Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ υπήρξε ανέκαθεν πολιτικοποιημένη κι ενεργή κοινωνικά κι ακόμη και σήμερα στα ογδόντα της δεν διστάζει να μιλήσει δυνατά για όσα νιώθει ότι αφορούν όχι μόνο εκείνη, αλλά κι όλους μας. Και κάπως έτσι, βλέποντας την προσφυγική κρίση να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια ολόκληρου του πλανήτη, η ίδια ένιωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από την να την καταγράψει όπως την βίωνε η ίδια, μια απόφαση που την ώθησε να σκηνοθετήσει για πρώτη φορά στην ζωή της.
«Ποιος άλλος θα μπορούσε να σκηνοθετήσει ότι έβλεπα εγώ, ότι ένοιωθα εγώ» λέει η ηθοποιός για το «Sea Sorrow» το οποίο γύρισε στην Ελλάδα, τον Λίβανο, το Καλέ και την Βρετανία και το οποίο κάνει ανάμεσα σε άλλα παραλληλισμούς μεταξύ του θανάτου του τρίχρονου Σύριου Αλάν Κουρντί που εικόνα του να κείται πνιγμένος σε μια παραλία της Τουρκίας συγκλόνισε τον κόσμο και της «Τρικυμίας» του Σαίξπηρ.
«Ενοιωσα ότι έπρεπε να κάνω αυτή την ταινία» λέει η Ρεντγκρέιβ η οποία προειδοποιεί ότι οφείλουμε να δεχτούμε τους πρόσφυγες «αλλιώς κινδυνεύουμε να χάσουμε την ίδια την ανθρωπιά μας». Και μέσα από το φιλμ η ίδια εξιστορεί την προσωπική της ιστορία, όταν στην διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, έπρεπε κι εκείνη μαζί με την οικογένειά της να αφήσει το σπίτι της στο Λονδίνο για να ζητήσει καταφύγιο από τον φόβο των βομβαρδισμών αλλού, δίχως φυσικά να συγκρίνει εκείνο τον φόβο με τον ξεριζωμό των αμέτρητων προσφύγων σήμερα.
Δείτε ακόμη: Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ στο πλευρό των προσφύγων στον Πειραιά
Η ίδια περιγράφει την ταινία της σαν μια ελεγεία και λέει ότι ο θάνατος του τρίχρονου Κουρντί ήταν καθοριστικός στην δημιουργία αυτής της ταινίας. «Η οικογένειά του έφυγε από το Κομπάνι αναζητώντας σωτηρία από την Isis, ελπίζοντας ότι με μια μικρή πλαστική βάρκα, θα μπορούσαν να περάσουν στην Κω για να ζητήσουν άσυλο. Βρίσκω αληθινά φρικτό ότι αυτό το μωράκι και η μητέρα και η αδελφή του δεν μπορούσαν να έχουν ένα ασφαλές και νόμιμο πέρασμα στην Ευρώπη».
Οσο για τον Σαίξπηρ, η ταινία δανείζεται τον τίτλο της από μια φράση του Πρόσπερο, όταν εκείνος εξηγεί στην κόρη του πως σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό όταν μαζί με εκείνη όταν ήταν μόλις τριών ετών, χρειάστηκε να ταξιδέψουν με ένα «κουφάρι βάρκας», φράσεις που στο φιλμ διαβάζει ο Ρέιφ Φάινς και στις οποίες η Ρεντγκρέιβ βρίσκει όπως λέει μια τέλεια αναλογία ανάμεσα στον μύθο και την σκληρή σημερινή πραγματικότητα.
Δείτε ακόμη:
