Η τελετή έναρξης του 37ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ξεκινά μ’ ένα βίντεο του Πασχάλη Μαυρωδή από την πόλη της Δράμας, μια νεανική κι ολοζώντανη βορειοελλαδίτικη πόλη που αποτελεί τον σκελετό της διοργάνωσης και μια από τις βασικές ατραξιόν της. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Αντώνης Παπαδόπουλος, σπεύδει να καλωσορίσει πρώτα «τους ξένους φίλους μας» που βρίσκονται στην τελετή, συμμετέχοντες και κριτικές επιτροπές από το εξωτερικό, για να δώσει έμφαση στον Διεθνή χαρακτήρα του Φεστιβάλ που, ως τέτοιο, κλείνει φέτος 20 χρόνια. Και τους εγκαταλείπει, στη συνέχεια, στο έλεος των μεταφραστικών ακουστικών του, να παρακολουθούν μια ατελείωτη διαδοχή ομιλιών από πολιτικούς της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και του κοινοβουλίου, που φέρνουν τον ξύλινο, άστοχο και φλύαρο λόγο τους στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ: εδώ, βέβαια, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δεν έχει καταφέρει ακόμα να αποδεσμευτεί από την έντονη και αταίριαστη παρουσία της πολιτείας στις διοργανώσεις της, πώς θα το κάνει το Φεστιβάλ της Δράμας που εξαρτάται και πιο άμεσα από τη συνεργασία με τη πολιτεία;
Ο Παγκράτης Ιορδανίδης, Πρόεδρος ως τώρα του Πολιτιστικού Οργανισμού – Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (που θ’ αλλάξει, ωστόσο, με τη διαδοχή της προηγούμενης από την επόμενη εκλεγμένη Δημαρχιακή ομάδα), είναι ο νεώτερος, φρεσκότερος και πιο κατανοητός από μια σειρά πολιτικών που τον ακολουθούν, ο καθένας από τους οποίους χαιρετίζει ονομαστικά όλους τους άλλους πολιτικούς που βρίσκονται στην αίθουσα, ξεχνώντας ολοσδιόλου σκηνοθέτες, παραγωγούς κι άλλους δημιουργούς των ταινιών που θα προβληθούν: Ο νέος Δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος, ο Αντιπεριφερειάρχης Δράμας Αργύρης Πατακάκης, που μετέφερε και τους χαιρετισμούς του Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης Γιώργου Παυλίδη μη μας λείψει κι έριξε στο τέλος κι ένα λεβέντικο ζεϊμπέκικο και, στο ρεσιτάλ της βραδιάς, ο Βουλευτής Δράμας της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Κυριαζίδης, πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, που μίλησε με μια τόσο συγκεχυμένη κι επιτηδευμένη λογιοσύνη που δηλώνουμε αδυναμία να μεταφέρουμε όσα είπε, παρότι επέμεινε να στείλει τα χαιρετίσματα του Υπουργού Πολιτισμού Κωνσταντίνου Τασούλα (κανείς από το Υπουργείο, ωστόσο, δεν ήταν παρών) και να διαβεβαιώσει τον Αντώνη Παπαδόπουλο ότι, εκτός από τις 100.000 ευρώ που έλαβε συμπληρωματικά το Φεστιβάλ, θα προσφερθεί και ό,τι ακόμα τους ζητήσει (αρκεί να μην το ζητήσει, κρίνοντας από το ύφος του). Και μέσα σ’ όλον αυτόν τον πολιτικάντικο αχταρμά, οι «ξένοι φίλοι μας» κοιτούσαν με απορία και στωικότητα.
Ευτυχώς, η βραδιά είχε και πιο κινηματογραφικό περιεχόμενο. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Αντώνης Παπαδόπουλος, αναφέρθηκε στο σλόγκαν της φετινής διοργάνωσης, «το σινεμά νικά το χρόνο» και στο πώς οι ταινίες αποτυπώνουν τη ρέουσα πραγματικότητα και υποδέχονται το μέλλον. Αναφέρθηκε, όπως κι άλλοι ομιλητές, στην απώλεια του σκηνοθέτη Γιώργου Σκαλενάκη, τόνισε την παρουσία 13 πρωτοεμφανιζόμενων σκηνοθετών στο φετινό πρόγραμμα, την αύξηση των μικρών θεατών στα παιδικά προγράμματα από τις 2.500 μαθητών που παρακολούθησαν το Φεστιβάλ πέρσι, σε 3.500 φέτος και στην ολοένα και αυξανόμενη εμβέλεια διεθνώς του Φεστιβάλ Δράμας. Θα παραβλέψουμε το αινιγματικό, «χιουμοριστικό» σχόλιο ότι «το Φεστιβάλ δεν μπήκε ποτέ σε διενέξεις με την πολιτεία, ενώ αν γινόταν στην Πελοπόννησο αυτό δε θα ήταν εφικτό»! Το ίδιο και το ρητορικό ερώτημα, εάν «το γεγονός ότι η κρατική υποστήριξη απουσιάζει από το σημερινό σινεμά βοήθησε στην ποσοτική και ποιοτική έκρηξη της παραγωγής στην εποχή μας». Γιατί η απάντηση είναι αυτονόητα όχι, οι Ελληνες παραγωγοί και σκηνοθέτες κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά η Πολιτεία θα είναι καλό να αποδίδει στον κινηματογράφο τα χρήματα που εισπράττει από τους πολίτες για τον λόγο αυτό.
Τέλος, το Φεστιβάλ παρουσίασε και τίμησε τρεις ξεχωριστούς Ελληνες σκηνοθέτες, με τον πρόλογο που έγραψε και διάβασε στη σκηνή ο Γιάννης Σολδάτος (ο οποίος παρεμπιπτόντως συμμετέχει με μικρού μήκους ταινία στο Φεστιβάλ Δράμας και με μεγάλου μήκους στις Νύχτες Πρεμιέρας). Ο πρώτος ήταν ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος μάλιστα παρουσίασε στη Δράμα μια σκηνή από τη νέα ταινία του, την «Κόρη του Ρέμπραντ», ένα μικρό, γοητευτικό και χαριτωμένο κλιπ με τον Χρήστο Λούλη να παίζει, κωμικά, πιάνο στο κέντρο του κάδρου, μαγνητίζοντας κατά συρροή γυναικείες παρουσίες ανίκανες ν’ αντισταθούν στην αμήχανη γοητεία του. Μια σκηνή που, όπως είπε ο Παναγιωτόπουλος, αποτελεί άμεση αναφορά στον Ζέπο Μαρξ και στο σινεμά των αδελφών Μαρξ εν γένει, αφιερώνοντας ως «αντίδωρο» αυτή τη σκηνή σ’ ένα Φεστιβάλ που ανήκει στους νέους (τι κρίμα που την είδαν κυρίως οι τοπικοί φορείς που γέμιζαν την αίθουσα).
Στη συνέχεια, τιμήθηκε ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος, που είναι φέτος και ο Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος, με μέλη τη διευθύντρια φωτογραφίας Κατερίνα Μαραγκουδάκη, τον σκηνοθέτη Δημήτρη Αθανίτη και τον σκηνοθέτη Γιάννη Σακαρίδη. Ο Τσεμπερόπουλος εξομολογήθηκε ότι, όταν ξεπήδησε η νέα κινηματογραφική γενιά, ο ίδιος και οι συνομήλικοί του τούς θεωρούσαν «αρπακολλατζήδες» λόγω της εξέλιξης και βοήθειας της τεχνολογίας, αλλά τελικά «τούς έβαλαν τα γυαλιά» με το σινεμά που έκαναν και κάνουν.
Και, τέλος, βραβεύτηκε ο Τάσος Ψαρράς, Πρόεδρος της περσινής Κριτικής Επιτροπής του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος του Φεστιβάλ Δράμας, ο οποίος μίλησε για όσα τον συνδέουν με το Φεστιβάλ, στη πρώτη διοργάνωση του οποίου, πριν 37 χρόνια, ήταν παρών, όχι μόνο με τις ταινίες του, αλλά και με προσωπική εργασία.
Τη βραδιά έκλεισε η παρουσίαση των Κριτικών Επιτροπών του Διεθνούς και του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος και η δήλωση του Γιώργου Τσεμπερόπουλου για την τακτική που θ’ ακολουθήσουν στη διάρκεια των προβολών και του Φεστιβάλ, μέχρι τη λήξη και τα βραβεία: «Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό, ελπίζουμε ότι θα κάνουμε καλά τη δουλειά μας.»
Βρείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα του 20ο Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος του Φεστιβάλ Δράμας.
Διαβάστε ακόμη:
