Φεστιβάλ / Βραβεία

Directors Roundtable 2017: Οι σκηνοθέτες της χρονιάς μοιράζονται αναμνήσεις και κουτσομπολιά

of 10

Είναι έξι από τους ανθρώπους που διαμόρφωσαν το σινεμά της χρονιάς που κλείνει. Από άλλες γενιές, με άλλη αισθητική, βρήκαν πολλά να πουν στο στρογγυλό τραπέζι του Hollywood Reporter.

Directors Roundtable 2017: Οι σκηνοθέτες της χρονιάς μοιράζονται αναμνήσεις και κουτσομπολιά

Βρέθηκαν γύρω από το στρογγυλό τραπέζι του Hollywood Reporter, για τα πάντα απολαυστικά roundtables που διοργανώνει το περιοδικό στο κλείσιμο κάθε χρονιάς, γιατί έχουν μεταξύ τους δεκάδες διαφορές κι ένα κοινό χαρακτηριστικό: όλοι τους, με κάποιον τρόπο, διαμόρφωσαν την κινηματογραφική χρονιά του 2016. Ο Μελ Γκίμπσον βρέθηκε εκεί ως σκηνοθέτης του «Hacksaw Ridge», ο Ολιβερ Στόουν για το «Σνόουντεν», ο Ντέιμιεν Σαζέλ με την αύρα του «La La Land», ο Μπάρι Τζένκινς με τη θεαματική φετινή αποκάλυψη του «Moonlight», ο Ντενζέλ Γουόσινγκτον με το «Fences» που μαζεύει διθυραμβικές κριτικές, η Μίρα Ναΐρ για το «Queen of Katwe» που ήδη φιγουράρει στις λίστες των κριτικών ενώσεων. Παρακάτω, δείτε τους να μιλούν, για προσωπικές και για κοινές εμπειρίες και, ανεκδοτολογικά, διαβάστε τι απάντησαν στην ερώτηση «ποια ήταν η πρώτη σας δουλειά, ή η χειρότερη δουλειά που κάνατε ποτέ».

Δείτε ακόμη: Actress Roundtable 2017: Οι μεγάλες κυρίες της οσκαρικής σεζόν τα λένε μεταξύ τους

Ντένζελ Γουόσινγκτον: Ημουν σκουπιδιάρης, όπως ο Τρόι, ο κεντρικός ήρωας στο «Fences». Δουλεύεις υποτίθεται οκτάωρο, αλλά μπορείς να τελειώσεις όλη τη δουλειά μέσα σε τρεις ώρες και να γυρίσεις σπίτι. Ενώ αν είσαι ταχυδρόμος, σου δίνουν δουλειά για τρεις ώρες και τις τραβάς να γίνουν οκτώ. Τα έκανα και τα δύο. Προτιμούσα το σκουπιδιάρικο, αλλά καμία δεν ήταν άσχημη δουλειά...

Διαβάστε ακόμη: Η Βαϊόλα Ντέιβις είναι το απόλυτο οσκαρικό φαβορί στο νέο τρέιλερ του «Fences»


Ολιβερ Στόουν Εχω κάνει πολλά πράγματα. Ημουν στρατιώτης, ήμουν στο εμπορικό ναυτικό. Πριν απ' αυτά ήμουν δάσκαλος στην Ασία. Υστερα στη Νέα Υόρκη κάθε μέρα έκανα κι άλλη δουλειά. Ηταν δύσκολα. Κλητήρας, βοηθός παραγωγής σε διάφορα πράγματα, συμπεριλαμβανομένης μιας ταινίας πορνό. Αλλά ήταν soft πορνό, δεν ήταν καν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα!

Διαβάστε ακόμη: «Τρέξε, κρύψου, ζήσε... για να πεις την αλήθεια» - Tρέιλερ για το «Snowden» του Ολιβερ Στόουν


Μπάρι Τζένκινς: Η πρώτη μου δουλειά ήταν να κουρεύω το γκαζόν. Στο Μαϊάμι, το χορτάρι φυτρώνει παντού. Βγάζεις την κουρευτική μηχανή, τριγυρίζεις στη γειτονιά, κουρεύεις το γκαζόν. Οταν πρωτομετακόμισα στο Λος Αντζελες, ήμουν βοηθός σκηνοθέτη και μετά βοηθός development. Κι αυτό για μένα ήταν απότομο ξύπνημα, συνειδητοποίησα ότι κορόιδευα τον εαυτό μου γιατί έλεγα, θέλω να γίνω σκηνοθέτης κι αυτός είναι ο τρόπος να το καταφέρω, αλλά δεν προσπαθούσα στ' αλήθεια να γίνω σκηνοθέτης, κατάλαβες; Προσπαθούσα να γίνω βοηθός. Κι όταν το κατάλαβα, ένιωσα φρικτά.

Διαβάστε ακόμη: «Moonlight». Αυτή είναι η ταινία για την οποία θα μιλάμε ως τα Οσκαρ


Ντέιμιεν Σαζέλ: Ξεκινώντας έκανα μπόλικες άσχετες δουλειές, έφτιαχνα σάντουιτς σ' ένα μπακάλικο, έκοβα κρέας, τέτοια πράγματα. Δούλεψα για μια μεταφορική, έβγαλα λίγα χρήματα ως μουσικός. Νομίζω αυτό ήταν που με οδήγησε κυρίως στο σινεμά. Αρχισα να βρίσκω δουλειές ως σεναριογράφος κατά παραγγελία. Εκανα κάτι χάλια διασκευές σε σίκουελ ταινιών τρόμου. Αλλά τρελαινόμουν με την ιδέα - μου φαινόταν απίστευτο ότι μπορούσα να πληρώνω ένα λογαριασμό από το γράψιμό μου.

Διαβάστε ακόμη: Η Εμα Στόουν κι ο Ράιαν Γκόσλινγκ τραγουδούν μαζί για το «La La Land»


Μελ Γκίμπσον: Εχω κάνει διάφορα πολύ βαρετά πράγματα, σε εργοστάσια και τέτοια. Το χειρότερο ήταν όταν φτιάχναμε προκάτ παράθυρα αλουμινίου, απλώς συνδέαμε τα γλωσσάκια για να κλείνουν, με κομματάκια λάστιχο. Κι έπειτα δούλεψα σ' ένα εργοστάσιο που έφτιαχνε πορτοκαλάδες. Ηταν σα να βλέπεις Τζέρι Λούις. Βαρέλια των σαράντα χιλιάδων λίτρων κι αν σήκωνες το λάθος σωλήνα, θα πλημμύριζες ολόκληρο το εργοστάσιο.

Διαβάστε ακόμη: Δεν χρειάζεσαι όπλο για να γίνεις ήρωας στο «Hacksaw Ridge» του Μελ Γκίμπσον


Μίρα Ναΐρ: Ανακάλυψα το σινεμά μόνο όταν διέσχισα τον ωκεανό και ήρθα στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Στο Χάρβαρντ είδα την «Τριλογία του Απού» του Σατγιαζίτ Ρέι για πρώτη φορά. Στην Ινδία βλέπαμε λίγο Μπόλιγουντ, οριακά. Δεν είχα μεθύσει από ταινίες, δεν υπήρχαν καν για να τις δω. Για μένα η διάβαση έγινε μέσω του θεάτρου, όταν, ως ηθοποιός, έπαιζα Σέξπιρ στους δρόμους της Καλκούτας.

Περισσότερα Oscars 2017: