαραγωγούς και χρηματοδότες για ταινίες που θα γυριστούν σε δύο χρόνια από τώρα. Τέλος, προσεγγίσαμε και ορισμένους ξένους σκηνοθέτες για την παραγωγή των νέων τους ταινιών, μιας και η παραγωγή ταινιών εκτός Ελλάδος είναι στα σχέδιά μας. Συνολικά, ασχοληθήκαμε με 8 projects. Ωστόσο, το πιο σημαντικό project για μας φέτος ήταν το λανσάρισμα της νέας μας εταιρίας, Heretic, υπό τη στέγη της οποίας θα πραγματοποιηθούν όλα τα προαναφερθέντα. Και σαν γλυκιά επίγευση του Φεστιβάλ κρατάμε την ανακοίνωση των ταινιών που επέλεξε η Berlinale για το φετινό Residency την μέρα που αποχωρούσαμε από τις Κάννες, με το νέο project της Ελίνας Ψύκου «Ιβο και Σοφία» να είναι ανάμεσα στα έξι τελικά.
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Το ενδιαφέρον είναι σαφώς αυξημένο. Αυτό οφείλεται οπωσδήποτε στο διεθνές ενδιαφέρον (κυρίως εκ μέρους των Φεστιβάλ) στη σύγχρονη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή που παρατηρούμε την τελευταία τετραετία αλλά ασφαλώς δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος. Το αυξημένο ενδιαφέρον οφείλεται εξίσου στη μεθοδική δουλειά χρόνων, στην εξοικείωσή μας με τις απαιτήσεις και προσδοκίες της παγκόσμιας αγοράς και στη συστηματική καλλιέργεια των προσωπικών μας σχέσεων με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Οι Κάννες είναι το απόλυτο κινηματογραφικό γεγονός. Θα ήταν απλά αδύνατο να απουσιάζουμε από εκεί. Δεν είναι τυχαίο που χιλιάδες άνθρωποι από κάθε πλευρά του κόσμου, από την Αυστραλία μέχρι τη Χιλή και την Ιαπωνία, έρχονται στις Κάννες για να κάνουν τη δουλειά τους, ξοδεύοντας πολλά περισσότερα λεφτά από εμάς... Εμείς, οι Ευρωπαίοι, ας θεωρούμε τουλάχιστον τους εαυτούς μας τυχερούς που έχουμε την πολυτέλεια να φιλοξενούμε το πιο σημαντικό φεστιβάλ στο σπίτι μας. Είναι, άλλωστε, μεγάλο προτέρημα να παίζεις μπάλα εντός έδρας.
Τι εντυπώσεις σας άφησε η συνάντηση του «Regions Capitales pour le Cinema»; Εκεί βρεθήκαμε χώρια, μιας και παρευρεθήκαμε με διαφορετικές ιδιότητες. Ο ένας από εμάς (Κωνσταντίνος) ένωσε τις δυνάμεις του με τους Χρήστο Β. Κωνσταντακόπουλο και Κώστα Κεφάλα από την Faliro House Productions για την προώθηση της νέας ταινίας της Μαργαρίτας Μαντά, «Για Πάντα» και την εύρεση πόρων για το post-production της ταινίας. Ο άλλος (Γιώργος) φρόντισε για την παρουσία της Heretic στην εκδήλωση. Σε γενικές γραμμές, η εκδήλωση λειτούργησε σαν οποιοδήποτε άλλο co-production forum με τη διαφορά ότι λάμβανε χώρα στις Κάννες και ότι είχε για φέτος τιμώμενη χώρα την Ελλάδα - τα οποία, προφανώς, μόνο ως θετικές εξελίξεις μπορούν να θεωρηθούν...
- Φένια Κοσοβίτσα (BLONDE)
Project info Ηρθα στις Κάννες για projects που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια το καθένα. Πρώτα από όλα για την ταινία που κάναμε με τον φίλο μου και παραγωγό Κωνσταντίνο Κοντοβράκη, «Να Κάθεσαι και να Κοιτάς», σε σκηνοθεσία Γιώργου Σερβετά, η οποία είναι στο τελικό στάδιο του post-production και δουλέψαμε πάνω στη φεστιβαλική της πορεία και στις επαφές με τους sales agents. Επίσης για το development της νέας ταινίας σε σενάριο Κατερίνας Κακλαμάνη και σε σκηνοθεσία Ρηνιώς Δραγασάκη με τίτλο «Η Διπλανή μου» και σε συμπαραγωγή με τη Γαλλική εταιρεία AGAT FILMS για το οποίο είμαστε πολύ excited καθώς η εταιρεία και ο παραγωγός Πάτρικ Σόμπελμαν μπήκαν ήδη στο project από ένα πρώιμο στάδιο. Από την άλλη, «από έξω προς τα μέσα», δούλεψα πάνω σε μια πρώτη ταινία της Λιβανεζο-Ελληνιδο-Γαλλίδας Τζόις Νασαουάτι, μια γαλλο-λιβανεζο-ελληνική συμπαραγωγή με τίτλο «Heatwave» το οποίο θα γυριστεί εξολοκλήρου στην Ελλάδα. Τέλος και καθώς το market των Καννών είναι μια πολυπολιτισμική και πολυμορφική αγορά δόθηκαν ευκαιρίες για να βγάλει κανείς από το «μανίκι» του άλλα projects/ιδέες με το που ένα cocktail, μία γνωριμία ή ένα lunch έδινε το έναυσμα για καινούργιες κινηματογραφικές περιπέτειες.
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Κάθε φέτος και καλύτερα. Η διαφορά είναι σαφής πάντα προς το καλύτερο. Χαίρομαι που κάνουμε εντύπωση!
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Άξιζε 1000% τον κόπο, άξιζε ακόμα και με βροχή! Ναι, το έξοδο δεν το λες και λίγο, αλλά θεωρώ ότι το αντάλλαγμα είναι αρκετές φορές μεγαλύτερο. Είσαι στο κέντρο, στην πηγή, στην καρδιά της κινηματογραφικής αγοράς. Πέρα από την ουσιαστική δουλειά που κάνουμε πάνω σε συγκεκριμένα projects με κλεισμένα ραντεβού ή οργανωμένα meetings ακόμα κι αν είναι για να σε βλέπουν και να τους βλέπεις, να σε γνωρίζουν και να τους γνωρίζεις, όσο απλοϊκό κι αν ακούγεται αξίζει τον κόπο γιατί πολύ απλά αυτές οι γνωριμίες κάποια μέρα, κάποια στιγμή θα είναι χρήσιμες. Αλλά ακόμα κι αν δεν αποδειχθούν χρήσιμες, σε ποιον δεν αρέσει να γνωρίζει καινούργιο και διαφορετικό κόσμο απλά και μόνο για τη χαρά της εξερεύνησης;
- Αμάντα Λιβανού (Beben Films)
Project info Ηρθα στις Κάννες για το «Park» της Σοφίας Εξάρχου και για τη νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη. Και οι δύο είναι στο στάδιο της ανάπτυξης, άρα η παρουσία εδώ ήταν περισσότερο χαλαρή, για να συναντήσουμε κάποιους συνεργάτες και φίλους, να τα πούμε επαγγελματικά και προσωπικά. Εχουν και τα δύο σημασία. Επίσης βλέπουμε τους ατζέντηδες που αντιπροσωπεύουν ολοκληρωμένες ταινίες («L», «They Glow in the Dark») για να μας πουν που βρισκόμαστε - είναι καλό να τους βλέπεις για να θυμούνται ότι δουλεύουν για εσένα και την ταινία σου και να μην ξεχνούν τις υποχρεώσεις τους!
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Η διεθνής αντιμετώπιση τα τελευταία χρόνια είναι πολύ θερμή, παρότι γενικά τα πράγματα για το ευρωπαϊκό σινεμά γίνονται δυσκολότερα διεθνώς κάθε χρόνο. Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία of everybody who is anybody στο μικρό ελληνικό πάρτι - ατζέντηδες, film funds, ξένα φεστιβάλ, σημαντικοί παραγωγοί. Τονίζω το μικρό του πάρτι γιατί μέρες που είναι ακούγονται πολλές ανακρίβειες και κακοήθειες και θα πρέπει τα πράγματα να μπαίνουν στη θέση τους. Καλό είναι να μη μιλάμε όταν δεν ξέρουμε, όπως αξέχαστα έχει τραγουδήσει ο David Byrne στο Psycho Killer. Κάθε χώρα κάνει ένα μικρό κοκτέιλ κάθε απόγευμα, στο περίπτερό της. Αυτό κάναμε κι εμείς με ρακί που είχε έρθει στις βαλίτσες των ανθρώπων - και όλοι καλέσαμε στο ελληνικό περίπτερο τους ανθρώπους που μας προωθούν, στηρίζουν και συχνά χρηματοδοτούν. Διεθνώς.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Το έξοδο είναι μεγάλο και το ταξίδι κουραστικό, γι αυτό προσωπικά έρχομαι μόνο μία φορά κάθε δύο χρόνια. Ωστόσο, σε όποια φάση και να βρίσκονται οι ταινίες δεν γίνεται να μην κρατάς την επαφή σου. Αρα το ταξίδι και το έξοδο, είναι αναπόφευκτο. Και για να είμαστε και δίκαιοι, ένα βραδινό φαγητό και κρασί με ξένους φίλους που βλέπεις μια φορά το χρόνο συχνά σε αποζημιώνει για όλη την τρέλα της ημέρας. Και βέβαια, αν μέσα στην ημέρα καταφέρεις να δεις και ωραία ταινία, τότε αισθάνεσαι ότι όλα αξίζουν τον κόπο. Και θυμάσαι γιατί κάνεις τη δουλειά αυτή.
Τι εντυπώσεις σας άφησε η συνάντηση του «Regions Capitales pour le Cinema»; Το «Park» της Σοφίας Εξάρχου ήταν στα projects της συνάντησης. Ηταν μια χαλαρή ημέρα σε μία καθόλου χαλαρή συνθήκη (το International Film Market) οπότε και μόνο ως τέτοια είχε ένα ενδιαφέρον. Είδαμε κάποιους γνωστούς παραγωγούς και film funds και μιλήσαμε λίγο για τα projects. To «Park» τώρα ξεκινάει τη διερευνητική του πορεία στο εξωτερικό κι έτσι στο μέλλον ελπίζουμε να έχουμε να πούμε περισσότερα πράγματα.
- Αλεξάνδρα Μπουσίου (Wrong Men)
Project info Στις Κάννες ήρθα εν μέσω γυρισμάτων της νέας ταινίας του Πάνου Χ. Κούτρα, «Ξενία», οπότε για λίγο και με αρκετό άγχος. Παρόλ’ αυτά, ήμουν στις Κάννες για 5 ημέρες για τις δύο ταινίες που βρίσκονται στο στάδιο του development στη Wrong Men, τις «Δεξιώσεις» του Φίλιππου Τσίτου και τη «Χρυσή Μέρα» του Βαρδή Μαρινάκη.
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν κινούμαι εύκολα σε χώρους και με συνεργάτες που δεν γνωρίζω. Το δίκτυο των εν δυνάμει συνεργατών μου, μου είναι ήδη λίγο ως πολύ γνωστό σε επίπεδο παραγωγής τουλάχιστον. Οπότε οι συναντήσεις έχουν ένα χαρακτήρα περισσότερο follow up, αφού οι πιθανοί συμπαραγωγοί είναι ήδη ενήμεροι για τα projects αυτά από πολύ νωρίς. Σε επίπεδο sales agents ενδιαφέρονται να ακούσουν, κυρίως οι εταιρείες που ειδικεύονται στο art house cinema, αφού οι ελληνόφωνες ταινίες μόνο αν έχουν κάποια πιθανότητα για φεστιβαλική καριέρα, έχουν μία μικρή πιθανότητα για να «περάσουν» στη διεθνή αγορά.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Ναι, άξιζε. Δεν ξέρω αν θα μπορώ να το κάνω πάντα για λόγους κόστους, αλλά παραμένει το πιο χρήσιμο market και ένα μέρος όπου όλοι οι παλιοί και μελλοντικοί συνεργάτες έχουμε μία πιθανότητα να βρεθούμε για λίγες μέρες σε ένα κλίμα σίγουρα υπερβολικό σε πολλά πράγματα, αλλά επίσης σίγουρα ενδιαφέρον. Στις πέντε ημέρες αυτές, έκλεισε μία συμπαραγωγή, συζητήθηκε μία άλλη, αγοραστές ενδιαφέρθηκαν γι αυτές τις μελλοντικές ταινίες, και κυρίως όπως είπα παραπάνω ενισχύθηκαν σχέσεις εμπιστοσύνης που ήδη υπάρχουν. Επίσης οι Κάννες νομίζω έχουν το χαρακτηριστικό να σε μαθαίνουν πολλά πράγματα για τον τρόπο που οι άνθρωποι συμπεριφέρονται σε αυτή την ας πούμε βιομηχανία, αφού βλέπεις την εξέλιξή τους από χρονιά σε χρονιά. Αλλοι πετυχαίνουν και διαχειρίζονται καλά την επιτυχία, άλλοι γίνονται πιο επιφανειακοί, άλλοι γίνονται πιο έξυπνοι και πιο φιλοσοφημένοι, άλλοι παραμένουν ηλίθιοι και μικροπρεπείς... Γενικά είναι πολύ εκπαιδευτικό πράγμα οι Κάννες.
Τι εντυπώσεις σας άφησε η συνάντηση του «Regions Capitales pour le Cinema»; Θεωρητικά πήρα μέρος αφού αν και τα project μου είχαν ξεχαστεί στην αρχή, απ' ό,τι μου είπαν, προστέθηκαν στην πορεία. Δεν ήμουν παρούσα την ημέρα του event γιατί έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα πάντως τα Περιφερειακά Χρηματοδοτικά Προγράμματα, κυρίως των μεγάλων χωρών (Regional funds), είναι πολύ δύσχρηστα αν έρχεσαι από μία χώρα που συχνά αδυνατεί να έχει την πλειοψηφία συμμετοχικά στην χρηματοδότηση μιας ταινίας. Κυρίως γιατί τα «θέλουν» πολλοί και έχουν φτάσει να ζητούν μέχρι και 300% κάλυψη εξόδων στην περιφέρειά τους σε σχέση με τα λεφτά που σου δίνουν (στην Γερμανία για παράδειγμα συμβαίνει αυτό). Πρέπει δηλαδή αν πάρεις 100.000 ευρώ από ενα περιφερειακό πρόγραμμα να ξοδέψεις 300.000 στην περιφέρεια αυτή.
Επίσης χρειάζεται να έχεις μία ταινία που η ίδια της η ιστορία να έχει νόημα να γυριστεί ή να ξοδέψει τέλος πάντων αυτά τα λεφτά σε αυτές τις περιοχές. Αλλιώς είναι πολύς κόπος για μηδαμινό αποτέλεσμα. Επίσης οι ταινίες του Φίλιππου Τσίτου και του Βαρδή Μαρινάκη έχουν ήδη σχεδιαστεί σε μεγάλο βαθμό σε επίπεδο χρηματοδότησης και δεν συμπεριλαμβάνουν Περιφερειακά προγράμματα, οπότε και δεν υπήρχε κάποια επείγουσα ανάγκη από μεριάς μου για μία τέτοια επικοινωνία. Σε καθαρά επίπεδο επικοινωνίας με τα μέσα ενημέρωσης εγχώρια και μη, ήταν χρήσιμο βεβαίως, και ως ένα πρόγραμμα που επικεντρώθηκε στην Ελλάδα και όσον αφορά στους παραγωγούς που συμμετείχαμε και τα σχέδια ταινιών που ακούστηκαν. Είναι σε κάθε περίπτωση χρήσιμες τέτοιες δράσεις αρκεί να είναι σχεδιασμένες προσεχτικά και ουσιαστικά.
- Γιώργος Τσούργιαννης (Horsefly Productions)
Project info Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο ταινίες στο post production, το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου και η «Νορβηγία» του Γιάννη Βεσλεμέ, μια διεθνής συμπαραγωγή για την πρώτη ταινία μικρού μήκους του Ευθύμη Kosemund Σανίδη, «II», το επόμενο project του Μιχάλη Κωνσταντάτου με προσωρινό τίτλο «Home» (συμπαραγωγή με Γερμανία, συμμετοχή στο Torino Script and Pitch) και το «1901» του Γιάννη Βεσλεμέ (συμπαραγωγή με Γαλλία).
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τη διεθνή αγορά; Διαφέρει από τις προηγούμενες χρονιές; Νομίζω έχει πλέον παγιωθεί το ενδιαφέρον της διεθνούς αγοράς στην ελληνική παραγωγή. Υπάρχει εξάλλου έντονη κινητικότητα και επιτυχία τα τελευταία χρόνια ελληνικών ταινιών και projects, σκηνοθετών και παραγωγών στα προγράμματα των φεστιβάλ και στα forum συμπαραγωγών και πλέον γνωρίζουμε προσωπικά πολλούς συναδέλφους και εκπρoσώπους φορέων με τους οποίους διατηρούμε τακτική επαφή. Αυτοί γνωρίζουν επίσης τι projects βρίσκονται σε ανάπτυξη/παραγωγή και σε ποιό στάδιο βρίσκονται στην υλοποίηση τους.
Η επίσκεψη στο Φεστιβάλ άξιζε τον κόπο και το έξοδο; Αν μπορείς να είσαι στις Κάννες (από πλευράς εξόδων), πρέπει να είσαι στις Κάννες. Νομίζω πάντα αξίζει το έξοδο.
Τι εντυπώσεις σας άφησε η συνάντηση του «Regions Capitales pour le Cinema»; Oπως και με άλλες ανάλογες πλατφόρμες, forum συμπαραγωγών και συναντήσεις δικτύωσης που συμβαίνουν σε άλλα φεστιβάλ και αγορές, έτσι και αυτή μας προσέφερε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καινούργιους επαγγελματίες και να συναντήσουμε ξανά κάποιους που τους γνωρίζουμε ήδη. Η τιμητική συμμετοχή και πρόσκληση της Ελλάδας στη συνάντηση έδωσε και σε αυτούς την ευκαιρία να πάρουν μια σίγουρα όχι συνολική αλλά αρκετά καλή ιδέα/γεύση από τη σύγχρονη ελληνική παραγωγή και τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν. Ηταν μια ακόμη πολύ καλή αφορμή να ξεκινήσουν συνομιλίες πάνω στα projects που ετοιμάζουμε, οι οποίες μπορούν να εξελιχθούν και σε συνεργασίες.
[Στη συνάντηση «Regions Capitales pour le Cinema» συμμετείχαν ακόμη η Μαρία Χατζάκου (Haos Film), για την προώθηση της νέας ταινίας της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη («Attenberg», Βενετία 2010), με τίτλο «Duncharon» (Arte France Cinema Award-Cinemart 2012) που βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης, ο Κώστας Κεφάλας από τη Faliro House, την εταιρεία παραγωγής του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου και η Μαρία Τσίγκα (Αργοναύτες του Πάνου Παπαχατζή), για την προώθηση της νέας ταινίας του Αγγελου Φραντζή με τίτλο «Virus», που θα γυριστεί στη Ρωσία και βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης.]
Μάθετε τα πάντα για το 66ο Φεστιβάλ Καννών, στο ειδικό τμήμα του Flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς.
Στη φωτογραφία, από πάνω αριστερά, Γιώργος Καρναβάς, Αλεξάνδρα Μπουσίου, Γιώργος Τσούργιαννης, Αμάντα Λιβανού, Μαρία Δρανδάκη, Φένια Κοσοβίτσα, Κωνσταντίνος Κοντοβράκης, Φαίδρα Βόκαλη
